อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 9 วันที่ 28 ม.ค.61
ดำเกิงชะงักกับคำพูดของเจียง หลอสำทับว่าเรื่องของผัวเมียต้องให้เขาปรับความเข้าใจกันเอง คนนอกเข้าไปยุ่งจะไปกันใหญ่ ดำเกิงเสียงอ่อยลงว่าชยุติทำให้บัวร้องไห้ เจียงถามแล้วที่ต่อยเขามันทำให้บัวยิ้มได้ไหม ดำเกิงหันมองบัวที่หน้าตื่นน้ำตาไหลไม่หยุด“ให้อีสองคนคุยกันเองเถอะนะอาเกิ่ง ชีวิตคู่ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรก็ผ่านไปไม่ได้หรอก ถ้ามันไม่เป็นเรื่องของคนแค่สองคน...อาบัว ไปคุยกับคุณตี๋ซะ อย่าทิ้งไว้ให้มันเรื้อรังเลย” เจียงพูดจบเดินเข้าบ้าน หลอสะกิดดำเกิงให้ตามเข้าไป เขาจำยอมอย่างไม่ค่อยพอใจ
เสียงฟ้าร้องครืนๆ ชยุติแทรกเอ่ยขอโทษบัวที่ดูแลเธอไม่ดี ขอโทษแทนครอบครัวที่คอยทำร้ายเธอ บัวถามเขาเชื่อไหมว่าตนไม่ได้ผลักยิ่งจันทร์ตกบันได ชายหนุ่มพยักหน้า
“ทำไมคุณถึงเชื่อฉันล่ะ”
“ผมรู้จักคุณดี ว่าคุณไม่ใช่คนแบบนั้นแน่ และสักวันป๊าม้า อาอี๊ ยัยหนกจะต้องเข้าใจ”
“อาจไม่มีวันนั้นก็ได้...”
“ใช่ อาจไม่มีวันนั้น ถ้าเราคนใดคนหนึ่งยอมแพ้ไปเสียก่อน” ชยุติดึงมือบัวมากุม “กลับบ้านด้วยกันนะบัว ขอโอกาสให้ผมอีกสักครั้ง ผมจะพยายามทำทุกทาง
ให้ทุกอย่างดีขึ้น จะไม่ยอมให้คุณต้องเจ็บอย่างนี้อีก...”
บัวมองหน้าชยุติที่มีรอยฟกช้ำแล้วบอกเขาว่าเขาก็เจ็บเหมือนกัน ชายหนุ่มบอกตนเจ็บน่ะดีแล้ว เป็นการเตือนสติว่ายังปกป้องเธอไม่ดีพอ ต้องขอบคุณดำเกิงที่ให้สติ...ดำเกิงแอบมองทั้งสองปรับความเข้าใจกัน
ด้วยหัวใจที่เจ็บปวดกว่าใคร
บัวตัดสินใจเข้ามาลาเจียงกับหลอ ชยุติสัญญากับเจียงว่าจะดูแลบัวให้ดีกว่านี้ เจียงยิ้มรับและสอนบัวว่า การแต่งงานออกเรือนไปแล้ว เท่ากับโตเป็นผู้ใหญ่อีกหนึ่งก้าว จะทำอะไรอย่าใช้อารมณ์ จงมีสติให้มากอย่าให้ใครว่าได้ว่าเราเหยาะแหยะไม่มีน้ำยา บัวรับคำ ต่อไปจะสู้ไม่หนีปัญหาอีก ดำเกิงทนไม่ไหวทะลุกลางปล้องขึ้น
“จะกลับไปอีกทำไมบัว จะกลับไปให้พวกมันเหยียบจมดินรึไง”
“กลับไปพิสูจน์ตัวเองต่างหากไอ้เกิ่ง” เจียงตอบแทน
ดำเกิงไม่เชื่อหาว่าคนที่เกลียดเราไม่ยอมฟังอะไรแน่ เจียงเน้นว่าเขาไม่ฟังก็ต้องทำให้เขาเห็น คำพูดไม่สำคัญเท่าการกระทำ ดำเกิงหันมาเหน็บชยุติด้วยคำของเจียง
“ใช่ คำพูดจะไปมีความหมายอะไร ถ้าพูดแล้วทำไม่ได้!”
