อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 2 วันที่ 31 ธ.ค.61
“ไม่! ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณ ฉันไม่ได้รักคุณ ฉันไม่ได้รักคุณ...กลับไปซะเริงวุฒิ!”เริงวุฒิไม่ได้ยินเสียงนวลทิพย์ ไหว้ศพเสร็จก็จะกลับ ธนิดาปรี่ไปขวาง
“เชิญนั่งก่อนสิคะ ฟังพระสวดพระอภิธรรมร่วมกันก่อน คุณน้านวลทิพย์คงดีใจที่คุณ...เอ่อ”
ธนิดาไม่รู้จักเริงวุฒิ เข้าใจเองว่าอีกฝ่ายเป็นเพื่อนนวลทิพย์ เริงวุฒิปฏิเสธจะอยู่ฟังสวดแต่รับสมอ้างหน้าตายว่าตัวเองเป็นเพื่อนเก่าอยากมาเคารพศพนวลทิพย์เป็นครั้งสุดท้ายเท่านั้น
เริงวุฒิอาลัยอาวรณ์นวลทิพย์มากแต่ไม่กล้าแสดงออกเพราะภายในงานศพมีคมสันกับอติรุจคอยจับตาตลอด ต่างจากพิชิตที่ประกาศกร้าวหลังงานสวดจบจะให้ทำพิธีฌาปนกิจศพนวลทิพย์ทันทีเพื่อตัดปัญหา โดยอ้างชื่อเสียงของบริษัททิพย์พิมาน และอยากให้ดวงวิญญาณของภรรยาไปสู่สุคติโดยเร็ว
ธนิดากับสายไม่เห็นด้วยเพราะอยากเก็บศพนวลทิพย์ ให้ตำรวจชันสูตรศพเพื่อสรุปคดีให้ถูกต้องและเป็นธรรมกับทุกฝ่ายโดยเฉพาะแป้งร่ำลูกสาวหรือทายาทคนเดียวของนวลทิพย์
พิชิตหงุดหงิดแต่เก็บอาการ แกล้งตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตาไม่อยากให้ดวงวิญญาณของนวลทิพย์ทุกข์ทรมานอีก ธนิดาเลยเสนอให้สายซึ่งเป็นญาติผู้ใหญ่ของนวลทิพย์ตัดสินใจ สายจึงบอกให้ตำรวจเก็บศพนวลทิพย์ไว้อีกหนึ่งร้อยวันเพื่อผ่าพิสูจน์ค้นหาความจริงทั้งหมด
การตัดสินใจของสายจะเก็บศพของนวลทิพย์ไว้ทำให้พิชิตร้อนใจ แต่ต้องข่มอารมณ์กลัวถูกสงสัยโดยเฉพาะจากคมสันกับอติรุจที่จับสังเกตเขาตลอด ธนิดาไม่ไว้ใจพิชิตแต่ทนอยู่บ้านเดียวกันเพราะห่วงแป้งร่ำลูกพี่ลูกน้องตัวเล็กที่ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ แม้แต่เธอก็ต้องคุยผ่านตุ๊กตาวาวาเด็กหญิงจึงยอมสื่อสารด้วย
ooooooo
หลังการตายของนวลทิพย์ พิชิตก็เร่งรัดการเปิดพินัยกรรมเพราะอยากได้ส่วนแบ่งมรดกในฐานะสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่ที่เขาคาดไม่ถึงคือประสานทนายความคนใหม่จะมาพร้อมพินัยกรรมฉบับใหม่ซึ่งนวลทิพย์ทำขึ้นไม่กี่วันก่อนตายโดยมีเทพกับอติรุจเป็นพยาน
“คุณพูดอะไร...ผม...เป็นทนายดูแลเรื่องกฎหมายทุกอย่างในทิพย์พิมานรวมทั้งพินัยกรรมของคุณทิพย์ด้วย”
พิชิตโวยเสียงเข้ม อติรุจในฐานะพยานพินัยกรรมฉบับใหม่ถือวิสาสะตอบแทนประสานว่าเป็นความประสงค์ของนวลทิพย์ ทั้งเรื่องพินัยกรรมฉบับใหม่และเรื่องที่เขากับลุงเป็นพยาน
“ไม่จริง! พวกแกรวมหัวกันโกงสมบัติคุณทิพย์”
ธนิดาหมั่นไส้แกล้งพูดยั่วพิชิต
