อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 10[ตอนอวสาน] วันที่ 11 ธ.ค.61
“ไม่นึกด้วยใช่ไหมว่าจะเจอแบบนี้” กิตติพัศมองไปรอบๆ ถามด้วยสายตาว่า...ทำไม? ศรุดาตั้งสติบอกว่า “ฉันก็แค่...เพิ่งนึกได้ว่า...นี่มันไม่ใช่การแต่งงานแบบที่ฉันฝัน”กิตติพัศถามว่าเธอฝันไว้แบบไหน ศรุดาย้อนถามว่าตนถามบ้างได้ไหมว่าทำไมเขาถึงมา กิตติพัศบอกว่าตนอยากรู้ว่าทำไมเธอถึงเลือกม้า อยากรู้ว่าทำไมเธอถึงเลือกผีเสื้อ ศรุดาถอนใจไม่อยากพูด อ้างว่าเหนื่อยและขอตัว แต่ยังไงก็ขอบคุณที่มา
แต่พอศรุดาจะเดินไป กิตติพัศคว้ามือไว้ เธอหันมองเขาเต็มตา ถาม
“คุณต้องการอะไร”
“ก็แค่...ไม่อยากเสียคุณไป” เธอถามว่าแค่นั้นหรือที่รั้งตนไว้ สะบัดมือออกจะไปขึ้นรถ
กิตติพัศทนไม่ได้ตะโกนตามหลังไปด้วยน้ำเสียงสะท้าน
“ผมไม่เคยคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะอยากดูแลผู้หญิงคนเดียว...ไปตลอดชีวิต และคงไม่มีวันคิดถ้าผู้หญิงคนนั้น...ไม่ใช่คุณ เพราะผมไม่เคยรักใคร นอกจากคุณ”
ศรุดาหยุดฟังคำสารภาพอย่างไม่เหลือฟอร์มของกิตติพัศ เธอยิ้มกว้างน้ำตาไหล ทั้งสองมองกัน ในนาทีนี้ไม่มีฟอร์ม มารยา และทิฐิอีกแล้ว มีแต่ความจริงใจให้กันอย่างหมดหัวใจ...
ooooooo
เมื่อแม่นนทวีได้รับโทรศัพท์จากศรุดาว่ายกเลิกงานแต่งงานและพาทิศหายไปก็โทร.บอกนนทวี นนทวีไลน์บอกนวียาว่า
“พาทิศหายไปจากบ้าน แกช่วยไปพบแม่เขาหน่อย ป.ล.เขายกเลิกงานแต่งแล้ว”
เมื่อแม่พาทิศได้รับแจ้งข่าวจากนวียาก็รำพึงอย่างรู้สึกผิดว่า
“ตาทิศไม่เคยได้เลือกชีวิตของเขาเอง...ทุกอย่างกำหนดไว้หมดว่าต้องเรียนอะไร ทำงานอะไร หรือแม้แต่...จะคบใคร ไม่ได้ใช้ชีวิตสนุกเหมือนเด็กคนอื่น มันคงเป็นความผิดของฉันเอง ที่ทำให้ลูกต้องมาแบกรับทุกอย่าง ทั้งๆที่เขาควรจะมีความสุขได้มากกว่านี้”
“คุณน้าไม่ต้องห่วงนะคะ วีมั่นใจว่าตอนนี้พาทิศเขากำลังมีความสุข...วีเชื่อว่าเขาคงใช้เวลานี้ชดใช้ความสุขให้ตัวเอง”
“ฉันก็เชื่อแบบนั้น...นวียา ถ้าทิศกลับมา ฉันฝากลูกชายฉันด้วย ฉันเชื่อว่าเธอจะทำให้เขามีความสุขได้”
ที่อาชาคลับ...โค้ชยักษ์ กิตติยา เบด เชน อิคคิว กำลังดูหนังสือที่ศรุดาถ่ายภาพคู่กับผ้าพันคอคอลเลกชัน ม้า ให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ฉบับนั้นว่า
“ดากับทิศจบลงด้วยดีนะคะ ดายังทำงานที่วิชิต–ภากร ถ้าถามว่าทำไมทุกอย่างถึงจบลง ดาว่าการออกแบบ กว่าที่เราจะได้ลายที่เราต้องการจริงๆเราก็ผ่านการ
