อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 13/2

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 13/2

ปราณนต์อึ้งที่ภัทรินน้ำตาไหล รีบเอ่ยตัดบท “ชั้น..ชั้นไม่มีอารมณ์จะมาเถียงกับเธอกลางดึก..กินๆให้เสร็จ แล้วก็ไปนอน”
“คุณอยากรู้มากใช่มั้ยว่าชั้นจะไปเพราะอะไร..ก็เพราะชั้นรู้แล้วว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ของชั้น หมอณนต์ไม่ได้ต้องการชั้น เขารักคุณอัณณา แล้วจะให้ชั้นอยู่ไปเพื่ออะไร!! “

“เอ่อ..ชั้นก็แค่..อยากให้..เธอกิน”
ภัทรินฉุนคว้าแซนวิชมากัดๆ อย่างประชด “พอใจแล้วใช่มั้ย”
“คือ..” ปราณนต์อึ้ง อยากจะอธิบาย
ภัทรินสะบัดหน้าหนี ปราณนต์เครียด รู้สึกผิด โมโหตัวเอง

ภัทรินกลับเข้ามาในห้อง ล็อกประตู แล้วไปนั่งที่ปลายเตียง ปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา
ที่หน้าห้อง ปราณนต์ตามมามอง จับลูกบิดประตู พบว่ามันล็อก อยากจะเคาะเรียก แต่ก็ยั้งมือเอาไว้ ไม่แน่ใจว่าควรปลอบหรือไม่ควร อึดอัดที่ทำไม่ได้อย่างที่ใจอยากจะทำ ฮึดฮัด โกรธตัวเอง“ผมไม่ได้อยากทำอย่างนี้”


ภัทรินสะเทือนใจ น้ำตาไหล “ชั้นมาทำอะไร..มาทำอะไรที่นี่..”
สักพัก มีลมพัด มีเสียงกรุ๊งกริ๊งของโมบายล์ดังเข้ามามา ภัทรินมองไปที่โมบายล์รูปดาว พลางคิดถึงอดีต ช่วงที่นอนดูดาวด้วยกันที่บ้านกับชายหนุ่ม หญิงสาวปาดน้ำตา ตั้งสติ พยายามไม่ร้อง แต่น้ำตายังซึมไหลออกมา

เช้าวันใหม่ ที่บริษัทจีแอลเอส อัณณาเดินเข้ามาในบริษัท โดยมีเดียกับแจ๊ค พนักงานอีกสองคนตามประกบ ยื่นแฟ้มรูปภาพบูธงานเมดิคัลแฟร์ให้ดู
อัณณาดูแฟ้มรูปแบบบูธ “งาน Medical Fair ปีนี้ บูธของเราใช้คอนเซ็ปต์เดิม เรียบง่ายแต่ทันสมัย เพื่อไฮไลท์ที่เทคโนโลยีการแพทย์ที่นำเสนอ..เดี๋ยววันนี้ พอคุณปราณให้สัมภาษณ์นิตยสารเสร็จ ชั้นจะส่งให้คุณปราณพิจารณา แล้วจะรีบคอนเฟิร์มนะ”
“ครับ” แจ๊ครับคำ
“แล้วที่ให้คอนเฟิร์มว่าคุณปราณจะเข้าร่วมประชุม APEC Life Sciences Innovation Forum Planning Group ที่เมืองจีน เรียบร้อยแล้วหรือยัง” อัณณาเอ่ยถาม
“เอ่อ คือ..” เดียทำท่าอึกอัก
อัณณาชะงัก หันมา ดุนิดๆ “ยังไม่เรียบร้อยอีกเหรอ..ทำไม”
“ไม่ใช่ไม่เรียบร้อยค่ะ หญิงจัดการเรียบร้อยทุกอย่างแล้วค่ะ เพียงแต่ว่า..ตัวแทนจีแอลเอสที่จะไปประชุม..ไม่ใช่คุณปราณค่ะ” เดียเอ่ยบอก
อัณณางง ข้องใจ “ไม่ใช่ปราณ..แล้วใคร?”

