อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 23/3
“พี่ชม พวกกรรมการไม่ให้พี่เขาแทนเหรอ แล้วถ้าเกิดไอ้ปราณมันเอาหลักฐานให้กรรมการ เราจะทำยังไง” ธนาฒน์ตามเข้ามา ถามขึ้น“ชั้นก็ไม่รู้!!” ชมนาดเอ่ยอย่างหงุดหงิด
ทันใดเอง ปราณนต์กับภัทรินก็ถูกคนของจีแอลเอสพาตัวเข้ามา ทั้งหมดต่างเผชิญหน้ากัน ปราณนต์มีสีหน้าแน่วแน่เด็ดเดี่ยว จนทำให้ชมนาดกับธนาฒน์ร้อนรนอยู่ไม่สุข
ชมนาดตัดสินใจเดินเข้าไปประกบปราณนต์ก่อนที่อีกฝ่ายจะถูกพาเข้าไปในห้อง กระซิบให้ได้ยินกันสองคน “ถ้าคุณกล้าเอาพ่อมาแลก ชั้นก็กล้า” ปราณนต์อึ้ง
ชมนาดปล่อยให้ปราณนต์เข้าไป ขณะที่ตัวเองก็รู้สึกเครียด วิตก
อัณณาถือถาดถ้วยชาเข้ามา “ทำใจสบายๆ เถอะปราณ เครียดมาก เดี๋ยวสมองจะมีปัญหาอีกนะ”
“ให้ผมรอเฉยๆ อย่างนี้ อึดอัดจะบ้า เราน่าจะไปกับณนต์ด้วย”
อัณณาเทชาลงในถ้วย “ไปก็เท่านั้น มีแต่จะทำให้คนสงสัยในความเหมือนที่แตกต่างของคุณสองคนมากขึ้น..เอาใจช่วยอยู่ที่นี่ดีที่สุดแล้ว จะได้ผ่อนคลายขึ้น”
“อัณ..อัณไม่ห่วงณนต์บ้างเลยเหรอ”
“ห่วงค่ะ ไม่ต่างจากปราณนั่นแหละ..โดยเฉพาะคุณภัทร”
“ทำไม” ปราณย้อนถาม
“ณนต์เป็นหมอ รับมือกับความกดดันได้อยู่แล้ว แต่คุณภัทรสิ ถูกสอบสวนหนักๆ เข้าไป ไม่รู้จะเผลอพูดเรื่องที่ไม่ควรพูดหรือเปล่า คุณภัทรไม่ใช่ที่มีความอดทนสูงด้วย”
ทั้งปราณและอัณณารู้สึกกังวล ห่วงภัทริน แล้วทั้งคู่ก็ยกชาขึ้นดื่มพร้อมๆ กัน
“อัณ..อัณไปหาณนต์เถอะ เผื่อณนต์ต้องการความช่วยเหลือหรือช่วยตัดสินใจ อัณจะได้ช่วยได้..ไม่ต้องมาเฝ้าผมหรอก ผมจะไม่หนีไปไหนอีก”
บรรยากาศในห้องสอบสวนตึงเครียด ทั้งปราณและภัทรินถูกแยกกันสอบเดี่ยวอยู่คนละห้อง ปราณนั่งอยู่ท่ามกลางคณะกรรมการ มีผู้เชี่ยวชาญนั่งตรงข้าม
“คุณไม่เคยเห็นเอกสารโอนเงินพวกนี้” กรรมการเอ่ยถาม
ปราณนต์ท่าทางมั่นใจ มั่นคง “ใช่ครับ” นักอ่านภาษากายจ้องเขม็ง ยังไม่มีอะไรผิดปกติ ยังจับไม่ได้ว่าปราณนต์โกหก
“แต่ในเอกสารระบุชัดเจนว่าเงินถูกโอนเข้าบัญชีของคุณที่ไปเปิดเอาไว้ต่างประเทศ” กรรมการเอ่ยถามขึ้นอีก
“ผมไม่ทราบว่าใครเป็นคนเปิดบัญชีนั้น แต่ไม่ใช่ผมแน่ ผมไม่ได้โกหก ทุกคำพูดผมคือความจริง ผมกำลังหาหลักฐานเพื่อมายืนยันความบริสุทธิ์ แต่ก็ถูกเชิญตัวมาก่อน”
ทางฝ่ายภัทรินที่กำลังโดนสอบอยู่เหมือนกันก็ตอบเสียงแข็ง ยืนกรานหนักแน่น ”ชั้นไม่รู้เรื่องสินบนใดๆทั้งนั้น ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่เกี่ยวข้อง เงินสักบาทก็ไม่เคยแตะ”
“คุณเคยมีประวัติโกงเงินจีแอลเอส 17ล้าน แล้วก็ไปแต่งงานกับคุณปราณนต์ แล้วก็กลับมาทำงานกับคุณปราณ..อะไรคือเหตุผลที่เราควรเชื่อว่าคุณไม่มีส่วนรู้เห็นในการคอรัปชั่นนี้?”
