อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 14/3
อีกด้านหนึ่งที่โรงพยาบาล ปราณนต์เดินแยกออกมายืนรออีกด้าน ทันใดนั้นเสียงมือถือของตนก็ดังขึ้น“ว่ายังไงจันทร์”
“คุณหมอณนต์..คุณหมอมีส่งคนมารับยัยภัทรหรือเปล่าคะ”
“ไม่ได้ส่ง ทำไม มีเรื่องอะไร”
“ว่าแล้ว คือ มีคนเอารถตู้มาพาตัวยัยภัทรไปค่ะ..อย่าถามค่ะว่าใคร..พาไปไหน ..จันทร์ไม่ทราบค่ะ”
ปราณนต์ฟังแล้วเป็นห่วงภัทรินขึ้นมา
ภัทรินนั่งร่วมโต๊ะอยู่กับธนาฒน์ คอตั้ง หลังตรง “มีอะไรก็พูดมา”
“ดื่มก่อนสิ ไวน์ฝรั่งเศสอย่างที่ภัทชอบไง” ธนาฒน์ยกแก้วรอชน
ภัทรินนิ่ง “ชั้นไม่ได้มาทานกลางวัน ชั้นแค่อยากรู้ว่าคุณมีเรื่องอะไรจะบอก”
ธนาฒน์ยกไวน์จิบ “โธ่ ภัท รีแล็กซ์น่า ผมรู้ว่าภัทรคงไม่ได้เข้าร้านอย่างนี้มานานแล้ว..ไม่คิดถึงชีวิตหรูหราแบบเดิมบ้างเหรอ..”
“ฝาแฝดปราณกับปราณนต์หลอกอะไรชั้น”
“หมดแก้วนี้แล้วผมบอก โอเค๊” ธนาฒน์ชูแก้วไวน์รอ
ภัทรินฮึดฮัด ยกมาดื่มเสียไม่ได้ ดื่มหมดแก้ว “ถ้าไม่พูด ก็ไม่ต้องพูด” ภัทรินลุก พร้อมทำท่าจะกลับ จ้องหน้าธนาฒน์ให้โอกาสสุดท้าย
“หมอปราณนต์ไม่ได้แต่งงานกับคุณเพราะรัก..ทุกอย่างมันก็แค่เกมการเมืองในองค์กรเท่านั้น”
ภัทรินอึ้งไป
อีกด้านหนึ่ง ปราณนั่งอยู่ในรถเข็น อัณณาเดินตามมา โดยยังถือแหวนหมั้นเอาไว้
“คุณคิดจะบอกผมหรือเปล่า” ปราณเอ่ยถาม
“ปราณ เรื่องนี้คุณก็ทราบอยู่แล้ว”
“แปลว่าคุณตั้งใจจะให้น้องชายผมสวมแหวนหมั้นแทน โดยไม่คิดจะบอกผมสักคำ”
“ถ้าอัณบอก แล้วจะเป็นยังไง..คุณก็จะโวยวาย แล้วก็ทำให้ทุกอย่างยากไปกว่าเดิม หรือไม่จริง!..ปราณ เราก็แค่สวมแหวนเพื่อตบตาคน..ไม่ได้จริงจัง ไม่จำเป็นต้องมีพิธีอะไร”
“แล้วคุณเต็มใจที่จะหมั้นกับผมหรือเปล่า”
“อัณรับปากกับคุณลุงไว้แล้ว”
“ถ้าเลือกได้ คุณจะเลือกหมั้นกับผมหรือปราณนต์”
“คุณลุงพสุวัฒน์มีพระคุณกับอัณและแม่มาก อะไรที่ท่านเลือกแล้วว่าดี อัณก็เชื่อว่าดี อะไรที่ท่านอยากให้อัณทำ อัณก็จะทำ”
“ทำทั้งๆ ที่ไม่ได้อยากทำงั้นเหรอ แล้วคุณจะมีความสุขเหรอ” ปราณฮึดฮัด “แล้วผมจะรักกับคนที่ไม่ได้รักได้ยังไง ผมจะแน่ใจได้ยังไงว่าที่คุณมองผม อยู่กับผม เพราะผมคือปราณ ไม่ใช่ปราณนต์..ผมไม่อยากเป็นตัวแทนของใคร!!”