ห้องทำงานของธนาฒน์ ชายหนุ่มกำลังนั่งบนโต๊ะทำงานสบายๆ ในขณะที่นักข่าวหญิงนั่งเก้าอี้คอยบันทึกเทปสัมภาษณ์ ส่วนช่างภาพสื่อก็ถ่ายรูปเก็บอิริยาบถของธนาฒน์ไป
“ทางจีแอลเอสได้มีแผนที่จะร่วมมือกับ บริษัท MIS France เป็นบริษัทฝรั่งเศสที่เชี่ยวชาญด้านการออกแบบ และผลิตนวัตกรรมกระดูกเทียมเพื่อใช้ในศัลยกรรมกระดูก เราจะร่วมกันจัดตั้งศูนย์ฝึกอบรมและวิจัยทางด้านศัลยกรรมกระดูก จะผลิตทั้งบุคลากรใหม่ๆ รวมถึงนวัตกรรมระดับสูงด้านไบโอแมททีเรียลด้วย”
ระหว่างให้สัมภาษณ์ ธนาฒน์มองผ่านผนังห้องซึ่งเป็นกระจกใสออกไป เห็นอัณณากำลังเดินตรงมา ท่าทางซีเรียส ธนาฒน์ยิ้มกระหยิ่ม
“ผมคาดว่าศูนย์นี้น่าจะสามารถเปิดตัวต้นปีหน้า ที่ฝรั่งเศสเป็นที่แรก และในอีก2ปี เราจะขยายมาที่เอเชีย อาจจะเป็นเมืองจีน หรือไม่ก็เกาหลี คงต้องคุยในการประชุมครั้งต่อๆ ไป”
อัณณาเคาะประตูแล้วเปิดประตูเข้ามาในห้องทันที “ขออนุญาตที่ขัดจังหวะนะคะ..คุณยุวดี QGM แมกกาซีนใช่มั้ยคะ”
“ค่ะ” นักข่าวหญิงหญิงเอ่ยตอบรับ
“คุณติดต่อขอนัดสัมภาษณ์คุณปราณเอาไว้ไม่ใช่เหรอคะ..แล้วทำไม..” อัณณาสงสัย
ธนาฒน์ตัดบท “ไม่ทราบว่ามีอะไรอยากสัมภาษณ์เพิ่มเติมมั้ยครับ ถ้าไม่มี งั้นเราก็จบแค่นี้นะครับ..เดี๋ยวผมอธิบายคุณอัณณาให้เอง..เชิญครับ” ธนาฒน์เดินไปส่งนักข่าวที่ประตู ก่อนจะหันกลับมาหาอัณณาที่ยืนรอฟังคำอธิบายอยู่
“ยังไม่มีใครแจ้งคุณอัณณาเหรอ..เมื่อวานนี้ บก.นิตยสารโทรมาขอเปลี่ยนเป็นสัมภาษณ์ผมแทน”
“เพราะ?” อัณณาเอ่ยถาม
ชมนาดเดินเข้ามามาพูดแทรกขึ้น “เพราะเขาอยากสัมภาษณ์คนที่มีอำนาจตัดสินใจตัวจริงน่ะสิ”
อัณณาอึ้ง

อีกด้านหนึ่ง ภัทรินแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย กำลังจะออกจากห้อง เปิดประตูห้องนอนออกมา พบว่าป้าอิ่มยืนรออยู่ก่อนแล้ว ภัทรินมองป้าอิ่ม รู้ได้ทันทีว่าถูกสั่งมา “เขาให้ป้ามายืนเฝ้าหน้าห้องเลยเหรอคะ”
ป้าอิ่มยิ้มแห้งๆ เจื่อนๆ ภัทรินชักหงุดหงิด
ปราณนต์ทานโจ๊กอยู่ที่โต๊ะอหาร ภัทรินเดินเข้ามาเหลือบเห็นชามโจ๊กวางอยู่อีกที่สำหรับตัวเธอ ป้าอิ่มตามประกบ ปราณนต์เงยหน้าขึ้นมอง กำลังจะออกคำสั่งให้ภัทรินกินโจ๊ก แต่ภัทรินพูดดักขึ้นมาก่อน “ถ้าไม่กิน คงจะไม่ได้ไปสินะ” ภัทรินเลื่อนเก้าอี้แล้วลงนั่งตรงชามโจ๊กนั้นเสียก่อน ปราณนต์แปลกใจ
“ดี..รู้ก็ดี..ตื่นก็สาย ถ้ายังลีลามาก ก็ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก” ปราณนต์ตักโจ๊กกินต่อไป
ภัทรินหมั่นไส้ อยากจะรีบกินให้เสร็จๆ ตักโจ๊กมาแล้วเข้าปากเลย ลืมไปว่ามันร้อนมาก ถูกลวกปาก “อุ๊ย!!!” ภัทรินสะดุ้ง ทิ้งช้อนในมือทันที
ปราณนต์รีบลุกเข้าไปดู หยิบแก้วน้ำมา เอาช้อนตักน้ำแข็ง จะป้อน “อมน้ำแข็งไว้ ปากจะได้ไม่พอง”
ภัทรินโวย “ทำไมไม่บอกว่ามันร้อนขนาดนี้”
“ใครจะไปคิดว่าเธอจะกินไม่ดูตาม้าตาเรือล่ะ..อ้าปาก!!”
“ชั้นไม่เป็นไร”
“อย่าดื้อ” ปราณนต์ดุกำลังจะป้อนน้ำแข็ง
“ชั้นทำเอง” หญิงสาวไม่ยอม แต่ปราณนต์ก็ไม่ยอมให้ภัทรินกินเอง จะป้อนให้ได้ ภัทรินเลยคว้ามือปราณนต์ที่จับช้อนเอาไว้หมั่บ! แล้วจับเอาน้ำแข็งเข้าปากเอง
“อมไว้จนกว่าจะละลาย” ปราณนต์สั่ง
ภัทรินเถียงไม่ได้ ได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ว่า “ไม่ต้องมาสั่ง”
“แทนที่จะได้ไปเร็วๆ ต้องมาเสียเวลาอีก” ปราณนต์ส่ายหน้า กินโจ๊กต่อ
ภัทรินมองอย่างหมั่นไส้

