อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 7 วันที่ 2 ธ.ค.61
ลี่เง็กโต้ไม่ลดละ รณชิตไม่ถือสาแถมนึกเอ็นดูที่อีกฝ่ายทำตัวเหมือนเด็กเกเร เขาปฏิบัติกับเธอแตกต่างจากทุกคนที่บ้านโดยเฉพาะพ่อกับพี่ชายทำให้เธอหวั่นไหวและอดรู้สึกดีกับเขาไม่ได้...ทรงวาดคิดหนักเรื่องปิ่นมุกแต่ไม่ทันปรับความเข้าใจ ชาญยุทธก็แวะมาบอกข่าวดีถึงบ้าน
“พี่ดีใจ...อยากมาบอกข่าวดีให้เสือรู้ด้วยตัวเอง ไม่อยากพูดทางโทรศัพท์ เลือกตั้งคราวหน้าถ้าพรรคของเราได้เป็นรัฐบาล คุณพ่อจะดันให้พี่ขึ้นเป็นรัฐมนตรีช่วย”
“ยินดีด้วยนะครับพี่อ้าย พี่อ้ายคงเป็นรัฐมนตรีที่หนุ่มแล้วก็หล่อที่สุดในประเทศแน่ๆ”
ชาญยุทธหัวเราะชอบใจ ตบบ่าน้องชายบุญธรรมเบาๆ “แต่พี่ไม่อยากก้าวหน้าคนเดียวหรอกนะ พี่อยากให้เสือเตรียมตัวลงสมัครระดับท้องถิ่นไว้ด้วยจะได้เป็นฐานเสียงให้พี่ต่อไป”
ทรงวาดหน้าเสีย ปฏิเสธเสียงอ่อน “แต่ผมไม่ถนัดเรื่องการเมือง อย่าให้ผมลงเลยครับ”
ชาญยุทธชักสีหน้าทันที “ไม่ถนัดก็ต้องหัดไว้สิ พี่กับคุณพ่อไม่หยุดอยู่แค่นี้หรอกนะ แล้วเสือก็ต้องช่วยพี่ จะมาหลบอยู่แต่เบื้องหลังอย่างนี้ตลอดไปไม่ได้หรอกนะ”
ทรงวาดเครียดหนักเพราะไม่อยากถลำลึกบนเส้นทางดำมืดของพ่อกับพี่ชายบุญธรรมมากไปกว่านี้ พยายามบ่ายเบี่ยงเปลี่ยนไปถามเรื่องตราสัญลักษณ์ดาบสามเล่มไขว้กันแทน
“ผมเห็นตราสัญลักษณ์อันนึงคุ้นตามากแต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน”
พูดพลางยื่นภาพวาดตราสัญลักษณ์เจ้าปัญหาให้ดู ชาญยุทธเงียบจนทรงวาดคิดว่าเขาคงไม่รู้
“ถ้าพี่อ้ายไม่รู้ก็ไม่เป็นไรนะครับ เรากลับกันดีกว่า”
“ทำไมพี่จะไม่รู้ นี่มันเป็นตราประจำตระกูลของพี่”
ทรงวาดอ้าปากค้างไม่อยากเชื่อแต่ชาญยุทธก็ยืนยันหนักแน่น “เสือก็รู้ว่าตระกูลพี่เป็นขุนนางเก่าแก่แต่พวกเราก็มีแต่เชื้อสาย ไม่มีเงินมีทองหรอก คนที่ทำให้เรามีครบทุกอย่างก็คือคุณพ่อ...คุณพ่อภาคภูมิใจในสายเลือดมาก ท่านก็เลยทำสร้อยที่มีจี้ตราสัญลักษณ์นี้ไว้ให้ลูกๆทุกคนเพื่อย้ำเตือนว่าเรามาจากไหน...”
ooooooo
ทรงวาดช็อกมากกับความจริงจากปากชาญยุทธว่าจี้รูปดาบสามเล่มไขว้กันคือตราสัญลักษณ์ประจำตระกูล ทั้งชาญยุทธกับเอื้อยพี่สาวบุญธรรมอีกคนของเขาต่างเคยสวมสร้อยคล้องจี้นี้ออกงานตั้งแต่เด็ก แม้จะไม่ค่อยได้ใช้แต่สองพี่น้องก็จำได้ดีว่าจี้นี้คือตราประจำตระกูลที่การันต์สั่งทำให้ลูกทุกคน
ความจริงจากชาญยุทธทำให้ทรงวาดคิดถึงเหตุ– การณ์ในอดีตเมื่อหลายปีก่อนตอนเขาย้ายมาอยู่บ้านการันต์ใหม่ๆ วันนั้นเขายังจำได้ว่าเห็นพ่อบุญธรรมโต้เถียงกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งอย่างรุนแรง...
