อ่านละคร แรงเงา 2 ตอนที่ 6 วันที่ 17 พ.ค.62
“ว้าว...พูดเหมือนคุณนภาจะเชิญผมมาเป็นแขกประจำที่นี่”“ไม่ใช่แขกค่ะ...เป็นสมาชิกประจำที่นี่เลยต่างหาก อย่าลืมสิคะฉันยังเป็นเคสที่รับการบำบัดจากคุณอยู่”
“โอ...ไม่ต้องแล้วมังครับ คุณมีความสุขกับชีวิตแล้ว ผมไม่จำเป็นอีกแล้ว”
“ยังค่ะ...ปัญหาของฉันน่ะมันไม่จบแค่นี้หรอก ยังต้องได้รับการเยียวยาอีกเยอะ”
พูดพลางส่งสายตาอย่างมีความหมายให้ศรุต ต่อทนฟังไม่ไหวโพล่งเสียงห้วน
“แม่ครับ...แม่เป็นปกติดีแล้ว เชื่อคุณศรุตเถอะครับ ผมดูแลแม่ได้ ไม่จำเป็นต้องมีคนอื่น”
นพนภาฉุนกึก หันไปดุลูกชาย “ต่อ...ทำไมพูดอย่างนั้น”
“ไม่จำเป็นต้องมีคนนอกมายุ่งในบ้านเรา แล้วถ้าแม่ต้องการอย่างนั้นแม่ก็ควรบอกพ่อก่อน”
“ต่อ...พูดอะไรน่ะ ขอโทษคุณศรุตเดี๋ยวนี้!”
จนแล้วจนรอดต่อก็ไม่ขอโทษแถมลุกหนีดื้อๆ นพนภาจะตามแต่ศรุตรั้งไว้เพราะไม่ถือสา เข้าใจความรู้สึกของต่อด้วยซ้ำที่หวงแม่แทนพ่อ ต้องมองท่าทางแม่แล้วถอนใจเหนื่อยหน่าย ไม่ชอบใจนักแต่เคารพสิทธิ์ของแม่ให้เลือกทางเดินชีวิตเอง เพราะตัวเองก็อยากมีอิสระทำตามความต้องการของหัวใจเช่นกัน...
ooooooo
วีกิจง่วงมากระหว่างทางกลับจากเพชรบูรณ์ มุนินทร์จึงอาสาขับรถให้แทน สองสามีภรรยาอารมณ์ดีมาก ฝันหวานถึงทริปฮันนีมูนที่จะมาถึงโดยไม่รู้เลยว่าภัยร้ายจะมาถึงตัว...
ฤทัยโดนเกษมพ่อเลี้ยงใจทรามข่มขืนซ้ำแล้วซ้ำเล่าในห้องร้างข้างปั๊มน้ำมัน ป้างที่ถูกซ้อมจนน่วมขยับตัวไม่ได้ ได้แต่นอนฟังเสียงกรีดร้องปนร้องไห้ของเพื่อนสาวด้วยความช้ำและแค้นใจแทบกระอัก
เกษมสุขสมมาก ทั้งเพราะได้เจอลูกเลี้ยงสาวและจะได้ทำตามแผนที่มีใครบางคนสั่งมา ฤทัยหมดแรงเพราะโดนทำร้ายแต่ยังรวบรวมแรงขอให้ปล่อยตัวเองกับป้าง เกษมแสยะยิ้ม ยื่นข้อเสนอให้ทำงานบางอย่าง แลกกับอิสระ
มุนินทร์ขับรถไปตามทางที่ค่อนข้างมืด แม้จะคุ้นเคยเพราะขับไปกลับมาแล้วหลายรอบ กระนั้นเมื่อฝนตกหนักก็ทำให้ทัศนวิสัยไม่ดี แล้วก็เป็นเรื่องจนได้เมื่อเธอหักหลบข้างทางเพราะมีใครบางคนกระโจนมายืนกลางถนน!
