อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 11/2
ปราณนต์ผงะ กลัวความลับแตก รีบตามเข้าไปห้าม แต่ไม่ทัน ภัทรินตามไปถึงรถเข็น แต่พบว่าคนที่นอนอยู่ไม่ใช่ปราณ เป็นคนอื่น “อ้าว ขอโทษค่ะ”ระหว่างนั้น บุรุษพยาบาล 2 คนเข็นเตียงคนไข้ที่มีปราณนอนอยู่ตามออกมา โดยมีอัณณาตามประกบ แล้วรีบแยกไปอีกทางเพื่อไปขึ้นลิฟต์ ภัทรินพบว่าเตียงที่ตัวเองไล่ตามไม่ใช่ปราณนต์ก็ชะงัก หันกลับไปที่ห้องไอซียูอีกที เห็นหลังของพวกบุรุษพยาบาลที่เข็นเตียงปราณผ่านไปไวๆ ยังไม่ทันเห็นหน้าคนที่นอนอยู่ และเห็นอัณณา
ภัทรินจำอัณณาได้ “คุณอัณณา..หมอณนต์!!” เธอจะรีบตามไป
แต่ปราณนต์คว้าตัวเอาไว้ก่อน “อย่าไป”
“ปล่อย” ภัทรินสะบัดแขนหลุดจากอีกฝ่าย แล้ววิ่งตาม แต่พอดีกับจังหวะประตูลิฟต์ปิด หญิงสาวไปไม่ทันเห็นหน้าปราณ เธอกดปุ่มเรียกลิฟต์ถี่ๆ อย่างร้อนใจ
ภัทรินรีบวิ่งตามเข้ามาที่หน้าห้องผ่าตัด ปราณนต์ตามหลังมา เห็นอัณณารออยู่ก่อนแล้ว
“คุณภัทริน..ปราณ..” อัณณาเอ่ยทัก
ภัทรินชะงักที่เจออัณณา “หมอณนต์ล่ะคะ เขาเป็นอะไรมาก ทำไมต้องผ่าตัด”
“เมื่อคืนณนต์ปวดหัว และอาเจียนจนหมดสติไป หมอเลยสั่งซีทีสแกน และก็พบว่า..มีการตกเลือดในโพรงกะโหลก” อัณณาเอ่ยตามแผนที่วางไว้
“หา” ภัทรินช็อก ยกมือปิดปากเมื่อได้ยินอาการ
“ต้องผ่าตัดเอาเลือดคั่งในสมองออก”
ภัทรินทรุด ปราณนต์เข้ามาประคอง แต่ภัทรินไม่ให้ประคอง “คุณรู้อยู่แล้วใช่มั้ย แล้วทำไมไม่บอกชั้น”
“ชั้นจะบอกเธอได้ไง ดูนิสัยตัวเองซะก่อน..เอะอะโวยวาย รู้ตอนไหนก็คงจะรีบมาสร้างความรำคาญตอนนั้น”
“แล้วอย่างคุณดีนักเหรอ ด้านชา ไม่มีหัวใจ”
อัณณารีบปราม “พอเถอะค่ะ ที่นี่โรงพยาบาลนะคะ” ปราณนต์กับภัทรินผละออกจากกัน ภัทรินทรุดนั่ง ยกมือกุมหน้า
“แล้วนี่ต้องใช้เวลาผ่านานแค่ไหน” ปราณนต์เอ่ยถามขึ้น
“ก็น่าจะหลายชั่วโมงอยู่ค่ะ ปราณกลับไปทำงานก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวอัณจะอยู่เฝ้าณนต์ให้เอง”
“อัณต่างหากที่ควรจะกลับไปพักบ้าง อยู่เฝ้ามาทั้งคืนแล้วนี่” ปราณนต์เป็นห่วง
“ไม่เป็นไรค่ะ อัณเฝ้าได้”
ภัทรินหันมามองเมื่อได้ยินว่าอัณณาเฝ้าไข้ปราณนต์ตลอดทั้งคืน “กลับไปทั้งคู่นั่นแหละ สามีชั้น ชั้นเฝ้าเองได้”