ลองผิดลองถูก ดาคิดว่าความรักสำหรับดาก็เป็นแบบนั้นเช่นกัน”
“งั้นคุณพาทิศคือลายที่ผิด” เชนเอ่ย อิคคิวเสริมว่า “และคุณกิตคือลายที่ถูก” เบดบ่นว่าทำไมมันต้องซับซ้อนขนาดนี้ โซดาตอบอย่างผู้รู้ว่า
“ความรักมันก็แบบนี้แหละ กว่าจะรู้ใจก็ต้องให้เวลา ถ้ายัยวีรู้ข่าวนี้คงดีใจ มีแรงซ้อมม้าแน่”
“แต่ฉันว่าตอนนี้ยัยวีคงจริงจังกับความฝันของตัวเองจนไม่สนใจเรื่องหัวใจแล้วล่ะ”
เบดบอกว่าเป็นตนคงทิ้งคัดตัวไปตามหาหัวใจแล้ว เชนพูดอย่างเชื่อมั่นว่า แต่คุณวีไม่ใช่คนแบบนั้น
พาทิศไปพักที่เกสต์เฮาส์เล็กๆที่บางเสร่ เขาหลับฝันไปว่าเจอนวียาที่นั่นและได้วิ่งเล่นหยอกล้อกันที่ชายหาดอย่างมีความสุข แต่พอตื่นขึ้นมาก็ได้แต่ลุกไปยืนที่หน้าต่างมองทะเลที่เพิ่งฝันว่าได้วิ่งเล่นกับนวียาอย่างว้าเหว่ ว่างเปล่า
ฝ่ายนวียายังมุ่งมั่นกับการซ้อม แต่ก็แอบมองฟ้าส่งใจให้พาทิศว่า
“คุณเป็นยังไงบ้าง...ฉันเชื่อว่าคุณกำลังมีความสุข”
เมื่อพาทิศไม่อยู่แล้ว ศรุดาบอกกับแม่ของเขาว่าไม่ต้องห่วงเรื่องบริษัท อีกไม่นานทุกอย่างน่าจะเข้าสู่ระบบของมัน กิตติพัศชวนแม่เสาร์อาทิตย์นี้พาพายไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีไหม ศรุดาเสนออาหารทะเล แม่คิดถึงพาทิศขึ้นมาบอกว่าถ้าทิศอยู่ก็ดีจะได้ไป
ด้วยกันเพราะเขาชอบอาหารทะเลมาก ศรุดาถามว่าเขาติดต่อมาบ้างไหม แม่ส่ายหน้า เธอถามว่าเราจ้างนักสืบดีไหม
“อย่าเลยลูก ปล่อยเขาไปทำอะไรตามใจตัวเองเถอะ เพราะทั้งชีวิตที่ผ่านมาทิศไม่เคยได้ทำอะไรตามใจตัวเองเลย” แม่พูดอย่างเข้าใจชีวิตมากขึ้น
กิตติพัศให้เชนรวบรวมตัวเลขม้าแก่ในอาชาคลับเพื่อสร้างสระน้ำให้มันได้ทำกายภาพบำบัด เชนดีใจบอกว่าจะรีบรวบรวมตัวเลขให้
นวียาสะพายกระเป๋าเดินเข้ามาพอดี กิตติพัศทักว่านักกีฬาทีมชาติมาแล้ว นวียาบอกว่าตนคงไม่
ติดแน่เพราะมีแต่คนเก่งๆทั้งนั้น กิตติพัศถามว่ากำลังใจที่ตนเคยให้ไปไม่มีประโยชน์เลยใช่ไหม
“มีสิ มีมากๆด้วย รู้ไหมตอนเข้าแคมป์ คืนไหนที่แย่ๆวียังดูจี้ที่กิตให้อยู่เลย” พูดพลางโชว์จี้ม้าที่คอ
กิตติพัศขอโทษที่แล้วมาตนทำเหมือนหวงและห่วงเธอ แต่ไม่รู้ว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร เคยนึกว่ามันคือความรัก ตนไม่รู้ตัวจริงๆว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ แต่ตนก็อยากมีเธอ พูดอย่างเข้าใจถ่องแท้แล้วว่า...
