อ่านละคร บ่วงนฤมิต ตอนที่ 2 วันที่ 26 ธ.ค.61
“เห็นเขาว่าเรื่องจริงหรือคะ น่ากลัวจัง นี่มิไหว้กันมากมายหรือคะ ทั้งคณะ แหม...พอรู้ว่าเป็นเรื่องจริงก็ชักจะหนาวๆแล้วค่ะคุณ ดูตาสิ เหมือนมองตาม” สุดใจทำท่าขนลุกขนพองวิยาดาหัวเราะบอกว่าถ้าตนเขียนได้อย่างนั้นก็ดีสิ เร่งให้สุดไปปิดบ้านเสีย
“แม่ครับ...เห็นหนังสือรอยอดีตไหมครับ” ธีรัชเข้ามาถาม วิยาดาถามว่าก็ลูกอ่านอยู่ไม่ใช่หรือ “ยังอ่านไม่จบเลยแม่เหลืออีกนิดเดียว หาไม่เจอแล้ว สุดใจล่ะเห็นไหม”
สุดใจบอกยังไม่เห็น วิยาดาชวนมากินข้าวกันก่อนดีกว่า สั่งสุดใจปิดบ้านแล้วตามไปห้องกินข้าวเลยแล้วควงแขนธีรัชออกไป สุดใจยืนใจคอไม่ดีอยู่ตรงนั้นหันไปพูดกับรูปขวัญอุมาว่า
“เรื่องจริงมันดีหรือร้ายนะคุณ แต่ยังไงฉันก็เชียร์คุณเป็นฝ่ายชนะนะคุณขวัญ ในฐานะที่เป็นเอฟซีตัวจริงของคุณ”
แล้วจู่ๆสุดใจก็ขนลุกซู่โดยไม่ทราบสาเหตุ จึงรีบถอยออกไปใจคอไม่ดี
ooooooo
แล้วเหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่ลูกปลากังวล เมื่อวันนี้ขวัญอุมากับฉายฉานซ้อมบทด้วยกันเป็นฉากรักพอดี
ในบท ฉายฉานในบทธนกฤตตัดพ้อขวัญอุมาในบทโฉมเฉลาว่าหมดรักตนแล้วหรือถึงได้ตอบตกลงแต่งงานกับนายปราน หรือเพราะเขารวยกว่า โฉมเฉลาตอบอย่างมั่นคงว่า
“ธนกฤต คุณคงทราบว่าความรักของเราจะยืนยงตราบชั่วฟ้าดินสลาย เคยรักคุณยังไงถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปร โฉมหวังแต่ว่าคุณจะเข้าใจ ทุกอย่างที่โฉมทำก็เพื่อความสุขของเราในวันข้างหน้า”
ฉายฉานเงยมองขวัญอุมาถามอย่างเข้าใจไม่ได้ว่า
“ตกลงโฉมนี่ไม่ได้รักปรานหรอกหรือ แต่มารักธนกฤตก็น่าจะลงตัวนะไม่เห็นจะต้องมาตีกันเลย”
“เห็นไหม ฉายเห็นเหมือนขวัญเลย เรื่องมันเป็นไปไม่ได้ มันลงตัวตั้งแต่แรกแล้วถ้าโฉมรักกับธนกฤตจริงเพราะปรานก็ถูกหมายมั่นให้คู่กับพิมพ์แขแล้วตั้งแต่ต้น” ขวัญอุมาถามอย่างสมใจที่ฉายฉานพูดเข้าทางตน
คเชนทร์พยายามชี้แจงว่าก็เพราะขวัญเป็นคนดีแต่โฉมไม่ใช่ เขามีแผนมาตั้งแต่แรกแล้ว หญิงจนชายรวย ขวัญอุมาแย้งว่าถ้าชอบความรวยก็อยู่กับปรานเสีย
จะกลับมาอยู่อย่างจนทำไม
“แต่อย่างจนมีชายที่รักไงจ๊ะ รักมาก”
