อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 10
"ไม่มีใครทราบสาเหตุ..รู้แค่ว่าเมื่อคืน..ลมแรงมาก..แล้วคุณหมอก็ขับรถลงจากดอย..ถนนคงจะลื่นหรืออะไรสักอย่าง..รถเลยไถลตกข้างทาง" จันทร์วิภาเล่า"แล้วทำไมหมอต้องขับรถลงดอยตอนนั้น..มีคนไข้ด่วนเหรอ" ภารตีสงสัย
"ไม่มีค่ะ" จันทร์วิภาตอบ
ภัทรินได้แต่ช็อก ยกมือปิดปากตัวเอง กลั้นความรู้สึกผิดที่ท่วมท้นขึ้นมา
"ภัทร..เกิดอะไรขึ้น..ภัทร!!!" ภารตีเห็นท่าทางของลูกสาว
อีกด้านหนึ่งที่โรงพยาบาลผาหมอก ธนาฒน์เดินพุ่งเข้ามาในโรงพยาบาล พูดโทรศัพท์รายงานข้อมูลให้ชมนาดฟัง
"คนของผมเฝ้าอยู่ตลอด ยืนยันได้ว่าคุณปราณนต์ขับรถตกเหวจริงๆ ครับคุณชม"
"ดี..งานสัมมนาวันนี้ เราจะได้รู้กัน ว่าที่ผ่านมาไอ้ฝาแฝดคนน้องมันเล่นปาหี่เป็นพี่ชายหลอกเราอยู่หรือเปล่า" ชมนาดเอ่ยอย่างหมายมาด
"งั้นผมจะให้คนของผมเฝ้าที่นี่ไว้ ส่วนตัวผมจะรีบขึ้นเครื่องกลับไปให้ทันสัมมนาบ่ายนี้นะครับพี่ชม" ธนาฒน์เอ่ยจบรีบวางสาย รีบหันไปกำชับสมุน "มีอะไรโทรบอกชั้นทันที เข้าใจมั้ย" ธนาฒน์รีบไป แต่แล้วก็ชะงัก สวนกับภัทรินวิ่งพรวดพราดเข้ามา โดยมีจันทร์วิภา เบญจคีย์ เนตรมณี ภารตีวิ่งไล่ตามหลัง
"เสียใจด้วยนะภัทริน" ธนาฒน์เอ่ยยิ้มเยาะให้ไม่ได้แยแสอะไร แล้วรีบออกไป
ส่วนภัทรินรีบวิ่งเข้าไปด้านในโรงพยาบาล
หญิงสาววิ่งเข้ามาที่หน้าห้องฉุกเฉิน กำลังจะเข้าไป แต่จันทร์วิภา เบญจคีย์ เนตรมณี ตามมารั้งตัวเอาไว้
"ภัทร..ใจเย็นก่อน" ภารตีเอ่ยเตือน
"แม่..เป็นเพราะภัทร..หมอขับรถตกเหวก็เพราะภัทร ถ้าเมื่อคืนภัทรห้ามเขา ก็คงไม่เป็นอย่างนี้"
"แกเข้าไปข้างในไม่ได้" เนตรมณีห้ามเพื่อน
"ภัทร..แกรอที่นี่ เดี๋ยวชั้นจะเข้าไปดูให้ แล้วจะมาบอก" จันทร์วิภารีบเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
ภัทรินยอมสงบลง ทิ้งตัวนั่ง รู้สึกผิด โดยมีภารตี เนตรมณี และเบญจคีย์คอยปลอบ
สักพัก จันทร์วิภาก็วิ่งกลับออกมา "หมอณนต์ไม่อยู่แล้ว"
ภัทรินอึ้ง "หา.."
"คุณพ่อของหมอเพิ่งส่งเฮลิคอปเตอร์มารับตัวหมอไปรักษาที่กรุงเทพเมื่อสักพักนี่เอง"
ภารตีกอดปลอบภัทริน หญิงสาวกอดแม่แน่นราวกับจะหาที่ยึดเหนี่ยว
ที่บริษัทจีแอลเอส พสุวัฒน์กำลังโวยวายกับพนักงาน "เจ้าณนต์มาถึงหรือยัง..แล้วอาจารย์หมอที่จะให้มาผ่าตัดถึงไหนแล้ว..ไปตามมาให้ได้..ไป!!"
