อ่านละคร บ่วงนฤมิต ตอนที่ 3 วันที่ 28 ธ.ค.61
ฉายฉานรู้สึกแปลกแต่ไม่พูดอะไร แต่ลูกปลา แต้วแร้ว ต้อยติ่ง และแอ๊ดดี้ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันว่าบางทีเห็นขวัญอุมาตาแข็งด้วย เขาลือกันว่าเป็นเรื่องจริงไม่ใช่หรือ แต่แล้วก็พากันทำท่ารูดซิปปากว่าไม่พูดไปจะดีกว่า สมัยนี้อะไรแปลกๆมีเยอะแต่ขวัญอุมาไม่รู้สึกว่าตัวเองไม่สบาย บอกฉายฉานว่ารู้ไหมนิยายเรื่องนี้เขียนมาจากเรื่องจริง ฉายฉาน
พยักหน้าหงึกๆ ขวัญอุมาเล่าอย่างรู้สึกจริงจังว่า
“บางทีนะ ขณะที่ขวัญกำลังเล่นละครเรื่องนี้ ขวัญรู้สึกเหมือนขวัญกำลังเป็นใครบางคนที่ไม่ใช่ตัวขวัญ”
ฉายฉานถามว่าเพราะการแสดงหรือ ขวัญอุมา บอกว่าไม่ใช่ ใครบางคนกำลังอยากให้คนทั่วไปได้รู้ความจริง...มันบิดเบือน มันไม่จริง ฉายฉานถามว่าโฉมเฉลาหรือ ขวัญอุมาบอกว่าไม่ใช่ อาจเป็นใครบางคนที่จริงกว่าโฉมเฉลา
ลูกปลาไปเอายาหอมมาให้ ขวัญอุมาบอกว่าตอนนี้ตนไม่ต้องการยาหอมแล้ว ให้ฉายฉานเถอะ เขาอาจต้องการมากกว่าตน ลูกปลายื่นยาหอมให้ ฉายฉานไม่รับ แต่กลับถามว่า
“ลูกปลา ใครบางคนที่จริงกว่าโฉมเฉลาคือใคร”
“หา...มาอีกแล้วเหรอ” ลูกปลาตาโต
ฉายฉานเข้าใจว่าขวัญอุมาหมายถึงลูกปลา พยักหน้าแล้วเดินตามขวัญอุมาไป ลูกปลารู้สึกวิงเวียนขึ้นมา เลยยกยาหอมขึ้นดื่มเองหมดถ้วย
ที่บริเวณฉากเต้นรำบ้านปราน ขวัญอุมาเดินมาถึงฉากพร้อมฉายฉาน
“กะเวลาได้เป๊ะทีเดียวขวัญ เอ้กับปกป้องถ่ายเสร็จพอดี”
“แหม...พี่เชนทร์ดูสิคะ นักแสดงรุ่นนี้วินัยดีเยี่ยมจริงๆ มารอเข้าฉากกันเร็วเหลือเกินค่ะ ไปดูมอนิเตอร์เช็กภาพกัน” อรนภาเดินเข้ามาจับแขนฉายฉาน ฉายฉานยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี
อรนภาควงแขนฉายฉานข้างหนึ่ง ไปควงแขนปกป้องอีกข้าง พาเดินไปที่จอมอนิเตอร์ ขวัญอุมามองตาม อย่างหมั่นไส้แล้วเดินตามไปเพราะเดี๋ยวต้องเข้าฉากด้วยกัน
“เยี่ยมมาก เอ้...ปกป้องก็ใช้ได้เลย เรื่องนี้เกิดเต็มตัวแน่พ่อคุณ” คเชนทร์หัวเราะร่า
ปกป้องหัวเราะเสียงดัง ฉายฉานจับมือแสดงความยินดีกับปกป้อง อรนภาหอมแก้มปกป้องอย่าง
ยินดี พอเห็นฉายฉานมองก็จับแก้มฉายฉานอย่างเอาใจ
ขวัญอุมามองภาพที่อรนภาฉกผู้ชายไปพร้อมกันสองคนอย่างรู้สึกคุ้นมาก
ooooooo
เมื่อคเชนทร์ส่งรูปกลับมาให้วิยาดาแก้ ปรากฏว่าเธอไม่สามารถแก้ได้ดั่งใจทั้งที่อยากทำให้งานออกมาดีกว่านี้ ดูรูปขวัญอุมาแล้วบอกธีรัชว่าแววตานี่ถ้าได้ตัวจริงมานั่งเป็นแบบจะเยี่ยมเลย
ธีรัชบอกว่าดีแล้วที่ไม่มีตัวจริง ถ้าตัวจริงมาคงบ้านแตกมากกว่าจะได้รูปสวย แล้วบ่น
“แผลนี่ทำผมจำแม่นเลยฮะแม่ เจอยัยคนนี้
แต่ละครั้งผมเจ็บตัวตลอด” วิยาดาติงว่าเจ้าคิดเจ้าแค้น “เรียกว่าเข็ดดีกว่าฮะแม่” ว่าแล้วทำโบกมือลาเดินกลับเข้าไป
วิยาดามองธีรัชแล้วหันกลับมาดูรูป ในที่สุดก็วางอุปกรณ์ลงอย่างหมดอารมณ์ที่จะทำงาน
ฝ่ายธีรัชเข้าไปที่ห้อง มองออกไปที่หน้าต่าง
ใจคิดถึงขวัญอุมา ถามตัวเองอย่างสับสนว่า
“ขวัญอุมา เธอคือฉัตรชนกอย่างนั้นหรือ เรื่องนั้นมันเป็นความฝันหรือความจริงหรือเป็นเพียงนิยาย?”
