อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 10 วันที่ 11 ธ.ค.61

อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 10 วันที่ 11 ธ.ค.61

ปิ่นมุกทำหน้าไม่เชื่อ ตั้งท่าจะพูดแต่ถูกทรงวาดดักคอ “ไม่ต้องตีรวนอั๊ว...คนอย่างอาเจ็กไม่ได้มาไหว้พระแน่ อาเจ๊กพาอั๊วมาขอข้าววัดที่นี่กิน ตอนนั้นบ้านอั๊วจนมาก อาม้าตายอาป๊าก็ไม่ค่อยสบาย อาเจ็กคนเดียวหาเลี้ยงทั้งครอบครัว ถึงอีจะเลวร้ายแค่ไหนแต่สำหรับอั๊วอีมีบุญคุณเทียบเท่ากับอาป๊าเลยด้วยซ้ำ”

นอกจากการตายอย่างกะทันหัน เม่งฮงยังทำให้ทุกคนแปลกใจด้วยการทำพินัยกรรมยกทรัพย์สมบัติทุกอย่างให้ทรงวาดกับลี่เง็ก แต่ลี่เง็กตายแล้ว ทุกสิ่งเลยเป็นกรรมสิทธิ์ของทรงวาด



ทรงวาดไม่คาดฝันมาก่อน แต่คิดดีแล้วจะแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่งในเฮ้งเตี๋ยง ส่วนอีกครึ่งแบ่งให้บรรดาลูกน้องและแก๊งพันธมิตรที่ร่วมเป็นร่วมตายกับเม่งฮงตั้งแต่ต้น ส่วนตึกหกห้องหรือโรงน้ำชาในปัจจุบันเขาจะคืนให้ปิ่นมุก

ปิ่นมุกตกใจมาก อ้าปากจะค้านแต่ทรงวาดตัดบทดื้อๆ

“ถ้าอาเจ็กไม่โกงมามันก็เป็นของลื้อตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว อั๊วก็แค่คืนมันให้เจ้าของที่แท้จริงเท่านั้นเอง”

การตัดสินใจของทรงวาดทำให้ทุกคนอึ้งมาก ปิ่นมุกไม่อยากเชื่อแต่ก็ปลื้มในตัวเขามาก

“เฮีย...ถ้าอั๊วจะขายตึกหกห้องเฮียจะว่าอะไรไหม”

“มันเป็นของลื้อแล้ว อยากทำอะไรก็แล้วแต่ลื้อสิ”

“ถ้าอั๊วมีเงินเป็นสิบล้านอั๊วจะไปเที่ยวรอบโลกเลยนะ”

“ก็ไปสิ...แต่อั๊วไปด้วย”

“ไม่! อั๊วจะไปกับคนอื่น เบื่อพวกตี๋ๆแล้ว อั๊วอยากได้แบบฌอน คอนเนอรี่”

ปิ่นมุกแกล้งกระเซ้าว่าจะนอกใจเขาไปหาหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าว ทรงวาดมันเขี้ยวดึงเธอมากอดขำๆก่อนพูดไม่ออกเมื่อรู้ว่าเกิดเหตุระเบิดกลางเยาวราช!

ทรงวาดไม่รอช้าไปหาชาญยุทธที่บ้านเพื่อหารือปัญหาความขัดแย้งระหว่างแก๊งในเยาวราช

“พี่คิดไว้แล้วว่าหลังอาของเสือตายต้องเกิดการแย่งชิงอำนาจกัน ใครๆก็อยากได้ผลประโยชน์ของหกห้องทั้งนั้น”

“เราจะปล่อยไว้นานไม่ได้นะครับ ผมขอเสนอให้มีการแบ่งผลประโยชน์กันใหม่เพื่อที่ทุกกลุ่มจะได้พอใจ”

“จะต้องทำอย่างนั้นทำไม ผลประโยชน์ของหกห้องควรเป็นของเสือทั้งหมดอยู่แล้ว อย่าโกรธพี่เลยนะ...อาของเสือเป็นตัวปัญหา ยิ่งหลังๆยิ่งก่อแต่เรื่อง จบอย่างนี้ซะก็ดีแล้ว”

“ผมทำไม่ได้หรอกครับ ที่ผมดิ้นรนทำโรงสีเพราะไม่อยากยุ่งกับบ่อนและโรงน้ำชา”

“แต่ถ้าเสือไม่ทำมันก็หยุดการสู้กันไม่ได้หรอก เชื่อพี่...ขึ้นมาแทนอาซะ อย่าปล่อยให้โอกาสดีๆหลุดลอยไป”

“พี่อ้ายว่าการตายของอาเจ็กผมเป็นโอกาสดีๆ อย่างนั้นเหรอครับ...”