“รัก? จะรักได้ยังไงไม่เข้าใจ ก็คนนั้นเป็นผัว” ขวัญอุมาชี้ไปข้างนอกที่ปรานอยู่ คเชนทร์บอกว่าก็คนนี้เป็นชู้ไง “ชู้เหรอ! หน้าอย่างนี้น่ะหรือเป็นชู้”
ฉายฉานมองทั้งสองที่โต้เถียงกันแล้วชี้มาที่ตน ก็ยักไหล่งงๆ
ooooooo
วันนี้ธนากลับจากงานพอเข้าบ้านก็ตกใจเมื่อเห็นกนกแขมาแอบอยู่ในบ้านแล้ว เขาถามว่าแขเป็นอะไรวันนี้ไม่ไปโรงเรียนหรือ
กนกแขส่ายหน้าน้ำตารินบอกธนาว่าตนไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วพาตนไปอยู่ที่อื่นได้ไหม รำพันทั้งน้ำตาว่าตนรักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากเขา ถามอย่างระแวงว่า
“ธนาล่ะคะ รักแขได้ครึ่งหนึ่งของที่แขรักธนาหรือเปล่า บ้านใกล้กันเสียขนาดนี้ ถามจริงๆเถอะ”
“โธ่...แข ผมไม่เคยคิดหลอกใครจริงๆ ผมอาจจะเคยรักฉัตร แต่เดี๋ยวนี้ผมรู้ว่าผมรักใครอื่นไม่ได้แล้วนอกจากแข”
กนกแขจ้องตา โน้มตัวธนาให้จูบตน กระซิบ...
“ธนา...รักแขใช่ไหมคะ บอกแขหน่อยนะคะ ว่ารักแขมากแค่ไหน”
แทนคำตอบ...ธนากอดกนกแขแน่น ช้อนร่างเธออุ้มไปที่เตียง...
ooooooo
ตกเย็นกนกแขกลับถึงบ้านก็เจอแม่นั่งรออยู่ในห้องนอนแล้ว กานติมาถามทันทีว่าไปไหนมา กนกแข ตอบหน้าตายว่าบอกแม่แล้วว่าไปเรียนพิเศษกับฉัตร วันนี้ปวดหัวเลยไม่ได้ไปโรงเรียน
กานติมาซักละเอียดว่าแล้วใครมาส่ง ทำไมมาถึงแล้วหลบเข้าห้อง กนกแขบอกว่าธนามาส่งเพราะเขาบ้านใกล้กับฉัตรและรีบขึ้นมาอาบน้ำเพราะซ้อนจักรยานมาเนื้อตัวมอมแมม
กานติมาบอกให้เร็วหน่อยคืนนี้จะได้มาเตรียมชุดเพราะพรุ่งนี้ต้องไปกินข้าวกับบ้านโน้น กนกแขบอกว่าตนไม่ไป แม่อยากไปก็ไปเอง กานติมาทำตาโตถามว่า “ตายจริง ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะลูก”
“แขไม่ชอบคลุมถุงชนค่ะแม่ แขอยากแต่งงานกับคนที่แขรักและเขาก็รักแข”
“ก็ยังไม่ได้เจอกัน แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าจะรักหรือไม่รัก”
“นักเรียนนอก กลับมาแล้วต้องมาให้พ่อแม่เที่ยวหาคนรักให้จะยังไงล่ะคะแม่ แม่เองก็ไม่เคยเห็นลูกชายของป้าปฐมาคนนี้เลย แล้วแม่รู้ได้ยังไงว่าเขาจะเหมาะสมกับลูก แขไม่ได้จะแต่งงานกับป้าปฐมานะคะ แขจะต้องแต่งงานกับลูกชายเขา หน้าตาเป็นยังไง นิสัยเป็นยังไงก็ไม่รู้ เขาไปเมืองนอก อยู่เป็นสิบปี ป้าปัฐไม่ได้เลี้ยงเขาตลอดนะคะแม่”