“เรายังไม่ได้เปิดพินัยกรรมของน้าทิพย์เลยนะคะ...จะรู้ได้ยังไงว่าใครโกงใครไม่โกง”
“พวกแกกลัวคุณทิพย์จะยกทุกอย่างให้ฉันเลยรวมหัวกันทำพินัยกรรมปลอมขึ้นมา ฉันไม่หลงกลพวกแกหรอก”
พิชิตเถียงไม่ลดละ ประสานเห็นท่าไม่ดีรีบเอ่ยถึงหลักฐานอีกอย่างที่เตรียมไว้
“คุณทิพย์รอบคอบมากครับ เกรงว่าคุณจะไม่ยอมรับพินัยกรรมฉบับนี้เธอจึงได้บันทึกเทปไว้...เชิญรับชมครับ”
อติรุจเปิดคลิปนวลทิพย์ให้ทุกคนดู พิชิตมีสีหน้าวิตก ยิ่งเห็นหน้านวลทิพย์ในคลิปยิ่งเครียด
“ดิฉันทำพินัยกรรมฉบับใหม่ในขณะที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนสมบูรณ์ โดยมีรายละเอียดดังนี้...หนึ่ง...ดิฉันขอยกเลิกพินัยกรรมทุกฉบับที่เคยทำทั้งหมด ให้อ้างอิงจากพินัยกรรมฉบับนี้ฉบับเดียวเท่านั้น”
พิชิตหน้าตึงและโมโหมากเมื่อได้ยินคำสั่งที่สองของภรรยา
“สอง...ดิฉันขอยกหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ในบริษัททิพย์พิมานให้ธนิดา พร้อมเงินสดอีกห้าล้านบาท”
ทุกคนมองธนิดาที่ยังมีสีหน้าสงบ ต่างจากพิชิตที่ขบกรามแน่นเมื่อได้ยินคำสั่งต่อมาของนวลทิพย์เรื่องการจัดสรรหุ้นที่เหลือของบริษัททิพย์พิมาน
“สาม...หุ้นที่เหลือในบริษัททิพย์พิมานแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ดิฉันขอยกให้คุณพิชิตและแป้งร่ำคนละครึ่ง ขอมอบอำนาจการบริหารทิพย์พิมานให้แก่คุณพิชิต”
แต่ที่ทำให้พิชิตแทบคลั่งก็คือคำสั่งของนวลทิพย์เรื่องทรัพย์สินอื่นๆ “สี่...ทรัพย์สินอื่นที่เหลือดิฉันขอยกให้แป้งร่ำลูกสาวคนเดียวของดิฉันทั้งหมด และขอมอบสิทธิ์การดูแลแป้งร่ำและทรัพย์สมบัติทั้งหมดของแป้งร่ำให้ธนิดาแต่เพียงผู้เดียว หากแป้งร่ำเสียชีวิตก่อนบรรลุนิติภาวะสมบัติทั้งหมดจะถูกยกให้องค์กรการกุศล”
อติรุจปิดคลิปทันทีที่นวลทิพย์จบคำสั่งสุดท้าย พิชิตกำหมัดแน่น ประสานเห็นดังนั้นก็รีบบอก
“ผมมีเอกสารที่คุณนวลทิพย์ลงชื่อไว้ มีเนื้อหาเหมือนในคลิป หากใครสงสัยเชิญพิสูจน์ได้เลยครับ”
ประสานยื่นเอกสารให้ทุกคนดู พิชิตปัดทิ้งก่อนโวยอย่างเหลืออด
“คุณทิพย์คิดบ้าอะไรถึงยกสมบัติให้เด็กสติไม่ดี อีกหน่อยคงถูกโกงไม่เหลือสักบาท”
สายทนไม่ไหวขัดเสียงเรียบ “คุณพิชิตคะ...เด็กที่ว่านั่นเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของคุณทิพย์นะคะ แล้วอีกอย่างคุณพิชิตก็ทราบตั้งแต่ก่อนแต่งงานกับคุณทิพย์แล้วว่าคุณหนูเป็นแบบนี้...หรือว่าคุณพิชิตคิดอะไรที่คุณทิพย์ไม่ทราบคะ”
“ป้า...พูดให้มันดีๆนะ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
“ป้าก็หมายความตามที่พูดนั่นแหละค่ะ...เป็นบุญของคุณหนูแล้วที่คุณทิพย์เปลี่ยนพินัยกรรมใหม่ก่อนตาย!”