การันต์ดูโมโหมากวันนั้น แต่เด็กหนุ่มคนนั้นกลับไม่สะทกสะท้านยืนประจันหน้าอย่างไม่กลัวเกรง
“ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาที่นี่ ถ้าคุณหญิงของฉันรู้เข้าจะทำยังไง”
“ผมไม่สนหรอกว่าผู้หญิงคนนั้นจะคิดยังไง แต่ตอนนี้แม่ผมกำลังจะตาย แล้วแม่ก็ต้องการเจอพ่อ”
“ฉันบอกแล้วว่าไปไม่ได้ งานฉันยุ่งแค่ไหนแกรู้ไหม เงินทองค่ารักษาฉันก็หาให้ทุกอย่างจะเอาอะไรกับฉันอีก”
“แล้วถ้าเมียหลวงของพ่อกำลังจะตายบ้าง พ่อก็จะไม่ไปเยี่ยมเหมือนกันใช่ไหม” การันต์ผงะแต่เด็กหนุ่มไม่หยุด ตอกไม่ไว้หน้า “ที่พ่อไม่ยอมไปเพราะพ่อไม่เคยเห็นค่าพวกเราสองคนแม่ลูกมากกว่า ถ้าการเป็นเมียน้อยมันน่ารังเกียจนักคนที่มายุ่งกับแม่จนเกิดผมขึ้นมา มันก็น่ารังเกียจไม่แพ้กันหรอก”
การันต์เดือดจัดชกหน้าเด็กหนุ่มคนนั้นเลือดกบปาก “ไอ้ลูกทรพี! มึงกล้าดียังไงมาว่ากูฉอดๆ ไม่มีใครกล้ามาพูดกับกูยังงี้ มึงออกไปจากบ้านกูเดี๋ยวนี้ อย่ามาให้กูเห็นหน้าอีก กูไม่มีลูกสารเลวอย่างมึง!”
ทรงวาดดึงตัวเองจากอดีต...ความทรงจำยังแจ่มชัด เขาปะติดปะต่อเรื่องราวจนค่อนข้างมั่นใจกับข้อสันนิษฐานของตนว่าพันเดชก็คือเด็กหนุ่มที่โต้เถียงกับการันต์ในวันนั้น
ข้อสันนิษฐานเรื่องพันเดชทำให้ทรงวาดเป็นห่วงการันต์อย่างบอกไม่ถูกจึงตัดสินใจไปหาความจริงด้วยตัวเองแต่ยังไม่ยอมบอกพ่อบุญธรรมว่าพันเดชคือ เด็กหนุ่มที่อีกฝ่ายมีปากเสียงด้วยในอดีต การันต์นิ่วหน้าหลังฟังข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับพันเดชจากลูกชายบุญธรรม
“พ่อไม่เคยพบนายพันเดชอะไรนี่หรอก รู้แต่ว่าเป็นดาวรุ่งของพรรคแล้วก็ทำงานเข้าขาได้ดีกับอ้าย แต่พ่อเป็นระดับแกนนำพรรคถ้าเขาไม่มาหาพ่อก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่พ่อต้องใส่ใจ”
“แล้วคุณพ่อคิดไหมครับว่ามันน่าแปลก... นักการเมืองหน้าใหม่ควรจะต้องเคารพนอบน้อมคนระดับคุณพ่อไม่ใช่ไม่มาให้คุณพ่อเห็นหน้าเลยแบบนี้”
“พ่อชักสนใจข้อสันนิษฐานของเสือแล้วสิ มีอะไรจะถามพ่ออีกไหม”
“มีอีกข้อเดียวครับ...ลูกชายคุณพ่อที่เกิดกับภรรยาอีกคนตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ...”
ooooooo
คำถามของทรงวาดทำให้การันต์นั่งไม่ติดต้องบุกไปบ้านพันเดชเย็นวันเดียวกันพร้อมทรงวาด
พันเดชอึ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้าพ่อแท้ๆก่อนแสยะยิ้มเมื่อเห็นท่าทางเกรี้ยวกราดของอีกฝ่าย
การันต์ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองจะได้เจอพันเดชหรือลูกชายจากภรรยาอีกคนในสถานการณ์แบบนี้
“เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุล หายหัวไปเป็นสิบๆปี พอโผล่มาก็คิดจะฆ่าพี่ชายตัวเอง...ไอ้สารเลว!”