ชาญยุทธหน้าเจื่อน ไม่ทันตอบคำถามน้องชายบุญธรรมก็ต้องผละไปรับสายสมาชิกพรรคการเมืองคนอื่น ทิ้งทรงวาดให้มองตามด้วยแววตาเจ็บช้ำ ทั้งน้อยใจและหวาดระแวง...หรือว่าคนบงการฆ่าเม่งฮงจะเป็นคนใกล้ตัว!

ขณะที่ทรงวาดสงสัยคนใกล้ตัวอย่างชาญยุทธกับวิสูตร ผู้บงการตัวจริงอย่างพันเดชกับไต้เกียวสะใจมากเมื่อรู้ว่าความขัดแย้งระหว่างแก๊งในเยาวราชรุนแรงขึ้นทุกที

“ตอนนี้ฟัดกันยังกะหมาแย่งกระดูก ไม่ใช่แค่เยาวราช จักรวรรดิหรือพลับพลาไชย แต่ทำท่าจะลามไปอีกไกล”

“ฉันบอกคุณแล้วไงคะ คนที่อยากขึ้นมาแทน

อาเจ็กฮงมีเต็มไปหมด แล้วถ้าฉันเดาไม่ผิดป่านนี้นายชาญยุทธก็คงคิดแค่ว่าจะให้เฮียโฮ่วขึ้นมาเป็นเจ็กฮง

คนใหม่...แต่ทำไม่ได้หรอกค่ะ”

“ทำไมล่ะ ไอ้เถ้าแก่เสือก็บารมีพอตัวเหมือนกันนะ”

“เพราะเฮียโฮ่วไม่อยากทำน่ะสิ คนมันไม่มีใจยังไงก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ”

“แล้วแผนขั้นต่อไปล่ะ”

“ฉันประกาศไปแล้วถ้ากลุ่มไหนอยากได้ผลประโยชน์เพิ่มก็ต้องสวามิภักดิ์คุณ คุณจะให้มากกว่าที่นายเคยให้!”

ไต้เกียวรู้จักทรงวาดดีและอ่านเกมชาญยุทธขาดอย่างน่ากลัว กระนั้นทรงวาดก็ยังไม่รู้ตัวมุ่งแต่สืบหาความจริงเกี่ยวกับการตายของเม่งฮง เริ่มจากวิสูตรมือขวาของชาญยุทธที่ยอมทำทุกอย่างตามคำสั่งเจ้านาย

“พี่อ้ายดูดีใจนะครับที่อาเจ็กผมตายไปซะได้ จะได้หมดตัวปัญหาไปอีกคน”

“อย่าถือคุณอ้ายเลยครับ คุณอ้ายไม่เข้าใจความสำคัญของลิ้มเม่งฮง เลยคิดง่ายๆว่าแค่ให้คุณเสือขึ้นแทนก็จบ”

“ใช่ครับ กว่าอาเจ็กจะมีวันนี้ต้องสะสมบารมีมากผมยังแทนที่ไม่ได้หรอก...และที่สำคัญผมไม่อยากแทนด้วย”

“ผมเห็นใจคุณเสือนะครับ แต่ชีวิตคนเราก็มีทางเลือกไม่มากนักหรอกครับ”

