อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 3 วันที่ 2 ม.ค.62
“คุณพิชิต...คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ คุณโกงฉัน คุณโกงลูกฉัน ฉันจะไม่ให้อภัยคุณเด็ดขาด...จำไว้!”ขณะที่ผีนวลทิพย์อาละวาดฟาดหัวฟาดหาง ธนิดาต้องปลอบขวัญแป้งร่ำที่ถูกพิชิตโกงโดยไม่รู้ตัว อติรุจเฝ้ามองสองสาวต่างวัยด้วยความสงสาร ประกาศกร้าวกับเทพจะช่วยทั้งคู่ทวงสิทธิ์อันชอบธรรมคืนจากพิชิต
แป้งร่ำเบื่ออยู่ในห้องตามลำพังกับธนิดาเลยแอบไปเดินรอบบริษัท อติรุจเห็นเด็กหญิงจากห้องเทพเลยออกไปหาและเล่นดนตรีให้ฟัง ธนิดาซึ่งร้อนรนเพราะลูกพี่
ลูกน้องสาวตัวเล็กหายตัวไปเดินตามเสียงเพลงจนเจอ พลันภาพเก่าๆสมัยเธอเจออติรุจที่มหาวิทยาลัยก็ผุดขึ้น...
ธนิดาจำได้ว่าอติรุจเป็นชายหนุ่มที่โด่งดังแค่ไหนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ครั้งแรกที่เธอเจอเขาก็เล่นดนตรีแบบนี้ และเวลานี้เขาก็กำลังทำให้แป้งร่ำเคลิ้มเหมือนที่เธอเคยเป็น
อติรุจหันมาเห็นธนิดาก็หยุดเล่น แป้งร่ำหน้าเสียจนธนิดารู้สึกผิดแต่ไม่ยอมรับพาลพาโลอติรุจที่ถือวิสาสะพาลูกพี่ลูกน้องตัวเล็กไปไหนมาไหนโดยไม่บอกเธอ
อติรุจไม่ถือสาแต่แป้งร่ำไม่รู้เรื่อง ได้ยินเสียงคนเถียงกันก็กรีดร้องเสียงดังจนม่านฟ้าที่อยู่ในห้องพิชิตประสาทเสีย
“นังเด็กบ้านั่นแหกปากอยู่ได้ คุณไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยหรือคะ”
พิชิตถอนใจ ปลอบแบบขอไปที “ทนหน่อยเถอะ”
“จะให้ฟ้าทนเพื่ออะไรคะ จริงๆคุณน่าจะโกงหุ้นมันมาให้หมด นังเด็กประสาทจะได้ไม่ต้องมาที่นี่อีก...อีนังธนิดามันจะได้อ้างสิทธิ์อะไรไม่ได้ ฟ้าบอกตรงๆ ฟ้าเกลี๊ยดเกลียดขี้หน้ามันค่ะ”
“เรื่องนั้นผมทำแน่แต่ต้องให้ได้บ้านมันซะก่อน บ้านต้องเป็นของผม ไม่ใช่ของนังเด็กสติฟั่นเฟือนนั่น!”
ม่านฟ้าสะใจมาก ก่อนแสยะยิ้มเมื่อคิดถึงคำสั่งเริงวุฒิให้เธอหาทางเข้าไปอยู่บ้านนวลทิพย์เพื่อหาตุ๊กตาหยก
“รำคาญเสียงนังเด็กประสาทนี่มากเลย คุณรีบหาวิธีไล่มันออกไปจากบ้านเสียทีนะคะ บ้านนั้นจะได้ตกเป็นของเรา ถ้าฟ้าได้อยู่บ้านนั้นนะคุณก็ไม่ต้องซื้อคอนโดให้ฟ้าด้วย”
“ความคิดเข้าทีม่านฟ้า ไว้พรุ่งนี้ก่อน...ผมจะทำให้พวกมันประสาทจนไม่มีที่อยู่เลย!”
กว่าแป้งร่ำจะหยุดร้องไห้ธนิดาก็แทบหมดแรง โชคดีที่อติรุจช่วยปลอบเด็กหญิงเลยสงบในที่สุด ธนิดารู้สึกผิดที่เหวี่ยงใส่เขาก่อนหน้านี้ อติรุจยิ้มบางๆบอกไม่ให้เธอคิดมาก เขาสัญญาจะช่วยให้แป้งร่ำกลับมาร่าเริงอีกให้ได้
พิชิตคิดบีบเอาบ้านจากธนิดากับแป้งร่ำด้วยการหาคนป่วนและก่อความวุ่นวาย และกลุ่มคนที่เขาคิดถึงเป็นคือครอบครัวของเขา ได้แก่พุดกับจัน พ่อแม่จอมโลภและพิชัย น้องชายจอมกักขฬะ
พุดกับจันตื่นตาตื่นใจกับความหรูหราในบ้านนวลทิพย์มาก ส่วนพิชัยสำรวจรอบบ้านแบบไม่แคร์สายตาใคร พิชิตชอบใจมากและใช้อำนาจสามีของนวลทิพย์สั่งสายกับปลาให้เตรียมห้องพักให้พ่อแม่และน้องชาย
สายจะไม่ยอมเพราะห้องที่พิชิตอยากได้คือห้องของธนิดากับแป้งร่ำ ธนิดาก็หัวเสียแต่เบื่อมีปัญหาเลยยอมย้ายไปอยู่ห้องข้างล่าง แต่พิชิตยังไม่พอใจจะย้ายแป้งร่ำลงมาด้วย ธนิดาไม่ยอมเพราะแป้งร่ำถือเป็นเจ้าของบ้านคนหนึ่ง พิชิตเลยขู่ให้เลือกว่าจะยอมดีๆหรือจะย้ายไปเรือนคนใช้ทั้งคู่!