ฤทัยนั่นเองที่ไม่อยากตกเป็นเบี้ยล่างเกษม ฉวยจังหวะตอนเขาเผลอคว้าท่อนฟืนใกล้มือฟาดหัวเขาอย่างแรงก่อนวิ่งหนีไปขวางทางรถของมุนินทร์
วีกิจสะดุ้งตื่น ตกใจไม่แพ้ภรรยาแต่ยังมีสติสั่งให้เธออยู่ในรถ ส่วนตัวเองไปดูหญิงสาวผู้โชคร้าย แต่มุนินทร์ทนความรู้สึกผิดไม่ไหวตามลงไปดูด้วย
หญิงสาวผู้โชคร้ายมีรูปร่างบอบบาง เห็นได้ชัดว่าไม่โดนชนแต่คงหมดสติเพราะตกใจ มุนินทร์สงสารมากจับมือหญิงสาวผู้โชคร้าย ฤทัยรู้สึกตัวเลือนรางเหมือนมีคนเรียกแต่ขยับตัวไม่ได้ ได้แต่พึมพำขอร้องให้ช่วย
มุนินทร์กับวีกิจตัดสินใจพาหญิงสาวผู้โชคร้ายส่งโรงพยาบาล อาการน่าเป็นห่วงไม่น้อยแต่ไม่ถึงแก่ชีวิตเพราะไม่โดนชน กระนั้นมุนินทร์ก็ยังรู้สึกผิดนั่งเฝ้าตลอดคืน วีกิจเห็นท่าภรรยาก็กลัวใจโพล่งถาม
“นิน...นี่หมายความว่าเราต้องงดการเดินทางใช่ไหม”
“กิจคะ...เราต้องอยู่ดูคนไข้นะ ตอนนี้ไม่มีอะไรในตัวเด็กที่จะรู้ประวัติหรือติดต่อคนรู้จักได้เลยถ้าน้องรู้สึกตัวเราจะได้ทำทุกอย่างตามกฎหมาย จ่ายค่ารักษาพยาบาล จ่ายค่าทำขวัญแล้วก็ตามหาญาติ”
“เข้าใจครับ...ผมถามให้แน่ใจจะได้ให้เพื่อนเจ้าโมทย์มันเลื่อนทริปให้ไง”
“ขอบคุณค่ะกิจ”
วีกิจยิ้มเจื่อน ดึงตัวภรรยามากอดก่อนพึมพำเบาๆ “เฮ้อ...นี่ไม่ใช่การแต่งงานแบบที่เราคิดเลยนะ”
มุนินทร์ใจหายวาบ เจ็บแปลบขึ้นมากับคำพูดพึมพำของเขา แม้จะค่อนข้างแน่ใจว่าเขาไม่ตั้งใจแต่ก็อดหวั่นไหวไม่ได้ตามประสาคนที่ผ่านอะไรมาเยอะกว่าจะมีงานแต่ง...
ooooooo
อาการทางกายของหญิงสาวผู้โชคร้ายไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่อาการทางจิตกลับน่าเป็นกังวลจนมุนินทร์ที่รู้สึกผิดไม่หายตัดสินใจย้ายมารักษาที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯ วีกิจยอมเลื่อนทริปฮันนีมูนให้ อดเหนื่อยใจไม่ได้เพราะภรรยาไม่ยอมกลับบ้านปักหลักเฝ้าเด็กสาวที่โรงพยาบาลหลายวันติดต่อกัน
ปราโมทย์แวะมาเยี่ยมวีกิจเพื่อแจ้งข่าวการเลื่อนทริป วีกิจเลยถือโอกาสระบายความอึดอัดใจ
“เด็กจำอะไรไม่ได้เลย นินเขายิ่งเป็นห่วงใหญ่”
“เลยต้องรับเป็นเจ้าของไข้...ต้องรับผิดชอบอะไรขนาดนี้วะ เด็กนั่นวิ่งตัดหน้ามาเอง เด็กนั่นน่ะผิดเต็มประตูนะ”
“นินเขาไม่ได้คิดเรื่องใครผิดใครถูกหรอก เขาคิดแค่ว่าเขาต้องรับผิดชอบเพราะเขาเป็นคนขับรถ”
“เฮ้อ...เมียแกพอฟันธงเรื่องอะไรคงห้ามเขาไม่ได้ เอาน่ะ...พอทุกอย่างคลี่คลายแกก็ได้ไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์เองแหละ นี่ดีนะ...ไอ้เจ๋งมันมีลูกทัวร์สำรองไปแทนแก มันเลยเลื่อนแกไปทริปสิ้นเดือน ยังอยากไปอยู่เปล่าวะ”
“อยากสิวะ...เออ...ขอบใจ”
ลูกศรกับสร้อยคำแวะมาหามุนินทร์ที่โรงพยาบาล เลยได้รู้เรื่องน่าหนักใจเพราะหญิงสาวผู้โชคร้ายจำใครหรืออะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลย แถมยังไม่มีหลักฐานใดๆบ่งชี้ว่าเป็นใครมาจากไหน คุณหมอพยายามให้เธอดูภาพต่างๆเพื่อฟื้นความทรงจำแต่ไม่เป็นผล หญิงสาวมีอาการปฏิเสธการรับรู้เพราะอาจสะเทือนใจจากอะไรบางอย่าง
