อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 20/4

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 20/4

ป้าชุส่งอีกอันให้ปราณนต์“อันนี้ให้หมอณนต์..คนปู้นนน ฝากคุณไปให้ด้วยนะเจ้า..เป็นของขวัญแต่งงานจากป้า ชีวิตคู่จะได้ไหลลื่นเย็นสบายเหมือนสายลมวันนี้”
“ขอบคุณครับ..มีเหมือนกัน เราจะได้เล่นด้วยกันได้” ปราณนต์เอ่ยยิ้มๆ
“ใครจะเล่นกับคุณไม่ทราบ” ภัทรินเดินแยกไปเล่นกังหันคนเดียวอีกด้าน ร่าเริงๆ

ปราณนต์มองตามยิ้มๆ “ขอบคุณนะครับที่ไม่บอกความจริงกับภัทริน”
“เจ้า แต่ป้าไม่เข้าใจ ทำไมหมอจะต้องเล่นละครเป็นพี่ชายหลอกเมียตัวเองด้วย..สีสันใหม่ของชีวิตคู่เหรอคะ”
“ครับ สีสันใหม่ ป้าไปขายของเถอะครับ” ปราณนต์เอ่ยตอบไม่ได้ให้เหตุผลอะไรเยอะ ป้าชุยิ้มๆ ชายหนุ่มเดินแยกไปหาภัทริน



อีกมุมหนึ่ง ขณะที่ภัทรินกำลังเล่นกังหันอยู่ ปราณนต์ก็เดินเข้ามา
“กินอิ่มแล้วใช่มั้ย เดี๋ยวผมจะข้ามฝั่งไปติดต่อ..” อยู่ๆ ภัทรินยื่นกังหันมาจ่อตรงหน้าชายหนุ่ม ปราณนต์ชะงัก งงๆ “อะไร”
“คุยกับกังหันไปเถอะ ชั้นไม่คุยด้วยหรอก”
“อ้อ ได้ เอางี้ก็ได้..” ปราณนต์เอากังหันตัวเองไปปักในช่องแตกของไม้ แล้วคุยกับมัน “กังหันจ๋า กังหันดูแลตัวเองดีๆ นะ เพราะชั้นกำลังจะข้ามฝั่งไปติดต่อหาอัณณา แล้วก็..อาจจะไม่กลับมาที่นี่อีก”
“อะไรนะ!!” ภัทรินหันขวับ
ปราณนต์เหล่มอง “เสียงกังหันเหรอ หรือเสียงลมที่ไหนนะ”
ภัทรินเชิดหน้าหนี เอากังหันตัวเองปักลงไปบ้าง คุยกับกังหัน “กังหันจ๋า รู้แล้วเหยียบไว้นะ ใครคิดทิ้งชั้น มันจะโดนถีบตกเขื่อน”
ปราณนต์ตะลึงที่ภัทรินขู่ซะโหด แต่ท้าทาย “กังหันจ๋า..กลัวตายล่ะ” ปราณนต์เดินแยกออกไป ภัทรินกำลังจะอ้าปากเรียกเอาไว้ แต่อยู่ๆ ปราณนต์ก็วกกลับมาก่อน เห็นเต็มๆ ว่าภัทรินก็อยากจะคุยกับตน ปราณนต์ยิ้มเย้ยๆ เยาะๆ “จะคุยกับผมหรือคุยกับกังหัน”
ภัทรินจิ๊ปาก หมั่นไส้ “ขอโทษชั้นก่อน”
“เรื่อง?”
“เรื่องที่คุณไม่ยอมอธิบายให้ป้าชุเข้าใจว่าชั้นไม่ใช่ภรรยาของคุณ”
“หา..แคร์ด้วยเหรอ”
“ถ้าถูกเข้าใจผิดกับคนอื่นก็อาจจะไม่ แต่นี่พี่ชายสามี ไม่แคร์ไม่ได้ มันเสื่อมเสีย ทั้งชั้น ทั้งหมอณนต์ และตระกูลของคุณด้วย”
ปราณนต์อดยิ้มไม่ได้กับท่าทีถือตัวของภัทริน “คิดเยอะขนาดนี้เลยเหรอ..อ้อ ลืมไป นี่เพศอะไรล่ะ”
ภัทรินชะงักเล็กน้อย คำพูดของปราณนต์ ชวนให้คิดถึงหมอณนต์ของเธอ หญิงสาวมองปราณอย่างคิดถึงสามีของตนเองมาก
“ผมขอโทษที่ไม่ปกป้องศักดิ์ศรีของคุณ” ปราณนต์เอ่ยโพล่งขึ้นมา ภัทรินนิ่งๆ อึ้งๆ ไปมองปราณนต์ไม่ละสายตาจนชายหนุ่มสงสัย “มีอะไรแปลกเหรอ”
ภัทรินรู้ตัวว่าจ้องมากไป รีบหันหน้าหนี สับสน ไล่ความคิดบ้าๆของตัวเองทิ้ง

