อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 18

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 18

“ผมก็แค่อยากตอบแทนน้ำใจที่พี่ยอมแบกรับภาระกิจการทุกอย่างของพ่อไว้คนเดียว เหนื่อยคนเดียว เครียดคนเดียว แล้วยังต้องมาอุ้มชูน้องต่างแม่ที่ไม่ได้เรื่องอย่างผมอีก ผมเลยคิดว่าต้องเซอร์ไพรส์ให้พี่อย่างหนักๆ หน่อย”
“นายมันชั่ว หลานแท้ๆนายยังคิดจะฆ่า....” พสุวัฒน์หลุดปากต่อว่าอีกฝ่ายขึ้นอย่างอดไม่อยู่

สินธรรีบสวนกลับขึ้น “เฮ้ยๆๆ ฆ่าอะไรครับ ผมก็บอกอยู่ว่าแค่จะทำเซอร์ไพรส์”
ขณะเดียวกัน ปราณเดินถือคอมฯ ตามเข้ามา พอดีป้าอิ่มอยู่ตรงนั้น ตกใจที่ปราณมา จะห้าม “คุณหนู..” แต่ปราณรีบยกมือเบรกป้าอิ่มก่อน ปราณอยากรู้ เข้ามาหยุดมองสินธรกับพสุวัฒน์ ปราณจ้องไปที่สินธร ความรู้สึกของเขาจำคนๆ นี้ได้



พสุวัฒน์เริ่มมีอาการโมโหจนตัวเริ่มสั่น “นายต้องการอะไร!”
“งานที่ผมดูแลอยู่ มันน่าเบื่อ ไม่ท้าทายความสามารถ..ผมอยากได้งานที่จะได้แสดงศักยภาพเต็มที่..อย่าง..โรงพยาบาลในเครือจีแอลเอสและสายงานที่เกี่ยวข้องกับการผลิตยาและเคมีภัณฑ์ทุกชนิด ผมอยากกุมบังเหียนงานที่เป็นหัวใจของจีแอลเอสทั้งหมด แต่ติดปัญหานิดเดียวตรงที่ปราณทำอยู่”
พสุวัฒน์โมโห “นี่ใช่มั้ยที่แกอยากได้มาตลอด แกต้องการจีแอลเอสเป็นของแกคนเดียว!!!.. พ่อสั่งให้ชั้นดูแลแกเหมือนน้อง ชั้นก็ให้และทำทุกอย่างแล้ว แกมีบ้าน มีรถ มีเงินทองใช้ มันยังไม่พออีกเหรอไง!!”
“พี่จำไว้เลยนะ ว่าสิ่งที่พี่ต้องเหนื่อยเพื่อลูกคนใช้อย่างผม..ผมไม่เคยลืม..ทุกครั้งเวลาที่พ่อพาพี่ไปเที่ยวต่างประเทศ ผมรู้ว่าพี่เที่ยวไม่สนุกหรอกเพราะพี่คงจะอิจฉาที่ผมได้อยู่บ้านกับแม่ ช่วยกันทำงานบ้านทุกอย่างที่พี่ไม่เคยได้ทำ..หรือเวลาพี่ไปกินอาหารในร้านหรูๆ พี่ก็ยังมีแก่ใจเก็บอาหารที่กินไม่หมดมาฝากผมทุกที..ตอนที่พ่อป่วย พี่ยังต้องเสียสละไปเรียนที่อังกฤษ ให้ผมกับแม่อยู่ดูแลพ่อ..จนพ่อเสีย..แล้ว..แล้วพ่อก็ยังยกทุกอย่างให้พี่เป็นคนดูแลอีก” สินธรยิ่งพูดยิ่งได้รำลึกความหลังยิ่งแค้น “ตอนนั้นแม่ผมโกรธพ่อนะ..หาว่าพ่ออยากให้ผมกับแม่อยู่เป็นขี้ข้าพี่ไปจนตายหรือไง..แต่ไม่ใช่หรอก พ่ออยากให้ผมสบายมากกว่า ก็เลยเอาภาระการตัดสินใจและความรับผิดชอบทั้งหมดไปให้พี่..ผมมีหน้าที่แค่รอรับความเมตตาจากพี่อย่างเดียว ตั้งแต่ตอนนั้น จนตอนนี้..โคตรสบายเลย!!”
“แกไม่เคยเข้าใจ”
สินธรหันมาตวาด “เข้าใจสิ!! ผมซาบซึ้งน้ำใจของพี่มาก!!”
พสุวัฒน์ทั้งเสียหลักทั้งวูบ เลยลงไปนั่งกับโซฟา
ปราณรีบออกมาห้าม “คุณกลับไปดีกว่า!!”
สินธรจ้องปราณหัวจรดเท้า ว่าหายดีแล้ว “อ้าว ณนต์ หลานเดินไปแล้ว..เป็นไง..เดินสะดวกมั้ย อยากกลับไปนอนป่วยอีกสักรอบมั้ย”
“ไอ้สินธร!!” พสุวัฒน์โมโหขึ้นอีก
ปราณเดินเข้าหา ทำท่าจะมีเรื่อง “ผมบอกให้ออกไป”
“ทำไม!!! จะทำอะไรอา!! หา!!” สินธรไวกว่า กระชากคอเสื้อปราณมาอย่างท้าทาย
พสุวัฒน์ลุกขึ้น จะเข้าไปปกป้องปราณ “ปล่อย!!” พสุวัฒน์จะผลักสินธรแต่กลับเซแซ่ด แล้วคว่ำล้มไปเลย
“คุณผู้ชาย!!!” ป้าอิ่มตกใจ รีบวิ่งเข้ามาดู
พสุวัฒน์มีอาการเกร็งกระตุก ปากเบี้ยว ป้าอิ่มจัดแจงสั่งสาวใช้โทรเรียกรถพยาบาล และเรียกให้คนขับรถเข้ามาช่วยดูแลพสุวัฒน์ ปราณยืนงง ทำอะไรไม่ มองเหตุการณ์นั้นอย่างตกตะลึง ฉับพลันนั้นอยู่ๆ ก็มีเสียงของพสุวัฒน์ดังก้องเข้ามาในหัวของปราณ
“พ่อมีเนื้องอกในสมอง” ปราณผงะ นึกว่ามีใครมากระซิบข้างหู แต่เสียงนั้นดังซ้ำมาอีกที “พ่อมีเนื้องอกในสมอง” แล้วปราณก็ผงะ ตาเหลือก เหมือนจำเหตุการณ์บางอย่างได้ขึ้นมา
ปราณทรุดลงไปนั่งอีกคน จนป้าอิ่มต้องมาดูแล แต่ปราณไม่เป็นอะไรมาก แค่นั่งพัก ขณะที่สินธรยืนมองสภาพของพสุวัฒน์อย่างตกตะลึง ไม่รู้มาก่อนว่าป่วย แต่ก็ไม่ได้เห็นใจหรือคิดช่วยเหลืออะไร ตื่นเต้นที่ได้เห็นพสุวัฒน์มีอาการคล้ายจะตายให้ได้
พสุวัฒน์หมดสติ น็อกไป