“เมื่อกี้คุณไม่ได้ฟังที่ชั้นตอบเหรอคะ”
ปราณนต์ที่อยู่อีกห้อง “ผมไม่ได้โกหก ทุกคำพูดผมคือความจริง ผมกำลังหาหลักฐานเพื่อมายืนยันความบริสุทธิ์ แต่ก็ถูกเชิญตัวมาก่อน”
“คุณควรจะให้ความร่วมมือกับเรา มันจะได้ง่ายขึ้น”
ภัทรินของขึ้น “แล้วชั้นไม่ให้ความร่วมมือตรงไหน!!! ก็บอกอยู่ว่าไม่รู้ๆ เข้าใจกันบ้างหรือเปล่า!! ชั้นตอบคำถามพวกคุณทุกคำถาม แล้วอะไรคือไม่ให้ความร่วมมือ ..ตอบมาสิ!!!”
“งั้นคุณควรจะบอกมาว่าทำไมเราต้องเชื่อว่าคุณไม่เกี่ยวข้องกับการคอรัปชั่นนี้”
ปราณนต์ทำท่าเซ็งที่ยืนยันอย่างไรพวกกรรมการก็ไม่มีทีท่าจะรับฟัง“ผมตอบไปหมดแล้ว ถ้าพวกคุณยืนยันว่าจะไม่เชื่อ ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรอีก”
“โอเค ถ้าสมมติว่าคุณไม่ได้ทำ มีคนสร้างหลักฐานใสร้ายคุณ..คุณสงสัยใคร”
อีกห้องภัทรินก็ตอบคำถามเดียวกัน “ชั้นไม่ทราบ”
ปราณนต์ก็ตอบเหมือนกัน “ผมไม่ทราบ!”
นักอ่านภาษากายแย้งขึ้น “คุณโกหก”
“ชั้นไม่ได้โกหก!!” ภัทรินปรี๊ด
นักอ่านภาษากายสวนขึ้น “กอดอก เชิดหน้า กัดริมฝีปาก มันบ่งบอกว่าคุณกำลังมีอะไรปิดบังอยู่ และไม่แน่ใจว่าควรพูดดีหรือไม่..และคุณเหลือบมองประตูทางออก เพราะคุณกำลังโกหกและอยากจะออกไปจากสถานการณ์นี้เต็มทีแล้ว”
ปราณนต์ทิ้งหลังพิงพนัก เซ็ง
“คุณสงสัยใคร”
“ผมบอกไม่ได้”
“ทำไม” กรรมการถามย้ำ
ภัทรินเครียด อึดอัด โวย พาล ปรี๊ดแตก “ที่ชั้นมองประตูเพราะชั้นเบื่อ ชั้นไม่อยากเสียเวลากับพวกคุณที่นี่อีกแล้ว ชั้นเบื่อหน้าคุณ เบื่อพวกคุณทุกคน เบื่อบริษัทนี้ เบื่อคนที่นี่ เบื่อที่ต้องมาพูดซ้ำๆซากๆให้คนที่ไม่คิดจะรับฟังอะไรฟัง!!..ชั้นอยากกลับบ้านไปหาแม่ คุณเข้าใจมั้ย ชั้นอยากกลับบ้าน!!!”