“พอวันที่ไฟไหม้ กิตเลยรู้ว่ากิตรักคุณดา” ถามนวียาว่าเธอไม่โกรธใช่ไหม
“โกรธทำไม ระหว่างเรามันคือความผูกพัน
แล้วมันก็เป็นแบบนี้มาตลอด” นวียากำจี้ม้าไว้ในมือ
“งั้นวีจำไว้นะ ว่าวีจะมีกิตเป็นกำลังใจเสมอ”
“ส่งมาเยอะๆเลยนะ ต้องการมากเลย จะแข่งอยู่แล้วเนี่ย”
ooooooo
วันแข่งขันมาถึงแล้ว นวียาไปรายงานตัวตามระเบียบ พายถามนนทวีว่าน้าพาทิศไม่มาดูอาวีแข่งจริงๆหรือ นนทวีบอกว่าเขาคงติดธุระ บอกพายว่าต้องไม่เศร้านะ ต้องให้กำลังใจอาวี
ฝ่ายศรุดาปรารภกับกิตติพัศว่าตนไม่อยากเชื่อว่าพาทิศจะไม่กลับมาดูนวียาแข่ง กิตติพัศบอกว่าตนเชื่อว่าเขาต้องมีเหตุผลของเขา
แต่ที่มุมหนึ่งในสนามแข่ง พาทิศแอบมาดูการแข่งอยู่ เมื่อม้าของนวียาทำท่าจะหยุดที่รั้วที่สอง ทั้ง
นวียาและพาทิศต่างใจคอไม่ดี พาทิศลุ้นสุดใจในที่สุดม้าก็ข้ามรั้วไปได้ทั้งหมด เรียกเสียงเฮได้รอบสนาม
นวียาดีใจ เหลียวมองรอบๆรู้สึกเหมือนพาทิศยืนอยู่แถวนั้น แต่พาทิศยังคงซุ่มเงียบ แอบดู แอบถ่ายรูปแล้วจากไปเงียบๆ
ทุกคนดีใจที่นวียาได้ติดทีมชาติอย่างที่หวัง
นนทวีจัดคัพเค้กมาฉลองให้น้องที่น่ารัก แสนดีและ
เก่งที่สุดในโลก นวียาให้ทุกคนทานไปก่อน ตนขอตัวไปอาบน้ำก่อน
พอนวียาลุกไปพ่อก็ถามว่าพาทิศเขาไม่กลับมาจริงๆหรือ นนทวีบอกว่าคุณแม่ยังไม่แจ้งข่าวเลย
“น้าพาทิศกลับมาเมื่อไหร่นะ พายจะตีๆๆๆเลย” พายพูดงอนๆ
“รังแกผู้ใหญ่ได้ที่ไหน” นนทวีหยอกแล้วพาไปนอน
นนทวีอ่านนิทานให้พายฟังอย่างมีชีวิตชีวา จนพายขำ เอามือเกี่ยวนนทวีไว้จนหลับ
เห็นพายหลับแล้ว นนทวีแกะมือพายออก เปิดลิ้นชักหยิบจดหมายของอรจิราที่เขียนถึงพายขึ้นมาอ่าน
“พาย...เมื่อหนูรู้ว่าแม่เป็นแม่ หนูคงจะเสียใจ แต่เชื่อเถอะว่าแม่เสียใจยิ่งกว่าที่คนอย่างแม่กลับมีลูกสาวที่น่ารักเหลือเกินอย่างหนู พาย...หนูเป็นเด็กดี ดีจนแม่ไม่กล้าแตะต้อง แม่ขอโทษที่ทำให้หนูต้องเจอกับเรื่องที่เลวร้ายที่เด็กวัยหนูไม่ควรจะเจอ แต่หนูรู้ไหม หนูเผชิญหน้ามันอย่างเข้มแข็งกว่าแม่เสียอีก”
นนทวีหยุดนิดหนึ่งอย่างสะเทือนใจ ก่อนอ่านต่อด้วยความรู้สึกดีว่า...
“ลูกทำให้แม่เข้าใจว่าชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกจะเดินบนเส้นทางที่ดีได้...ความผิดพลาดอย่างเดียวในชีวิตแม่ไม่ใช่ลูก แต่เป็นการที่แม่ทิ้งลูกไป ถ้าชีวิตแม่จะพอมีอะไรที่ดีกับเขาบ้าง หนูคือสิ่งนั้น พาย... ยกโทษให้แม่นะ และขอให้หนูเติบโตเป็นเด็กดี มีความรักในหัวใจอย่างที่หนูเป็นมาตลอดนะ และอาจมีสักวันที่แม่คนนี้อาจจะดีพอที่จะกลับไปรักและดูแลหนูอีก”
นนทวีอ่านจดหมายจบก็ก้มลงกอดพาย พูดเบาๆ
“ไว้พ่อจะพาพายไปหาคุณแม่นะคะ” แล้วกอดพายหลับไปด้วยกัน...
นวียานั่งเหงาๆอยู่ในห้อง จับต่างหูม้าที่พาทิศให้ รำพึงด้วยความคิดถึง...คุณอยู่ไหนนะ...