ทรงวาดปรับทุกข์กับวิสูตรพลางมองผ้าพันแผลบนมืออีกฝ่าย เขาคิดถึงรอยเลือดบนขาเก้าอี้แล้วตัดสินใจสะกดรอยวิสูตรเพื่อพิสูจน์บางอย่าง เมื่อวิสูตรรู้ก็อึ้งมากแต่ไม่ถือสาเพราะเข้าใจเหตุผลทรงวาดดี ชาญยุทธไม่ใช่คนดีนักแถมเคยเกือบออกคำสั่งให้ฆ่าเม่งฮงกับเฮ้งเตี๋ยงหากก่อปัญหาไม่เลิก

วิสูตรยอมเล่าเรื่องที่มาของแผลบนมือเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของตัวเองว่าได้มาเมื่อวันก่อนตอนการันต์เรียกตัวชาญยุทธไปเกลี้ยกล่อมให้ล้มเลิกแผนฆ่าพันเดช

การันต์ป่วยกระเสาะกระแสะพักใหญ่และเลือกรักษาตัวด้วยยาหม้อ วิสูตรถูกเรียกไปซักไซ้เรื่องแผนฆ่าพันเดชของชาญยุทธ เมื่อชาญยุทธมาพบพ่อก็ทำไขสือไม่ยอมรับ

“ผมมีน้องชายคนเดียวคือเสือครับ คนอื่นไม่ใช่ จะเป็นจะตายผมไม่สน”

“พ่อขอได้ไหมอ้าย เอาแค่สั่งสอนก็พอ แต่อย่าถึงขั้นฆ่าแกงกันเลย”

“กว่าผมจะหาคนแทรกซึมเข้าไปได้ลำบากมากนะครับ ถ้าทิ้งโอกาสนี้ก็ยากจะมีโอกาสครั้งที่สองอีก แล้วคุณพ่อก็เป็นคนสอนผมเองไม่ใช่เหรอครับว่าทำการใหญ่ใจต้องเหี้ยม”

คำพูดของชาญยุทธทำให้การันต์สะเทือนใจมาก พร่ำโทษตัวเอง

“เพราะพ่อเอง พ่อเป็นคนทำให้มีวันนี้ ลูกต้องมาเข่นฆ่ากันเองก็เพราะพ่อ”

“มันไม่ใช่ลูกคุณพ่อหรอกครับ เพราะถ้ามันคิดว่ามันเป็นลูกของพ่อมันก็คงไม่ทำแบบนี้ คุณพ่อมีแค่ผม พี่เอื้อย แล้วก็เสือเท่านั้นก็พอแล้วครับ”

พูดจบชาญยุทธก็ผละไป ทิ้งการันต์ให้อาการทรุดเพราะมีเรื่องกระทบกระเทือนจิตใจ วิสูตรถลาประคองเลยเซชนหม้อยาเดือดๆไม่ไกลกันนั้นทำให้ได้แผลบนมือเจ้าปัญหานี้มา

ทรงวาดเหนื่อยใจมาก ห่วงทั้งพ่อและพี่ชายบุญธรรม

“แล้วพี่อ้ายจะลงมือเมื่อไหร่ครับ”

“คงอีกพักใหญ่ครับ คุณอ้ายไม่ต้องการพลาดอีกแล้ว เพราะฉะนั้นครั้งนี้ต้องแน่ใจที่สุดเท่านั้น”

“ถึงกำจัดคุณพันเดชได้พี่อ้ายก็คุมทุกอย่างเหมือนที่คุณพ่อทำไม่ได้หรอกครับ พี่อ้ายฉลาด เด็ดขาด แต่...”

“คุณอ้ายผูกใจคนไม่ได้เหมือนกับท่าน การที่บังคับให้คุณเสือทำตามใจตัวเองทั้งๆที่คุณเสือไม่อยากทำก็เป็นตัวอย่างชัดเจนอยู่แล้ว อย่าว่าแต่ตามรอยท่าน

เลยครับ เหตุการณ์วุ่นวายตอนนี้คุณอ้ายอาจจะควบคุมไม่อยู่ด้วยซ้ำ”

ooooooo

สถานการณ์ความขัดแย้งระหว่างแก๊งในเยาวราชและพื้นที่ใกล้เคียงรุนแรงขึ้นทุกที ผู้คนล้มตายเพราะการแย่งชิงอำนาจไม่เว้นแต่ละวันจนทรงวาดต้องเรียกประชุมเหล่าหัวหน้าแก๊งที่ศาลเจ้าเพื่อเจรจาสงบศึก