ที่บริษัทจีแอลเอส ในห้องแถลงข่าวที่กำลังรอแหล่งข่าวออกมาแถลงอยู่
นักข่าวสำนักหนึ่งกำลังเอ่ยรายงานข่าวผ่านหน้ากล้อง “หลังจากวันที่มีการตรวจพบเอกสารว่ามีการรับเงินสินบนนับร้อยล้านบาทจริง จนถึงเวลานี้ยังไม่มีใครสามารถติดต่อคุณปราณได้เลยค่ะ..ทำให้จีแอลเอสมีคำสั่งปลดคุณปราณและแต่งตัวผู้บริหารใหม่ และ..” พวกนักข่าวลุกฮือ เมื่อเห็นกรรมการจีแอลเอสเดินนำออกมา “ไม่น่าจะมีอะไรผิดคาด ผู้บริหารคนใหม่ของจีแอลเอสก็คือคุณสินธร อาแท้ๆ ของคุณปราณนั่นเองค่ะ”
สินธรควงออกมากับคุณแอ๋ว มีกรรมการของจีแอลเอสตามประกบมาด้วย มานั่งเรียงกันเพื่อแถลงข่าว พวกนักข่าวถ่ายรูปกันพรึ่บพรั่บ สินธรสีหน้าแช่มชื่น เบิกบาน

ที่ห้องทำงานชมนาด ชมนาดมองหน้าจอทีวีที่รายงานบรรยากาศการแถลงข่าวสด ซึ่งมีภาพสินธรเข้าร่วมงานซึ่งปรากฏอยู่บนจอทีวี
“สินบนเป็นร้อยล้าน คุณสินธรเอาไปคนเดียวได้ไง!! ตอนผมเอาไปแค่สิบกว่าล้าน ทำเป็นโมโห..หน็อย ไอ้ชั่วเอ๊ย!!” ธนาฒน์โวยวาย
“รู้มั้ยทำไมเขาถึงรับเธอมาเป็นเด็กปั้น เขาไม่ได้ต้องการคนที่จะมาแข่งกับคุณปราณแทนตัวเขา..แต่เขาต้องการแพะ.. ถ้าแผนที่เขาวางไว้ผิดพลาด ก็ต้องมีใครรับผิดแทนตัวเขา” ชมนาดตั้งใจจะยุแยงอีกฝ่าย
“คือผมเหรอ”
“ใช่ เพราะเขาบอกว่าเธอโง่ ทั้งโง่และไร้ค่า คนอย่างเธอจะติดคุกหรือตายเขาก็ไม่สนใจหรอก”
“ไอ้สินธร!!” ธนาฒน์เอ่ยเสียงแค้นมาก
ชมนาดยิ้มร้ายอย่างนางพญา

อีกด้านหนึ่งที่เรือนแพ ภัทรินยืนช็อกอยู่ มองภาพตรงหน้าเห็นปราณนต์ถือไม้ค้ำยืนรออยู่บนแพไม้ไผ่
ไเอ้า ยืนทำอะไร ลงมาสิ!!”
“จะข้ามฝั่งไป..ด้วยแพเนี่ยนะ”
ปราณนต์กวน ยอกย้อน จะมาเยอะอะไรอีก “จริงๆ ผมก็โทรไปสั่งเรือยอช์ทให้คุณแล้วนะ แต่พอดีว่ามีคนเช่าหมดเลย เครื่องบินน้ำ หรือเฮลิคอปเตอร์ก็ไม่ว่าง มีแต่แพไม้ไผ่และกัปตันเฟิร์สคลาสคนนี้..จะไปไม่ไป!”
ภัทรินหน้าซีด ไม่มีทางเลือก