พิชิตยื่นคำขาดให้ธนิดากับแป้งร่ำย้ายไปนอนห้องชั้นล่าง ส่วนห้องของทั้งคู่จะยกให้พ่อแม่กับน้องชาย แป้งร่ำซึ่งกอดตุ๊กตาวาวากรีดร้องไม่ชอบใจเลยถูกพิชิตหมายหัวก่อนกำชับธนิดาให้พาเด็กหญิงไปหาหมอ
ธนิดาพยายามอดกลั้นไม่อยากมีปัญหาให้วิญญาณนวลทิพย์อยู่ไม่สุข แต่พุด จันและพิชัย พ่อแม่และน้องชายของพิชิตก็ก่อเรื่องไม่หยุดหย่อน ตั้งท่าจะยึดห้องธาดาเมื่อเห็นว่ามีขนาดใหญ่โตและตกแต่งอย่างหรูหรา
พิชิตคิดหนักเมื่อได้ยินเสียงร่ำร้องของพ่อแม่กับน้องชาย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจบ่ายเบี่ยง
“อย่าเพิ่งเลยครับ...เราแย่งห้องแป้งร่ำไปแล้ว
ถ้ายึดห้องนี้อีกเท่ากับเราเปิดศึกกับยัยนิดและทุกคนในบ้านนี้”
จันรีบพูด ตาเป็นประกายด้วยความโลภ “กลัวอะไรมันล่ะลูก...พวกเรามีมากกว่าอีก แล้วตอนนี้ลูกก็มีหุ้นอยู่ในบริษัทมันมากมาย ต่อไปบ้านนี้แล้วก็สมบัติของมันทุกอย่างก็ต้องเป็นของลูก”
พิชิตทำหน้ากระอักกระอ่วนเพราะยังไม่อยากมีเรื่องกับธนิดา พิชัยเห็นดังนั้นก็เร่งเร้า
“ถ้าให้ผมนอนห้องข้างล่างผมไม่เอาด้วยนะพี่... ผมเป็นน้องพี่นะอย่าลืม”
ข้อเรียกร้องของน้องชายทำให้พิชิตหงุดหงิด
พูดตัดรำคาญ “คืนนี้แกก็นอนห้องเก่าที่พ่อกับแม่นอนเมื่อคืนไปก่อน ห้องเล็กหน่อยแต่ก็สะดวกดี”
การมาถึงของครอบครัวพิชิตทำให้ทุกอย่างวุ่นวาย สายกับปลาช่วยธนิดาโยกย้ายของ ทั้งของเธอกับแป้งร่ำจนแทบหมดแรง ปลาเป็นฝ่ายทนไม่ได้โพล่งอย่างเหลืออด
“บ้านนี้เป็นของคุณหนู ทำไมเราไม่ไล่เขาออกไปเลยล่ะคะ ในเมื่อคุณนิดมีสิทธิ์ขาดทุกอย่างตามพินัยกรรม”
ธนิดาถอนใจหนักหน่วง “คุณพิชิตเป็นสามีน้าทิพย์ ถ้าวิญญาณน้าทิพย์รู้ว่าพวกเราไม่สามัคคีกัน ไม่ผ่อนปรนโอนอ่อนให้กัน วิญญาณน้าทิพย์คงไม่สงบสุข”
ผีนวลทิพย์ได้ยินก็แค้นแทบกระอัก อยากไปอาละวาดพิชิตกับครอบครัวให้หายคลั่งแต่ต้องข่มใจเมื่อได้ยินคำพูดของสายที่ว่าทั้งหมดอาจเป็นวิบากกรรมของแป้งร่ำ ธนิดาพยักหน้าเห็นด้วย
“ป้าสายอย่าคิดมากสิคะ จะอยู่ชั้นบนชั้นล่าง
ก็ยังอยู่ในบ้านนี้...บ้านของแป้งร่ำ เราต้องช่วยกันทำให้แป้งร่ำกลับมาเป็นแป้งร่ำคนเดิมให้ได้ ถึงตอนนั้นแป้งร่ำจะเป็นผู้ตัดสินใจทุกอย่างด้วยตัวเองค่ะ”
ธนิดาเอ่ยอย่างมีความหวัง สายกับปลามองหน้ากันเครียดๆ ไม่คิดว่าเป็นเรื่องง่าย เช่นเดียวกับผีนวลทิพย์ที่ไม่อาจทนให้ใครมาข่มเหงลูกสาวคนเดียวได้อีก ประกาศกร้าว
“แต่น้ารอไม่ได้นิด...ไม่งั้นแป้งร่ำจะไม่เหลืออะไรเลย!”