ที่ห้องทำงานธนาฒน์ อัณณายังข้องใจคำตอบของธนาฒน์
“คุณธนาฒน์เป็นผู้มีอำนาจตัดสินใจตัวจริง? ดิฉันไม่เข้าใจค่ะ”
“นิตยสารมาสัมภาษณ์เกี่ยวกับนวัตกรรมใหม่ๆ ของการบริการทางการแพทย์ทศวรรษหน้า ก็ต้องสัมภาษณ์ผมไม่ใช่เหรอครับ เพราะผมดูแลงานในส่วนเครื่องมือแพทย์ทั้งหมด”
“คุณปราณก็สามารถให้ข้อมูลส่วนนั้นได้ และข้อมูลเกี่ยวกับทิศทางและภาพลักษณ์ของจีแอลเอสที่เราต้องการสื่อสารออกไปให้สังคมรับรู้ มันคือหน้าที่ของผู้บริหาร”
“อ้อ ถ้าเรื่องภาพลักษณ์ ไม่ต้องห่วง ธนาฒน์ภาพลักษณ์ดีแน่นอน เพราะไม่เคยมีประวัติว่าบริหารผิดพลาดจนเกิดการทุจริตอย่างครึกโครม เหมือนคุณปราณ” ชมนาดย้อน
“มีอะไรข้องใจอีกมั้ยครับ ถ้าไม่มีเชิญครับ ผมจะได้ทำงาน”
“แล้วเรื่องที่คุณเป็นตัวแทนบริษัทไปประชุมที่เมืองจีนล่ะคะ ทำไมถึงกลายเป็นคุณได้” อัณณาถามต่อ
“ไปประชุมที่เมืองจีน..” ชมนาดทำหน้างง ไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ
“อยู่ๆ กรรมการบริษัทก็มีคำสั่งด่วนให้ผมไปแทนคุณปราณ ฝากคุณอัณณาแจ้งเจ้านายคุณด้วยนะครับ ว่าไม่ต้องจัดกระเป๋าแล้ว” ธนาฒน์เอ่ยตอบยิ้มๆ
อัณณาเครียด หงุดหงิด ขณะที่ชมนาดเหล่ธนาฒน์ว่ามีอะไรปิดบังตนอยู่หรือเปล่า