อัณณานิ่ง จนใจจะปฏิเสธ ปราณตั้งสติ พยายามจะไม่โวยวาย
“อัณก็ไม่อยากรู้สึกอย่างนี้ แต่อัณทำไม่ได้ ปราณก็น่าจะเข้าใจว่าการเลิกรักใครสักคน มันไม่ใช่เรื่องง่าย”
“ปราณนต์แต่งงานแล้วนะ”
“มันเป็นแค่การแต่งงานบังหน้า ณนต์แค่ใช้ภัทรินเป็นเครื่องมือสืบเรื่องทุจริตที่เกิดขึ้นในบริษัท”
“อ้อ เพราะอย่างนี้ใช่มั้ย คุณถึงไม่ตัดใจ เพราะคุณยังคิดอยู่ตลอดเวลาว่าณนต์ไม่ได้รักภัทริน แต่เขายังรักคุณอยู่..ขอแหวนให้ผม”
“หือ?” อัณณาแปลกใจ ปราณเอื้อมมือขอ อัณณายื่นแหวนให้
ปราณมองแหวน ตัดใจ พยายามเข้าใจ และจำยอม“ถ้าคุณเชื่อว่าณนต์รักคุณ ผมก็จะไม่ขัดขวางคุณอีก” เขาค่อยๆ สวมแหวนให้หญิงสาว “ผมจะไม่ทำให้คุณรู้สึกทรมานใจไปมากกว่านี้” ชายหนุ่มจับมืออัณณามา แล้ววางแหวนอีกวงบนมือให้อัณณากำไว้ “อ่ะ เอาไปให้ณนต์..แล้วต่อไป คุณไม่ต้องมาดูแลผมอีก ให้ภัทรินมาแทน”
“ปราณ..” อัณณาเอ่ยอะไรไม่ออก อึ้ง
“คุณพูดถูก..เลิกรัก ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การทำให้คนที่รักมีความสุข ก็ไม่ยาก..ผมก็อยากเห็นคุณมีความสุขนะอัณณา”
อัณณากุมมือตอบ ซึ้งใจ น้ำตาซึม “ขอบใจนะปราณ ขอบใจจริงๆ” หญิงสาวโผกอดปราณ
ปราณพยายามปลอบอีกฝ่าย “เอ้า ร้องไห้ทำไม ปกติออกจะดุ ตัวปลอมหรือเปล่าเนี่ย..ไหนดูเหม่งสิ..เหม่งจริงนี่นา”
“บ้า..ไม่ได้เหม่งซะหน่อย” อัณณาตอบกลับให้ปราณแล้วหัวเราะให้กัน เป็นความรู้สึกดีๆเต็มไปด้วย มิตรภาพ อบอุ่น “ขอบใจนะ” อัณณายิ้มออก ปราณแค่นยิ้มรับไปแกนๆ
อัณณาเดินแยกมาอีกด้าน แต่ไม่พบปราณนต์แล้ว มองหาไปรอบๆ ก็ไม่เจอ พอดีมีพยาบาลผ่านมา จึงเอ่ยถามขึ้น “ขอโทษนะคะ เห็นคุณปราณมั้ยคะ”
“อ๋อ เห็นรีบร้อนออกไปแล้วค่ะ” พยาบาลเอ่ยตอบแล้วเดินแยกไป
อัณณาอึ้ง งุนงง ไม่เข้าใจ “รีบไปไหน ทำไมไม่รอกันเลย” หญิงสาวรีบตามออกไป
ที่มุมหนึ่ง ปราณเลื่อนรถเข็นตามมามอง สีหน้าสลด รู้สึกอกหัก โดดเดี่ยว
ปราณนต์ขับรถอยู่ กดโทรศัพท์ รอสายไปด้วย
“เธออยู่กับธนาฒน์ใช่มั้ย” ชายหนุ่มเอ่ยทันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายรับสาย
“คะ? คุณรู้ด้วยเหรอ” ภัทรินนั่งอยู่กับธนาฒน์ พูดสายตอบปราณนต์
“ไม่ต้องถาม ตอนนี้อยู่ที่ไหน บอกมา ชั้นจะไปหา”
