อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 13/3

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 13/3

ธนาฒน์เดินเข้าไปอ้อน “โธ่ พี่ชม ผมอยากปรึกษาพี่จะตาย แต่บางทีมันกะทันหัน ผมก็ต้องจัดการอะไรไปก่อน..อย่าโกรธผมนะครับ ทุกอย่างที่ผมทำ ก็เพื่อพี่ เพื่อเราสองคนทั้งนั้น พี่เชื่อผมนะ” เขาเอื้อมหน้าเข้าไปจะจูบ แต่ชมนาดผละออกเสียก่อน
“นี่ไม่ใช่เวลา ไปทำงาน!” ชมนาดเดินแยกออกไป ธนาฒน์ยิ้ม ตาวาว มีแผนในใจ

ภายในห้องกายภาพ ที่โรงพยาบาล ปราณกำลังทำกายภาพบำบัดด้วยการเดิน มีแพทย์และพยาบาลดูแลใกล้ชิด ปราณแข็งแรงขึ้น เริ่มเดิมได้มั่นคงมากขึ้น สักพัก พสุวัฒน์เข้ามาหยุดมอง ปราณชะงักไปนิดที่เห็นพสุวัฒน์ ระแวงๆ พสุวัฒน์ยิ้มให้ แล้วปราณก็เดินต่อช้าๆ โดยที่ยังระแวงอยู่



พยาบาลประคองปราณลงนั่งรถเข็น กำลังจะพากลับห้อง แต่พสุวัฒน์เข้ามา “เดี๋ยวผมพาปราณกลับห้องพักเอง” พยาบาลหลีกทางให้ พสุวัฒน์เดินเข้าไปเข็นรถให้ปราณแทน
“คุณ..ต้องการอะไร” ปราณถาม
“พ่อจะมาดูแลลูก ต้องการอะไรด้วยเหรอ?” พสุวัฒน์เอ่ย พลางเข็นรถเดินออกไป

พสุวัฒน์เข็นปราณมาตามทาง
“ห้องพักไปทางนั้น..จะพาผมไปไหน” ปราณท้วง
“จะพาไปรอบๆ โรงพยาบาล เผื่อลูกจะจำอะไรได้บ้าง”
“ผมไม่ไป”
พสุวัฒน์เข็นรถเดินต่อไป ไม่สนใจคำปฏิเสธของลูกชาย

พสุวัฒน์เข็นรถเข็นพาปราณผ่านมุมต่างๆของโรงพยาบาล ทีแรกปราณไม่เต็มใจ แต่สักพักก็มองบรรยากาศโดยรวมของโรงพยาบาล เห็นการบริการที่ใส่ใจ เห็นคนไข้ที่มีหลากหลายทั้งคนแต่งตัวดีมีฐานะและชาวบ้านทั่วไป
พสุวัฒน์เข็นรถมาหน้าห้องอบเด็กแรกคลอด มาหยุดยืนหน้ากระจกมองไปที่บรรดาเด็กแรกคลอดที่อยู่ในตู้อบเรียงราย
“พาผมกลับห้องเถอะ ผมจำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น”
“งั้นลองไป...” พสุวัฒน์กำลังจะเสนอ
ปราณเอ่ยสวนขึ้น เสียงเข้ม เครียด “พอเถอะ!! ผมอยากพัก”
พสุวัฒน์ชะงัก หยุดเข็น รู้สึกแปลกใจ แต่จำต้องยอม

รถของปราณนต์แล่นมาจอดที่บริษัทจีแอลเอส
ปราณนต์ลงจากรถมาเปิดประตูเชิญภัทรินให้ลงจากรถ
“ไหนคุณบอกว่าจะพาชั้นไปโรงพยาบาล”
“ชั้นมีธุระต้องจัดการก่อน เธอต้องไปกับชั้น ลงมา”
“คุณจะทำอะไรก็ไป ชั้นจะรอที่นี่แหละ”
“บอกให้ลงมา ถ้าเรื่องมาก วันนี้ชั้นจะไม่พาเธอไปโรงพยาบาล”
ภัทรินฮึดฮัดฟึดฟัด ทำหน้างอน ขัดใจ กำลังจะลงจากรถ แต่อยู่ๆ อัณณาออกมาจากด้านในบริษัท เห็นปราณนต์ยืนอยู่ รีบก้าวเข้ามาหา โดยไม่รู้ว่าภัทรินมาด้วยในรถ “ทำไมเพิ่งมาณนต์ รู้มั้ยว่ามีเรื่อง..”
ภัทรินชะงักที่ได้ยินอัณณาเรียกปราณว่า “ณนต์”
ปราณนต์อึ้ง อัณณาเข้ามาใกล้ แล้วก็เห็นว่าภัทรินนั่งอยู่ด้วย ผงะ ชะงักไป
ปราณนต์หันกลับมา ทำตัวปกติ ไม่มีพิรุธ “อัณเรียกผมว่าณนต์เหรอครับ”
“เอ่อ คือ..” อัณณาทำท่าอึกอัก
“กำลังคิดถึงณนต์อยู่ล่ะสิ ถึงได้เรียกชื่อผิดอย่างนี้” ปราณนต์เอ่ยแก้สถานการณ์
“ค่ะ อัณ..กำลังภาวนาให้ณนต์หายป่วยไวๆ..คุณภัทรอย่าเข้าใจผิดนะคะ อัณภาวนาตามประสาเพื่อน ไม่ได้มีอะไรนะคะ”
ภัทรินสีหน้าสลด เศร้า เพราะเข้าใจว่าอัณณากับปราณนต์มีใจให้กัน “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวชั้นก็จะไม่อยู่แล้ว”
ปราณนต์รีบตัดบท “ไป ผมไม่ได้ว่างมาก”
“พวกคุณเข้าไปเถอะค่ะ ชั้นจะรอตรงนี้..ชั้นไม่หนีไปไหนหรอก ยังไงชั้นก็จะขอเจอหมอณนต์ก่อนไปให้ได้”
ปราณนต์ไม่สนใจ ลากภัทรินไปอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว อัณณาสงสัย รีบตามไปเช่นกัน