พฤติกรรมน่ารังเกียจของครอบครัวพิชิตทำให้ผีนวลทิพย์ไม่อาจอยู่เฉย บงการให้เหล่าตุ๊กตาผี คือตุ๊กตาช่างฟิตกับตุ๊กตาเจ้าสาวไปหลอกจันกับพิชัยจนนอนผวาทั้งคืน!
พิชิตไม่กล้าโวยวายเพราะตัวเองก็เคยโดนผีธาดาอำ จันกับพิชัยไม่ยอมจะมีเรื่องกับธนิดาเพราะเชื่อว่าทั้งหมดเป็นฝีมือตุ๊กตาของแป้งร่ำ ธนิดาหัวเสียมากตอกไม่ไว้หน้าจนจันโกรธจัดประกาศจะหาคนใช้ส่วนตัว
สายเฝ้ามองเหตุการณ์วิวาทแต่เช้าด้วยความหนักใจ ธนิดารู้สึกผิดเอ่ยเสียงอ่อน
“ป้าสาย...นิดขอโทษนะคะ เมื่อกี้นี้...”
“ไม่ต้องพูดหรอกค่ะ ป้ายังว่ามันน้อยไป”
“ไม่รู้เขาจะยิ่งรังแกเราหนักขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า”
“คนพาลมันก็คอยหาเรื่องได้ตลอดเวลาแหละค่ะ แล้วนี่คุณนิดจะไปไหนแต่เช้าคะ”
“ไปหาเพื่อนแล้วก็ซื้อของนิดหน่อยค่ะป้า...
ป้าอยากได้อะไรไหมคะ”
“ไม่ค่ะ...ป้ายังพอมีเงินค่าใช้จ่ายในบ้านที่คุณนิดให้ไว้อยู่...อ้อ...ก่อนคุณนิดลงมาพวกเขาคุยกันว่าโดนผีหลอก ทั้งคุณแม่และคุณน้องชายเลยนะคะ พวกเขาอาจจะอยู่ไม่ทนก็ได้ค่ะคุณนิด”
“คนโลภจะอดทนเพื่อรอคอยเวลาให้ตนเอง
สมหวังเสมอค่ะป้าสาย นิดเชื่ออย่างนั้น...นิดไปก่อนนะคะ”
ธนิดาออกไปข้างนอกแล้ว แป้งร่ำยังนอนหลับ
ในห้องกอดตุ๊กตาวาวาไม่รู้เรื่องเลยว่าผีนวลทิพย์กับ
เหล่าตุ๊กตาผีถกกันเรื่องวีรกรรมครอบครัวพิชิตเมื่อคืน
เหล่าตุ๊กตาผีอยากหลอกให้จับไข้หัวโกร๋นทั้งครอบครัวแต่ผีนวลทิพย์ปรามไว้
“อย่าถึงกับทำให้ตายเลยมันจะยิ่งเป็นบาป ถึงพวกเราจะเป็นวิญญาณเป็นสัมภเวสีก็ไม่ได้หมายความว่าจะหนีกรรมพ้น ฉันจะให้บทเรียนเขาเอง...หากพวกเธอจะช่วยก็แค่คุ้มครองป้องกันอย่าให้พวกเขามาทำอะไรลูกสาวฉันก็พอ”
ธนิดาไม่ได้คิดเรื่องครอบครัวพิชิตอีก มัวเพลิดเพลินกับบรรยากาศในร้านกาแฟใหม่เอี่ยมของระวิวรรณเพื่อนรัก
ระวิวรรณเห็นสายตาเพื่อนก็ยิ้มภูมิใจ “เป็นไง ร้านเงียบๆชิลล์ๆ เอาไว้นั่งเม้าท์กันในกลุ่มเพื่อน”
“ฉันกลัวจะไม่เงียบไม่ชิลล์ล่ะสิยะ ร้านสวยทำเลดียังงี้พวกที่ชอบเช็กอินแสวงหากันนัก...แล้วยัยวิเพื่อนฉันก็จะไม่มีเวลาเม้าท์กับเพื่อนอย่างที่ตั้งใจ”
“ใครจะทำเองล่ะจ๊ะ พอร้านเปิดคุณอาก็คงจะหาพนักงานมาให้”
“ดีจังเลยนะ ฟังเธอแล้วคิดถึงคุณน้านวลทิพย์ ถ้าคุณน้าไม่ตายฉันก็คงได้รับโอกาสดีๆอย่างที่เธอได้รับ”
อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 3 วันที่ 2 ม.ค.62
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี แนว ดราม่า-ลึกลับ-สยองขวัญละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผีกำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟโวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