อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 24/2
“โทรศัพท์มือถือของคุณสินธรติดต่อไม่ได้ เมื่อเช้าคุณแอ๋วก็โทรศัพท์มาถามดิฉัน ถึงได้รู้ว่าคุณสินธรไม่ได้กลับบ้านสองวันแล้ว แต่ดิฉันยังไม่ได้บอกคุณแอ๋วนะคะ ไม่อยากให้ท่านกังวล..ดิฉันก็เลยสันนิษฐานเอาเองว่าอาจจะเป็นคุณปราณ”พวกกรรมการเครียด กังวล ชักจะไม่ไว้ใจปราณ
“จริงด้วยครับ คุณสินธรหายตัวไปวันเดียวกับที่คุณปราณปรากฏตัว” ธนาฒน์ตอกย้ำ
“บางที ดิฉันก็แอบคิดนะคะว่าคณะกรรมการสอบสวนไม่น่าให้โอกาสคุณปราณมีเวลาหาหลักฐานเลย” ชมนาดเอ่ยตีหน้าซื่อแต่แอบยิ้มร้าย
โถงเรือนเล็ก ที่บ้านพสุวัฒน์
“ผมถามว่า คุณจะหักหลังผมงั้นเหรอ” ปราณนต์จ้องเขม็งถามเสียงจริงจัง
ภัทรินปรับสีหน้ากลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว “คุณไม่เชื่อใจชั้นใช่มั้ย”
“ผมเชื่อคุณ แต่สิ่งที่ผมได้ยิน มันคืออะไร”
“แต่คุณพูดว่า ผมหลอกคุณ”
“แล้วจะให้ชั้นบอกธนาฒน์ว่าชั้นรักพวกคุณมาก แต่ชั้นจะทรยศพวกคุณไปช่วยเขางั้นเหรอ! คิดว่าจะมีใครเชื่อเหรอ! ยังมีคำถามอีกป่ะ ถามมาให้หมดเลย แล้วก็เชื่อใจกันซะที แต่ถ้าทำไม่ได้ งั้นชั้นไม่ทำแล้ว ชั้นเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงกับธนาฒน์ยังแย่ไม่พอใช่มั้ย ยังต้องมาห่วงว่าพวกคุณจะเข้าใจผิดอีกงั้นเหรอ”
“โอเคๆๆๆ ผมขอโทษ แต่ผมขอถามครั้งสุดท้าย..คุณอยู่ข้างผม ไม่ได้คิดจะหักหลังผมใช่มั้ย”
ภัทรินนิ่งไป แล้วก็พูดออกมาอย่างสงบ ชัดเจน “ชั้นอยู่ข้างคุณจริงๆ”
ปราณนต์ยิ้มออกมา คลายกังวล
หมอประเสริฐคุยอยู่กับปราณและอัณณาที่มุมหนึ่งด้านนอกตึกจีแอลเอส “คุณพสุวัฒน์ปลอดภัยดีครับ อาการก็ยังอยู่ในเกณฑ์ดี ไม่มีอะไรน่าห่วงครับ”
“แล้วไม่มีทางที่หมอจะพาคุณพ่อออกมาได้เลยเหรอ” ปราณเอ่ยถาม
“มันไม่ง่ายเลยครับ ถึงง่ายผมก็ไม่แนะนำให้เสี่ยง ร่างกายคุณท่านยังไม่ได้แข็งแรงร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ควรมาแบกความรับความกดดันเพิ่ม”
“ถ้างั้นฝากหมอดูแลอย่างใกล้ชิดที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยนะคะ” อัณณาฝากฝัง
แต่แล้วปราณมองไปที่ประตูทางเข้าตึก เห็นชมนาดกับธนาฒน์เดินรีบร้อนเดินออกมา แล้วตรงไปที่ลานจอดรถ ท่าทางเร่งรีบ ปราณแปลกใจ รีบตัดบทตรงนี้ “นะครับหมอ ผมฝากด้วยนะครับ”
ปราณรีบเดินแยกไป อัณณารีบตาม
ที่ลานจอดรถ ชมนาดเดินมาที่รถ ธนาฒน์รีบตามมา “พี่ชมจะไปไหนครับ”
“ไปจัดการหมากตัวสุดท้ายที่ชั้นจะใช้เพื่อเอาชนะเกมนี้”
ใกล้ๆ ตรงบริเวณนั้น ปราณที่ตามมาถึงระยะที่พอจะได้ยิน พอได้ยินสิ่งที่ชมนาดพูด ก็ชะงัก หยุดฟังอยู่ตรงนั้น โดยที่ชมนาดไม่รู้
“หมากตัวสุดท้าย คุณหมายถึง...”