พิชิตเดือดจัดผลุนผลันออกไป สายมองตามเซ็งๆ แล้วเปรยกับทุกคนที่เหลือเสียงอ่อน
“เรื่องนี้จบแล้ว ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของหมวดล่ะนะคะ”
คมสันที่มาฟังการเปิดพินัยกรรมด้วยรับคำ“ครับ...ผมจะทำคดีนี้ให้กระจ่างโดยเร็วขอให้ทุกคนวางใจ”
คำสัญญาของคมสันทำให้ทุกคนในบ้านสบายใจขึ้น รวมทั้งธนิดาที่คิดว่าตำรวจจะคุ้มครองเธอกับลูกพี่ลูกน้องตัวเล็กได้ ต่างจากอติรุจที่คิดว่าพิชิตคงไม่จบเรื่องแค่นี้จึงอยากเตือนสติเธอ
“พินัยกรรมเป็นแบบนี้เขาต้องตั้งตัวเป็นศัตรูกับคุณ”
“เป็นธรรมดาของคนเสียผลประโยชน์”
“ระวังตัวไว้ด้วยนะ...อย่าทำเป็นเก่งนัก”
ooooooo
พิชิตทนอยู่บ้านไม่ไหวหนีไปสงบสติอารมณ์ที่คอนโดของม่านฟ้า สีหน้าแค้นมากจนม่านฟ้าพลอยวิตก เครียดจัดว่าเทพกับอติรุจจะช่วยธนิดารักษาผลประโยชน์ให้แป้งร่ำ
“ฟ้าว่าไอ้สองลุงหลานนั่นแหละตัวดี ยุยงให้คุณทิพย์เปลี่ยนพินัยกรรม ไอ้ผู้จัดการโรงงานนั่นมันเป็นคนเก่าคนแก่ไม่ใช่หรือคะ”
“ใช่...คุณทิพย์ถึงเชื่อมันนัก”
“แล้วแบบนี้ตุ๊กตาหยกที่หายไปอาจจะอยู่ที่มันก็ได้”
ข้อสันนิษฐานของม่านฟ้าทำให้พิชิตเลิกคิ้ว ไม่คิดเรื่องนี้มาก่อน
“จริงสิ...ผมลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไง...ยัยนิดอาจจะเอาตุ๊กตาหยกไปฝากไอ้ลุงเทพไว้ก็ได้”
“เราต้องรีบชิงตุ๊กตาหยกมาให้ได้ก่อนที่พวกมันจะย้ายที่ซ่อน”
“ใช่...เราพลาดอีกไม่ได้!”
พิชิตให้ม่านฟ้าส่งคนไปค้นบ้านเทพเพราะคิดว่าอีกฝ่ายจะซ่อนตุ๊กตาหยกไว้ เทพกับอติรุจยังไม่รู้ตัว นั่งถกกันอย่างเคร่งเครียดถึงเรื่องสถานการณ์ในบ้านนวลทิพย์
“ลุงคิดยังไงกับคุณพิชิตครับ บอกตามตรงผมว่ามันบังเอิญแปลกๆเรื่องคุณพิชิตไปต่างประเทศวันนั้นพอดี”
“หมวดคมสันตรวจสอบแล้วนี่ว่าเขาก็เดินทางไปจริงๆ”
“ถึงงั้นก็เถอะครับลุง เพราะผมเช็กแล้วเขาไม่มีประชุมกับใครที่โน่น ไม่มีงานแสดงสินค้าแต่ก็ยังไม่มีหลักฐานว่าคุณพิชิตไปพบใครที่นั่นจริงหรือเปล่า”
“ไม่รู้เวรกรรมอะไร...ทิพย์พิมานเมื่อสิ้นคุณทิพย์แล้วจะเป็นยังไงก็ไม่รู้”
อติรุจแยกตัวไปนอนหลังจากนั้น เทพถือโอกาสสำรวจรอบบ้านเลยเจอผู้บุกรุกแบบไม่ทันตั้งตัว!