เวลาต่อมา ภัทรินนั่งเกาะแพอยู่ตรงกลางแพที่กำลงสั่นโคลงเคลงไปมา “ว้ายๆ เฟิร์สคลาสตรงไหนเนี่ย!!!!” หญิงสาวเกาะแพแน่น แหกปาก
ปราณนต์ค้ำถ่อบังคับทิศทางของแพอยู่ มองกิริยาของภัทรินได้แต่ขำๆ “ว่ายน้ำไม่เป็นหรือไงคุณ”
ภัทรินโวยวาย “ชั้นเกิดบนดอย โตบนดอย เห็นทะเลครั้งแรกก็เข้ากรุงเทพแล้ว จะให้ชั้นไปว่ายน้ำเป็นตอนไหน!!”
“เออๆ ว่ายไม่เป็นก็นั่งนิ่งๆ อย่าโวยวาย”
“ก็พายดีๆ สิ!!! จะจมอยู่แล้วเนี่ย!!! ..ว้าย!! ว้าย!” ภัทรินตกใจที่น้ำกระฉอกทางด้านซ้าย เลยเทน้ำหนักไปทางด้านขวา แล้วก็ตกใจทางขวา กลับมาเทน้ำหนักด้านซ้ายอีก จนแพโคลงหนัก
ปราณนต์พยายามประคอง “เฮ้ยๆๆ อยู่นิ่งๆๆ” ภัทรินไม่หยุด เขาต้องวางไม้ค้ำ เข้าไปจับตัวภัทริน “เงียบ..ฮึ่บ..ฮึ่บ!!!” หญิงสาวกลั้นหายใจตามที่ปราณนต์บอกให้ทำตาม จนแก้มป่อง ตาโต ปราณนต์ประคองใกล้ชิด ค่อยๆ พูดให้ภัทรินสงบ“ดี..นิ่งไว้..เห็นมั้ยว่าถ้าอยู่นิ่งๆ แพมันก็นิ่ง ไม่จมแน่นอน..ค่อยๆผ่อนลมออกมาช้าๆนะ แล้วอยู่นิ่งๆ”
หญิงสาวผ่อนลมออกตามที่ปราณนต์บอก แต่สายตาจ้องอยู่ที่ใบหน้าปราณนต์ที่อยู่ใกล้ชิดกันมาก พอปราณนต์หันมามอง ภัทรินรีบเสมองไปทางอื่น
“โอเค?”
“โอเคแล้ว ไปพายต่อไป”
ปราณนต์กลับไปพายต่อ ภัทรินนั่งนิ่ง เขิน รู้สึกวาบหวิว จนเกิดเป็นความขัดแย้งในความรู้สึกของตัวเอง ปราณนต์ยิ้มแย้ม พายไป ร้องเพลงไป ร่าเริง มีความสุข “ฝากหัวใจ๋ไว้เคียงคู่ฟ้า ฝากสายลมฮื้อปาปั๊ดไป อยู่แห่งหนไหน ความฮักยิ่งใหญ่ มั่นคงจริงแน่ไซร้ ใฝ่หามาเจย”

ที่บริษัทจีเอสแอล อัณณาเดินเข้ามาในบริษัท เดียกับแจ๊ครออยู่ก่อนแล้วรีบเข้ามาประกบ ให้กำลังใจ
“พี่อัณ ถูกเรียกมาสอบใช่มั้ยครับ สู้ๆนะครับ ผมเชื่อในตัวพี่นะครับ”
“ขอบใจมากนะ”
เดียยื่นนกกระเรียนกระดาษให้ “นี่ค่ะ นกกระเรียนพันตัวจะช่วยให้ความปรารถนาเป็นจริง เราสองคน” แจ็คงง ไปร่วมด้วยตอนไหน “จะช่วยกันพับและอธิษฐานให้ผีร้ายที่คิดจะทำมิดีมิร้ายพี่กับคุณปราณมีอันเป็นไป”
สินธรเดินเข้ามา มีเรื่องจะคุยกับอัณณา
เดียรีบชิ่งหนีทันที “ขอตัวไปพับนกก่อนนะคะ”
“อ้าว โทรศัพท์สั่น สวัสดีครับ” แจ๊คทำทีเป็นหยิบโทรศัพท์มาแกล้งรับสาย แล้วเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว
อัณณามองสินธรอย่างพร้อมที่จะเดินหน้าชนเต็มที่