อัณณาเดินหัวเสียกลับมาที่บริเวณแผนกของตัวเอง ตรงไปที่โต๊ะทำงานของเดียกับแจ๊ค
“พวกเธอรู้เรื่องที่นิตยสารมาสัมภาษณ์คุณธนาฒน์อยู่ใช่มั้ย แล้วที่คุณธนาฒน์จะไปประชุมแทนคุณปราณอีก..รู้กันอยู่แล้วใช่มั้ย..ทำไมไม่มีใครบอกชั้นเลย”
“ก็..ไม่ใช่จะไม่บอกนะคะ แต่คุณธนาฒน์บอกว่าจะแจ้งคุณอัณณาเอง” เดียเอ่ยขึ้น
“เราก็เลย..เงียบ” แจ๊คเสริมขึ้น
อัณณาเหลือบเห็นภาพบนจอคอมฯ ของแจ๊ค เป็นภาพธนาฒน์กำลังพูดในวิดีโอสื่อสารองค์กร เพื่อนำเสนอตัวเอง เนื้อหาเกี่ยวกับการพาชมโรงงานผลิตเครื่องมือแพทย์ที่ตัวเองดูแลอยู่ เพื่อสร้างความเชื่อมั่น สร้างความน่าเชื่อถือ และเพื่อโปรโมทตัวเอง
“นั่นอะไร”
“เอ่อ อินเทอร์นอล คอมมูนิเคชั่นตัวใหม่ครับ คุณธนาฒน์สั่งให้ทำ” แจ๊คบอก
“เปิดเสียงสิ” อัณณาสั่ง
แจ๊ครีบเปิดเสียงตามคำสั่ง เป็นภาพธนาฒน์เดินชมโรงงาน พูดจาประหนึ่งตัวเองคือผู้บริหารจีแอลเอส
“..ระบบที่ผมนำมาใช้กับโรงงานผลิตเครื่องมือแพทย์ ถือว่าเป็นการนำร่องการบริหารรูปแบบใหม่ ที่เน้นการส่งเสริมศักยภาพของพนักงานทุกคนอย่างเต็มที่ แต่ก็ไม่ละเลยความสุขจากการทำงานด้วย..ผมเชื่อมั่นว่าในส่วนงานเทคโนโลยีการแพทย์ที่ผมดูแลอยู่ จะเป็นส่วนหนึ่งที่ผลักดันให้จีแอลเอสเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมเทคโนโลยีการแพทย์ระดับโลกในอีก 5 ปีข้างหน้านี้แน่นอน..”
“นี่ธนาฒน์ทำวิดีโอโปรโมทตัวเอง แต่ไม่มีใครคิดจะบอกชั้นเลยเหรอ!“ อัณณาเอ่ยอย่างไม่พอใจ
“..และเมื่อเราไปสู่จุดนั้น ผมสัญญาว่าทุกคนจะมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ด้วยสวัสดิการพิเศษ เป็นการตอบแทนที่ทุกคนทำงานหนักเพื่อองค์กรของเรา” ธนาฒน์ในคลิปยังเอ่ยกล่าวต่อไป
“เขามีสิทธิ์อะไรมาประกาศอย่างนี้ เขาไม่ใช่ผู้บริหาร ไปสัญญิงสัญญากับพนักงานได้ยังไง!!!” อัณณาท่าทางหัวเสียมาก พวกพนักงานจ๋อยหัวหด “ชั้นให้โอกาสพวกเธออีกครั้ง รู้อะไรที่ชั้นยังไม่รู้ บอกมาให้หมด!!”

ที่ห้องทำงานของธนาฒน์ ชายหนุ่มกำลังอธิบายให้ชมนาดฟัง “โธ่ พี่ชม ก็เนื้อหาในการสัมภาษณ์มันหน้าที่ผมชัดๆ เรื่องอะไรผมจะให้คุณปราณได้หน้าไป แล้วผมก็เสนอให้สัมภาษณ์คุณสินธรแล้วนะครับ แต่บ.ก.นิตยสารไม่เอาเอง จะเอาผม จะให้ทำไงครับ”
“แล้วเรื่องไปจีน เธอคิดจะทำอะไร ทำไมพี่ไม่รู้เรื่อง” ชมนาดจี้ถาม
“เรื่องนี้ผมไม่ทราบจริงๆ ครับ กรรมการบริษัทสั่งเปลี่ยนแปลง ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณปราณจะต้องไป”
“อย่าโกหก พี่ไม่ชอบถูกคนที่ไว้ใจหลอก บอกมาว่าเธอคิดทำอะไรอยู่” ชมนาดคาดคั้น
“จริงๆ นะครับ” ธนาฒน์ทำหน้าใสซื่อ ไม่รู้อะไร
ชมนาดจ้องขุดคุ้ย อยากรู้ความจริง “ธนาฒน์ พี่ไม่ชอบที่ต้องมารู้เรื่องหลังจากที่มันเกิดไปแล้ว ถ้าเธอทำอะไรไม่ปรึกษาพี่อีก พี่จะเลิกสนับสนุนเธอ”
ธนาฒน์เดินเข้าไปอ้อน “โธ่ พี่ชม ผมอยากปรึกษาพี่จะตาย แต่บางทีมันกะทันหัน ผมก็ต้องจัดการอะไรไปก่อน..อย่าโกรธผมนะครับ ทุกอย่างที่ผมทำ ก็เพื่อพี่ เพื่อเราสองคนทั้งนั้น พี่เชื่อผมนะ” เขาเอื้อมหน้าเข้าไปจะจูบ แต่ชมนาดผละออกเสียก่อน

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 13/2

ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์
ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3