“กรุณาอยู่ในความสงบด้วย” กรรมการเอ่ยเตือนหญิงสาว
ภัทรินหันมาแหวใสนักอ่านภาษากาย “อ่านชั้นสิ แล้วบอกเขาไปสิว่าชั้นกำลังคลั่งเล่นๆ คลั่งเพื่อกลบเกลื่อนความจริงที่ชั้นก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร!!! บอกสิ!!!” หญิงสาวเครียด ทิ้งตัวลงนั่ง กุมหน้าอย่างอึดอัด
ปราณนต์ตัดสินใจจะบอกบางอย่าง ”ผมบอกได้แค่ว่า..ผมเป็นหมอ เพราะผมอยากช่วยคน ผมไม่ได้มาเป็นหมอเพราะอยากรวย หรืออยากให้มีคนนับหน้าถือตา สิ่งเดียวที่ผมอยากได้ก็คือความสุขของคนไข้ ให้เขาหายเจ็บป่วยและกลับไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับครอบครัว..และที่ผมมาบริหารจีแอลเอสก็เหมือนกัน ผมพยายามจะทำให้จีแอลเอสเป็นที่พึ่งของคนยากจน เป็นคำตอบของคนหาเช้ากินค่ำที่ไม่มีปัญญาจ่ายค่ารักษาที่แพงเกินจริง ทำให้ระบบสาธารณสุขเป็นประโยชน์ต่อคนไข้จริงๆ ไม่ใช่สร้างประโยชน์ให้กับคนบางกลุ่ม..พวกที่กินดีอยู่ดี มีชีวิตสุขสมบูรณ์บนความเจ็บป่วยล้มตายของคนยากคนจน..พวกคุณเข้าใจที่ผมพูดใช่มั้ย” เขาย้อนถามพวกกรรมการ
พวกกรรมการพยักหน้าว่าเข้าใจแต่หน้าเสีย รู้สึกเหมือนโดนด่า
ปราณนต์หันไปเอ่ยกับนักอ่านภาษากาย “อาการหลบตา ไม่สู้หน้า เป็นอาการของคนที่กำลังโกหกอยู่ใช่มั้ยครับ”
หลังการสวบสวนสิ้นสุดลง ปราณนต์เดินออกมาจากห้อง
ธนาฒน์เดินเข้ามาดักด้านหน้า “คุณปราณ..ขอคุยด้วยหน่อยสิ..เชิญ”
“กังวลเหรอครับว่าผมพูดอะไรกับคณะกรรมการบ้าง..ถูกต้องแล้วครับที่พวกคุณกังวล เพราะเรื่องที่ผมพูดกับกรรมการมันน่ากังวลจริงๆ” ปราณนต์หันมายิ้มเยาะ กวนประสาท แล้วเดินผ่านไป
ธนาฒน์ฮึดฮัดอย่างโกรธๆ
ปราณนต์เดินออกมาด้านนอก อัณณารออยู่ รีบเข้ามาหา “เป็นยังไงบ้าง”
“เขาให้เวลา 7 วัน ถ้าหาหลักฐานมาแสดงไม่ได้ บริษัทจะส่งเรื่องเข้าสู่กระบวนการตามกฎหมาย..ในระหว่างนี้ เขาก็ปลดผมพ้นจากตำแหน่งไว้ก่อน เหมือนที่ปลดอัณ”
“ทำไมณนต์ไม่บอกกรรมการไปเลยว่าเรามีหลักฐานอะไรอยู่”
“ผมก็อยากพูด แต่ผมกลัวว่าพวกเขาจะทำอันตรายพ่อจริงๆ..แค่นี้ผมก็เอาชีวิตพ่อมาเสี่ยงมากแล้ว..แต่ผมต้องทำ..เพราะจะปล่อยให้พวกมันรู้สึกมีแต้มต่อและเป็นฝ่ายคุมเกมการต่อรองอยู่ฝ่ายเดียวไม่ได้”
“ณนต์ทำถูกแล้ว ตอนนี้เราก็รอคุณภัทริน..หวังว่าคุณภัทจะไปเผลอบอกอะไรที่ไม่ควรบอกกับพวกกรรมการนะ”
ปราณนต์เป็นห่วงภัทริน
ภัทรินยังคงนั่งเครียด พยายามสะบัดไม้สะบัดมือไล่ความเครียดออกไปจากร่างกาย
“พร้อมจะให้สอบสวนต่อ..” กรรมการเอ่ยแต่แล้ว ภัทรินหันขวับหน้ามาจ้อง ตาขวาง เหมือนหมาบ้า “โอเค เราจะให้เวลาคุณอีก 5 นาที” กรรมการยอมผ่อนปรนให้อีกฝ่าย
“จะถามอะไรอีก” ภัทรินถามเสียงสะบัดๆ อย่างหงุดหงิด
“คุณคิดยังไงกับบริษัทจีแอลเอส”
“เบื่อ ชั้นไม่อยากอยู่ที่นี่ อยากจะไปให้พ้นๆ บริษัทที่ทำลายชีวิตชั้น”
“คุณคิดยังไงกับสามีคุณ”
“ทำไมถึงถาม”
“ถ้าให้เลือกระหว่างสามีกับจีแอลเอสคุณจะเลือกอะไร” กรรมการคาดคั้นขึ้นอีก
ภัทรินกอดอก ย้อนถาม “นี่มันเกี่ยวอะไรกับคดีที่ชั้นถูกสอบสวนอยู่เหรอคะ”
“ตอบมาสิ”
“ชั้นไม่ตอบ”
นักอ่านภาษากายฟันธง “คุณกำลังมีปัญหากับสามีคุณ” ภัทรินหันขวับ แววตาดุ ทำท่าเหมือนจะถามว่ารู้ได้ยังไง
“คุณกอดอก เพราะคุณกำลังระมัดระวังตัว..คุณมีปัญหาบางอย่างกับเขา ..ปัญหาที่รุนแรง..คุณรักเขาหรือเปล่า!?”