บรรดาหัวหน้าแก๊งยังเกรงใจทรงวาดหรือเถ้าแก่เสืออยู่มากจึงยอมรวมตัวกันแต่ไม่วายเกิดศึกกลางศาลเจ้าเพราะต่างฝ่ายต่างมีความแค้นส่วนตัว ทรงวาดพยายามไกล่เกลี่ยก่อนประกาศเรื่องสำคัญ

“อั๊วขอสลายหกห้อง ผลประโยชน์ทั้งหมดทุกคนเอาไปแบ่งเท่าๆกัน...เท่านี้พอไหม”

ข้อเสนอของทรงวาดทำให้บรรดาหัวหน้าแก๊งนิ่วหน้าคิดหนัก ก่อนเบิกตาโพลงเมื่อฤทธิ์ตัวแทนของพันเดชปรากฏตัวกลางศาลเจ้าเพื่อยื่นข้อเสนอกับทรงวาดให้ลดค่าคุ้มครองครึ่งหนึ่ง!

พันเดชกับไต้เกียวไม่ได้ตามไปดูผลการเจรจาถึงศาลเจ้า แต่นั่งวิเคราะห์ความเป็นไปได้ด้วยกันที่บ้าน

ไต้เกียวคิดว่าเดาใจทรงวาดได้ “เฮียโฮ่วคิดแค่ค้าขายแล้วก็ใช้ชีวิตอย่างสงบ การทิ้งผลประโยชน์จากบ่อนจากโรงน้ำชาเป็นสิ่งที่เฮียเต็มใจทำด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นถ้าเราอยากชนะก็ต้องเกทับให้มากกว่าเท่านั้น”

“น่าสนใจ...ถ้าไอ้เถ้าแก่เสือกับไอ้ชาญยุทธมันไม่สู้ ทุกคนก็ต้องสงสัยในบารมีของนาย...การย้ายข้างมันก็ง่ายยิ่งขึ้น แต่ทำอย่างนี้ฉันก็แทบจะไม่ได้อะไรเลยนะ”

“คุณจะได้คืนจากยาเสพติดของคุณอยู่แล้วนี่คะแล้วจะสนใจเงินเล็กๆน้อยๆจากค่าคุ้มครองไปทำไม...

คนตระหนี่ทำการใหญ่ไม่ได้ จะตกปลาใหญ่แต่เสียดายเหยื่อจะถูกเหรอคะ”

“ก็ได้...ไม่เชื่อเธอแล้วฉันจะเชื่อใคร แล้วเธอคิดว่าไอ้เถ้าแก่เสือจะทำยังไงต่อ เราจะได้แก้เกมถูก”

“ถ้าจัดการกลุ่มต่างๆไม่ได้เฮียก็ต้องหาตัวช่วย เราก็แค่รอจัดการกับตัวช่วยของเถ้าแก่เสือเท่านั้นล่ะค่ะ”

ทรงวาดไม่รู้ถึงแผนการของพันเดชกับไต้เกียวแต่แปลกใจมากกว่าที่บรรดาหัวหน้าแก๊งไม่มีใครตระหนกหรือตกใจการมาถึงของฤทธิ์ซึ่งมีประกาศจับตัวจากทางการ

“ไม่มีใครตกใจหรือสงสัย แสดงว่าทุกคนรู้แล้วว่าคนคนนี้เป็นใคร บางทีอาจทำสัญญาลับๆกันแล้วก็ได้ใช่ไหม”

ฤทธิ์ยิ้มเยาะ ตอบแทนทุกคน “อย่าไปว่าคนอื่นเลย ทุกคนก็ต้องการสิ่งที่ดีกว่า ว่าไงล่ะเถ้าแก่...ถ้าอยากให้ทุกคนกลับไปรับใช้ก็เสนอราคามา...ไม่อย่างนั้น

ก็กลับไปซะ!”