อัณณากับปราณนต์งง ภัทรินนั่งสงบ ไม่คร่ำครวญ ภาวนาขอพระคุ้มครองปราณนต์ในใจ อยู่ๆปราณนต์เข้ามาดึงแขนภัทรินให้ลุกขึ้น “อะไร ปล่อยชั้น”
“นั่งอย่างนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร..กลับบ้านไปนอนพัก หรือไม่ก็ไปหาอะไรกินหน่อยไป”
“ไม่ต้องยุ่งกับชั้น”
“ผมมีประชุมงานที่บริษัท เดี๋ยวจะให้คนขับรถแวะไปส่งคุณที่บ้าน”
อัณณาเน้นเหมือนเตือนสติปราณนต์ให้รู้บทบาทตัวเองในตอนนี้ “ปราณ..อย่าบังคับคุณภัทรเลย ให้กลับไปตอนนี้ก็คงร้อนใจจนนอนไม่หลับอยู่ดี..ถ้าคุณภัทรอยากรอก็ตามใจแกเถอะค่ะ เดี๋ยวอัณอยู่เป็นเพื่อนให้เอง”
“ขอบคุณค่ะ แต่ดิฉันอยู่คนเดียวได้”
“งั้นผมฝากอัณด้วยนะครับ” ภัทรินหันมาจ้องปราณนต์ที่ยังสั่งอัณณาให้อยู่เป็นเพื่อนอีก สายตาไม่พอใจ แล้วเดินสะบัดแยกไปนั่งคนเดียว ปราณนต์พูดต่อ “ถ้าเสร็จงานที่บริษัทแล้ว จะรีบกลับมา”
“ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ” อัณณารับปากให้อีกฝ่ายสบายใจ
ปราณนต์หันมองภัทรินอีกทีด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะเดินแยกไป อัณณาหันมองไปที่ภัทริน มีเรื่องบางอย่างที่อยากจะต้องเคลียร์กันตามประสาผู้หญิง
ที่บริษัทจีแอลเอส ชมนาดกับธนาฒน์เดินเข้ามาในบริษัท พยายามเดินแยกให้ห่างกัน แบบไม่ให้มีพิรุธ ให้ใครจับสังเกตได้ว่ามาด้วยกัน แต่ธนาฒน์แกล้งเดินมาตีคู่ แบบแหย่ๆ แซวๆ จนชมนาดต้องหันไปจ้องดุ “อย่าทำอย่างนี้”
ธนาฒน์ยิ้มแย้ม โดนดุก็ยังยิ้ม กำลังจะเข้าไปแซวอีก แต่พอดีกับสินธรเดินสวนเข้ามาหาชมนาด ธนาฒน์รีบชะงักเอาไว้ได้ทัน
“คุณทำอะไรอยู่ ผมโทรไปทำไมไม่รับสาย” สินธรเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ
“ชมก็ทำนั่นทำนี่บ้างสิคะ”
สินธรเหลือบมองธนาฒน์ “พวกคุณมาด้วยกันเหรอ”
ธนาฒน์รีบแก้ตัว “เปล่าครับ..พอดีผมเห็นคุณชมพอดี เลยจะเข้ามาทัก แต่คุณสินธรก็มาซะก่อน”
ชมนาดรีบเปลี่ยนเรื่อง “คุณมีอะไรด่วนเหรอคะ”
“ไปเจอชั้นที่ห้อง” สินธรเอ่ยจบก็เดินนำไปเลย
ธนาฒน์กับชมนาดสบตากัน ยิ้มๆ แล้วเดินตามไป
ที่ห้องทำงานของสินธร
สินธรกระวนกระวาย “งานสัมมนาเมื่อวานนี้ ไอ้ปราณมันปั่นหัว มันจงใจฉีกหน้าผมกลางงาน”
