อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 7 ม.ค.62
พวกพิชิตและอาจารย์สมิงจำต้องล่าถอย ธนิดาโกรธจัดเช่นเดียวกับผีนวลทิพย์ที่ประกาศกร้าว“แม่ต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่จะสายเกินไป”
ผีนวลทิพย์ออกจากตุ๊กตาหยกสำเร็จหลังพวกพิชิตกลับไปแล้ว เหล่าตุ๊กตาผีขยับเขยื้อนได้เหมือนเดิม ทั้งหมดเป็นห่วงแป้งร่ำมากเพราะนับวันพวกพิชิตก็ยิ่งเล่นหนักข้อขึ้นทุกที
อาจารย์สมิงเจ็บใจที่ปราบผีนวลทิพย์ไม่ได้ ได้แต่มอบสายสิญจน์ให้พิชิตกับม่านฟ้าไว้ป้องกันตัว
“คล้องไว้...สายสิญจน์นี่จะช่วยป้องกันผีร้ายได้ ผีเมียเก่าคุณยังอยู่ในบ้านนี้แหละ เพียงแต่ผมยังหามันไม่เจอ”
“หลบอาจารย์ได้แสดงว่าคุณทิพย์ก็ต้องมีฤทธิ์มากพอตัว”
“ก็อาจใช่...หรือบางทีอาจมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยคุ้มกันมันอยู่”
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอครับ”
“ใช่...คุณพอจะนึกออกไหมว่าบ้านนี้มีของขลังอะไรบ้าง”
พิชิตนิ่งคิดแต่ไม่ได้คิดถึงตุ๊กตาหยกเลย “พระหรือเปล่าครับอาจารย์”
อาจารย์สมิงส่ายหน้า มั่นใจว่าต้องเป็นของขลังอย่างอื่น “ถ้าเป็นพระผมต้องสัมผัสได้แต่นี่ผมแตะต้องมันไม่ได้ด้วยซ้ำ เอาล่ะ...วันนี้ต้องกลับก่อน ยังไงผมต้องกลับมาปราบมันแน่!”
พิชิตกับพิชัยจะไปส่งอาจารย์สมิง ธนิดาที่โกรธจัดปรี่มาขวาง
“หวังว่าคงไม่กลับมาอีกนะเพราะบ้านนี้เป็นของแป้งร่ำ และฉันเป็นผู้ปกครองแป้งร่ำ...ฉันไม่อนุญาต!”
ม่านฟ้าเบ้หน้าโต้เสียงหยัน “อาจารย์มาก็เพื่อความสงบสุขของบ้าน พวกเราหวังดีนะคุณนิด”
“ด้วยการขู่ตะคอกและทำร้ายยัยแป้งร่ำน่ะเหรอคะ ...เรียกว่าหวังดี”
พิชิตเห็นท่าไม่ดี พาอาจารย์สมิงไปขึ้นรถพร้อมพิชัย เช่นเดียวกับอติรุจที่ขอตัวกลับหลังส่งแป้งร่ำเข้านอนแล้ว ธนิดาถอนใจหนักหน่วง ย้ำกับม่านฟ้า จันและพุดเสียงเข้ม
“อย่าให้ฉันรู้อีกนะว่ารังแกแป้งร่ำ ฉันจะไม่ไว้หน้าใคร ทั้งนั้น”
พุดพยายามไกล่เกลี่ย “นี่หนูนิด...ฉันน่ะหัวหงอกแล้วนะ จะพูดจะจาก็เกรงใจกันบ้าง”
“ก็เพราะเกรงใจคนผมสองสีน่ะสิถึงไม่ไล่พวกคุณออกไปซะคืนนี้เลย”
ม่านฟ้าเหลืออดโพล่งไม่ไว้หน้า
“ไม่ว่าจะคืนนี้หรือคืนไหน...ฉันก็ไม่ไปไหนทั้งนั้น คอยดูนะ...บ้านนี้แล้วก็สมบัติทั้งหมดต้องเป็นของฉัน!”