ธีรัชมองแผลที่มือคิดถึงขวัญอุมาที่เดินมาชนและทำแผลให้ พึมพำกับตัวเอง
“เราไม่น่าพบกันเลย...นังแม่มด นังตัวร้าย ตัวซวย”
ธีรัชเดินออกมาจากด้านใน...อีกมิติหนึ่งปภาคินก็เดินออกมาต้อนรับฉัตรชนก ภาพธีรัชกลายเป็นปภาคินเหมือนกับธีรัชเดินข้ามไปในอดีต ปภาคินมองฉัตรชนกด้วยแววตาชื่นชมดั่งต้องมนตร์ พริบตาเดียวภาพนั้นก็กลับมาเป็นปัจจุบัน!
ทันใดนั้นคล้ายเกิดพายุปั่นป่วนในสมองของธีรัชจนเขาทรุดตัวลง วิยาดาเห็นพอดีร้องเรียกและวิ่งเข้าประคองเขาไว้ถามว่าเป็นอะไร ธีรัชพยายามสลัดภาพแปลกๆนั้นไปจากสมองแต่ก็ยังยืนโคลงเคลง วิยาดาบอกให้เข้าไปนอนพักก่อน ให้แม่ตามหมอไหม
“ผมไม่ได้เป็นอะไรครับแม่” วิยาดาถามว่าไม่ได้เป็นอะไรแล้วล้มลงไปได้ยังไง พรุ่งนี้ต้องไปตรวจร่างกายแล้ว “ผมไม่เป็นไรจริงๆครับแม่ เหมือนผงอะไรมันเข้าตา ตอนนี้หายแล้ว แม่มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“ตามหาลูก จะชวนไปกินของว่างไง น้ำชาตอนบ่าย” วิยาดาบอกพลางสังเกตอาการของเขาด้วย
วิยาดาพาธีรัชไปนั่งดื่มน้ำชาข้างรูปที่วาดค้างไว้แต่ถูกเลื่อนไปเหมือนจะหยุดวาดไว้ก่อน จัดเป็นที่นั่งดื่มชากันแทน ธีรัชหยุดมองไม่เดินตามเข้าไป วิยาดาชวนดื่มน้ำชากันตรงนี้ดีไหม
“ผมเห็นจะกินไม่ลงครับแม่” วิยาดาถามว่าเป็นอะไร “ผมเบื่อหน้ายัยคนนี้ ผมว่าเขา...จริงๆแล้วผู้หญิงคนนี้เป็นคนไม่ดี” วิยาดาตกใจถามว่าไปว่าเขาอย่างนั้นได้ยังไง ไปรู้จักมักจี่ตัวจริงเขาที่ไหน “คนดีหรือไม่ดี เรารู้สึกได้ไม่ใช่หรือครับ คนที่หลอกลวงหว่านเสน่ห์ ใครไปตกหลุมเข้าจะซวยไปตลอดชีวิต”
“รัช...เครียดเกินไปหรือเปล่าลูก เพิ่งเคยเห็นเขา จะเที่ยวไปตัดสินเขาอย่างนั้นไม่ได้นะ อีกอย่างเขาเป็นดารา ถ้าเราไม่อยากยุ่งกับเขาก็อย่าไปยุ่ง ถ้าไปพูดถึงเขาในแง่ไม่ดี ใครได้ยินเข้าเราอาจจะเป็นคนเสียหาย
มากกว่าเขา” ธีรัชฮึดฮัดบอกแม่ว่าเลิกวาดรูปเขาเถอะ วิยาดาติงว่า “ถ้าไม่ชอบเขาก็เลิกสนใจเขา วันนี้เราพูดถึงขวัญอุมามากไปแล้วนะ”
ธีรัชรู้สึกตัว หลบสายตาแม่ที่มองอย่างสังเกต รู้สึกสับสนแต่ไม่สามารถอธิบายอะไรได้
ooooooo
ในงานวันเกิดของปภาคิน กนกแขอกแทบแตกเมื่อเห็นปภาคินเต้นรำกับฉัตรชนกอย่างมีความสุข ธนาจึงชวนกนกแขออกไปเต้นรำกัน กนกแขประชดว่าครูธนาคงอยากเต้นรำกับฉัตรชนกมาก ตนยินดีเต้นเป็นเพื่อน
ฝ่ายปภาคินที่เต้นรำกับฉัตรชนกอย่างมีความสุข ถามว่าเธอเคยมาที่นี่ไหม ฉัตรชนกบอกว่าไม่เคยมา
เคยแต่ผ่าน ปภาคินบอกว่านึกว่าวรดาเคยชวนครูมาเที่ยว บ้าง ถ้าวรดาไม่ชวนตนก็ชวนเองเลย ถามว่าชอบปลูกต้นไม้ไหม ฉัตรชนกบอกว่าปลูกผัก เลี้ยงปลา ไม้ดอกสวยๆก็ลงไว้บ้าง