“ชั้นไปคนเดียวได้ เธอไปจัดการภัทริน” ชมนาดเอ่ยแล้วเดินแยกไปที่รถทันที ธนาฒน์เดินแยกไปอีกทาง ผ่านมุมที่ปราณกับอัณณาหลบอยู่ไป
ปราณกับอัณณาสงสัย“หมากตัวสุดท้าย?” ทั้งคู่รีบตามชมนาดไป
ที่บ้านพสุวัฒน์ ภัทรินเอ่ยเล่าแผนการที่จะทำให้ชมนาดตายใจ
“คุณจะให้ผมไปหาชมนาด..ทำไม?”
“คุณต้องไปกดดัน ทำให้ชมนาดนอยด์ ทำให้เขารู้สึกว่าอาจจะถูกคุณสอยร่วงเมื่อไหร่ก็ได้..เขากับธนาฒน์จะได้ยิ่งต้องมาฝากความหวังไว้ที่ชั้น”
ปราณนต์มองอย่างทึ่ง เห็นดีเห็นงามด้วย “ถ้าพวกนั้นอยู่ไม่สุขก็ต้องดิ้นหาทางรอดทุกทาง และคุณก็เป็นหนึ่งในโอกาสของพวกมัน”
“ความร้อนรนจะทำให้ธนาฒน์ไม่ทันระวังตัว และติดกับเราได้ง่ายขึ้น”
“คุณภัทร คุณฉลาดอ่ะ ผมนึกว่าคุณจะเก่งแต่เยอะไปวันๆ” ปราณนต์ยิ้มแซว แต่ภัทรินไม่เล่นด้วย ปราณนต์ชะงัก รู้สึกว่าภัทรินแปลกๆ
“ตอนนี้คุณเก็บไฟล์หลักฐานไว้ที่ไหน”
ปราณนต์หยิบธัมไดรฟ์ออกมา“อยู่นี่ และมีในคอมฯ ในอีเมล์ลบไปแล้ว”
“คุณควรลบในคอมฯทิ้งไปด้วย”
ปราณนต์แปลกใจ “ทำไม”
“คนของจีแอลเอสยังวนเวียนอยู่นอกบ้าน ใครจะไปรู้ว่าคนพวกนั้นไม่ได้รอจังหวะเข้ามาขโมย..ชั้นกลัวว่าถ้ามันหลุดไป มันจะถูกเอาไปเล่นแร่แปรธาตุ เปลี่ยนร้ายเป็นดี จนกลายเป็นว่าต้นฉบับที่คุณมีกลายเป็นของปลอม” ปราณนต์ลังเล สงสัย ชั่งใจ “ก็แล้วแต่คุณ ชั้นแค่พยายามจะรอบคอบที่สุด แต่..ชั้นอาจคิดมากไปเองก็ได้”
ปราณนต์รู้สึกว่าภัทรินผิดปกติไป
เวลาต่อมา ปราณนต์ลบไฟล์ในคอมฯทิ้ง แล้วปิดฝาคอมฯ ลง
ปราณนต์มองอย่างเชื่อมั่นในตัวภัทริน“ตอนนี้ก็เหลือหลักฐานแค่ในนี้อันเดียวแล้ว..ผมควรจะทำยังไงกับมันดี”
“ก็..ถ้าคุณยังไม่คิดจะส่งให้กรรมการสอบสวน..คุณก็ควรเก็บเอาไว้ให้ดีที่สุด ปลอดภัยที่สุด”
ที่ห้องนอนปราณ ปราณนต์เอาธัมไดรฟ์ใส่เซฟที่อยู่ในลิ้นชักโต๊ะทำงาน ภัทรินยืนอยู่ๆ ข้างๆ อยากจะมองให้เห็นรหัส แต่มองไม่เห็น เพราะไม่ได้มองอย่างโจ่งแจ้ง ภัทรินสงวนกิริยาไม่ให้มีพิรุธ จนกระทั่งปราณนต์ปิดเซฟหันกลับมา ภัทรินยิ้มกลบเกลื่อน
“วินด์ (Wind)” ปราณนต์เอ่ยขึ้น
“วินด์? ที่แปลว่าลม?”