ธนาฒน์เอ่ยกวนๆ แดกดันอยู่ในที “ฉีกหน้ายังไงครับ อ๋อออ เพราะคุณสินธรคิดจะขึ้นไปพูดแทนคุณปราณ..ก็เลยลุกยืนเก้อ ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้ประกาศเรียกชื่อด้วยซ้ำ”
“เออ!!! ก็ชั้นเห็นมันทรุด ไม่มีแรงจะยืนด้วยซ้ำ แต่ที่ไหนได้ ไม่ถึงสิบนาทีมันกลับเดินเข้ามา แข็งแรง เหมือนไม่ใช่คนเดิม”
“แต่หมอณนต์อยู่ห้องไอซียูตั้งแต่เมื่อวาน ไม่มีทางจะเป็นคนละคนได้” ชมนาดเอ่ยขึ้น
“หรือจะเป็นแผนของคุณปราณ เพื่อล่อดูปฏิกิริยาคุณสินธรก็ได้ แล้วคุณก็ติดกับมันเต็มๆ” ธนาฒน์เอ่ยเยาะๆ
“จะพูดทำไม!!” สินธรรู้สึกฉุน
“ตอนนี้ภัทรินอยู่ที่กรุงเทพฯ ด้วย ไม่รู้ว่าภัทรินจะเป็นหนึ่งในแผนของคุณปราณหรือเปล่า” ชมนาดเริ่มเป็นกังวล
“ธนาฒน์..แกต้องจับตาดูแฟนเก่าแกเอาไว้อย่าให้คลาดสายตา เข้าใจมั้ย” สินธรสั่ง
“เดี๋ยวผมให้ลูกน้องไปทำแล้วกันครับ”
“ชั้นสั่งแก”
“ผมทราบครับ แต่ช่วงนี้ผมต้องทำสรุปเรื่องการส่งออกเทคโนโลยีของเราไปยุโรปให้กรรมการบริษัททราบ คงจะไม่มีเวลา”
สินธรกระชากคอเสื้ออีกฝ่าย “แกต้องมีเวลาให้ชั้นเสมอ..อย่าลืมนะว่างานที่แกมีทำอยู่ทุกวันนี้ เป็นเพราะใคร!!”
ธนาฒน์จ้องหน้า ชักจะไม่พอใจ แต่ยังไม่หือ “ผมซาบซึ้งบุญคุณคุณสินธรดีครับ..ก็ได้ครับ ผมจะทำตามคำสั่ง”
สินธรฉุน ผลักธนาฒน์ออก ชมนาดรีบปราม ห้ามไว้ ไม่อยากให้ทะเลาะบานปลาย
“งั้นผมขอตัวไปทำงานตามคำสั่งก่อนนะครับ” ธนาฒน์ออกไป สินธรมองอย่างไม่พอใจนัก ชมนาดรู้สึกกังวลที่เห็นท่าทีของสินธรกับธนาฒน์
ธนาฒน์เดินฉุนออกมา ชมนาดรีบตามมา “อย่าทำตัวอย่างนี้อีก”
ธนาฒน์ชะงัก หันกลับมา “ยังไงเหรอครับ”
“เธอก็น่าจะรู้ มันไม่เป็นประโยชน์กับตัวเธอเองเลยนะ”
“แล้วต้องให้ผมทำตัวยังไง ซื่อๆ บื้อๆ ให้คุณสินธรหลอกใช้เหมือนที่ผ่านมาน่ะเหรอครับ..พูดตามตรงนะ..ผมไม่เชื่อว่าคุณสินธรคิดจะปั้นผมจริง เขาก็แค่จะใช้ผมเป็นสะพานเหยียบขึ้นไปนั่งบัลลังก์ของจีแอลเอสก็แค่นั้น”
“ชั้นไม่ได้บอกให้เธอเชื่อเขา แต่เธอต้องเชื่อชั้น ชั้นนี่แหละจะทำให้เธอสมหวังทุกอย่าง”
“แล้วมีสักครั้งที่ผมไม่เชื่อพี่ชมมั้ยล่ะครับ” ธนาฒน์ยิ้ม หยิกแก้มชมนาด แล้วเดินแยกไป