เหล่าพนักงานแตกกระเจิง รีบแยกออกไปหมด พสุวัฒน์มีอาการเหนื่อย อัณณารีบไปประคองดูแล "คุณท่านคะ..นั่งพักก่อนนะคะ"
"พี่พสุ..ผมเพิ่งได้ทราบข่าวเจ้าณนต์ เป็นยังไงบ้างครับ" สินธรรีบวิ่งมา โดยมีชมนาดตามหลังมาด้วย
"เราให้คนไปรับตัวคุณณนต์มารักษาที่กรุงเทพแล้วค่ะ แต่อาการเป็นอย่างไร ยังไม่ทราบค่ะ" อัณณาเอ่ยตอบแทน
"โถ พี่ก็เจ็บ น้องก็เจ็บ..เคราะห์กรรมอะไรของหลานเนี่ย" สินธรทำทีเป็นห่วงใย
"แล้วงานสัมมนา คุณปราณจะยังมาใช่มั้ยคะ" ชมนาดถามขึ้นมาดื้อๆ
"คุณชม มันใช่เวลาพูดเรื่องนี้เหรอ" สินธรทำเป็นเอ่ยปราม
"ชมทราบค่ะ แต่ชมกลัวว่าคุณปราณจะห่วงน้องจนทำให้เสียงาน..นี่มันงานสัมมนาระดับชาตินะคะ..ชมรับปากเลขาฯท่านรัฐมนตรีไปแล้วด้วย..ถ้าเกิดคุณปราณไม่มา จะอธิบายกับท่านรัฐมนตรียังไงคะ" ชมนาดรีบอธิบาย พสุวัฒน์กับอัณณาก็เครียดไปด้วย
อีกด้านหนึ่ง เบญจคีย์กำลังเช็กตั๋วเครื่องบินผ่านแท็บเลตส่วนตัวให้ภัทริน
"ตั๋วเครื่องบินไปกรุงเทพวันนี้..เร็วสุดที่มีก็ตอนดึกเลย"
"ชั้นจะไปรถทัวร์" ภัทรินลุกพรวด ตัดสินใจทันทีไม่อยากรอ
เนตรมณีรีบรั้งไว้ "ใจเย็นก่อน..ไปรถทัวร์กว่าจะถึงก็พรุ่งนี้เช้า ยิ่งช้าไปอีกนะแก"
"ทำใจสบายๆเถอะภัท ตอนนี้คุณหมอณนต์อยู่ในมือหมอเก่งๆที่กรุงเทพแล้ว พ่อเขาไม่ปล่อยให้ลูกตัวเองเป็นอะไรหรอก..ลูกจะไปช้าหรือเร็ว ก็ช่วยอะไรไม่ได้" ภารตีเอ่ยเตือนสติลูกสาว
ภัทรินทรุดลงนั่ง รู้สึกพะวักพะวงที่ทำอะไรไม่ได้ หญิงสาวเอ่ยพึมพำรู้สึกผิดที่ไล่ปราณนต์ไป "ชั้นขอโทษ ชั้นไม่ได้ตั้งใจ"
จันทร์วิภายืนมองอยู่ อย่างสงสารภัทริน
ที่สนามบินในกรุงเทพ ผู้คนพลุกพล่านเดินสวนกันไปมาขวักไขว่ แล้วอยู่ๆในหมู่คนที่เดินผ่านไป ก็ปรากฏร่างของปราณนต์ที่เดินฝ่าฝูงคนออกมา
ปราณนต์หยิบมือถือที่ดังขึ้นมากดรับสาย "ผมมาถึงกรุงเทพแล้วอัณ"
ชายหนุ่มนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ขณะที่รถกำลังจะพุ่งลงเหวชายหนุ่มสามารถหยุดรถได้พอดีก่อนที่รถจะไถลตกลงเหวไป ปราณนต์ที่นั่งในรถ ตกใจ ช็อกสุดขีด หวุดหวิดเอาชีวิตไม่รอด แล้วเสียงมือถือดังขึ้น ปราณนต์สะดุ้ง ได้สติ มองเบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นอัณณา ชายหนุ่มนั่งตั้งสติอยู่ในรถ ก่อนจะตัดสินใจ ปลดเข็มขัดนิรภัย เข้าเกียร์ว่าง และปล่อยให้รถไหลลงไป ส่วนตัวเองก็ก้าวลงจากรถทันทีแล้วยืนมองรถที่ไหลลงไปในเหว
เวลาต่อมาปราณนต์เดินออกมาด้านนอกสนามบิน มีรถตู้ผู้บริหารจอดรอรับอยู่แล้ว พนักงานเปิดประตูให้ ปราณนต์เดินขึ้นไปเลย พอดีกับที่มือถือดังขึ้น