“ฉันจะทำให้ได้ คำพูดของฉันจะไม่ใช่แค่ลมปากแน่นอน” ชยุติก้าวเข้าหาดำเกิง
หลอเห็นว่าฝนกำลังจะตกจึงให้ทั้งสองรีบกลับบ้าน ดำเกิงอดเหน็บแนมอีกไม่ได้ว่า เจ็บแล้วไม่จำ ระวังจะเจ็บซ้ำอีก...เจียงกับหลอส่ายหน้าระอาใจ
ชยุติขับรถพาบัวกลับเข้าบ้าน วลีให้จ๊าดถือกระเป๋าเสื้อผ้ามาใส่รถ บอกชยุติต้องไปดูแลยิ่งจันทร์ เป็นการแสดงความรับผิดชอบที่บัวทำให้ยิ่งจันทร์
ต้องเจ็บเข้าโรงพยาบาล ทั้งไชโย กนกวิภาและวลัยสำทับว่าเขาจะปัดความรับผิดชอบไม่ได้ บัวอาสา
ไปเฝ้าไข้แทน วลีโวย
“ยอมรับแล้วเหรอว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะฝีมือแกนังบัว”
บัวสะอึกพูดไม่ออก ชยุติตัดบทยอมไปเฝ้าไข้ยิ่งจันทร์แต่จะพาบัวไปด้วย ไชโยกับวลีไม่ยอมอ้างให้เขาไว้หน้ากันบ้าง บัวจึงให้ชยุติไปคนเดียวไม่ต้องเป็นห่วงตน วลีเหยียดเมียไม่ว่าอะไรแล้วก็อย่ายึกยัก ชยุติจำใจขึ้นรถขับออกไป
ooooooo
ยิ่งจันทร์นอนอ่านนิตยสารอย่างสบายใจในห้องพักฟื้นโรงพยาบาล แสงเดือนนั่งกินอาหารโรงพยาบาลอย่างตะกละตะกลาม ล้วนเดินงุ่นง่านรอชยุติ แสงเดือนเชื่อว่าวลีกับไชโยต้องทำให้ชยุติมาได้ กำชับยิ่งจันทร์รวบหัวรวบหางให้สำเร็จ ตนจะเรียกนักข่าวมาดู ล้วนแย้ง
“ไม่ดีมั้ง ถ้าจะรวบหัวรวบหางก็ให้ห่างจากโรงพยาบาลจะเหมาะสมกว่า”
“จะเลวทั้งทียังมีจรรยาบรรณ ป๊าจันทร์นี่บรรเจิดเริ่ดสะแมนแตนจริงๆเลย”
ขณะที่สามคนพ่อแม่ลูกหัวเราะร่วน เสียงเคาะประตูดังขึ้น ยิ่งจันทร์รีบเก็บหนังสือล้มตัวนอนสลบ ล้วนกับแสงเดือนทำหน้าเศร้า ชยุติเปิดประตูเข้ามาคิดว่า
ยิ่งจันทร์ไม่เป็นอะไรแล้วเพราะได้ยินเสียงหัวเราะ
แสงเดือนรีบบอกว่ายังไม่ฟื้น ล้วนกลัวเขาไม่เชื่อ จับแขนลูกสาวยกขึ้นแล้วปล่อยลงมา เผอิญกระแทกหน้าเธอเอง เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ ชยุติมองออกทำทีเป็นเชื่อ
แสงเดือนรีบขอให้ชยุติอยู่เป็นเพื่อนยิ่งจันทร์
ตนกับล้วนต้องกลับไปสะสางงานต่อ “อาเปิดโอกาส เอ๊ย! อาฝากลูกสาวด้วยนะ ให้สิทธิ์คุณติดูแลเต็มที่จ้ะ”
ชยุติหน่ายใจทำไมทั้งสามคนต้องทำขนาดนี้...
