อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 2 วันที่ 26 ม.ค.61

อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 2 วันที่ 26 ม.ค.61

“พี่ฝันพิน...พี่ฝันถึงคนที่เราอุทิศบุญไปให้”

“ผู้ชายคนนั้นต้องมีบางอย่างผูกพันกับพี่รุ้งแน่ๆ พี่รุ้งฝันว่าไงหรือคะ”

“เขาฝากให้พี่ดูแลพุธ”

รุ้งแก้วใจไม่ดี คว้ามือถือโทร.หาแฟนหนุ่ม

แต่ติดต่อไม่ได้...เหมือนกับว่าเขาปิดเครื่อง!

วันพุธไม่รู้เรื่อง ผล็อยหลับในรถตัวเองด้วยความอ่อนเพลียพร้อมธงชาติกับทศ กว่าจะรู้สึกตัวก็เช้าตรู่

วันต่อมา เมื่อพระสงฆ์ออกบิณฑบาต วันพุธทำบุญด้วยเงินที่ติดตัวพลางอธิษฐานขอให้รถสตาร์ตติด ซึ่งผลบุญก็สัมฤทธิ์ เมื่อธงชาติกับทศตื่นมาก็พบว่ารถของวันพุธพร้อมไปต่อแล้ว



เช้าวันเดียวกันที่วัดหลวงตาอ่ำ...ตันวิ่งหน้าตื่นไปฟ้องว่ากระปุกบรรจุวิญญาณของเลี้ยงหายไป หลวงตาอ่ำมีสีหน้าเคร่งเครียด ก่อนจะไปไหว้พระประธานในโบสถ์พลางอธิษฐาน

“ขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในวัดนี้ ปกปักรักษา

โยมเลี้ยงด้วย ขอให้ดวงวิญญาณของโยมเลี้ยงมีสติ คิดทำแต่สิ่งที่ชอบ หยุดยั้งความร้ายกาจทั้งปวงด้วยเถิดขอรับ”

ตันยังร้อนใจ แทบรอไม่ไหวให้หลวงตาอ่ำออกจากโบสถ์

“กระปุกวิญญาณหายไป คุณ...คุณท่านจะเป็นยังไง”

หลวงตาอ่ำถอนใจยาว “ต่อไปนี้...คุณท่านของเอ็งจะทำอะไรก็ได้ อิทธิฤทธิ์ก็จะมีมากตามต้องการ...หลวงตาห่วงเหลือเกินตัน...กลัวคุณท่านโกรธแค้นจนขาดความยั้งคิด...จะต้องมีคนตายอีกเท่าไหร่”

พวกวันพุธไม่ได้สำเหนียกถึงการกระทำของตน ขับรถไปจนเจอตึกร้างแห่งหนึ่ง จึงเอาเหรียญเงินทองมาแบ่งกัน โดยตกลงกันว่าธงชาติกับทศจะได้ส่วนแบ่งมากกว่าเพราะออกแรงและจะนำไปปล่อยขาย ส่วน

วันพุธเพิ่งเข้ามาร่วมเป็นครั้งแรก และทำหน้าที่ขับรถ

ทศเลยแบ่งเหรียญเงินให้สิบเหรียญ...

ooooooo

วันพุธไม่รู้ว่าการขโมยเงินปากผีอันตราย

แค่ไหน รุ้งแก้วก็ไม่รู้ แต่ใจไม่ดีเพราะฝันเมื่อคืน เลยไปช่วยพินทุอรกับอุไรใส่บาตรตอนเช้า มาลินตื่นมาเห็นก็ปรี่ไปกระชากถาดใส่บาตรโยนทิ้ง

“ฉันบอกแล้วไงว่าต้องประหยัด เอาข้าวปลาอาหารไปใส่บาตรนี่สิ้นเปลืองมากแค่ไหน รู้จักคิดเสียบ้างสิ”

“คุณเสริมสั่งให้ฉันใส่บาตรทุกเช้า คุณไม่มีสิทธิ์ห้าม”

อุไรสวนนิ่งๆ พินทุอรผสมโรงแขวะแม่เลี้ยงด้วย “ใช่...คุณไม่มีสิทธิ์ คนที่ห้ามคนทำบุญก็คือคนบาปหนา หรือไม่ก็พวกสัมภเวสี พวกปีศาจที่เพิ่งพ้นขุมนรกมาถึงไม่ชอบทำบุญ...ตกลงว่าหลุดมาจากนรกขุมไหนคะ”

มาลินปรี๊ดแตก ถลาไปตบพินทุอรล้มกระแทกพื้น รุ้งแก้วกับอุไรช่วยกันแยกทั้งสองจากกัน แต่ก็ไม่สำเร็จ พินทุอรหันไปคว้าขันข้าวฟาดหัวแม่เลี้ยงเลือดอาบ!