"ขอบคุณมากนะครับที่ช่วยผม คุณพยาบาลคนสวย" ปราณนต์รับสาย
จันทร์วิภาแอบโทรคุยอยู่มุมหนึ่งในโรงพยาบาล "ยังจะพูดเล่นอีก..จันทร์เชื่อใจหมอนะคะ ถึงจะไม่รู้ว่าหมอมีปัญหาอะไรแต่ก็มั่นใจว่าต้องเป็นเรื่องสำคัญ..แต่ถ้าจะให้ดี คุณหมอรีบจัดการปัญหาตัวเองให้เสร็จเร็วๆ นะคะ..ถ้ายัยภัทรรู้ว่าจันทร์ช่วยคุณหมอหลอกมัน เสียเพื่อนแน่"
ปราณนต์วางสาย สีหน้าเครียดขรึม จริงจัง
หลังจากวางสายจากปราณนต์ อัณณารีบหันมารายงานพสุวัฒน์ "คุณณนต์มาถึงแล้วค่ะ"
"ตั้งแต่วันนี้ไป เจ้าณนต์จะมาเป็นปราณ ปุณณเวช ผู้บริหารของจีแอลเอส..ส่วนนายปราณที่กำลังป่วยอยู่ ก็จะเป็นหมอณนต์ที่เพิ่งรอดตายจากอุบัติเหตุรถตกเหว"
"ปราณกับปราณนต์จะสลับบทบาทกันไปตลอด จนกว่าปราณตัวจริงจะหายดี"
"ถ้าอย่างนั้น เราควรจะรีบไปที่งานสัมมนาได้แล้ว"
ทันใดนั้น มือถือของอัณณาดังขึ้นอีก "สวัสดีค่ะหมอประเสริฐ..คะ??"
หมอประจำตัวของปราณกำลังพูดสายอยู่ที่หน้าวอร์ด "คุณอัณณา..คุณปราณ..เอ่อ..คุณปราณหายตัวไปครับ" ส่วนพวกพยาบาลวิ่งวุ่นเข้าออก ตามหาปราณที่หายตัวไปให้ทั่วบริเวณนั้น อัณณาช็อก อึ้ง เกิดเรื่องใหญ่แล้ว
"มีเรื่องอะไรอัณณา" พสุวัฒน์เห็นท่าทางของหญิงสาวจึงเอ่ยถาม
"ปราณหายตัวไปค่ะ"
พสุวัฒน์ถึงกับอึ้ง ช็อก! ไปอีกคน
ที่ร้านสูทหรูแห่งหนึ่ง ปราณในชุดสูทใหม่เอี่ยมยืนส่องกระจกมองตัวเอง สีหน้าแววตามุ่งมั่นจะไปงานสัมมนาให้ได้ พนักงานถือสลิปบัตรเครดิตพร้อมที่รองมาให้ปราณเซ็น ชายหนุ่มรับปากกามา กำลังจะเซ็น แต่มีอาการตาพร่า วูบเซเล็กน้อย แต่ปราณก็ฮึด กัดฟันเซ็นจนเสร็จ แล้วส่งคืนให้พนักงาน
อีกด้านหนึ่ง พสุวัฒน์อยู่ในที่ห้องพักคนไข้ของปราณ
หมอประเสริฐกำลังประกบรายงาน "เราเช็กวงจรปิดแล้ว คุณปราณแอบออกไปตั้งแต่ช่วงสายครับ เรียกแท็กซี่ที่เพิ่งเข้ามาส่งผู้โดยสารออกไปเลย"
พสุวัฒน์โวย" พวกคุณอยู่กันตั้งกี่คน ทำไมถึงปล่อยคนป่วยคนเดียวหายไปได้!!" ระหว่างนั้น อัณณากำลังพูดโทรศัพท์อยู่ใกล้ๆ กัน "หนูโทรหาใครอัณณา"
"คุณปราณเอากระเป๋าเงินไปด้วยค่ะ..อัณกำลังเช็กว่ามีการรูดบัตรเครดิตที่ไหนหรือเปล่า" อัณณาเอ่ยตอบพสุวัฒน์ พอดีปลายสายพูดตอบกลับมา "คะ?..ใช่ค่ะ..มีการใช้จ่ายบัตรที่ไหนคะ?..ร้านสูท..ปราณจะซื้อสูทไปไหน..” หญิงสาวฟังข้อมูลแล้วสงสัย แต่แล้วก็ตาโต นึกขึ้นมาได้ “ฮ้า แย่แล้วค่ะท่าน"
ที่หอประชุมจัดงานสัมมนา บรรยากาศภายนอกหอประชุม..บรรยากาศสบายๆ มีมุมอาหารเบาๆ แขกเหรื่อระดับผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเดินทางมาร่วมงาน ทยอยกันเข้าไปในงาน มีชาวต่างชาติปะปนร่วมงานด้วย