สองลูกน้องของม่านฟ้านั่นเองผู้บุกรุกยามวิกาลบ้านเทพ ทั้งคู่เข้ามาค้นหาตุ๊กตาหยกตามคำสั่งแต่ไม่ทันลงมือเทพก็โผล่มาเห็น อติรุจได้ยินเสียงเอะอะก็รีบมาดู เกิดการต่อสู้ชุลมุน โชคดีที่คมสันกับลูกน้องตำรวจหลายนายแวะมา อติรุจกับเทพเลยรอดไม่ถูกฆ่าปิดปาก
คมสันเปิดฉากถามเทพด้วยความเป็นห่วง “ลุงพอจะรู้ไหมครับว่าเป็นพวกไหน”
“ต้องเป็นพวกที่ฆ่าคุณนวลทิพย์แน่”
อติรุจนิ่วหน้า “ทำไมลุงคิดแบบนั้นล่ะครับ”
“มันต้องการตุ๊กตาหยกของคุณทิพย์”
คมสันคิดตามแล้วลองสันนิษฐาน “งั้นก็แสดงว่าตุ๊กตาหยกเป็นเหตุจูงใจที่พวกมันฆ่าคุณทิพย์!”
ooooooo
ข้อสันนิษฐานของคมสันตำรวจหนุ่มผู้ดูแลคดีนวลทิพย์ทำให้อติรุจนั่งไม่ติด โทร.หาธนิดากลางดึกเตือนให้ระวังตัวเพราะเชื่อว่าคนร้ายที่ฆ่านวลทิพย์คงไม่หยุดแค่นี้
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าตุ๊กตาหยกนั่นมีความสำคัญยังไง แต่ที่แน่ๆถ้าพวกมันยังหาตุ๊กตาหยกไม่เจอ คุณกับ แป้งร่ำและทุกคนในบ้านก็จะตกอยู่ในอันตราย”
“ฉันเป็นห่วงแป้งร่ำค่ะ ขาดพ่อขาดแม่แล้วนี่ยังจะมีเรื่องตุ๊กตาหยกอะไรนั่นเข้ามาเกี่ยวข้องอีก”
“คุณเคยเห็นตุ๊กตาหยกนั่นไหม”
ธนิดาถอนใจยาว คิดถึงวันที่นวลทิพย์เรียกตนไปดูตุ๊กตาหยก “เคยค่ะ...แต่ไม่ได้สนใจมากเพราะน้าทิพย์ก็วางไว้บนโต๊ะไม่ได้ใส่ตู้เซฟให้ฉันรู้สึกว่าเป็นของมีค่ามหาศาลจนถึงขนาดต้องฆ่าแกงกัน”
“เรื่องนั้นผมไม่รู้ ผมรู้แต่ว่าเพื่อความปลอดภัยต่อแต่นี้ผมจะไปรับส่งคุณเอง”
อติรุจหาเหตุใกล้ชิดเธอดื้อๆ ธนิดาทั้งฉุนทั้งเขินแหวเสียงเขียว
“ไม่ต้อง! ฉันดูแลตัวเองได้...พวกฉวยโอกาส!”
กลางดึกคืนเดียวกันในห้องแป้งร่ำ...ผีนวลทิพย์พยายามออกจากตุ๊กตาหยกซึ่งซ่อนอยู่ในตุ๊กตาวาวาของลูกสาว แป้งร่ำได้ยินเสียงกุกกักก็มองหาต้นเสียงแต่ไม่พบอะไรผิดปกติ ผีนวลทิพย์คร่ำครวญถึงลูกสาว
“หนูอย่าบอกใครนะว่าตุ๊กตาหยกอยู่ที่ไหน แม่ต้องหาทางออกไปจากตุ๊กตาหยกนี่ให้ได้ แม่จะปกป้องลูกเอง”
แรงอธิษฐานของผีนวลทิพย์ทำให้ตุ๊กตาวาวาขยับได้ แป้งร่ำเห็นตุ๊กตาวาวาชูแขนจะให้อุ้มก็คว้าตัวมากอด
ผีนวลทิพย์เห็นดังนั้นก็ดีใจ ยิ้มทั้งน้ำตา
“แม่บังคับตุ๊กตาวาวาได้แล้ว อีกไม่นานแม่จะออกจากตุ๊กตาได้ แม่จะปกป้องลูก จะแก้แค้นคนที่ทำกับแม่!”