“ใช่ รหัสเซฟไงครับ..ผมบอกคุณเอาไว้ เผื่อเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินกับผม จะได้มีคุณอีกคนที่ช่วยผมได้”
“ค่ะ”
ปราณนต์มองภัทรินอย่างกึ่งไว้ใจกึ่งคลางแคลงใจ
เวลาต่อมา ปราณนต์เดินออกมานอกบ้านกับภัทริน จะไปที่รถ “คุณจะไปเจอธนาฒน์ที่ไหน เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่ต้องค่ะ คุณรีบไปหาชมนาดเถอะ ชั้นขับรถกระบะไปเองได้”
“เอางั้นเหรอ”
“ค่ะ“
“โอเค คุณระวังตัวด้วยนะ ถ้ามีอะไรฉุกเฉินรีบโทรหาผมนะ”
“ค่ะ” ปราณนต์ยังยืนมองภัทรินนิ่ง ชั่งใจ “ไปสิคะ”
“คุณไปก่อนสิ” ปราณนต์เกี่ยง
“ชั้นอยากให้คุณไปก่อน”
“งั้นไปพร้อมกัน” ปราณนต์สรุปเดินแยกไปที่รถ ภัทรินก็แยกไปที่กระบะ ต่างคนต่างขึ้นรถ ปราณนต์เปิดหน้าต่างมอง แล้วก็ตัดสินใจขับนำออกไป ภัทรินขับตามไป
ภายในรถ ปราณนต์ขับรถออกมา มองผ่านกระจกหลังไป เห็นรถกระบะขับตามมา สักพัก พอถึงทางแยก รถกระบะก็เลี้ยวแยกไปอีกทาง ปราณนต์สับสนในตัวเอง เป็นห่วงภัทริน กังวลๆ จนต้องไล่ความคิดออกไปจากสมอง
“เฮ้ย อย่าคิดมาก” ปราณนต์ขับรถไป
อีกด้านหนึ่ง รถของชมนาดแล่นมาจอดที่บริเวณด้านนอกโกดัง ทันทีที่รถจอด ก็มีคนของชมนาดออกมารอรับ กางร่มกันแดดให้ พาเดินเข้าไปด้านใน
ประตูห้องเปิดออก ชมนาดกับสมุนเดินเข้ามา ชมนาดเข้ามาถึงก็หยิบปืนจากเอวสมุน มาเล็งไปที่สินธรอย่างไม่ต้องการต่อรองอะไรอีก สินธรที่นั่งโทรมอยู่ด้านใน ได้แต่ผงะ “พูดมาว่าแกจะให้การใส่ร้ายหลานปราณของแกเพื่อช่วยชั้น”
“ทำไมชั้นต้องช่วย”
ชมนาดยิงเปรี้ยง!! สินธรผวา กระสุนถูกพื้นตรงหน้า ชมนาดแค่จะขู่ “ชั้นให้แกตอบอีกครั้ง”
“ถ้าชั้นช่วย แกก็ต้องปล่อยชั้นไป” สินธรต่อรอง
ชมนาดยิ้มเย็น“ฝันไปเถอะ..เพราะชั้นจะใช้ความตายของแกใส่ร้ายไอ้ปราณว่าเป็นคนอุ้มฆ่า..แต่ถ้าแกช่วยเหลือชั้นทิ้งเบาะแสเพื่อผูกมัดไอ้ปราณเพิ่ม เมียที่รักของแกก็จะปลอดภัย”
“แก..แกมันชั่ว”
ชมนาดเล็งปืนอีกทีแล้วยิ้ม “จะช่วยหรือไม่ช่วย ขอคำตอบสุดท้าย”
รถกระบะแล่นกลับเข้ามาในบ้านของพสุวัฒน์ ภัทรินรีบจอด รีบลงจากรถ สีหน้าแววตาเด็ดเดี่ยว แล้วเดิน
เข้าไปในบ้านทันที
หญิงสาวเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนปราณ ตรงไปที่โต๊ะทำงาน เปิดลิ้นชัก เห็นเซฟที่วางอยู่ “รหัสคือวินด์ที่แปว่าลม..วินด์..W-เก้า..I-สี่..N-หก..D-สาม” รหัสถูกต้องเซฟเปิดออก ภัทรินรีบเปิดออกมา แต่พบว่าข้างในว่างเปล่า ไม่มีธัมไดรฟ์ “อ้าว ก็เขาเอาใส่ไว้แล้ว หายไปได้ยังไง”
ปราณนต์เดินออกมาจากอีกหลืบนึงของห้อง โดยที่ภัทรินยังไม่เห็น ปราณนต์เห็นกิริยาของภัทรินทั้งหมด รู้สึกเจ็บปวด ปราณนต์หยิบธัมไดรฟ์ออกมา “ของที่คุณหาอยู่นี่!” ภัทรินผงะที่ได้ยินเสียง หันกลับมาเจอ ปราณนต์ยืนอยู่ ช็อก ยิ่งกว่าเจอผี “คุณหักหลังผม?”