พินทุอรถูกรุ้งแก้วกับอุไรลากเข้าบ้านไปแล้ว

มาลินเจ็บใจมาก หอบสภาพหัวแตกเลือดอาบไปฟ้องเสริม

“ลินลงไปใส่บาตรมาค่ะ แต่กลับถูกลูกสาวคุณต่อว่า แถมยังทำร้ายลิน เอาขันข้าวตีลินจนหัวเกือบแตก”

“ยัยพินน่ะเหรอ...ทำร้ายลิน”

“เห็นไหมคะ...คุณเชื่อลูกของคุณ ลินก็เป็นคนอื่นอยู่วันยังค่ำ”

เสริมส่ายหน้าอ่อนใจ ไม่เชื่อว่าลูกสาวจะใช้

ความรุนแรงถึงขั้นทำร้ายร่างกาย “ไม่เอาน่าลิน...ยัยพินอาจพยศบ้างเพราะเกรงว่าคุณจะมาแทนแม่ของแก แต่เชื่อผมเถอะ...ยัยพินจะต้องแพ้ความดีของคุณ”

มาลินลอบเบ้หน้า ก่อนจะแอบหยิบขวดบรรจุผีบริวารของตนมาปล่อย สั่งเสียงห้วน

“มันว่าฉันเป็นผี เป็นปีศาจ พวกแกจงไปทำให้มันกลัว ให้มันเข็ดหลาบที่บังอาจแข็งข้อกับฉัน...ไป!”

ผีเด็กหลายตนอาละวาดป่วนทุกคนทั่วบ้าน เริ่มจากอุไรที่ถูกทำร้ายและพินทุอรที่ถูกกาแฟร้อนๆหกใส่ รุ้งแก้วมีสัมผัสพิเศษและเห็นผีเด็กเหล่านั้น เลยถูกรังควานและหลอกหลอนจนเป็นลม

มาลินเดินควงเสริมมาดูผลงานของเหล่าผีเด็ก เมื่อเห็นรุ้งแก้วนอนหมดแรงบนโซฟาก็อดค่อนแคะไม่ได้

“เป็นอะไร...ทำท่าเหมือนจะเป็นลม...หรือว่าแพ้ท้อง”

อุไรเห็นหน้าซีดๆของเสริมเหมือนถูกผีอำก็

นึกรู้ แกล้งพูด

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ สงสัยคุณรุ้งจะถูกผีหลอกเลยเป็นลมไปค่ะ”

“โถ...ขวัญอ่อนจัง แต่แหม...ผีที่ไหนจะมาหลอกตอนกลางวันแสกๆ”

“ไม่รู้สิคะ...ผีเดี๋ยวนี้มันร้าย สักวันเถอะค่ะ...อิฉันจะปราบให้สิ้นซาก!”

มาลินถลึงตาใส่ แต่อุไรไม่สนใจ เสริมเสียอีก

ที่ตกในอำนาจมนตร์ดำของมาลิน ให้ผีเด็กขี่คอไว้ เอ็ดแม่บ้านเก่าแก่ที่ลามปามเมียใหม่ รุ้งแก้วรู้สึกตัวและเห็นผีเด็กบนบ่าเสริม พยายามจะห้ามไม่ให้ออกจากบ้าน แต่เสริมดึงดันจะไปให้ได้ รุ้งแก้วเลยต้องพนมมืออธิษฐานถึงวิญญาณชายหนุ่มปริศนาที่เธอฝันถึงเมื่อคืน

“ท่านจะเป็นใครก็ตาม ช่วยคุณพ่อของวันพุธด้วยนะคะ”

ooooooo

หลวงตาอ่ำไปบ้านร้างของเลี้ยงอีกครั้ง ตันที่ยังสะอึกสะอื้นด้วยความเป็นห่วงเลี้ยงเดินตามมาด้วย

“ตัน...อยู่เฉยๆนะ ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นก็อย่าตกใจ หลวงตาจะทำพิธีเรียกวิญญาณโยมเลี้ยงมา”

“ขอรับ...ตันจะอยู่เฉยๆ”