ธนิดานัดคุยเรื่องคดีนวลทิพย์กับอติรุจและคมสันเช้าวันต่อมา ระวิวรรณแวะมาหาเพื่อนสาวพอดีเพราะอยากมาเยี่ยมและอยากขอโทษที่ไม่เคยไปงานสวดศพนวลทิพย์สักครั้ง
แววตาพนักงานสาวจอมสอดรู้สอดเห็นของบริษัทแอบไปด้อมๆมองๆเพราะอยากหาข่าวให้พิชิต เลยถูกธนิดาดุ กระนั้นแววตาก็ไม่สะทกสะท้านรีบไปฟ้องพิชิตกับม่านฟ้าว่าธนิดามีตำรวจมาหา
ระวิวรรณไม่สังเกตสายตาจับผิดของแววตา มัวคิดมากเรื่องไม่เคยไปงานศพของนวลทิพย์ แม้ธนิดาจะไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่แต่เธออดรู้สึกผิดไม่ได้ เพราะคำขอร้องของเริงวุฒิผู้เป็นอาแท้ๆทำให้เธอลำบากใจแบบนี้...
เริงวุฒิเสียใจกับการตายของนวลทิพย์แต่ภารกิจตามล่าตุ๊กตาหยกทำให้เขาต้องตัดใจ และเพื่อไม่ให้เกิดข้อสงสัยสาวถึงตัวเขาจึงต้องพยายามหว่านล้อมระวิวรรณหลานสาวคนเดียวไม่ให้ไปร่วมงานศพของนวลทิพย์
“อาไม่เคยขัดใจวิแต่งานนี้อาขอ”
“นิดเป็นเพื่อนรักของวิคุณอาก็ทราบ”
ระวิวรรณพูดเสียงเรียบ เริงวุฒิเข้าใจแต่ยังให้เหตุผลตามที่ตัวเองต้องการ
“นวลทิพย์ตาย คดียังมีเงื่อนงำอยู่ อาไม่อยากให้วิเข้าไปเกี่ยวข้อง”
“เกี่ยวข้อง...วิจะไปเกี่ยวข้องด้วยได้ยังไง วิเป็นแค่เพื่อน”
เริงวุฒิอึกอัก รู้ตัวว่าพลาดแต่ยังแถ “อย่าลืมว่าบริษัทของอาเป็นคู่แข่งกับทิพย์พิมาน แค่ตำรวจสันนิษฐานว่าอาจเป็นการขัดผลประโยชน์ทางธุรกิจ แค่นี้เราก็เกี่ยวข้องกับเขาแล้ว...เชื่ออานะวิ”
ระวิวรรณดึงตัวเองจากภวังค์ความคิด บทสนทนาและเหตุผลแปลกๆของเริงวุฒิยังวนเวียนในหัว ไม่ทันที่เธอจะสะระตะทุกอย่าง ธนิดาก็แนะนำเธอให้รู้จักคมสันตำรวจหนุ่มที่ดูแลคดีของนวลทิพย์
คมสันประทับใจความสวยน่ารักของระวิวรรณ แอบส่งยิ้มให้จนอติรุจที่ตามมาคุยเรื่องคดีกับธนิดาอดส่งสายตาปรามไม่ได้ คมสันจึงรู้ตัวและเริ่มต้นพูดถึงประเด็นสำคัญของคดีนั่นคือเหตุจูงใจจะฆ่านวลทิพย์!
ooooooo
ธนิดาไว้ใจระวิวรรณยอมให้อยู่ฟังการหารือเรื่องคดีกับคมสันและอติรุจ ระวิวรรณแอบเก็บข้อมูลเงียบๆ แม้ไม่ได้คิดอะไรเลวร้ายแต่อดตะลึงไม่ได้เมื่อธนิดาบอกว่าตุ๊กตาหยกมีอายุกว่าห้าร้อยปี แถมมีมูลค่าหลักร้อยล้านจากการตีราคาคร่าวๆของอติรุจ
คมสันค่อนข้างมั่นใจว่าตุ๊กตาหยกเป็นแรงจูงใจหลักในการฆาตกรรมนวลทิพย์ ที่สำคัญคนร้ายน่าจะเป็นคนใกล้ชิดเพราะคนนอกคงไม่รู้ประวัติและมูลค่าของตุ๊กตาหยก ธนิดาปะติดปะต่อเรื่องราวก่อนนวลทิพย์ตายแล้วสันนิษฐานว่าน้าสะใภ้อาจรู้ตัวเลยนำตุ๊กตาหยกไปซ่อน
อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 2 วันที่ 31 ธ.ค.61
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี แนว ดราม่า-ลึกลับ-สยองขวัญละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผีกำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟโวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