ที่ห้องทำงานปราณ ที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภัทรินที่กำลังนั่งแผ่พักสายตา ต้องสะดุ้งมารับสายทันที “ฮัลโหล ภัทรินพูดค่ะ”
แต่เสียงที่ดังกลับมานั้น เป็นเสียงของปราณนต์ ซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน “ทำงานสิจ๊ะ อย่าอู้”
ภัทรินได้ยินว่าเป็นเสียงปราณนต์ ชักสีหน้า หันไปเหล่มองปราณนต์ที่ทำงานอยู่ที่โต๊ะ มือนึงถือโทรศัพท์ แต่อีกมือและสายตาก็จ้องคอมฯ ทำงานไปด้วย “ว่างมากเหรอ ถ้าว่าง ช่วยไปหาซื้อแตงโมจินตหราให้หน่อยสิคะ”
“ทำไม? อยากกิน?”
“จะเอามาปาหัวคุณนั่นแหละ!!!” ภัทรินพูดกระแทก กดวางสาย หมั่นไส้ สะบัดหน้า ออกไปจากห้อง
“เฮ้ย จะไปไหน”
“ไปห้องน้ำ!” ภัทรินเอ่ยตอบแล้วเดินออกไปอย่างเชิดๆ

ปราณนต์ตามออกมานอกห้อง แล้วตะโกนเรียกอย่างลืมตัว“พักดื่มน้ำปัสสาวะเสร็จแล้วก็แวะไปหาซื้อแตงโมด้วยนะคุณเลขา หัวชั้นสแตนด์บายรอโหม่งอยู่”
ภัทรินหันมาเบ้หน้าใส่ทีนึง แล้วเดินหนีไป ไม่แยแส
ปราณนต์ยิ้มๆ ขำๆ แต่แล้วต้องสะดุ้ง หุบยิ้ม เพราะพบว่าพนักงานทุกคนตรงนั้นหันมามองที่ปราณนต์เป็นทางเดียว ต่างงงๆ ที่เจ้านายคนนี้ดูขี้เล่น ไม่ค่อยได้เห็นมาดแบบนี้ ปราณนต์อึกๆ อักๆ ตีหน้าขรึมกลับเข้าห้องไป อัณณายืนมองดูเหตุการณ์จากมุมหนึ่ง แล้วมือถืออัณณาก็ดังขึ้น “อัณณาพูดค่ะ..คะ?” อัณณารับสาย ได้รับแจ้งเรื่องพสุวัฒน์เข้าโรงพยาบาลก็ตกใจ
ภัทรินเดินออกมาจากห้องน้ำ กำลังจะเดินกลับไปทำงานต่อ แต่อยู่ๆ ประตูบันไดหนีไฟเปิดออก มีคนมาดึงตัวภัทรินให้เข้าไปในบันไดหนีไฟนั้นอย่างรวดเร็ว ภัทรินถูกดึงตัวมา จับกดให้แนบผนัง
“ธนาฒน์!” ภัทรินเอ่ยขึ้นเมื่อเห้นหน้าตาของอีกฝ่ายถนัดตา
ธนาฒน์จับให้หญิงสาวอยู่นิ่งๆ “อยากคุยด้วยเฉยๆ เค๊?”