“ขอโทษนะคะ ชั้นอายุเกินยี่สิบปี บรรลุนิติภาวะแล้ว จะทำอะไรไม่จำเป็นต้องรายงานผู้ปกครอง และคุณก็ไม่ใช่ด้วย..สวัสดี” ภัทรินกดตัดสายเลย
“เดี๋ยว!!! ฮัลโหล ภัทริน!!! โธ่!! “ปราณนต์เครียด หงุดหงิด เป็นห่วงหญิงสาว
“คุณปราณเหรอครับ”
ภัทรินตาขวางใส่ธนาฒน์ “เป็นผู้ปกครองชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่”
“โอเค ไม่ยุ่ง แต่ผมอยากให้ภัทรเชื่อผม และอย่าเสียรู้ให้กับฝาแฝดปราณปราณนต์”
“เสียรู้? นี่ คุณกล้าพูดอีกเหรอธนาฒน์..ถ้าจะมีใครที่ใช้ชั้นเป็นเหยื่อการเมืองในบริษัท..ก็มีแต่คุณนั่นแหละ!!..ไม่ใช่เพราะคุณเหรอ ชั้นถึงต้องเป็นอย่างนี้” ภัทรินยิ้มเยาะ
“ผมไม่มีทางเลือก ทุกอย่างเป็นการวางแผนจากผู้มีอำนาจในบริษัท ผมก็ถูกบีบบังคับให้ต้องทำ..บริษัทจีแอลเอสไม่ได้สวยหรูเหมือนภาพที่คนภายนอกเห็น ข้างในมันเต็มไปด้วยการเมือง แบ่งฝักแบ่งฝ่าย ฟาดฟันกัน ทำทุกวิถีทางที่จะเขี่ยศัตรูที่ขัดแข้งขัดขาทิ้ง”
“คุณก็กำลังทำอย่างที่พูดอยู่ด้วยใช่มั้ย อย่ามาเฟคว่าหวังดีเลย ทุเรศ”
“ภัทรคิดว่าการที่ได้แต่งงานกับปราณนต์เป็นเรื่องบังเอิญงั้นเหรอ..โกงเงินพี่ชาย แล้วน้องชายฝาแฝดก็มาแต่งงานด้วย โลกมันกลมและสวยงามขนาดนั้นจริงๆ เหรอ..ภัทรเองก็น่าจะรู้ว่าองค์กรระดับนี้ การแข่งขันดุเดือดเลือดพล่านแค่ไหน..อยู่บนความจริงหน่อยเถอะ” ภัทรินอึ้งไป ชักจะเห็นด้วย แต่ไม่อยากยอมรับ หันหนี ธนาฒน์ดึงตัวภัทรินไว้ “แค่หมอปราณนต์โคจรมาแต่งงานกับภัทรได้ ผมก็ว่ามหัศจรรย์แล้ว นี่ภัทรยังจะมาทำงานกับคุณปราณอีก..ลองคิดเอาเองแล้วกันว่าผมควรจะนิยามปรากฏการณ์นี้ว่าอะไร”
ภัทรินอึกอัก สับสน หันมาดุ “จะเรียกอะไรก็เรื่องของคุณ..”
ธนาฒน์ดึงตัวภัทรินเอาไว้ หญิงสาวพยายามขัดขืน “อย่าหน่อมแน้มน่ะภัท..คนที่จะบริหารองค์กรระดับยักษ์ใหญ่อย่างจีแอลเอสได้ ไม่มีธรรมดา คนซื่อตรง ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ไม่ซิกแซก คิดว่าจะอยู่รอดเหรอ..คุณปราณไม่เคยทำอะไรอย่างซื่อตรง ทุกอย่างมีฮิดเด้นอะเจนด้าซ่อนอยู่..ดีไม่ดี ที่เขาให้ภัทรมาทำงานด้วย เพราะจะได้ใช้โอกาสนี้ล้างผิดให้ตัวเอง แล้วให้ภัทรรับกรรมทุกอย่างไปคนเดียว..เชื่อผม ถอนตัวแล้วกลับขึ้นดอยไปซะ!”