กนกแขพูดจนกานติมาอึ้ง พูดไม่ออก กนกแขผละไปเข้าห้องน้ำแล้วยิ้มดีใจที่เอาชนะแม่ได้
ฝ่ายธนาส่งกนกแขแล้วกลับไปที่บ้านฉัตรชนก นวลอนงค์กับฉัตรชนกกำลังกินข้าว นวลอนงค์ชวนกินข้าวด้วยกัน ธนาบอกว่าตนกินแล้ว บอกว่าตนรอได้จะไปนั่งรอที่หน้าบ้าน แล้วเดินออกไป
แม่ถามฉัตรชนกว่ามีอะไรหรือ ฉัตรบอกว่า
ตนก็ไม่ทราบเหมือนกัน
เมื่อฉัตรชนกออกมาพบ ธนาถามว่าวันนี้กนกแขไม่ได้มาเรียนเพิ่มเติมกับฉัตรหรือ เธอทำหน้าแปลกใจบอกว่าแขไม่เคยมาเรียน เขามาเที่ยวเท่านั้น บอกธนาว่าอยากพบก็ไปหาเขาที่บ้านสิ ติงแกมแซวว่าเวลานี้เขาหายใจเข้าออกเป็นกนกแขเลยนะ
“ฉัตร...ผมรักแขจริงๆนะ รักด้วยหัวใจทั้งหมดของผม...อยากจะรับผิดชอบแขด้วยชีวิตของผมจริงๆ”
ฉัตรชนกบอกว่าก็เดินเข้าไปสู่ขอแขสิ ธนาหน้าเศร้าบอกว่า
“ใครๆก็รู้ แขอยากเรียนจนจบชั้น 8 ใครๆก็มีความหวังกับความก้าวหน้าของแข แต่ที่สำคัญฐานะเราแตกต่างกันมากเหลือเกิน ผมไม่รู้จะเอาอะไรไปขอ แขเป็นลูกพระยา...”
ฉัตรชนกติงว่าทั้งๆที่รู้ว่ามีอุปสรรคมากมายเขาก็ยังรัก ธนาบอกว่าความรักมันสั่งไม่ได้ รู้แต่ว่ารัก ขอร้องฉัตรชนกให้ชวนกนกแขมาบ้านหน่อยได้ไหม
ตนอยากพบแขจริงๆ พอฉัตรชนกส่ายหน้า ก็อ้อนวอน...
“ได้โปรดเถอะฉัตร อกผมจะแตกอยู่แล้ว คืนนี้แม่ของแขจะพาแขไปให้ลูกคุณปฐมากับท่านนายพล
ดูตัว ยังไงเสียผมก็สู้ลูกชายท่านนายพลไม่ได้หรอก เขาทั้งโก้ ทั้งเก่ง ทั้งรวย” ฉัตรชนกถามว่าแล้วคิดว่าแขเขาจะเลือกทางไหนล่ะ “สำหรับผม ผมรู้ว่าหัวใจของแขอยู่ที่ผม แต่...แขก็เป็นลูก มีพ่อมีแม่ บางทีแขอาจต้อง...แต่ถ้าเขาเลือกตามใจพ่อแม่ ผมก็ไม่รู้จะอยู่ได้ยังไงแล้ว”
ธนาเดินหนีมานั่งที่แคร่หน้าบ้านอย่างอัดอั้น พอฉัตรชนกตามมานั่งข้างๆได้ยินเสียงกนกแขแหวขึ้น
“ธนา นี่ยังไงกัน ตกลงยังตัดใจจากฉัตรไม่ได้ใช่ไหม” ธนาตกใจรีบบอกว่าอย่าเข้าใจผิด แต่กนกแขเลือดขึ้นหน้าแล้ว ต่อว่าธนาว่าตนอุตส่าห์มาหาแต่เขากลับมาพลอดรักอยู่กับฉัตร
ฉัตรชนกบอกกนกแขว่าหากเธอกับธนารักกัน
ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตนแล้ว ธนามาที่นี่เพื่อถามว่าวันนี้ แขมาที่นี่หรือเปล่า นี่แขก็มาแล้ว หมดธุระของตนแล้วเชิญตามสบาย แล้วเดินเข้าบ้านไป
กนกแขโผเข้ากอดธนา แต่ถูกธนาจับแขนไว้ ลดเสียงลงพูดอย่างมีความหมาย...