ขาดคำม่านฟ้าไฟฟ้าในบ้านก็ดับพึ่บ! ผีนวลทิพย์และเหล่าตุ๊กตาผีนั่นเองที่แผลงฤทธิ์สั่งสอนพวกพิชิต ม่านฟ้ากรีดร้องเสียงหลงเมื่อสบตาเหล่าตุ๊กตาผี แรงบีบอัดบางอย่างที่ลำคอทำให้เธอเหมือนจะขาดใจตาย พลันทุกอย่างก็หายวับพร้อมไฟฟ้าในบ้านที่สว่างไสวเหมือนเดิม
ม่านฟ้าเอะอะโวยวายว่าโดนตุ๊กตาผีหลอกแต่ไม่มีใครเชื่อ โดยเฉพาะจันกับพุดที่คิดว่าเมียเก็บคนสวยของพิชิตลูกชายคนโตนั้นตาฝาดไปเอง...
ooooooo
ไม่มีใครพูดเรื่องผีนวลทิพย์กับเหล่าตุ๊กตาผีอีกจนเช้าวันต่อมาเมื่อปลาอดใจไม่ไหวเม้าท์กับสายและธนิดา
“เชื่อปลาสิคะ ยัยคุณม่านฟ้าต้องเห็น...เอ่อ...วิญญาณคุณทิพย์”
ธนิดาส่ายหน้าไม่เชื่อ “ผีไม่มีในโลก เชื่อฉันเถอะ... ไม่ต้องกลัว”
“ถ้างั้นอะไรล่ะคะที่ทำให้คุณม่านฟ้าสติแตกขนาดนั้น”
“ถ้าวิญญาณน้าทิพย์มีจริงคงไม่ปล่อยให้พวกนั้นรังแกเราอยู่ได้หรอก”
“คุณทิพย์อาจไม่ใจแข็งพอที่จะทำร้ายคุณพิชิตก็ได้”
สายพูดตามที่คิดและเห็นมานาน ตลอดเวลาที่มีชีวิตนวลทิพย์รักและห่วงใยพิชิตเสมอ ไม่เคยระแวงด้วยซ้ำว่าสามีใหม่อย่างพิชิตจะหักหลังอย่างเลือดเย็นแบบนี้
พิชิตไม่ได้สะทกสะท้านความผิดที่ตัวเองก่อเพราะความโลภ กระนั้นก็รำคาญใจไม่น้อยที่ม่านฟ้าโวยวายไม่หยุด
“เมื่อคืนนังธนิดามันอ้างสิทธิ์ความเป็นเจ้าของบ้าน ฟ้าบอกตรงๆนะคะว่าฟ้าทนไม่ได้...บ้านนี้ต้องเป็นของเราค่ะ ไม่ใช่ของนังเด็กบ้านั่น”
“ใจเย็นๆสิ...ผมขอร้อง...ถ้าปราบผีคุณทิพย์ไม่ได้ก็อย่าเพิ่งหวังอะไร”
สมาชิกทุกคนในบ้านยกเว้นธนิดากับแป้งร่ำ
มองหน้ากันเครียดๆ พิชัยอดรำพึงลอยๆไม่ได้
“ขนาดอาจารย์สมิงยังปราบมันไม่ได้พวกเราจะทำยังไงกันล่ะทีนี้...”