ตันขยับไปนั่งข้างหลังหลวงตาอย่างเรียบร้อย หลวงตาอ่ำจึงเริ่มสวดคาถา ส่งกระแสจิตไปคุยกับเลี้ยงที่ลอยตามกระปุกบรรจุวิญญาณที่พวกวันพุธขโมยไป เลี้ยงโกรธมาก ยิ่งรับรู้ถึงวีรกรรมของมาลิน ยิ่งหัวเสีย

“เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรนะโยมเลี้ยง”

“ผมไม่ได้จองเวรกับใคร แต่มันทำผมก่อน ผมต้องแก้แค้น”

“แก้แค้น...แก้แค้นแล้วจะได้ประโยชน์อะไร”

“มันเอาเหรียญกับกระปุกสะกดวิญญาณของผมไป...ถ้ากระปุกแตกเมื่อไหร่ผมจะฆ่ามันให้หมด!”

“โยมเลี้ยงเชื่อหลวงตานะ อย่าทำอย่างนั้น กรรมจะเกาะเกี่ยวกันไปไม่สิ้นสุด”

“ผมจะไม่ยอมให้มันรังแกผมฝ่ายเดียว”

เลี้ยงยืนกรานจะล้างแค้น หลวงตาอ่ำต้องขอให้ทบทวนถึงเจตนาก่อนตายของเขา

“โยมเลี้ยงปรารถนาก่อนตายมิใช่รึว่าต้องการอยู่อย่างสงบ ถึงตายก่อนอายุขัยก็ไม่ต้องการเป็นสัมภเวสีเร่ร่อน โยมเลี้ยงจึงสะกดวิญญาณตัวเองไว้ เมื่อปรารถนาเช่นนั้นแล้ว ทำไมไม่ทำให้ตลอดรอดฝั่งเล่า”

“พวกมันทำให้ผมต้องออกอาละวาด พวกมันจะต้องตาย ผมจะฆ่าพวกมันทั้งหมด”

“เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรนะโยมเลี้ยง”

“แต่ผมจะจองเวรพวกมัน ผมจะฆ่าพวกมัน ฆ่ามันให้หมด!”

ประกาศกร้าวแล้วก็ตัดการติดต่อ หลวงตาอ่ำลืมตา ถอนใจยาว

“จะต้องตายกันอีกเท่าไหร่ล่ะทีนี้”

ตันมองมางงๆ หลวงตาอ่ำเลยอธิบายว่าหากกระปุกวิญญาณของเลี้ยงแตก วิญญาณของเขาจะออกอาละวาดและฆ่าทุกคนที่ทำร้ายเขากับลูกๆ...

พินทุอรโทร.หาวันพุธตั้งแต่เช้าแต่ติดต่อไม่ได้ เป็นห่วงทั้งพ่อและรุ้งแก้วที่ถูกมาลินป่วน แต่นอกจากจะติดต่อไม่ได้ ยังต้องโกรธจนตัวสั่นเมื่อมาลินกับเมฆาเอารถของเธอไปใช้หน้าตาเฉย!

วันพุธแยกตัวกลับบ้านแล้ว ธงชาติกับทศเลยกลับมาที่วัดพร้อมเหรียญเงินทองหอบใหญ่ ก่อนต้องรีบเก็บแทบไม่ทันเมื่อหลวงตาอ่ำแวะมาถามเรื่องเมื่อคืน

“พวกเอ็งกลับไปที่บ้านร้างหลังวัดอีกหรือเปล่า”

“โห...ใครจะกล้าครับหลวงตา น่ากลัวจะตาย”

“ไม่ใช่เอ็งก็แล้วไป...ศพที่บ้านร้างนั่นหายไปแล้ว”

ธงชาติหน้าเสียตามประสาคนมีชนักติดหลัง

“คน...คนขโมยศพเหรอครับหลวงตา”

“อาจไม่ใช่ก็ได้ ศพนั่นมีอิทธิฤทธิ์นัก ต่อไปคงตามล่าไอ้คนใจบาปให้ตายตกไปตามกันแน่ๆ เฮ้อ...คนสมัยนี้ใจบาปหยาบช้ากันจริงๆ ขโมยได้กระทั่งของผี”

หลวงตาอ่ำพูดจบก็ผละไป ทิ้งธงชาติให้มองหน้าทศเครียดๆ...สังหรณ์ว่าศพในบ้านร้างจะเฮี้ยนไม่ธรรมดา

ooooooo

อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 2 วันที่ 26 ม.ค.61

ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