ในขณะเดียวกัน บัวกำลังจะเข้านอน แต่โดนวลี วลัยและกนกวิภาขวาง ด่าว่าโดนตบนิดหน่อยทำเป็นเรียกร้องความสนใจหนีกลับบ้านให้ชยุติตามง้อ ไม่มีศักดิ์ศรี
บัวสะกดความโกรธไม่ตอบโต้ ขอตัวเข้าพักผ่อน วลัยโวยหาว่าไล่ กนกวิภาสำทับ กล้าดีอย่างไรเป็นแค่ผู้อาศัย พวกตนต้องหายใจร่วมด้วยก็แย่เต็มทน
วลีถากถางซ้ำ “ผิดหวังมากสินะ คงคิดว่าสร้างเรื่องล่อหลอกให้ตาติงอนง้อแล้ว คืนนี้จะได้นอนกกกอดตาติ ทำมารยาสาไถยให้ตาติปลอบใจทั้งคืน...ขอโทษที่ดับฝันแก”
“ฉันไม่เคยมีความคิดพวกนี้อยู่ในหัวเลยสักนิดค่ะ เท่าที่ผ่านมาเป็นพวกคุณทั้งนั้นที่คิด”
วลีร้องกรี๊ดหาว่าด่า กนกวิภายุต้องจัดการ คิดว่าชยุติให้ท้ายจนไม่เกรงกลัว บัวพยายามเคลียร์ตัวเองว่าไม่เคยคิด ป๊าสอนเสมอให้เคารพรักและเชื่อฟัง ปฏิบัติต่อครอบครัวสามีให้ดีที่สุด วลีได้ทีเอาคำนี้มาสั่งให้พิสูจน์ว่าทำได้ทุกอย่างจริง บัวตั้งรับอย่างหวั่นใจว่าจะมาไม้ไหน
ที่ระเบียงบ้าน จ๊าดโยนหมอนและผ้าห่มลงพื้น ขณะที่ฝนกำลังเทลงมา วลีสั่งให้บัวนอนตรงนี้ทั้งคืน วลัยหวั่นใจกลัวชยุติรู้แล้วจะเอาเรื่อง วลีไม่กลัว
ถือว่าให้นอนใต้หลังคาดีเท่าไหร่แล้ว ถ้าทนไม่ไหวก็กลับบ้านไป กนกวิภายิ้มเยาะสะใจกับการกระทำของแม่
ด้านชยุติยืนมองสายฝนผ่านหน้าต่างคิดถึงบัว ยิ่งจันทร์ลืมตามองอย่างขัดใจ แกล้งละเมอร้องว่า
บัวอย่าทำ ตนกลัวแล้วๆ...ชยุติเข้ามายืนมองข้างเตียงนิ่งๆ ยิ่งจันทร์ทำทีหายใจไม่ออกร้องให้เขาช่วย เขาจึงทักว่าเธอฟื้นแล้วหรือ หญิงสาวทำหน้างอนบ่นอุบ
“จันทร์ร้องเรียกพี่ติอยู่ตั้งนาน พี่ติไม่สนใจ จันทร์เลย จันทร์จะตายอยู่แล้วนะคะ”
“ขอโทษที แล้วนี่จันทร์เป็นอะไร”
ยิ่งจันทร์นึกได้ทำทีหายใจไม่ออกต่อ จะตายเสียให้ได้ ชยุติรู้ทันจะออกไปตามหมอ เธอคว้าแขนเขาดึงเข้ามารวบคอร้องลั่นว่าไม่ต้อง แล้วทำท่าพะงาบๆ
ขอให้เขาช่วยผายปอดเติมลมหายใจให้ตน ชยุติพยายามดันตัวออกบอกให้เธอปล่อย
“ไม่ค่ะ จันทร์กลัวพี่ติจะทิ้งจันทร์ไป ตอนนอนในฝันจันทร์ยังว้าเหว่ ตื่นมาจันทร์ก็ไม่อยากเหว่ว้าอยู่คนเดียวโดยไร้เงาพี่ตินะคะ”
“ถ้าจันทร์ไม่ปล่อยพี่ แล้วพี่จะผายปอดจันทร์ได้ไงกัน ท่านี้ไม่สะดวกหรอก”