“เราไปคุยกันที่บ้านของผมนะแข” กนกแขสบตาธนาอย่างเข้าใจความหมาย แล้วก็จูงมือกันไป
นวลอนงค์ถามฉัตรชนกด้วยความเป็นห่วงว่าเขาจะไปไหนกัน ฉัตรชนกบอกว่าช่างเขาเถอะคงห้ามอะไรไม่ได้ แต่ตนไม่สบายใจที่แขอ้างกับพ่อแม่ว่ามาดูหนังสือกับตน แม่ตกใจบอกให้ไปบอกพ่อแม่แขดีไหม
“เหมือนน้ำท่วมปาก ไม่รู้จะบอกยังไง ทุกคนทำตามใจตัวเองทั้งนั้น พูดไปใครจะเชื่อความหวังดีของฉัตร แขคนหนึ่งล่ะเขาจะหาว่าฉัตรทำไปเพราะหึงธนา พ่อแม่แขก็จะคิดว่าฉัตรอิจฉาลูกเขาไหม?”
พูดแล้วฉัตรชนกก้มหน้า น้ำตาแห่งความอึดอัด น้อยใจไหลอย่างไม่อาจกลั้นได้
ฝ่ายพ่อแม่กนกแขไปที่บ้านปฐมาแล้วจำต้องปดว่ากนกแขปวดท้องไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้มาด้วย ปฐมาพูดให้สบายใจพลางนำแขกทั้งสองไปว่า
“ไม่เป็นไร ถือว่าเราได้รู้จักกันไว้ ท่านเจ้าคุณจะได้พบลูกปภาคินของอิฉันด้วย เชิญทางนี้เลยเจ้าค่ะ”
เมื่อมาเห็นปภาคิน ทั้งกานติมาและเจ้าคุณ
สารประดิษฐ์ต่างชื่นชมว่ารูปหล่อผึ่งผายสง่างามมาก ถามว่าไม่เป็นทหารเหมือนคุณพ่อหรือ
ปภาคินบอกว่าตนชอบเรื่องการรักษาพยาบาลมากกว่า เจ้าคุณบอกว่างานโรงพยาบาลงานหนักและเหนื่อยไม่แพ้ทหารเหมือนกัน
“งานที่ทำให้คนอื่นได้สุขสบาย ล้วนแต่เป็นงานหนักและเหนื่อยขอรับ ในเมื่อเรามีโอกาสมากกว่าคนอื่นได้ไปร่ำเรียนวิชาการชั้นยอดมา เราก็ต้องตอบแทนให้กับบ้านเมือง ด้วยการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ร่วมชาติอย่างเต็มที่”
ฟังแล้วทั้งกานติมาและเจ้าคุณสารประดิษฐ์
ยิ่งชื่นชมและเสียดายมากที่วันนี้กนกแขไม่ได้มาด้วย แต่เจ้าคุณก็พูดเปิดทางไว้ว่ายังไงเสียก็ต้องเร่งให้ยัยแขได้มาพบกับพ่อปภาคิน กานติมาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
ooooooo
ขณะเดียวกันที่ห้องซ้อมบริษัทของคุณจี๊ด มีการนัดซ้อมอ่านบทกัน คเชนทร์นัดว่าวันนี้อ่านฉากตามคิวถ่าย 3 วันแรกก่อน อาทิตย์หน้าเราจะบวงสรวงและปลายเดือนนี้ก็จะเริ่มถ่ายกันเลย
ตวงเห็นขวัญอุมาทำหน้าไม่สู้ดี ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า ขวัญอุมาถามว่าเราจะอ่านฉากไหนก่อนหรือ
“ตอน 1 ฉาก 1 เลยจ้ะ”
คเชนทร์ตอบแล้วอธิบายว่า เรื่องราวของความรักจะเริ่มที่นี่ สำคัญมากเพราะเป็นฉากที่พิมพ์แขมาเจอปรานวันแรกหลังจากที่ปรานกลับจากอังกฤษ สองครอบครัวมางานเลี้ยงดินเนอร์ใต้แสงเทียนในบรรยากาศโรแมนติกสุดๆ พร้อมเพลงจากเครื่องเล่นแผ่นเสียง
ที่เป็นของใหม่มากในสมัยนั้น ย้ำว่า...