“คุณ..คุณบอกรหัสให้ชั้นรู้ เพราะคุณรู้ว่าชั้นจะกลับมา”
“ไม่งั้นผมคงไม่รู้ว่าคุณกำลังหลอกผมอยู่..ทำไม..ทำไมถึงทำอย่างนี้..แสดงว่าแผนที่คุณบอกว่าจะแกล้งไปตีสนิท หลอกให้ธนาฒน์ตายใจ มันไม่ใช่ใช่มั้ย..จริงๆ แล้ว คุณกำลังหลอกให้ผมตายใจต่างหาก..ทำไม?”
ภัทรินฮึดสู้ เผชิญหน้ากับอีกฝ่าย ไม่มีอะไรต้องปิดบังอีก “คุณก็น่าจะรู้ว่าทำไม”
“ไอ้ธนาฒน์มันเสนออะไรให้คุณ เงินเหรอ!! คุณเป็นคนที่ซื้อได้ด้วยเงินจริงๆ ใช่มั้ย!!”
“ชั้นไม่เคยอยากได้เงิน!!”
“หรือคุณยังรักมัน”
“เพราะชั้นรู้ความจริงหมดแล้ว!!! ..คุณหมอปราณนต์” ปราณนต์ผงะ ตะลึง เดินถอยหลังออกมา “คุณปลอมตัวเป็นพี่ชายมาหลอกชั้นตั้งแต่วันแรกที่เจอกันที่สนามบิน..คุณแกล้งเย็นชาเพราะกลัวจะถูกจับได้..ที่คุณปราณจำอะไรเกี่ยวกับชั้นไม่ได้เลย จำได้แต่คุณอัณณา ก็เพราะเขาไม่รู้จักชั้นจริงๆ”
“ภัทร..ทุกอย่างผมมีเหตุผล และผมไม่มีทางเลือก”
“คุณก็เลยเลือกปกป้องครอบครัวด้วยการทำลายชีวิตชั้น..เพราะชั้นมันก็แค่พนักงานโง่ๆ จนๆ คนนึง มันจะเป็นจะตายยังไงก็ช่างมัน มันต้องอุทิศชีวิตเพื่อสาธารณสุขของประเทศอย่างนั้นใช่มั้ย!! ..ขอบคุณมากที่ทำให้ชีวิตชั้นมีค่าขึ้นเยอะ ชั้นซาบซึ้งเหตุผลของคุณโคตร คุณควรได้รางวัลลูกกตัญญูนะ ควรได้เป็นแพทย์ดีเด่น เป็นบุคคลที่ชาวโลกยกย่อง แต่อย่าเผลอยกเท้าขึ้นมาแล้วกัน เดี๋ยวจะมีคนเห็นว่าชั้นกับแม่นอนตายอยู่ใต้ฝ่าเท้าคุณ”
ภัทรินทนไม่ไหว ผลักปราณนต์ออก แล้วเดินหนีออกไป ปราณนต์รีบวิ่งตาม
ภัทรินเดินหนีออกมาด้านนอก ปราณนต์ตามมากระชากแขน “ภัทร!!”
ภัทรินไม่ฟัง ไม่ร้องให้ปล่อย หันกลับมาถึงก็ตบแล้วผลักออกเลย
“ฟังผมก่อน”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 24/2
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3