ธนิดาหนีความวุ่นวายในบ้านไปปรับทุกข์กับ
ระวิวรรณที่วิ่งวุ่นกับร้านกาแฟเปิดใหม่
“ทำไมคนพวกนั้นถึงก่อเรื่องวุ่นวายไม่เว้นแต่ละวัน นิดน่าจะไล่ออกไปให้หมด”
ระวิวรรณบ่นด้วยความหงุดหงิดแทนเพื่อนรัก
อติรุจที่ตามธนิดามาด้วยอดเสนอความเห็นไม่ได้
“ถ้าไม่ไล่ออกไปคุณนิดก็น่าจะย้ายออกมา”
“ที่นั่นเป็นบ้านของแป้งร่ำนะคุณ ถ้าย้ายออกมาก็เท่ากับฉันยอมยกสมบัติของแป้งร่ำให้คนพวกนั้นน่ะสิ”
ธนิดายืนกรานไม่ย้ายออก อติรุจกับระวิวรรณเหนื่อยใจมาก เช่นเดียวกับคมสันที่เครียดเรื่องความปลอดภัยของเธอกับแป้งร่ำหากยังรั้นอยู่ที่บ้านนวลทิพย์
ระวิวรรณห่วงเพื่อนรักอย่างธนิดา อาสาไปปรึกษาเริงวุฒิเพราะเชื่อว่าอาหนุ่มจะมีคำแนะนำที่ดี เริงวุฒิต้องปั้นหน้าแทบแย่ไม่ให้กระโตกกระตากและทำตัวเป็นที่ปรึกษาที่ดีของหลานสาว
“อาก็อยากช่วยแต่ว่ามันเป็นเรื่องในครอบครัวเขา อาเกรงว่าเขาคงไม่ฟังอาหรอก...อย่าลืมว่าบริษัท ของอากับของคุณทิพย์เป็นคู่แข่งกันทางธุรกิจ”
“เรื่องนั้นวิเข้าใจค่ะ แต่เรื่องคดีไม่เกี่ยวกับธุรกิจนี่คะ มีทางไหนจะทำให้คดีน้าทิพย์คืบหน้ากว่านี้ไหมคะ”
เริงวุฒิแบ่งรับแบ่งสู้ “เดี๋ยวอาจะขอให้ผู้ใหญ่ที่อาคุ้นเคยช่วยอีกแรง แต่อาไม่รับปากนะ”
ระวิวรรณพยักหน้ายอมรับก่อนเบ้หน้าเมื่อคิดถึงสถานการณ์ชวนอึดอัดในบ้านนวลทิพย์
“ตอนนี้คุณพิชิตเอายัยม่านฟ้าเมียใหม่เข้าไปอยู่ในบ้านแถมเครือญาติอีกโขยง สักวันยัยนิดคงหมดความอดทนไล่ออกไปจากบ้าน...เรื่องมันจะได้จบๆซะที!”
ooooooo
เริงวุฒิครุ่นคิดถึงคำพูดของระวิวรรณหลานสาว สำเหนียกได้ว่าพฤติกรรมน่ารำคาญของครอบครัวพิชิตอาจทำให้ธนิดาหมดความอดทนแล้วแผนการขโมยตุ๊กตาหยกของเขาจะพังไม่เป็นท่า!
พิชิตถูกเริงวุฒินัดคุยด้วยในวันต่อมาเพื่อเตือนเรื่องพาครอบครัวไปป่วนธนิดากับแป้งร่ำ
“ผมทราบว่าบ้านนั้นเป็นของแป้งร่ำ ผมขอเตือน... ถ้ายัยนิดหมดความอดทนไล่คุณออกจากบ้านทุกอย่างก็จบ”
“ไม่เกี่ยวกับคุณไม่ใช่รึ...ผมทำธุรกิจกับคุณเรื่องอื่นไม่เกี่ยวกับบ้านหลังนั้น”
“เกี่ยวสิ...เพราะผมต้องการตุ๊กตาหยก ส่วนคุณก็ต้องการเงิน...เงินร้อยห้าสิบล้านคุณไม่อยาก
ได้รึ...ผมเชื่อว่าตุ๊กตาหยกยังอยู่ในบ้านแต่คุณ
ไม่พยายามหามัน คิดดูสิ...ถ้าคุณต้องออกจากบ้านยังจะมีปัญญาหาตุ๊กตาหยกได้ไหม”
เริงวุฒิดักคออย่างรู้ทันเพราะรู้จักนิสัยละโมบโลภมากของครอบครัวพิชิตดี พิชิตเถียงไม่ออกต้องกลับบ้านไปนอนเครียดคิดหาทางยึดตุ๊กตาหยกเป็นของตนก่อนธนิดาจะไหวตัวแล้วหาทางป้องกัน
ม่านฟ้าเห็นพิชิตหน้าเครียดก็แอบใจไม่ดี กระนั้นก็อดบ่นกระปอดกระแปดไม่ได้
“ถ้าวิญญาณนัง...เอ่อ...คุณทิพย์ยังวนเวียนอยู่ในบ้านนี้เราไม่มีวันหาตุ๊กตาหยกเจอหรอกค่ะ”
“คุณทิพย์คงห่วงตุ๊กตาหยก”
อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 7 ม.ค.62
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี แนว ดราม่า-ลึกลับ-สยองขวัญละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผีกำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟโวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