ในห้องทำงานของปราณ ปราณนต์กำลังมองตรงกองเอกสารที่ภัทรินทำงาน เห็นว่ามีการแยกเอกสารเป็นกองๆ มีกระดาษโน้ตที่ภัทรินจดด้วยลายมือตัวเอง เป็นโน้ตสั้นเพื่อให้รู้ว่า แต่ละกองเอกสารเป็นการสั่งซื้อกับบริษัทอะไร แต่ละบิลมียอดเท่าไหร่ วันเดือนีอะไร เบิกโดยใครบ้าง
“มีระเบียบเป็นกับเขาด้วย” ปราณนต์เอ่ยขึ้นอย่างทึ่งๆ
อัณณาเดินเข้ามารีบแจ้งข่าว “ณนต์..ลุงพสุเข้าโรงพยาบาล”
ปราณนต์ตกใจ

ที่บันไดหนีไฟ ธนาฒน์พยายามขู่ภัทริน “ผมเตือนแล้ว แต่ภัทรไม่เชื่อกันเลยใช่มั้ย อยากจะถูก..” แต่อยู่ๆ ธนาฒน์ชะงัก คว้ามือภัทรินขึ้นมา แล้วดึงมือถือภัทรินออกมา เห็นว่ามือถือกำลังกดอัดคลิปเสียงเอาไว้ กดหยุดการบันทึกทันที “ภัทรยังคงฉลาดเสมอนะ แต่บทจะโง่ก็โง่สุดๆ เหมือนกัน..อยู่ดีๆ ก็ยอมให้ไอ้คุณปราณใช้เป็นเครื่องมือ”
“ชั้นเคยโง่ และตกต่ำอย่างที่สุดมาแล้ว ไม่มีอะไรจะเสียอีก..ถึงคุณปราณจะหลอกใช้ชั้น แต่สำหรับชั้นแล้วมันคุ้ม!! เพราะชั้นจะได้เงินคืน ได้ศักดิ์ศรีคืน ที่สำคัญ ชั้นได้เอาคืนผู้ชายเฮงซวยอย่างนายด้วย!!”
“ภัทรบังคับให้ผมไม่มีทางเลือกนะ..ถ้ามีอะไรรุนแรงเกิดขึ้น ภัทรจะต้องโทษตัวภัทรเองที่ดื้อด้าน ไม่เลือกในสิ่งที่ควรจะเลือก”
“นายจะทำอะไรชั้น”
“ใครบอกว่าผมจะทำภัทร..อาจจะเป็นภัทร หรือคนที่ภัทรรัก หรือใครก็ได้..ชั่วโมงนี้ ผมทำได้ทุกอย่างที่จำเป็นต้องทำ..ถ้าพรุ่งนี้ผมยังเห็นภัทรมาทำงาน..ตอนเที่ยงตรง ใครบางคนจะต้องมีเหตุให้เลือดตกยางออกแน่ คอยดู!!” ธนาฒน์ยื่นคำขาด
“ถ้าจะทำร้ายใคร ก็ทำชั้น อย่าไปยุ่งกับคนอื่น”
ธนาฒน์ยัดมือถือคืนใส่มือ “สามีภรรยาเขาไม่เรียกว่าคนอื่นนะ...” ชายหนุ่มเดินออกไปทันที
ภัทรินตกใจ หวาดกลัวกับคำขู่ รีบตามไป