“พี่ชาย...เราตัดพ่อตัดลูกกันแล้วคุณก็แค่คนอื่น อย่ามานับผมกับลูกชายคุณเป็นพี่เป็นน้องกันเลยครับ”
“จองหอง! แกมันก็แค่พ่อค้ายาเสพติด อย่าคิดว่าฉันไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลังแกนะ พลาดขึ้นมาวันไหนก็ไม่แคล้วโทษประหารหรอกวะ”
“ใช่...ผมตั้งตัวได้จากยาเสพติดแต่คุณก็ไม่ได้ดีไปกว่าผมสักเท่าไหร่ แค่ไม่ค้ายาแต่ก็สกปรกพอกันนั่นแหละ”
ทรงวาดไม่อยากให้พ่อบุญธรรมโกรธจนเสียเรื่องโพล่งถามพันเดช
“ถ้านับเรื่องเงินคุณก็มีมหาศาล ผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องอยากขยายอิทธิพลอีกทั้งๆที่มันต้องเสี่ยงขนาดนี้”
“เห็นแก่ความฉลาดของแกที่ขุดปูมหลังฉันจนเจอ ฉันจะตอบให้ก็ได้...ฉันต้องการพิสูจน์ให้เห็นว่าไอ้ลูกเมียหลวงที่ท่านการันต์รักนักรักหนามันไม่ได้มีน้ำยาอะไรเลย ก็แค่ไอ้ลูกแหง่เดินตามหลังพ่อต้อยๆเท่านั้น”
“แค่นั้นเองเหรอครับ”
“ที่จริงมันก็ไม่ใช่แค่นั้นหรอก...ก็เพราะไอ้ความดัดจริตของท่านการันต์นั่นล่ะที่มันขัดขวางทางทำมาหากินของฉัน...ทำขยะแขยงมองยาเสพติดว่าเป็นความชั่ว ยอมรับไม่ได้ทั้งๆที่ทำอยู่มันก็ชั่วพอกันแหละวะ”
“เพราะท่านขวางทางอยู่คุณเลยขยายเครือข่ายยาเสพติดเข้ามาในเขตกรุงเทพฯได้ยาก”
“ฉลาดนี่...ถ้าฉันเปลี่ยนขั้วอำนาจได้คิดสิว่าฉันจะรวยมากกว่านี้อีกกี่ร้อยกี่พันเท่า”
การันต์ทนฟังต่อไปไม่ไหวตวาดลั่น “อัปรีย์! กูไม่น่าให้มึงเกิดมาเลย”
“ถ้าผมเลือกได้ผมก็ไม่อยากเกิดเป็นลูกคนอย่างคุณเหมือนกัน!”
พันเดชโต้ไม่ยอมแพ้ การันต์โมโหมากตั้งท่าจะชกแต่พันเดชหลบทัน
“ผมไม่ใช่เด็กๆที่จะยอมให้คุณต่อยได้ตามใจชอบอีกแล้ว ระวังนะครับ...คราวหน้าอาจมีหมัดสวน”
จบคำก็สั่งคนพาการันต์กับทรงวาดออกไป การันต์โกรธมากโพล่งชื่อเดิมของพันเดช
“ไอ้อ้น...ไอ้ทรพี มึงไม่ใช่ลูกกู!”
“ถ้าจำไม่ผิดคุณเคยบอกผมแล้วนะครับ”
ท่าทางไม่ยี่หระของพันเดชทำให้ทรงวาดอดใจไม่ไหวต้องเตือนสติ
“ถึงยังไงท่านก็เป็นพ่อแท้ๆของคุณนะ ทำอย่างงี้ได้ยังไง”
“ฉันจะบอกให้เอาบุญ...ผู้ชายคนนี้ไม่เคยจริงใจกับแก ที่เขาเลี้ยงไอ้ลูกเจ๊กลูกจีนอย่างแกก็เพื่อรองมือรองตีนลูกชายสุดที่รักของเขา ถ้าฉันไม่หนีออกมาซะก่อนก็คงไม่แคล้วต้องเป็นอย่างแก ตาสว่างขึ้นรึยังล่ะไอ้ลูกแมงดา!”
การันต์อารมณ์ขึ้นจนช็อก เจ็บหน้าอกเฉียบพลันจนทรงวาดต้องถลาประคอง พันเดชหมุนตัวเข้าบ้านไม่แยแสอาการจะเป็นจะตายของพ่อแท้ๆ ไม่รู้เลยว่าไต้เกียวแอบได้ยินทุกอย่างตั้งแต่ต้น...ไม่อยากเชื่อหูว่าการันต์หรือนายใหญ่เบื้องหลังค่าคุ้มครองในเยาวราชจะเป็นพ่อแท้ๆของพันเดช
ooooooo
อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 7 วันที่ 2 ธ.ค.61
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทประพันธ์โดย ปราณธรละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทโทรทัศน์โด: บทกร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