“อั๊วให้ได้แค่ผลประโยชน์ของหกห้อง ที่เหลืออั๊วตัดสินใจแทนไม่ได้ รู้แล้วใช่ไหมว่าการทรยศนายจะมีผลยังไง”

“นายก็แค่อำนาจเก่า จะมีปัญญาคุ้มครองทุกคนเหมือนเมื่อก่อนรึเปล่าก็ต้องทดสอบกันดู”

ขาดคำก็พุ่งใส่ทันที ทรงวาดตั้งรับอยู่แล้ว เห็นฤทธิ์ทำท่าเหมือนเจ็บก็กระชากเสื้อจนเห็นแผลที่ถูกเม่งฮงแทง

“ลื้อฆ่าอาเจ็กอั๊วใช่ไหม”

“ฉลาดสมกับเป็นหลานชายลิ้มเม่งฮง”

ทรงวาดแค้นจัดจะเอาเรื่องถึงที่สุด บรรดาหัวหน้าแก๊งเห็นท่าไม่ดีช่วยกันจับแยก ฤทธิ์เห็นท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยงของเถ้าแก่หนุ่มคนดังแห่งเยาวราชก็สะใจทิ้งท้ายเสียงหยัน

“วันนี้งานประชุมท่าจะล่ม...กลับไปคิดเองแล้วกันว่าบารมีนายยังเหมือนเดิมรึเปล่า แล้วใครให้ผลประโยชน์ได้มากกว่ากัน...แล้วเจอกันใหม่นะเถ้าแก่”

ooooooo

ทรงวาดเจ็บใจมากคิดดึงตำรวจมาช่วย แต่ไต้เกียวรู้ทันและบอกให้พันเดชใช้สายสัมพันธ์ภายในพรรคการเมืองที่สังกัดให้เป็นประโยชน์

“ตำรวจ...สนใจแค่ไม่มีเรื่องเดือดร้อนเท่านั้น ส่วนใครจะมีอำนาจเขาไม่ใส่ใจหรอก ไม่ว่าจะคุณหรือนาย”

“สร้างความวุ่นวายจนคุมไม่อยู่ จากนั้นเราก็เสนอตัวเจรจายุติศึกให้แลกกับตำรวจเป็นกลางไม่เข้ากับฝ่ายไหน”

“จากนั้นก็เหลือแค่คุณกับนายเท่านั้น กลุ่มต่างๆ

เมื่อไม่มีเจ็กฮงเป็นตัวประสานแล้วก็อยากจะเปลี่ยนฝ่ายมาเข้าข้างคุณกันทั้งนั้นเพราะให้ผลประโยชน์มากกว่า”

“แล้วถ้าไอ้ชาญยุทธมันส่งคนไปถล่มข่มขู่แบบคราวก่อนๆอีกล่ะ”

“ถ้าแค่กลุ่มสองกลุ่มก็ขู่ได้อยู่หรอก แต่ถ้าพร้อมใจกันลุกฮือขึ้นมาเป็นใครก็ต้านไม่ไหวทั้งนั้นล่ะค่ะ”

“ฉันยังยืนยันคำเดิมว่าฉันโชคดีจริงๆที่ได้เธอมาอยู่ข้างเดียวกัน”

การคาดการณ์ของไต้เกียวเป็นจริงทุกอย่าง ทรงวาดแล่นไปขอความช่วยเหลือจากโอฬารกับรณชิต แต่ต้องเซ็งจัดเมื่อโอฬารได้รับคำสั่งจากเบื้องบนไม่ให้แทรกแซงปัญหาระหว่างแก๊งในเยาวราช

ทรงวาดผิดหวังมาก รณชิตเห็นใจแต่ทำได้แค่ปลอบ “อย่างที่ผมบอกล่ะเถ้าแก่...จะอำนาจเก่าหรือใหม่ก็โจร สำคัญที่จบได้โดยชาวบ้านไม่เดือดร้อนเท่านั้นก็พอ ดูเหมือนฝ่ายตรงข้ามจะไล่ต้อนคุณให้จนมุมเข้าไปทุกทีแล้วนะ...”