ภัทรินวิ่งตามธนาฒน์ออกมา “ชั้นรู้ว่านายแค่ขู่ และชั้นจะไม่มีวันติดกับนายเด็ดขาด”
“ก็ดี” ธนาฒน์ทำท่าเยาะๆ
ภัทรินจะตามเอาเรื่องธนาฒน์ แต่ทั้งธนาฒน์และภัทรินต้องชะงัก เพราะปราณนต์รีบร้อนเดินสวนออกมาพอดี ปราณนต์เห็นภัทรินอยู่กับธนาฒน์ รู้สึกแปลกใจ สงสัย แต่ไม่มีเวลาจะซักถามตอนนี้ รีบตรงไปที่ลิฟต์ แล้วอัณณาก็วิ่งตามมา
“คุณภัทร..เรากำลังจะไปโรงพยาบาล คุณลุง..ต้องผ่าตัดด่วนค่ะ” อัณณาเอ่ยขึ้น
“หา..ชั้นไปด้วยค่ะ” ภัทรินตกใจ เป็นห่วง
“ไม่..คุณภัทรกลับไปดูแลสามีที่บ้านดีกว่า อาการของเขายังไม่เสถียร ไม่ควรอยู่คนเดียว” อัณณาพูดเสร็จก็รีบแยกตามปราณนต์ไปทันที
ภัทรินหันมาเห็นธนาฒน์ยังอยู่ กลัวธนาฒน์คิดไม่ดี รีบแยกไปอีกคน
“ผ่าตัดด่วน? เป็นอะไร” ธนาฒน์สงสัย

ที่โรงพยาบาล หน้าห้องผ่าตัด ปราณนต์กับอัณณาวิ่งเข้ามาภายใน รีบตรงไปขึ้นลิฟต์ ที่หน้าห้องผ่าตัด มีหมอรออยู่แล้ว ออกมาอธิบายด้านนอกห้อง เอาเอกสารมาให้เซ็น
“พ่อผมเป็นยังไงบ้าง”
“กำลังเตรียมผ่าตัดค่ะ รบกวนญาติเซ็นยินยอมให้ผ่าตัดด้วยค่ะ” หมอเอ่ยขึ้น
“พ่อเป็นอะไร” ปราณนต์คาดคั้นถาม
“เนื้องอกในสมองค่ะ” อัณณาชิงตอบคำถามแทน
“หา..” ปราณนต์ตกใจที่ได้ยิน
“คุณลุงมีเนื้องอกในสมองมาสักพักนึงแล้ว แต่ไม่ยอมผ่าตัด เพราะท่านเป็นห่วงคุณและบริษัท..เซ็นก่อนเถอะค่ะ” ปราณนต์ช็อก เซ็นๆ ไปแล้วส่งให้หมอที่รออยู่
“คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกผม” ปราณนต์ยังคงอึ้ง ถามหญิงสาว รู้สึกเครียด อัณณาได้แต่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

อีกด้านหนึ่ง ภัทรินเดินเร่งรีบเข้ามาภายในบ้าน เจอป้าอิ่มที่เพิ่งลงมาจากชั้นบน
“ป้าอิ่มคะ หมอณนต์ล่ะคะ”
“อยู่บนห้องค่ะ”
ภัทรินวิ่งขึ้นมาที่ชั้นบน รีบไปที่ห้องนอนตัวเอง มองไปทั่วห้อง แต่ไม่พบปราณ จนกระทั่งได้ยินเสียงของหล่นกระแทกพื้นมาจากอีกด้าน ภัทรินรีบไป

ภัทรินวิ่งเข้ามาในห้องนอนของปราณ ปราณนั่งอยู่ที่เตียง ท่าทางเครียดจัด
“หมอ!! นายเข้ามาทำไมห้องคุณปราณ..หมอ...เป็นอะไรหรือเปล่า”
“พ่อเป็นเนื้องอกในสมอง”
“คะ?” ภัทรินยังงงๆ จับต้นชนปลายไม่ถูก
“พ่อรู้..พ่อเคยบอกผม..แต่ผมจำไม่ได้ ผมรู้แค่พ่อเคยบอกผมแล้ว” ปราณเครียด เกร็งจนตัวสั่น
ภัทรินตกใจ พยายามปลอบให้ปราณใจเย็นลง “ไม่เป็นไรนะหมอ..ไม่เป็นไร มองชั้น..หมอ” หญิงสาวใช้สองมือกุมใบหน้าปราณเอาไว้ “ที่พ่อคุณป่วย ไม่ใช่ความผิดคุณ ไม่เป็นไรนะ”
ปราณมีสติมากขึ้น สงบลง โผกอดภัทริน

เวลาเดียวกัน ปราณนต์กับอัณณานั่งรออยู่ที่ด้านหน้าห้องผ่าตัด บรรยากาศนิ่งเงียบ ก่อนที่ปราณนต์จะพูดทำลายความเงียบนั้นออกมา “อัณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“หือ?”
“ที่พ่อป่วย”
“หลังจากปราณฟื้นแล้วไม่นาน”
“แล้วคิดจะบอกผมมั้ย?”
“อัณอยากบอกทุกคน แต่คุณลุงขอร้องไว้ ท่านไม่อยากให้อาการป่วยของท่านส่งผลกระทบต่อการบริหารจีแอลเอส”
“ที่แท้พ่อก็ห่วงแต่บริษัท”

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 18

ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์
ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3