อ่านละคร ภูผา ตอนที่ 5 วันที่ 1 ก.พ.62
ดารกาพาตำรวจไปจับภูผา ทอรุ้งยืนยันว่าภูผาไม่ได้ทำอะไรผิดและตนก็อายุเกิน 18 แล้วด้วย ดารกาสั่งให้ทอรุ้งไปนั่งในรถ ทอรุ้งไม่ยอมไปถ้าแม่ไม่จบ ดารกาจึงสั่งนายใจให้เอาทอรุ้งกับทอรักไปส่งที่บ้านก่อนทางนี้ตนจะจัดการเองเมื่อเห็นตำรวจมา เส็งบ่นว่าตนง่วงแล้ว ถ้าอยากจับภูผาเข้าคุกก็จับไปเลย เดือนโวยว่าพูดแบบนี้ได้ยังไง เส็งบอกว่างั้นตนไปนอนรอที่รถ แล้วไปเลย
ดารกาถามตำรวจว่าจะรับแจ้งความไหมว่ามันหลอกลวงลูกสาวตน ร้อยเวรทำท่าปวดหัวมากเพราะทอรุ้งยืนยันว่าตนมาเองและอายุก็เกิน 18 แล้ว พอดีมีตำรวจนายหนึ่งมากระซิบอะไร ร้อยเวรมองภูผาแล้วถามขึงขังว่า
“นายภูผา นายคือนักเลงที่เคยอยู่บ่อนเจ๊จูที่มีเรื่องยิงตำรวจตายเมื่อ 5 ปีก่อนใช่ไหม” พอภูผารับว่าใช่ก็ใส่กุญแจมือคุมตัวไปโรงพักทันทีในฐานะผู้ต้องสงสัยยิงคนตาย ทอรุ้งพยายามบอกว่าภูผาไม่ได้ยิงใคร เขาไม่ใช่คนร้าย แต่ตำรวจก็คุมตัวเข้าห้องขัง เดือนตกใจจนเป็นลม
ภูผาถูกสอบอย่างยาวนานทั้งคืนกระทั่งเช้ายังสอบต่อ จนเมื่อเอาปืนของกลางมาถามว่าเป็นปืนของเขา หรือเปล่า ภูผาบอกว่าไม่ใช่ และเมื่อตรวจลายนิ้วมือบนปืนแล้วไม่ใช่ของภูผาตำรวจจึงต้องปล่อยตัวไป
ooooooo
ทอรุ้งถูกดารกากักบริเวณไว้เป็นอาทิตย์แล้วยังไม่ยอมให้ออกไปไหน เธอจึงออกอุบายว่าจะขอไปทำบุญที่บ้านพักคนชรา ดารกาให้ไปแต่ให้นายใจคุมเข้ม ปรามว่าถ้ามีปัญหาก็จะไล่นายใจออก
ถึงบ้านพักคนชรา ทอรุ้งบอกให้นายใจรออยู่ข้างนอก ตนจะเข้าไปคนเดียวแล้วถือถุงขนมเข้าข้างใน
พอไปหาอาม่า เห็นภูผานั่งอยู่ด้วย ทอรุ้งดีใจถามว่าทำไมตำรวจจึงปล่อยตัว ภูผาบอกว่าเพราะลายนิ้วมือ ไม่ใช่ของตน ทอรุ้งดีใจมากถามอาม่าว่าสบายดีไหม อาม่าขอบใจ พูดอย่างสบายใจว่า
“หมดเคราะห์หมดโศกซะทีนะอาภูผา กลับตัวกลับใจก็ดีแล้ว เพราะถ้าถลำลึกมันจะถอนตัวไม่ขึ้นเหมือนเราย่ำลงในโคลน ถ้าไม่รีบชักขึ้นมาโคลนก็จะดูดตกต่ำลงไปเรื่อยๆ แต่ถ้าเรารีบขึ้นมาได้ โคลนที่เลอะตามแข้งขาก็ยังล้างออกง่ายกว่า”
“ผมจะจำที่อาม่าสอนให้ขึ้นใจ แล้วตกลงอาม่าจะว่ายังไงครับ” ภูผามองหน้าทอรุ้งบอกว่า “เรามาชวนให้อาม่ากลับไปอยู่ด้วยกันน่ะ”