มุนินทร์ยิ่งรู้สึกผิดเพราะเชื่อว่าหญิงสาวผู้โชคร้ายคงหนีอะไรจนเจอกับเธอ วีกิจพยายามบอกให้เธอปล่อยวางและช่วยเหลือเท่าที่ได้แต่ภรรยาคนสวยก็ดื้อยืนกรานจะเฝ้าที่โรงพยาบาลด้วยตัวเอง
นพนภารับฟังเรื่องราวของมุนินทร์ด้วยความหนักใจ เป็นห่วงความรู้สึกวีกิจที่ชีวิตแต่งงานเจอแต่เรื่องแย่ๆจนต้องเลื่อนทริปฮันนีมูนที่รอมานาน ศรุตซึ่งกลายเป็นแขกประจำบ้านเธอต้องปลอบไม่ให้คิดมาก เชื่อว่ามุนินทร์ไม่ได้เป็นอะไรแค่กำลังรู้สึกผิดต่อหญิงสาวคนนั้นและต้องการชดเชยให้
ต่อเห็นแม่สนิทกับศรุตก็ไม่พอใจ ออกอาการงอนจนก้องต้องปรามเพราะคิดว่าเป็นเรื่องส่วนบุคคล หากนพนภาจะเปลี่ยนใจจากเจนภพ กระนั้นก็ไม่อยากฟันธงแค่อยากให้ต่อเฝ้าดูห่างๆอีกสักพัก
“เรื่องแม่กับคุณศรุตอย่าเครียดเลยน่า แม่เรารักพ่อจะตาย คุณศรุตก็แค่ที่ปรึกษาทางใจเท่านั้น เห็นแม่มีความสุขเราก็น่าจะมีความสุขด้วยเนอะ”
“ครับ...แต่พี่ก้องเข้าใจนะว่าผมไม่ชอบเรื่องพวกนี้ เห็นพ่อนอกใจแม่มาทั้งชีวิต แม่ทุกข์ทรมานแค่ไหน ผมรับไม่ได้...เกลียดมากพวกนอกใจคนรักของตัวเอง”
ก้องถึงกับสะอึกเพราะตัวเองก็กำลังนอกใจต่อไปมีความสัมพันธ์กับพงศกร ได้แต่ยิ้มเจื่อนและเฉไฉชวนต่อไปยิมอย่างที่ตั้งใจตั้งแต่แรก...
ooooooo
ข่าวเลื่อนทริปฮันนีมูนของวีกิจแพร่สะพัดทั่วกระทรวง ข่าวลือก็ตามมามากมายเช่นกันว่าคู่แต่งงานแห่งปีขาเตียงหัก ปราโมทย์ที่รู้ความจริงทุกอย่าง เซ็งแทนเพื่อนรักแต่ก็ทำได้แค่เป็นที่ระบายเมื่อเพื่อนต้องการ ไม่รู้เลยว่าพวกมาร์คแอบอัดคลิปเสียงจนได้รู้เรื่องหญิงสาวผู้โชคร้ายของมุนินทร์ด้วย
มุนินทร์ลางานต่อเนื่องเพราะต้องเฝ้าอาการหญิงสาวผู้โชคร้ายอย่างใกล้ชิด อาการหวาดผวาเพราะเสียงฟ้าร้องของอีกฝ่ายทำให้มุนินทร์สะท้อนใจนึกถึงตอนมุตตาน้องสาวฝาแฝดฆ่าตัวตายอย่างบอกไม่ถูก เมื่อคุณหมออนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลจึงตัดสินใจพามาอยู่ที่เรือนหอด้วย
วีกิจถึงกับหน้าตึงเมื่อรู้ความต้องการของภรรยา “นี่ไม่ได้ล้อผมเล่นใช่ไหม บ้านหลังนี้คือเรือนหอของเรานะครับ บ้านที่เราควรจะอยู่กันลำพังผัวเมีย แต่คุณจะให้เด็กที่คุณไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับเรางั้นเหรอ”
“ฉันทำให้เด็กต้องอยู่ในสภาพแบบนี้...ฉันต้องรับผิดชอบ”
“แต่หมอบอกแล้วว่าเด็กลืมความทรงจำเพราะเรื่องทางจิตใจไม่ใช่เพราะถูกรถชน คุณไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว”
“นั่นยิ่งทำให้ฉันยิ่งรู้สึกต้องรับผิดชอบมากขึ้นไปอีก คุณกิจ...ตั้งแต่เกิดเหตุ ทุกครั้งที่ฉันนอน ฉันหลับตา ภาพของเด็กนั่นมันรบกวนฉันตลอด...ภาพเธอวิ่งมาหน้ารถ เธอมองมาที่รถแล้วกรีดร้อง เธอวิ่งออกมาเหมือนเธอกำลังหนีอะไรบางอย่าง...มีใครไล่ตามเธอมาแน่ๆ”
อ่านละคร แรงเงา 2 ตอนที่ 6 วันที่ 17 พ.ค.62
ละครเรื่อง แรงเงา 2 บทประพันธ์โดย นันทนา วีระชนละครเรื่อง แรงเงา 2 บทโทรทัศน์โดย Anonymous
ละครเรื่อง แรงเงา 2 กำกับการแสดงโดย ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง แรงเงา 2 ผลิตโดย บริษัท บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด
ละครเรื่อง แรงเงา 2 ควบคุมการผลิตโดย อรุโณชา ภาณุพันธุ์
ที่มา ไทยรัฐ