ชาญยุทธร้อนรนมากเมื่อรู้จากทรงวาดว่าอาจเก็บค่าคุ้มครองไม่ได้เหมือนเคย แถมยังถูกพันเดชลูบคมด้วยการปั่นหัวบรรดาแก๊งให้คลางแคลงอำนาจของนายหรือการันต์

ทรงวาดก็หนักใจ กว่าจะหว่านล้อมชาญยุทธ

ไม่ให้ปราบปรามบรรดาหัวหน้าแก๊งด้วยวิธีรุนแรงก็แทบตายแล้ว ชาญยุทธยังหาเรื่องให้เขาด้วยการสั่งให้เล่นการเมืองท้องถิ่น

“เสือต้องเอาชนะการเลือกตั้งให้ได้ ถ้ามีอำนาจการเมืองอยู่ในมือ ไอ้นักเลงสวะพวกนี้มันไม่หนีไปไหนหรอก เราจะเป็นฝ่ายพลิกสถานการณ์กลับมาได้ไม่ยาก...”

คำสั่งของชาญยุทธทำให้ทรงวาดเครียดจัด ปิ่นมุกอยากให้เขาผ่อนคลายเลยชวนคุย

“เฮีย...อั๊วรู้แล้วว่าจะเอาตึกหกห้องไปทำอะไร...

อั๊วจะกันห้องนึงไว้เปิดเป็นคลินิกรักษาคนราคาถูก

ช่วยคนจน ส่วนอีกห้าห้องที่เหลืออั๊วจะเปิดร้านข้าวต้ม”

จบคำปิ่นมุกก็ยิ้มกว้างภูมิใจในความคิดตัวเอง ไม่ยี่หระสายตาไม่เชื่อถือของทรงวาด

“เปิดยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วย เยาวราชไม่เคยหลับอยู่แล้ว ต้องมีลูกค้ากินทั้งวันทั้งคืนแน่นอน เชื่อหัวการค้าอั๊วเถอะ”

“เชื่อว่าเจ๊งแน่น่ะสิ ใครมันจะกินทั้งวันทั้งคืน แล้วลื้อจะเอาทุนจากไหน ลำพังค่าขนมลื้อพอเหรอ”

“อั๊วจะเรียกหุ้นให้ทุกคนเอาเงินมาลงหุ้นกับอั๊ว พอขายได้กำไรก็แบ่งกัน”

“เขาเรียกว่ารีดไถไม่ใช่เรียกหุ้น!”

ปิ่นมุกหน้าจ๋อยจนทรงวาดรู้สึกผิด เอ่ยปากยอมหุ้นร้านข้าวต้มกับเธอแบบเสียไม่ได้ กระนั้นท่าทางเหมือนมีอะไรต้องคิดของเธอก็ทำให้เขาอดถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงไม่ได้

“อั๊วเห็นเฮียเครียดๆเรื่องที่ต้องลงสมัครเลือกตั้งก็เลยอยากให้เฮียอารมณ์ดีขึ้นแต่ดูไม่ค่อยได้ผล”

“ทำไมจะไม่ได้ผล แค่อั๊วเห็นหน้าลื้ออั๊วก็อารมณ์ดีขึ้นแล้ว”

“ปากหวานขึ้นทุกวันนะเฮีย”

“อั๊วพูดจริง ลื้อคงไม่รู้หรอกว่าลื้อมีความสำคัญกับอั๊วมากขนาดไหน อั๊วไม่กล้าให้สัญญา แต่อั๊วตั้งใจว่าสักวันนะอาจู...อั๊วจะพาตัวอั๊วกับลื้อออกไปให้พ้นจากวังวนนี้ให้ได้”

“ไม่ต้องสัญญาหรอกเฮีย...แค่อั๊วได้ยินอย่างนี้อั๊วก็มีความสุขแล้วล่ะ”

ooooooo

ปิ่นมุกพาทุกคนในบ้านทรงวาดรวมทั้งแปะฮ้อไปดูตึกหกห้องหรืออดีตโรงน้ำชาเพื่อปรับปรุงเป็นร้านข้าวต้มยี่สิบสี่ชั่วโมง ป่วยซังอยากแบ่งแค่ห้องเดียวทำร้านข้าวต้ม แต่ปิ่นมุกยืนกรานจะทำห้าห้อง ส่วนอีกห้องจะเก็บไว้ทำคลินิก