สินธรเดินนำอัณณาเข้ามาในลิฟต์ “ชั้นมีข้อเสนอมาให้เธอ”
อัณณาชะงัก หันมายิ้มเยาะ รู้ไปถึงเจตนาแอบแฝงของสินธรทันที“ข้อเสนอ ระหว่างทางไปพบหน้ากรรมการสอบสวนคดีทุจริต..ฟังดูน่าสนใจนะคะ”
“ชั้นช่วยให้เธอไม่ต้องมีส่วนรับผิดชอบในความผิดคดีรับสินบนได้นะ”
“คุณสินธรกำลังจะบอกให้ดิฉันเอาเจ้านายตัวเองมาขาย?”
“ชั้นแค่อยากให้เธอพูดความจริง..ความจริงที่ชั้นอยากฟัง”
อัณณาเอ่ยอย่างชัดเจน “คุณปราณไม่เคยรับสินบนจากใคร..คนที่รับสินบนคือคุณ..” เธอเว้นจังหวะหายใจผิดอย่างจงใจ “ก็น่าจะทราบดีอยู่แล้ว “
“ชั้นพยายามหาทางออกที่ดีให้กับเธอแล้วนะ” อัณณาเลิกสนใจสินธร หันมองเลขลิฟต์ สินธรยังพยายามโน้มน้าว“ยังไงปราณมันก็หลานชั้น ชั้นก็อยากให้มันจบอย่างสวยๆ ไม่ต้องบานปลายไปถึงขั้นติดคุกติดตะราง”
“ขอบคุณนะคะที่เมตตา” พอลิฟต์เปิด อัณณารีบเดินออกไปทันที

อัณณาเดินมาที่หน้าห้องสอบสวน กำลังจะเข้าไป แต่ต้องชะงัก เพราะโทรศัพท์ดังขึ้นมาก่อน อัณณาหยิบมาดูเบอร์ เห็นเป็นเบอร์แปลก เอะใจว่าอาจจะเป็นปราณนต์ แต่เห็นสินธรเดินตามมา เลยกดรับสายแล้วแนบหูรอฟังเสียงจากปลายสายก่อน
“ต้องการเอกสารอะไรนะคะ? คะ? สักครู่ค่ะ” อัณณาเดินแยกไปอีกด้าน
สินธรที่เดินตามมา เห็นอัณณาเดินแยกไปก็แปลกใจ

อัณณาเดินเลี่ยงผู้คนมาอีกมุมลับตาคน พอเห็นว่าสินธรไม่ได้ตามมา ก็รีบพูดโทรต่อ “ณนต์ ตอนนี้ณนต์อยู่ที่ไหน”
ปราณนต์พูดโทรศัพท์กับอัณณาอยู่ในตู้โทรศัพท์สาธารณะ “อยู่สุราษฎร์ ผมมีคนรู้จักอยู่ที่นี่ อัณไม่ต้องเป็นห่วง..ธนาฒน์มันพยายามจะฆ่าผมกับภัทร มันเอาโน้ตบุ๊คของ เอ่อ ของผมไป..ใช่ อันที่ภัทรินเอามาให้ผมนั่นแหละ..ถึงเราจะแน่ใจแต่เรายังไม่มีหลักฐานที่จะเล่นงานพวกมัน”
ภัทรินอยู่ข้างๆ ปราณนต์ คอยฟังอยู่ตลอด พอได้ยินปราณนต์ทำทีห่วงอัณณามาก ก็มองอย่างหมั่นไส้ แต่พอปราณนต์เหลือบมามอง ภัทรินก็ทำปกติ
“อยู่ที่ปราณคนเดียวแล้ว ถ้าเขาเปิดเอกสารในอีเมล์ได้เร็วเท่าไหร่ ทุกอย่างก็จะคลี่คลายเร็วเท่านั้น..ณนต์..ณนต์หลบอยู่ที่นั่นก่อน คอยติดต่ออัณเป็นระยะ อัณจะคอยส่งข่าวทางนี้ให้”
“ได้..อัณ ไม่รู้ว่าพวกมันจะทำอะไรอีก คุณระวังตัวด้วยนะ และฝากดูแลน้องชายผมกับพ่อด้วยนะ”

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 20/4

ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์
ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3