“พอแล้ว อาม่ายอมตั้งแต่อีชวนคำแรกแล้ว ม่าบอกแล้วไง ถ้าลื้อเลิกเป็นนักเลง ม่าก็จะกลับไปอยู่ด้วย”
ทอรุ้งกับภูผามองหน้า ยิ้มให้กันอย่างสมหวัง
ooooooo
เช้าวันรุ่งขึ้นภูผาไปที่บ้านใหม่ของเส็ง เดือนดีใจที่ตำรวจปล่อยตัวภูผาเพราะไม่มีความผิดและลูกหายดีแล้ว ดีใจมากเมื่อภูผาบอกว่าจะมาช่วยป๊ากับแม่ขายรองเท้า ประเดิมด้วยการช่วยขนสินค้าขึ้นรถเลย
เดือนจะเข้าไปหุงข้าวกินกัน ภูผาบอกว่าไม่ต้องหุง ตนซื้อโจ๊กแถวบ้านเก่าเรามาแล้ว เมื่อไปเอาชามมาใส่โจ๊ก ภูผาปรุงให้แม่อย่างรู้ใจว่าแม่ชอบเปรี้ยวนิดๆและใส่ขิงเยอะๆ ส่วนของป๊าแม่บอกว่าใกล้ลงมาแล้ว ภูผาจึงแกะใส่ชามให้เลย
พอเส็งมาเห็นภูผาก็ด่าทันทีว่าตื่นเช้าก็เจอหน้ามัน วันนี้คงขายของไม่ออกแล้วมั้ง เดือนสวนทันทีว่าจะขายไม่ดีก็ปากพี่ไม่เป็นมงคลนี่แหละ เร่งให้เส็งมากินโจ๊กเดี๋ยวเย็นหมด พอเส็งรู้ว่าภูผาซื้อมาก็ไม่กินบอกเดือนให้ไปเอาข้าวของเราออกมา
“ไม่มี เช้านี้อั๊วขี้เกียจหุง มีแต่โจ๊กเนี่ย กินเข้าไปถ้าไม่กินก็ไม่ต้องกิน” เดือนเสียงแข็งแล้วไม่สนใจอีกเลย
เส็งมีอคติกับภูผา ไม่ว่าเขาจะกลับตัวและทำตัวอย่างไรก็ยังมองว่าเขาเป็นตัวซวย ภูผามาช่วยขายของก็หาว่ามาเกาะพ่อแม่กิน เดือนติงว่ามันไม่ได้มาขอเงินเรานะ มันมาช่วยเราหา พูดให้มันดีๆหน่อย เส็งปรามาสว่าจะคอยดูว่ามันมาอยู่ร้าน รองเท้าจะขายได้สักกี่คู่
ปรากฏว่าภูผาเชิญชวนเรียกลูกค้าเข้าร้านได้แล้วยังขายได้ด้วย เดือนเห็นแล้วชื่นใจ
ฝ่ายดารกาหลังจากมีเรื่องทอรุ้งแล้วก็งดงานสังคม จนทอรักบอกทอรุ้งว่าดีเหมือนกันที่รุ้งคบนักเลงทำให้แม่สนใจพวกเรามากขึ้น ไม่ออกงานสังคมเลย
ถูกดารกาปรามว่าอย่ามาพูดอย่างนี้นะ ทอรุ้งชี้แจงว่า
“ภูผาเขาเลิกเป็นนักเลงแล้วนะคะ แล้วรุ้งก็ได้ข่าวว่าตำรวจปล่อยตัวภูผาแล้วเพราะเขาไม่ผิด แล้วตอนนี้เขาก็ไปทำมาค้าขาย ทำงานสุจริตแล้วนะคะ”
“ใครมันส่งข่าวแก” ดารกาเสียงขุ่น “แล้วต่อให้มันไม่ผิด ฉันก็ไม่เชื่อว่าคนประเภทนั้นจะลุกขึ้นมา
ทำมาหากินอะไรได้ ทำงานสุจริตเหรอ ฮึ...” ดารกาทำเสียงเยาะ แล้วสั่งทอรัก “ยัยรัก คุมยัยรุ้งให้ดีๆ อย่าให้คลาดสายตาเด็ดขาดนะ ไม่งั้นฉันจะเอาเรื่องเธอ ฉันจะตัดเงินเดือนเธอ”
“โอ๊ย...อย่าพาลรักสิคะแม่”
“ฉันพูดจริง ทำจริง!”