ที่ห้องพักพิเศษ ปราณนั่งเอนอยู่ที่เตียง
“คุณกลับไปเถอะ ผมอยากพัก”
“พ่ออยากให้ลูกดูนี่หน่อย” พสุวัฒน์หยิบรูปถ่ายออกมา
“พอเถอะครับ..ผมรู้ว่าคุณไม่ได้มีเจตนาไม่ดี แต่ผมก็ไม่ชอบที่คุณคอยมาเซ้าซี้ผมอย่างนี้..กลับไป แล้วไม่ต้องมาอีก”
“ไม่อยากเห็นหน้าแม่เหรอ”
ปราณชะงัก หันมามองรูป เป็นภาพพสุวัฒน์พร้อมภรรยา และรูปตอนเด็กๆ ของตน
“รูปนี้เป็นภาพสุดท้ายที่เราทุกคนถ่ายร่วมกัน ก่อนที่แม่ของลูกกับเจ้าณนต์จะออกไป..พ่อรู้ว่าตอนนั้นลูกมีคำถามมากมายที่อยากรู้ แต่ลูกไม่เคยถามพ่อสักคำ..เพราะอะไรรู้มั้ย..เพราะลูกรู้ว่าพ่อก็เสียใจเหมือนกัน ลูกไม่อยากเห็นพ่อทุกข์..เลยพยายามทำตัวเองให้เข้มแข็ง ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดี ไม่สร้างเรื่องเดือดร้อน..ลูกเป็นลูกที่ดีมาก ดีจนพ่อรู้สึกผิดที่ปล่อยให้แม่กับน้องไป”
“ผม..ผมจำเรื่องที่คุณพูดมาไม่ได้เลย”
“วันที่ลูกเรียนจบ..ลูกเคยพูดอะไรจำได้มั้ย..ลูกอยากให้พวกเรากลับมาอยู่เป็นครอบครัวเหมือนเดิมอีกครั้ง..ลูก พ่อ และเจ้าณนต์..พ่อก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน..รีบๆจำให้ได้ เพื่อจีแอลเอส เพื่อครอบครัวของเราเถอะนะปราณ..พ่อขอร้อง” พสุวัฒน์เอ่ยขึ้น ปราณอึ้ง สับสน กดดัน พสุวัฒน์เอ่ยต่อ “เวลาของพ่อเหลือไม่มากแล้ว”
ปราณชะงัก หันมาจ้องเป็นคำถามว่าหมายความว่ายังไง

พสุวัฒน์เดินออกมาด้านนอกห้อง แต่อยู่ๆ กลับเดินเซเป๋ไป เกือบล้ม แต่ยันพนักโซฟาตรงนั้นไว้ได้ แล้วพสุวัฒน์ก็ทรุดนั่งลงไป มีอาการปวดศีรษะและเบ้าตา
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ” พยาบาลรีบเข้ามาถาม พสุวัฒน์อยากจะยกมือไล่พยาบาล แต่ไม่มีแรง อาการไม่ค่อยดีนัก พยาบาลรีบเรียกหมอ “หมอคะ หมอ!”