สินธรกับชมนาดเข้ามาร่วมงาน กำลังจับกลุ่มคุยอยู่กับนักธุรกิจต่างชาติ สักพัก ที่อีกด้านหนึ่ง แขกอื้ออึง แหวกออก มีคนส่งเสียงบอกว่าท่านรัฐมนตรีมา
"ท่านรัฐมนตรีมาแล้วค่ะ" ชมนาดเอ่ยขึ้น
รัฐมนตรีหญิงเดินยิ้มแย้มเป็นมิตรเข้ามาภายในงาน ผู้คนยกมือไหว้กันเกรียว เมื่อเดินมาถึง ชมนาดกับสินธรก็ไหว้ทักทายเช่นกัน
"สวัสดีค่ะคุณหญิง" ชมนาดเอ่ยทัก
"คุณชมนาด..คุณสินธร..ขอบใจมากนะคะที่ช่วยผลักดันจนงานนี้เกิดขึ้นมาได้..ไม่เสียแรงที่ไว้ใจจีแอลเอสจริงๆ..เอ้อ แล้วคุณปราณล่ะคะ อยู่ไหนคะ"
"คุณปราณ..คงกำลังเดินทางมาค่ะ"
รมต.ตกใจ "ยังมาไม่ถึงอีกเหรอคะ แล้วจะมาทันเปิดงานมั้ยคะ"
"ไม่ต้องกังวลนะครับ ถ้าคุณปราณมาไม่ทัน ผมจะเป็นตัวแทนของจีแอลเอส ขึ้นพูดให้เองครับ" สินธรรีบเอ่ยรับรอง
"ค่ะ ฝากด้วยนะคะ" รมต. เอ่ยตอบอย่างคลายกังวลลง แล้วเดินแยกเข้าไปในงาน ทักทายแขก แต่แล้วชมนาดที่หันกลับมามองด้านหน้างานพอดี ถึงกับชะงัก ตาเบิกโต ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอ
"คุณสินธร.." ชมนาดเรียกอีกฝ่ายให้หันมามอง สินธรหันกลับมามองด้วยเช่นกัน
บริเวณทางเข้างาน ปราณยืนอยู่ในชุดสูทหรู มีพนักงานต้อนรับชายค้อมตัวให้ เชื้อเชิญปราณเข้าด้านในงาน สินธรกับชมนาดอึ้ง ไม่คิดว่าปราณจะโผล่มา
ปราณพยายามวางมาดแข็งแรง ค่อยๆก้าวเข้ามาในงาน ฝืนสังขารไม่ให้วูบ ไม่ให้เซ พยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด เดินผ่านสินธรกับชมนาดไปเลย เหมือนไม่รู้จักกัน
"หมอณนต์รถตกเหว แต่คุณปราณมางานได้..งั้นข้อสันนิษฐานของเราที่ว่าสองพี่น้องสลับตัวกัน ก็ไม่ใช่" ชมนาดเอ่ยออกมา
ด้านนอกหอประชุม รถลิมูซีนหรูแล่นมาจอดที่ด้านหน้างาน พนักงานต้อนรับชายมาเปิดประตูให้ ปราณนต์ที่เปลี่ยนชุดเป็นสูทแล้ว ก้าวลงจากรถมา พนักงานต้อนรับชายมองหน้าปราณนต์อย่างแปลกใจ
"หน้าผม..มีอะไรติดเหรอครับ"
"เปล่าครับ..ผมแค่..นึกว่าคุณเข้าไปแล้วซะอีก" พนักงานเอ่ยตอบอย่างงงๆ
"เข้าไปแล้ว?" ปราณนต์เอะใจ แต่ไม่ได้ติดใจอะไร มองเป็นเรื่องขำๆ กำลังจะเดินเข้าไปด้านในงาน แต่มือถือดังขึ้นมาก่อน "ครับ..ว่าไงนะ..พี่ปราณอยู่ที่นี่"
อัณณาอยู่ในรถกับพสุวัฒน์กำลังมุ่งหน้ามาที่หอประชุม "ปราณต้องไปที่งานสัมมนาแน่..ณนต์ห้ามเข้าไปในงานเด็ดขาด..จะให้ใครเห็นณนต์กับปราณอยู่ด้วยกันไม่ได้"
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 10
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3