ยิ่งจันทร์คิดว่าชยุติเล่นด้วยรีบปล่อยคอเขา หลับตาพริ้มทำปากจู๋รอ ชยุติเห็นอาการหื่นของ
หญิงสาวแล้วปลดปลง หันหลังเดินออกจากห้องไป ยิ่งจันทร์รออยู่นานจึงค่อยๆปรือตามอง ไม่พบเขา
อยู่ในห้องแล้วก็ร้องกรี๊ด เรียกให้เขากลับมา...ฝนยังตกกระหน่ำ ชยุติกลับไม่ได้นั่งรอจนเช้า ในใจคิดถึงและเป็นห่วงบัวอย่างมาก
รุ่งเช้า ชยุติพบหมอเจ้าของไข้ยิ่งจันทร์ พอแยกกับหมอก็เจอล้วนกับแสงเดือนเดินสวน ทั้งสองถามว่ายิ่งจันทร์ฟื้นแล้วหรือ เขารับว่าใช่แล้วเห็นทั้งสองไม่ตกใจหรือดีใจ ก็ยิ่งมั่นใจว่าเป็นแผนการหลอกตนให้มา แสงเดือนทำหน้าเศร้ารำพันว่าคนดีผีคุ้ม
“คงไม่ใช่ผีหรอกครับ เพราะผมเพิ่งคุยกับคุณหมอเจ้าของไข้ เขาบอกว่ายิ่งจันทร์ไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว” ไชโยอ้างอาการภายใน “อาการภายในก็ไม่น่าห่วงนะครับ คุณหมอยืนยันแล้ว ทั้งร่างกายของยิ่งจันทร์สมบูรณ์ดีทุกอย่าง ยกเว้น...”
“ยกเว้นอะไรจ๊ะ...” แสงเดือนสงสัย
ชยุติเน้นชัดถ้อยชัดคำว่า...สติ...ทั้งสองทำหน้าเหวอ ชยุติพูดใหม่ว่า ยิ่งจันทร์เพิ่งฟื้น สติยังไม่คงที่เท่าไหร่ แสงเดือนไม่ละความพยายามบอกที่ลูกสาวอาการดีขึ้นเพราะเขามาอยู่ใกล้ๆ ชายหนุ่มเอือมตัดบทขอตัวกลับ แสงเดือนท้วงยิ่งจันทร์คงอยากได้กำลังใจจากเขา ถ้าเขาไม่อยู่อาการอาจทรุดลง ชยุติ
ตอกกลับให้เรียกหมอได้เลยเพราะหมอเรียนมา
น่าจะช่วยเธอได้ดีกว่าตน พูดจบเดินไปไม่ฟังคำทัดทานจากใครทั้งสิ้น ล้วนกับแสงเดือนขัดอกขัดใจอย่างมาก
ooooooo
อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 9 วันที่ 28 ม.ค.61
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทประพันธ์โดย กราตร ศักตาละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทโทรทัศน์โดย ยิ่งยศ ปัญญา, สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว กำกับการแสดงโดย ธนากร โปษยานนท์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ผลิตโดย บริษัท ดู เอนเตอร์เทนเมนต์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ควบคุมการผลิตโดย ธัญญา-พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