“ชั้นรัก”
“ไม่ คุณไม่ได้รัก” นักอ่านภาษากายจ้องตาหญิงสาว “คุณโกรธ..ไม่ คุณแค้น..ใช่ คุณแค้นเขา..เรื่องอะไร?”
“ตกลงว่าพวกคุณเรียกชั้นมาสอบสวนปัญหาครอบครัวใช่มั้ย”
“คุณพยายามเปลี่ยนประเด็น”
“ชั้นเปลี่ยนประเด็นแล้วไง! ชั้นไม่จำเป็นต้องตอบเรื่องส่วนตัวกับคนแปลกหน้า”
“คุณภัทริน..ถ้าคุณมีปัญหากับเขา คุณก็ไม่มีเหตุผลอะไรจะต้องปกป้องเขา ..บอกความจริงกับเราเถอะ เราสัญญาว่าจะเก็บเป็นความลับ” กรรมการเอ่ยตะล่อมขึ้น
ภัทรินนิ่งไป ลังเล ก่อนจะค่อยๆ พูดความรู้สึกออกมาอย่างเข้าใจ เรียบเรียงชัดเจน “เขา..หลอกชั้น..เขาเสแสร้งแกล้งทำเป็นคนอื่นตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน..เขาทำได้ยังไง..ทำกับเหมือนชั้นไม่มีความรู้สึก..เขาทำร้ายชั้นอย่างตั้งใจ..ชั้นเกลียดเขา”
“เขานอกใจคุณงั้นเหรอ” กรรมการถามขึ้นอีก
“ถูกนอกใจ ยังไม่ถึงครึ่งที่ชั้นรู้สึกตอนนี้” ภัทรินยิ้มเยาะ
ภัทรินเดินออกมาจากห้องสอบสวน เดินเลื่อนลอย สีหน้าว่างเปล่า เสียงตัวเองที่ตอบคำถามพวกกรรมการยังดังก้องในความรู้สึกไปมา ภัทรินมาหยุดยืนเกาะรั้วริมระเบียงของชั้นพยายามตั้งหลัก แต่แล้วภัทรินก็ฮึดขึ้น แววตาเด็ดเดี่ยวขึ้นมา คิดจะทำอะไรบางอย่าง รีบเดินไป
ที่ห้องทำงานธนาฒน์ ชมนาดนั่งนิ่งใช้ความคิด ในขณะที่ธนาฒน์เดินพล่านไปมาอย่างหวาดกลัว
“พี่ชม จะเอายังไงก็บอกมาเถอะ ถ้าเกิดไอ้ปราณมันแฉเราให้พวกกรรมการฟังแล้ว จะนั่งเฉยๆ รอให้มันแห่มาจับเหรอครับ”
“เธออย่าเพิ่งบ้าให้มาก ถึงมันแฉ ก็ต้องมีการสอบสวนอยู่ดี”
“ผมรู้ แต่เราก็ควรเตรียมทางหนีทีไล่ไว้บ้าง”
“จะหนีเหรอ?! เธอไม่เชื่อว่าชั้นจะทำสำเร็จตามแผนงั้นเหรอธนาฒน์!!”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 23/3
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3