ทรงวาดตามใจปิ่นมุกเหมือนเคย ส่วนตัวเองยืนหน้าเครียดเมื่อเห็นใบปลิวหาเสียงของตัวเองที่ชาญยุทธดำเนินการให้ ปิ่นมุกเห็นหน้าเขาก็เข้าใจความรู้สึกที่ต้องฝืนใจทำสิ่งที่ไม่อยากทำ

ชาญยุทธพอใจมากเพราะเสียงส่วนใหญ่ค่อนไปทางทรงวาดหรือเถ้าแก่เสือคนดังแห่งเยาวราช แต่ไม่นานก็ต้องนิ่วหน้าเมื่อวิสูตรรายงานเรื่องสมพล นักการเมืองร่วมพรรคที่ลงสมัครแข่งกับทรงวาดในฐานะผู้สมัครแบบอิสระ

สมพลลำบากใจไม่น้อย เมื่อถูกชาญยุทธเรียกไปพบก็พยายามอธิบายเหตุผลที่ต้องลงสมัครแข่งกับทรงวาด โดยมีพันเดชมาช่วยพูดอีกแรงในฐานะผู้สนับสนุน

ชาญยุทธเห็นหน้าน้องชายคนละแม่ก็โพล่ง “ฝีมือแกเองเหรอไอ้หมาลอบกัด!”

พันเดชไม่สะทกสะท้านตอกพี่ชายคนละแม่

ไม่ไว้หน้า “คิดว่าได้อำนาจการเมืองมาช่วยแล้วจะพลิกสถานการณ์ได้เหรอ คิดได้แค่นี้เองเหรอครับคุณหนูอ้าย แกนี่มันเทียบพ่อแกไม่ติดเลยว่ะ”

ทรงวาดไม่สนเรื่องชนะเลือกตั้ง วุ่นวายกับ

ปิ่นมุกจัดที่ทางในตึกหกห้องเป็นร้านข้าวต้ม แถมเจ้ากี้เจ้าการให้เขาทำกับข้าวหลายอย่าง ว่าที่หุ้นส่วนร้านอย่างป่วยซัง แปะฮ้อ ก๊กไช้ ทิเหล็งและกิมเอ็งถึงกับอ้าปากค้างเพราะไม่เคยรู้ว่าทรงวาดทำอาหารอร่อยขนาดนี้

หุ้นส่วนร้านข้าวต้มตกลงกันด้วยดีโดยที่ทรงวาดจะเป็นทั้งหุ้นส่วนใหญ่และหัวหน้าพ่อครัว ปิ่นมุกยิ้มกว้างก่อนจะหุบฉับเมื่อเห็นการันต์แวะมาหาทรงวาดเพื่อขอให้ช่วยเรื่องชาญยุทธกับพันเดช...

การันต์รู้เรื่องแผนเอาคืนของชาญยุทธจึงส่งทรงวาดไปช่วยพันเดชที่ถูกวิสูตรลวงออกไปโกดังเก็บยาเสพติดเพื่อฆ่า ฤทธิ์พยายามปกป้องพันเดชเต็มที่

แต่วิสูตรมีกำลังคนมากกว่าทำให้พันเดชเกือบเสียท่า

ถ้าทรงวาดในคราบชายชุดดำสวมหมวกกันน็อกแน่นหนาจะไม่โผล่มาช่วย

ฤทธิ์หนีไปได้ วิสูตรเจ็บใจมากและรีบโทร.บอกชาญยุทธที่รอฟังข่าวที่บ้าน เมื่อรู้ว่าทั้งพันเดชกับฤทธิ์รอดไปได้ก็โกรธจัด ก่อนฉุกใจคิดว่าเรื่องครั้งนี้ต้องมีคนแทรกแซง!

อ่านละคร ชาติเสือพันธุ์มังกร ตอนที่ 10 วันที่ 11 ธ.ค.61

ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทประพันธ์โดย ปราณธร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร บทโทรทัศน์โด: บทกร
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครเรื่อง ชาติเสือพันธุ์มังกร ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