เหมือนพาทิศได้ยิน เสียงไลน์ดังขึ้น นวียาเปิดดู ตกใจเมื่อเห็นข้อความ “ยินดีด้วยนะนักกีฬาทีมชาติ” และรูปที่ตนแข่งม้าวันนั้น อุทานยิ้มปลื้ม “คุณมาดู
ฉันแข่งนี่” รีบถามว่าคุณอยู่ไหน พาทิศไม่ตอบแต่ส่งรูปร้านบะหมี่เกี๊ยวที่เคยกินด้วยกันมาถามว่า
“หิวไหม ผมสั่งเผื่อคุณแล้วนะ”
นวียาลุกออกจากห้องไปทันที...ไปถึงร้านพาทิศเอาบะหมี่เกี๊ยวมาเสิร์ฟ บอกว่าเป็นบะหมี่ง้อ นวียาเขิน
ฝ่ายกิตติพัศตัดสินใจจะสร้างสระให้ม้าแก่ที่มีอยู่ได้ทำกายภาพบำบัด บอกศรุดาว่า
“ผมทำใจไม่ได้ที่จะให้พวกเขาแค่แก่ตายไป อย่างน้อยอยากให้เขาไปอย่างมีความสุขที่สุด”
“เอาเข้าจริง คนอย่างกิตไม่ใช่คนที่รับมือกับความสูญเสียได้เลยนะเนี่ย”
“ครับ โดยเฉพาะถ้าสิ่งนั้นคือดา...”
กิตติพัศโอบเอวศรุดาอย่างแสนรัก เอากล่องแหวนออกมา ศรุดาถามว่าทำอะไรของคุณ
“ทำสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตผู้ชายอย่างผมจะทำได้ ดา...แต่งงานกันนะ”
ศรุดายื่นมือให้ทันที พูดทิ้งจังหวะให้ตื่นเต้นว่า
“นึกว่าคุณจะรู้อยู่แล้วว่าคนเดียวที่ฉันอยากแต่งงานด้วยก็คือ...คุณกิตติพัศ”
กิตติพัศสวมแหวนให้อย่างอ่อนโยนยิ้มให้กันอย่างสดชื่น มองม้าแก่ที่กำลังว่ายน้ำในสระอย่างมีพลัง
ooooooo
ที่หน้าผาริมทะเลวันนี้...พาทิศกับนวียา และกิตติพัศกับศรุดา ยืนคู่กันเหมือนภาพในฝัน
“ช่วงที่ผมหายไป ผมได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น ได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำหลายอย่าง เหมือนผมเพิ่งรู้ว่าความสุขคืออะไร” พาทิศเอ่ยขึ้น ศรุดาขอบคุณที่ทำตามสัญญา พาทิศเอ่ยขณะมองหน้ากิตติพัศกับศรุดา “ขอบคุณและขอโทษทุกคนด้วยนะครับ ถ้าผมเคยทำอะไรไม่ดี”
“ช่างมันเถอะครับ ชีวิตถ้าถูกไปซะหมดมันจะสนุกตรงไหน การลองผิดลองถูก มันก็ทำให้เราเจอสิ่งที่ใช่ไม่ใช่เหรอครับ” กิตติพัศเอ่ย ศรุดามองหน้าพาทิศเอ่ยยิ้มอย่างยินดีว่า
“นั่นสิคะ แค่เราเลิกกลัว...ที่จะรัก กล้าที่จะไว้ใจ”
“งั้นวันนี้เราก้าวข้ามความกลัวแล้วเตรียมรับความสุขกันดีกว่านะคะ”
นวียายิ้มกว้างชวน ทุกคนยิ้มให้กันอย่างยินดี
พาทิศขี่มอเตอร์ไซค์มีนวียาซ้อนไปที่ริมทะเล
นวียาชมว่าสวยจังเลยแล้ววิ่งไปที่ชายหาด พาทิศตามไปเอามงกุฎดอกไม้สวมให้ แล้วล้วงกระเป๋าหยิบกล่องแหวนออกมา นวียามองอึ้ง
“แต่งงานกันนะ” พาทิศเอ่ย นวียาอึ้ง เขาถามว่า “ทำไม ยังไม่เหมือนเหรอ” นวียาถามว่าเหมือนอะไร “ก็ใครล่ะ ที่บอกว่าอยากแต่งงานที่หมู่บ้านริมทะเล...ผมอุตส่าห์ออกเดินทางมาดูโลเกชันเองเลยนะ”
“ที่หนีมา มาที่นี่เหรอ”
พาทิศพยักหน้ายิ้มๆแล้วหยิบแหวนออกมา นวียายื่นมือออกไปให้ทันที
แล้วสองคนก็ถ่ายรูปเซลฟี่กันในมุมต่างๆท่ามกลางทะเลที่มีคลื่นเล็กๆกระทบแสงอาทิตย์ระยิบระยับ...
********อวสาน*********
อ่านละคร รักพลิกล็อก ตอนที่ 10[ตอนอวสาน] วันที่ 11 ธ.ค.61
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก บทประพันธ์โดย เทพิตาละครเรื่อง รักพลิกล็อก บทโทรทัศน์โดย เหนือดาว
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก กำกับการแสดงโดย สรัสวดี วงศ์สมเพ็ชร
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ผลิตโดย บริษัท นอร์ธสตาร์ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ควบคุมการผลิตโดย กัญญารัตน์ จิรรัชชกิจ
ละครเรื่อง รักพลิกล็อก ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