“ปรานได้รู้จักกับผู้หญิงที่เขาจะฝากหัวใจไว้จนชั่วชีวิต ณ ที่นั้น...”
“แล้วตัวโฉมเฉลากับธนกฤตล่ะคะ ไม่ได้มาในงานด้วยหรือ” ขวัญอุมาถาม
คเชนทร์อธิบายว่าเป็นเรื่องราวของสองครอบครัวนี้เท่านั้น เป็นการหมายตากันไว้ ตัวโฉมเฉลาเข้ามาทีหลัง หลังจากที่พิมพ์แขเป็นแฟนกับปรานแล้ว ขวัญอุมาถามอย่างรู้เรื่องดีว่า พิมพ์แข โฉมเฉลากับธนกฤตเจอปรานวันเดียวกันไม่ใช่หรือ ครั้งแรกที่ครอบครัวเขาเจอกันพิมพ์แขอยู่กับธนกฤต
“เอ่อ...เราไม่ยักรู้นะว่าขวัญรู้เรื่องดีอย่างกับเป็นคนแต่งเรื่องนี้เอง” อรนภาประชด
คเชนทร์พลิกบทดูงงๆบอกว่าไม่นะ วันแรกที่เขาเจอกันสองคนนี่อยู่กับครอบครัว เป็นงานเลี้ยงต้อนรับปรานที่เพิ่งกลับจากอังกฤษ ขวัญอุมายืนยันว่าวันแรก
ที่มีงานเลี้ยงพิมพ์แขอยู่กับธนกฤต ดาวรายแย้งว่า
“คุณขวัญคะ ธนกฤตไม่ใช่แฟนพิมพ์แขค่ะ
ธนกฤตเป็นแฟนโฉมเฉลารักกันอย่างสุดซึ้งแต่ไม่เปิดเผยให้ใครรู้”
ฟังดาวรายแย้งแล้ว ตวงแอบยิ้ม ปกป้องหัวเราะ อรนภาทำหน้าเบื่อ ในขณะที่คเชนทร์ทำหน้าเวียนหัว อรนภาถามคเชนทร์ว่าจะเอายังไง เรื่องนี้จะจบยังไงดี คเชนทร์พยายามหว่านล้อมขวัญอุมาว่าที่ดาวรายพูดถูกแล้ว ตามเรื่องย่อที่ตนส่งให้ลูกปลาไปแล้วไม่ใช่หรือ
“แต่ขวัญว่ามันไม่ใช่อย่างนี้นะคะ บทไม่ถูกค่ะ”
ปกป้องบอกว่าขวัญเขาไม่ค่อยแฮปปี้กับบท ฉายฉาน ที่ออกตัวว่าตนไม่รู้เพราะยังอ่านไม่ครบแต่ก็ติงว่า ที่จริงขวัญก็เล่นละครที่ไก่เขียนบทมาหลายเรื่องแล้วนี่ ตวงเสริมว่าไก่เขาก็เขียนตามนิยายนั่นแหละ
อ่านละคร บ่วงนฤมิต ตอนที่ 2 วันที่ 26 ธ.ค.61
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต บทประพันธ์โดย ลินินละครเรื่อง บ่วงนฤมิต บทโทรทัศน์โดย นลินี สีตะสุวรรณ
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต กำกับการแสดงโดย สำรวย รักชาติ
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ผลิตโดย บริษัท ฮูแอนด์ฮู จำกัด
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ควบคุมการผลิตโดย วรายุฑ มิลินทจินดา
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