ปภาคินบอกว่าที่นี่มีที่กว้างมากอยู่ด้านหลัง
ให้ช่วยไปดูหน่อยได้ไหมว่าจะปลูกต้นไม้กลิ่นหอม
อะไรดี แล้วพาฉัตรชนกเดินออกด้านหลังเข้าไปในสวน กนกแขชะงักมอง แต่ถูกธนาจับให้เต้นรำต่อ
ปภาคินพาฉัตรชนกไปดูที่ ถามว่าควรปลูกต้นอะไรดี ฉัตรชนกบอกให้ปลูกต้นราตรีมีกลิ่นหอมตอนเย็น เพราะกลางวันเจ้าของบ้านมักไปทำงานไม่ได้อยู่บ้าน ปภาคินบอกว่าตนจะให้คนหามา ได้แล้วจะปรึกษาฉัตรเรื่องปลูกอีกที เพราะเขาว่ากันว่าไม่ใช่ทุกคนจะปลูกต้นไม้ได้งอกงามจริงไหม
“มีความเชื่ออย่างนั้นจริงๆ แต่ฉันกับแม่ปลูกต้นไม้ทุกอย่างก็ได้ดอกได้ผลงอกงามตามที่ต้องการเสมอ”
ปภาคินจับมือฉัตรชนกขึ้นมาดูเอ่ยชื่นชม “ต้องเป็นมือที่ให้ชีวิต เป็นมือที่มีคุณค่าอย่างยิ่งทีเดียว”
กนกแขกับธนาเดินมาจากด้านหลังพอดี กนกแขพูดประชดทันทีว่าแอบมาคุยกันตรงนี้เอง ธนาเขาเป็นห่วง พูดเหน็บกับธนาว่า
“จะห่วงอะไรคะ เห็นไหมคะธนา ฉัตรเขาอยู่กับเจ้าของบ้าน”
ปภาคินชี้แจงว่าตนถามฉัตรเรื่องปลูกต้นไม้เลยพามาดูที่ แล้วชวนกนกแขกลับไปเต้นรำกันต่อไหม
กนกแขบอกว่าเดี๋ยวตนอยากฟังฉัตรพูดเรื่องต้นไม้
สักหน่อย ปภาคินบอกรีบตามไปนะแล้วเดินกลับเข้าไปในงาน ธนายืนละล้าละลังรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินจึงเดินตามปภาคินไป
เมื่ออยู่กันสองคน กนกแขถามฉัตรชนกว่าแนะนำอะไรคุณใหญ่ไปบ้าง พอฉัตรชนกบอกก็ทำเสียงตกใจว่าช่างกล้า บ้านช่องของเขาไม่ใช่บ้านเรา เป็นตนยังไงก็ไม่กล้า พูดมากไปเขาจะคิดว่าเราอยากมาอยู่ ฉัตรชนกติงว่าคิดอะไรมากมาย แค่เขาถามตนก็ตอบเท่านั้น
กนกแขเสียงเครียดว่า
“แต่เดินเข้ามาตอบกันสองต่อสอง” แล้วถาม
เชิงขู่ว่าแล้วสระน้ำนี่ควรปลูกอะไร พอฉัตรชนกบอกว่าเป็นบัวก็สวยงามดีแล้ว กนกแขหัวเราะพูดเป็นนัยว่าถ้าลงไปซ่อนในน้ำเอาใบปิดหัวก็ไม่มีใครหาเจอสินะ
ฉัตรชนกติงว่ากลางค่ำกลางคืนเขาถือไม่ใช่หรือไม่ให้พูดเรื่องซ่อนแอบซ่อนหาอะไร แล้วชวนกลับไปในงาน
ดีกว่าเพราะหายกันออกมาตามลำพังทั้งๆที่ไม่ใช่
เจ้าของบ้านจะไม่งาม พลางเดินนำไป
อ่านละคร บ่วงนฤมิต ตอนที่ 3 วันที่ 28 ธ.ค.61
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต บทประพันธ์โดย ลินินละครเรื่อง บ่วงนฤมิต บทโทรทัศน์โดย นลินี สีตะสุวรรณ
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต กำกับการแสดงโดย สำรวย รักชาติ
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ผลิตโดย บริษัท ฮูแอนด์ฮู จำกัด
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ควบคุมการผลิตโดย วรายุฑ มิลินทจินดา
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