ooooooo
อาม่าทำข้าวต้มให้ภูผากิน ถามว่าฝีมืออาม่ายัง เหมือนเดิมไหม ภูผาบอกว่าเหมือนเดิมเด๊ะ ตั้งแต่ออกจากบ้านไม่เคยกินมื้อไหนอิ่ม คิดถึงแต่ฝีมืออาม่า อาม่าหมั่นไส้บอกว่าปากหวานเดี๋ยวทำให้กินท้องแตกเลย
อาม่าถามว่าไปช่วยขายของป๊ากับแม่ว่าไงบ้าง ภูผาว่าป๊าก็บ่นๆแต่ตนไม่สนใจ วันนี้ขายดีแม่ดีใจมาก
“เฮงๆ เซ็งลี่ฮ่อ” อาม่าพยักหน้ามีความสุข
ขณะนั้นเองต้อยติ่งมาเคาะประตูเอากับข้าวมาให้เอาอกเอาใจภูผาจนอาม่าถามว่ามาติดพันภูผาหรือต้อยติ่งแทบสำลักข้าวถามว่าอาม่าพูดตรงอย่างนี้เลยหรือ อาม่าถามภูผาว่าแล้วหนูรุ้งล่ะ ต้อยติ่งโวยทันทีว่าอย่าพูดถึงชื่อนี้ต่อหน้าตน มีต้อยติ่งต้องไม่มีรุ้ง อาม่ามองต้อยติ่งนิ่ง ภูผาเลยบอกอาม่าต่อหน้าต้อยติ่งว่า
“ต้อยติ่งเป็นน้องเพื่อนอั๊ว อั๊วมองอีเป็นแค่น้องน่าอาม่า” ต้อยติ่งแผดเสียงลั่นจนอาม่าต้องเอามืออุดหู
ทอรุ้งพยายามหาวิธีที่จะทำให้ดารกายอมรับภูผา พอคิดได้ก็ชวนแม่พรุ่งนี้ไปธุระกับตนได้ไหม
รุ่งขึ้นทอรุ้งพาดารกากับทอรักไปที่ตลาดนัด พาเดินจนดารกาบ่นเมื่อยถามว่ามาที่นี่ทำไม
ทอรุ้งพาดารกากับทอรักมาดูแผงขายรองเท้าของเส็งที่ภูผากำลังเรียกลูกค้าตะโกนขายรองเท้าอย่างมีชีวิตชีวาสนุกสนาน ทอรุ้งบอกให้ดูภูผา บอกว่าเขาไม่ได้เป็นคนเกเร เขาช่วยพ่อแม่ขายของแบบนี้
แม่เลิกอคติกับเขาได้แล้ว ดารกาตวาดให้พอ จบ เลิกพูดกัน! แล้วพาทอรักกลับไปเลย
ดารกาโกรธจนลืมทอรุ้งไปแล้ว ทอรักทักจึงกลับไป ถูกคนร้ายกระตุกสร้อยแล้ววิ่งหนี ดารการ้องกรี๊ดๆ ภูผาวิ่งตามคนร้ายไป ทอรุ้งวิ่งตามไปด้วย พอจวนตัวคนร้ายชักมีดออกมาสู้ ภูผาบอกให้ทิ้งมีดและคืนของมาเสียดีๆ คนร้ายจับทอรุ้งไปเป็นตัวประกันขู่ว่าถ้าภูผาเข้ามาจะเชือดคออีนี่
ภูผาบอกว่าตนไม่ทำอะไรเขาและไม่มีอาวุธด้วย หว่านล้อมให้มาคุยกันดีๆ ดีกว่า
“กูไม่คุย ลูกเมียกูหิวข้าว กูจะไปซื้อข้าว”
ภูผาหว่านล้อมว่าผู้หญิงที่เขาจับเป็นตัวประกันก็เป็นเมียตน ขอให้จับตนไปเป็นตัวประกันแทนก็แล้วกัน คนร้ายชะงัก ภูผาถามว่าเขารักเมียไหม คนร้าย บอกว่า “รักสิวะ รักมากด้วย”
“ผมก็รักเขามากเหมือนกันพี่ ผมคงทนไม่ได้ถ้าเขาจะเป็นอะไรไป พี่ลองคิดกลับกันนะ ถ้าเมียพี่โดนโจรจับพี่ก็อยากช่วยใช่ไหม ถือว่าเราหัวอกลูกผู้ชาย เหมือนกันนะพี่...จับผมแทนเถอะ”
“เออ...ก็ได้ ค่อยๆเดินมา”
คนร้ายค่อยๆปล่อยทอรุ้ง ทอรุ้งสะบัดหลุดวิ่งไปหาดารกา ภูผาได้จังหวะพุ่งเข้าจับแขนคนร้ายบิดจนมีดหลุดจากมือและรวบไว้ทันที ชาวบ้านช่วยกันเข้าไปจับบ้างก็ซ้อม ภูผาตะโกนอย่าไปซ้อมเขา ดารกาถามว่าสร้อยตนอยู่ไหน มีคนบอกว่าเห็นมันเอาเข้าปากไปแล้ว ดารกาตะโกนอย่ากลืน คายออกมา คายออกมา...พลางปราดเข้าเอากระเป๋าฟาดคนร้ายจนทอรักต้องเข้าไปดึงออกมา
ชาวบ้านและคนเดินตลาดต่างชื่นชมยินดี เห็นภูผาก็จำได้ว่าเป็นคนช่วยจับคนร้าย จึงช่วยกันอุดหนุนซื้อรองเท้า แต่เส็งกลับด่าว่าแค่สามวันที่ภูผามาก็เจอเรื่องร้ายๆ วันต่อไปจะเจออะไรอีกก็ไม่รู้ เดือนบอกภูผาว่าอย่าไปฟัง ลูกทำความดีก็ดีแล้ว ความดีจะปกป้องลูกเอง
ดารกาได้สร้อยกลับไปก็ทำท่ารังเกียจ สั่งนายใจ ให้เอาไปล้างแอลกอฮอล์ให้สะอาดด้วย ทอรุ้งบอกแม่ว่าควรจะไปขอบคุณภูผาเพราะเขาง้างปากคนร้ายเอาสร้อยมาคืนแม่
อ่านละคร ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง ภูผา ตอนที่ 5 วันที่ 1 ก.พ.62
บทประพันธ์โดย สลิลาบทโทรทัศน์โดย สลาลิ
กำกับการแสดงโดย ณัฏฐ์กรณ์ สุทธาวาส
ผลิตโดย บริษัท โซนิกซ์ บูม 2013 จำกัด
ช่องออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