ภัทรินดิ้น ผลักธนาฒน์ออก ธนาฒน์จะตามมาจับตัวไว้อีกแต่ภัทรินไวกว่า คว้าแก้วไวน์สาดใส่ธนาฒน์ทันที “ไม่ต้องมาพูดให้ชั้นเสียขวัญ!! คุณไม่อยากให้ชั้นร่วมมือกับคุณปราณเพราะคุณรู้ว่าชั้นจะขุดคุ้ยความจริงจนเจอว่า คนที่ยักยอกเงินบริษัทตัวจริงคือคุณ”
“ภัทร ผมเห็นคุณตกต่ำมากแล้ว ไม่อยากให้ต่ำไปกว่านี้อีก ถึงได้มาเตือน ถ้าคุณไม่เชื่อ สุดท้าย
ภัทรจะไม่ใช่แค่ไม่เหลืออะไรเลย แต่ชีวิตของภัทรจะต้องไปจบลงที่..คุก!!”
“คุณต่างหากที่ต้องไปจบที่คุก” ภัทรินเอ่ยท้าทาย ไม่ยอมอ่อนข้อให้ แล้วออกไป
ธนาฒน์ฉุน ฮึดฮัด หงุดหงิด ที่หญิงสาวไม่เดินตามแผนที่ตนวางไว้
อีกด้านหนึ่ง ปราณนต์เดินพุ่งเข้ามาในบริษัท พวกพนักงานรีบหลีกทางให้ ปราณนต์ตรงไปที่ห้องทำงานสินธร จะบุกเข้าไป แต่ชมนาดรีบปรี่มาขวางเอาไว้ก่อน “คุณสินธรมีแขกอยู่ค่ะ”
“ธนาฒน์อยู่ไหน!!” ปราณนต์เอ่ยถามขึ้น
“เอ่อ มีเรื่องอะไรเหรอคะ”
“ธนาฒน์พาภัทรินไปไหน พวกคุณคิดจะทำอะไร!”
“คะ? คุณพูดเรื่องอะไร ดิฉันไม่ทราบค่ะ”
“พวกคุณทำงานด้วยกันจะไม่ทราบได้ยังไง ธนาฒน์เป็นคนของอาสินธร บอสคุณ มีเหรอที่จะทำอะไรโดยที่พวกคุณไม่รู้เรื่อง”
“มีสิ..เยอะแยะไปที่ธนาฒน์ไม่ได้บอกอา” ปราณนต์หันไปตามเสียงที่ดังขึ้นมา พบว่าสินธรเดินออกจากห้องทำงาน มีแขกผู้ใหญ่ท่านนึงออกมาด้วย และเดินแยกไปอีกทาง “ธนาฒน์ไม่ได้อยู่ที่นี่ ไปไหน ไปทำอะไร ไม่ได้แจ้งไว้ คุณชมนาดไม่ทราบ อาก็ไม่ทราบ..หลานคงไม่คิดว่าอาโกหกหรอกนะ”
ปราณนต์อึ้งทำหน้าเจื่อนๆ รู้สึกฮึดฮัด
ปราณนต์เดินออกมาที่หน้าห้องทำงาน มาถึงก็สั่งพนักงานทันที “โทรตามธนาฒน์ให้ผมเดี๋ยวนี้!!..ส่วนคุณ โทรหาภัทริน..เบอร์นี้” ปราณนต์ยื่นมือถือให้ “โทรจนกว่าจะติด” พวกพนักงานมองงๆ ไม่เคยเห็นปราณนต์มีอาการยังงี้ จนปราณนต์ต้องสั่งซ้ำ “โทร!” ชายหนุ่มฮึดฮัดด้วยความเป็นห่วงภัทริน
พอดีอัณณากลับเข้ามา“คุณปราณ..มีเรื่องอะไรเหรอ ทำไมถึงไปไม่บอกอัณสักคำ”
“ภัทรินหายไปกับธนาฒน์”
“หา..” อัณณาตกใจ
“ถ้ามันทำอะไรภัทริน ผมไม่เอาไว้แน่” ปราณนต์เอ่ยเสียงเหี้ยม แต่แล้วปราณนต์ชะงัก เพราะเห็นธนาฒน์กำลังเดินกลับเข้ามาแต่ไกล ชายหนุ่มผละจากทุกอย่าง เดินตรงดิ่งเข้าไปหาธนาฒน์ทันที “ภัทรินอยู่ไหน!!!”
“หา..อะไรเหรอครับ”
ปราณนต์กระชากคอเสื้อ “ไม่ต้องมาทำหน้าซื่อ ชั้นรู้ว่านายเอาตัวภัทรินไป”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 14/3
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3