ชมนาดชักกังวลกลัวแผนที่วางไว้ของตนจะล้มครืนลงมา
ขณะเดียวกัน สินธรตามออกมาหาชมนาด “ธนาฒน์ไปไหนแล้ว”
“ไปแล้วค่ะ”
“มันคิดจะลองดีกับผมใช่มั้ย”
“อย่าไปใส่ใจเลยค่ะ” ชมนาดหันมาเอาใจสินธร “ถ้าธนาฒน์กล้ามาอวดดีกับคุณ ชมก็อาจจะต้องเล่นไม้แข็งให้รู้บ้าง”
“ผมไม่ใส่ใจใครอยู่แล้ว นอกจากคุณคนเดียว”
ชมนาดคิดร้ายกาจหมายมาดอยู่ในใจ
ที่หน้าห้องผ่าตัด ภัทรินนั่งสลึมสลือ ตาเริ่มปรือๆ แต่ฝืนสังขาร ไม่ยอมแพ้ ลุกขึ้นมายืน เดินไปเดินมา เพื่อให้ร่างกายตื่น
“กาแฟมั้ยคะ” อัณณาถือกาแฟกระป๋องเดินกลับเข้ามายื่นให้
ภัทรินมองกาแฟกระป๋อง “ขอบคุณนะคะ แต่ตอนนี้ดิฉันดื่มอะไรไม่ลงหรอกค่ะ..อีกอย่างดิฉันดื่มแต่กาแฟสดค่ะ”
“อ้อ ค่ะ” ภัทรินกระวนกระวาย อัณณานั่งลงสบายๆ เปิดกาแฟดื่ม “ณนต์คงจะดีใจถ้าได้รู้ว่าคุณเป็นห่วงเขามากขนาดนี้”
“เอ่อ..ค่ะ..คุณอัณก็เป็นห่วงหมอณนต์มากเหมือนกันนะคะ อยู่เฝ้ากันทั้งคืน ทั้งๆ ที่..ที่นี่ก็เป็นโรงพยาบาลในเครือจีแอลเอสอยู่แล้ว”
“ค่ะ อัณ ปราณ แล้วก็ณนต์ เราสามคนเรียนด็อกเตอร์ที่เดียวกัน ช่วยกันฉุดดึงถูลู่ถูกังจนเรียนจบมาได้ เราก็เลยสนิทกันมาก..พอเห็นณนต์ต้องมาเจ็บอย่างนี้ ก็อดห่วงไม่ได้”
“อ้อ มิน่า วันนั้นดิฉันถึงได้เห็นคุณกับหมอณนต์กอดกัน”
อัณณาอึ้งไป “คุณเห็น..”
“ค่ะ มันเป็นแค่การกอดกันแบบเพื่อนทั่วๆ ไปใช่มั้ยคะ ไม่ได้มีความหมายอะไรมากกว่านั้น” ภัทรินเอ่ยลองใจอีกฝ่าย
“เอ่อ..” อัณณาอึกอัก
“ต้องคิดด้วยเหรอคะ”
อัณณาอึ้ง เผลอให้จับพิรุธได้เพียงชั่วแวบเดียว รีบย้อนถาม “คุณรักปราณนต์จริงๆ ใช่มั้ยคะ”
“คนเราแต่งงานกันจะด้วยเหตุผลอะไรล่ะคะ ถ้าไม่ใช่รัก..ทำไมคุณอัณถึงถามอย่างนั้นคะ”
“เปล่าค่ะ อัณก็แค่..รักเพื่อนคนนี้มาก ก็อยากให้ณนต์ได้เจอคนที่รักเขามากๆ”
“หมอณนต์โชคดีจังที่มีเพื่อนอย่าคุณอัณ”
อัณณาวางมือบนฝ่ามือภัทริน “คุณภัทร..วันแต่งงานของคุณ..อัณไม่มีโอกาสได้แสดงความยินดีกับพวกคุณเลย” เธอประคองมือขึ้นมากุม “ถ้ายังไง..อัณขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ จากใจเลย”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 11/2
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3