ที่บริษัทจีแอลเอส สินธรกับชมนาดเดินประกบสุพจน์ เอาแฟ้มรายงานให้ดู สุพจน์สีหน้าเครียด
“..เห็นตัวเลขสีแดงมั้ยครับ..บริษัทคู่ค้าเดิมของเราทุกบริษัทลดปริมาณการสั่งซื้อผลิตภัณฑ์จากเราลง แล้วไปสั่งจากบริษัทคู่แข่งแทน..ตัวเลขพวกนี้ มันเริ่มลดลงเรื่อยๆ ก็ตั้งแต่เกิดเรื่องทุจริต..มันคงบอกได้นะครับว่าความน่าเชื่อถือในตัวผู้บริหารคนปัจจุบันของจีแอลเอสเป็นยังไง” สินธรเอ่ยย้ำ
“กรรมการคนอื่นเห็นข้อมูลนี้หรือยัง”
“ยังค่ะ ตอนนี้คุณธนาฒน์กำลังรวบรวมเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการทุจริต และความเสียหายที่เกิดขึ้นกับจีแอลเอสทุกอย่าง เพื่อนำเสนอที่ประชุมปลายเดือนนี้ค่ะ เพียงแต่ตอนนี้คุณสินธรอยากให้ท่านทราบก่อนว่าความน่าเชื่อถือของจีแอลเอสกำลังมีปัญหาค่ะ” ชมนาดรายงานเสริม
“คุณปราณมาหรือยัง!”
ชมนาดกับสินธรสบตากัน สมใจ
อีกมุมหนึ่ง ปราณนต์ลากภัทรินเข้ามาภายในบริษัท ภัทรินก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าสู้หน้าใคร ปราณนต์พาภัทรินเข้ามาที่แผนกพวกพนักงานมองๆ กัน
“วันนี้คุณปราณไม่ต้องให้สัมภาษณ์นิตยสารแล้วนะคะ เขาเปลี่ยนไปสัมภาษณ์คุณธนาฒน์เรียบร้อยแล้ว ส่วนเรื่องงานประชุมที่เมืองจีน ก็เปลี่ยนเป็นคุณธนาฒน์ไปแทนคุณเหมือนกันค่ะ” อัณณาตามหลังมา คอยรายงานเรื่องงานให้ปราณนต์ทราบ
“เปลี่ยนเป็นธนาฒน์ทุกอย่างเลยนะ” ปราณนต์เอ่ยเยาะขึ้น
“ค่ะ คือ..“ อัณณาอึกอัก
“นี่ เงยหน้าสิ อายที่ต้องเข้ามาในบริษัทที่เคยโกงเงินไปเหรอ” ปราณนต์หันมาพูดกับภัทริน
“คุณตั้งใจจะแกล้งชั้น”
ปราณนต์เห็นธนาฒน์เดินคุยงานกับพนักงานอีกคนสวนเข้ามาพอดี เลยประกาศให้พนักงานทุกคนทราบ “ทุกคนครับ..รบกวนฟังทางนี้หน่อยครับ”
ธนาฒน์ชะงัก รีบสั่งงานพนักงานนั้นให้เสร็จ แล้วหันมารอฟัง
“รู้จักคุณภัทรินกันอยู่แล้วใช่มั้ยครับ..ผมเชื่อว่าทุกคนรู้ข่าวนี้ ซุบซิบกันแต่ไม่มีใครกล้าพูดออกมา..ใช่ คุณภัทรินเคยทำงานที่โรงงานอุปกรณ์การแพทย์ของเรา แต่ถูกให้ออกไปเพราะมีความผิดข้อหาทุจริตเงินบริษัท”
พวกพนักงานฮือฮา คนนี้นี่เอง ชี้ชวนกันซุบซิบ
ภัทรินหันมาจ้องปราณนต์อย่างคับแค้นใจ “เพราะอย่างนี้ใช่มั้ย คุณถึงพาชั้นมานี่ อยากให้ชั้นอับอายใช่มั้ย”
สินธรกับชมนาดเดินเข้ามาจากอีกด้านหนึ่ง มารอฟังด้วย
“ภัทรินทุจริตเงินจีแอลเอสไปสิบเจ็ดล้าน แต่ทางเราไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต เพราะจะมีผลเสียกับบริษัท เลยให้ภัทรินชดใช้เงินคืน ซึ่งเขาก็คืนหมดแล้ว..” ปราณนต์เหลือบมองพวกชมนาด ไแต่ข่าวก็หลุดไปอยู่ดี ไม่รู้ว่าหลุดได้ไง” ภัทรินอาย จะหนีออกไป แต่ปราณนต์ดึงแขนเอาไว้ “ชั้นยังพูดไม่จบ”
ภัทรินจ้องด้วยสายตาแค้นที่ถูกแกล้ง “จะเอาอะไรกับชั้นอีก” หญิงสาวประชด เชิดหน้า พร้อมเผชิญ “เอาเลย ชั้นไม่มีอะไรจะเสียแล้ว บอกทุกคนไปเลยสิว่าเงินที่ชั้นหามาคืนคุณได้ ชั้นต้องแลกด้วยอะไรมา”
พวกพนักงานฮือฮา ซุบซิบๆ ที่ได้ยินเรื่องราว
“แลกด้วยอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับว่าเวลานี้ ภัทรินคือน้องสะใภ้ของผม”
พวกพนักงานอึ้ง ที่ซุบซิบๆ ฮือฮาเมื่อครู๋ เงียบกริบทันที
“คุณ..” ภัทรินตกใจที่ได้ยิน
“ใครที่นินทาภัทรินให้ผมได้ฟังแม้แต่คำเดียว ผมจะถือว่ามีความผิด เพราะตั้งแต่วันนี้ไป ภัทรินจะมาทำงานเป็นเลขาฯ ของผม”

อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 13/3

ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์
ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3