อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 19/4
“อาจมีอาการแทรกซ้อนที่ระบบหายใจ ต้องไปตรวจให้ละเอียดโรงพยาบาล”“ชั้นไม่ไปหรอกค่ะ ชั้นไม่มีเงิน”
“มีกระดาษปากกามั้ย..คุณครับ ผมเป็นหมอ ผมจะเขียนโน้ตให้คุณเอาไปยื่นที่โรงพยาบาลจีแอลเอสนะครับ..แล้วเขาจะดูแลคุณเอง ไม่ต้องเสียเงินสักบาท เชื่อผมนะครับ”
“นี่ครับ” เด็กชายเอากระดาษปากกามาให้
ปราณนต์เขียนโน้ตไปพูดกับเด็กไปด้วย เร่งรีบ แข่งกับเวลา “เราเป็นคนเก่งใช่มั้ย” เด็กชายพยักหน้า “งั้นสัญญากับพี่นะว่าเราจะเป็นคนพาแม่ไปหาหมอ.. และเราก็ต้องให้หมอตรวจด้วยว่าติดไข้จากแม่มาหรือเปล่า” เขาแกล้งกระซิบ “ตรวจเป็นเพื่อนแม่ แม่จะได้ไม่กลัว..โอเค้?”
“เข้าไปหาเลย ไป!!” เสียงธนาฒน์กับพวกดังมา ปราณนต์กับภัทรินตกใจ แต่แล้วอยู่ๆ เด็กชายก็รีบวิ่งออกไป ภัทรินกับปราณนต์ตกใจจะห้ามก็ห้ามไม่ทัน ไม่รู้ว่าเด็กน้อยคิดทำอะไร เป็นห่วง
เด็กชายวิ่งออกมา พวกธนาฒน์ที่มองหาในห้องอื่นๆอยู่ หันมาเห็นเด็กคนงานยืนอยู่ ธนาฒน์จำได้ว่าคือคนเดิมที่เจอมาแล้ว เด็กจ้องพวกธนาฒน์เลิ่กลั่ก
ธนาฒน์จ้องเขม็ง สังเกตอากัปกิริยาของเด็กที่พยายามทำใจดีสู้เสือ “ไอ้หนู มีคนอยู่ในนั้นใช่มั้ย”
เด็กส่ายหน้า ชี้ไปอีกทาง “ไปโน่นแล้ว”
“เหรออออ” ธนาฒน์ไม่เชื่อ พยักหน้าให้ลูกน้องลุยเข้าไป แต่เด็กรีบกางแขนห้าม
“อย่านะ!!!”
ปราณนต์เขียนโน้ตเสร็จ ยัดใส่มือของคนไข้ “ผมเขียนที่อยู่โรงพยาบาลให้แล้ว ไปวันนี้เลยนะครับ”
ภัทรินเห็นคนไข้ลังเล รีบเอ่ยสำทับ “รับเถอะค่ะ เขาเป็นเจ้าของโรงพยาบาลจีแอลเอส..คุณจะได้รับการรักษาฟรีจริงๆ”
“ขอบใจมากนะคะคุณ ขอบใจ”
“งั้นเรารีบไป..” ภัทรินกำลังจะชวนปราณนต์ให้รีบไป แต่ต้องชะงัก เพราะเสียงเด็กคนงานร้องลั่นดังมา!
ลูกน้องธนาฒน์จับตัวเด็กคนงานออก อุ้มออกไป เด็กโวยวาย ดีดดิ้น “ปล่อยนะ!! ปล่อย..เข้าไม่ได้ ห้ามเข้าๆๆ”
ธนาฒน์พยักหน้าให้ลูกน้องอีกคนเข้าไป “ไป” ลูกน้องของธนาฒน์เดินเข้าไปที่ห้องนั้น ถือปืนพร้อม แล้วถีบประตูให้เปิดออก แต่ภายในห้องกลับพบแค่ป้าคนไข้ที่นอนป่วยอยู่เท่านั้น ไม่พบภัทรินหรือปราณนต์
“พวกมันไม่อยู่ที่นี่” ลูกน้องรายงาน
“อะไรนะ!!” ธนาฒน์วิ่งตามไปดู มองรอบห้อง แล้วไปตวาดเอาเรื่องกับคนไข้ “พวกมันไปไหน!! มันอยู่ไหน!!!” คนไข้เหลือบมองหน้าต่างซึ่งปิดอยู่ ธนาฒน์จับได้ รีบตามไปดูที่หน้าต่าง เปิดมันออกไป “มันหนีไปแล้ว ตามไป!”
พวกธนาฒน์จะตาม วิ่งออกมาจากนอกห้อง แต่แล้วทันใดนั้น คนงานชายคนเดิมก็วิ่งกลับมาพร้อมพวกคนงานชายอีกจำนวนหนึ่ง ถือไม้ถือเหล็กเข้ามาครบมือ “หยุดนะ!!!”
พวกธนาฒน์ชะงักที่เห็นพวกคนงานยกโขยงมากันเยอะ พวกธนาฒน์อึกอัก จะขยับไป แต่พวกคนงานทั้งหมดก็ขวางเอาไว้ ดุดัน พวกธนาฒน์สีหน้าไม่สู้ดี ไม่อยากมีเรื่อง ธนาฒน์ได้แต่ฮึดฮัดขัดใจ
ที่ด้านนอกรั้วไซต์ก่อสร้าง ภัทรินกับปราณนต์มุดรั้วออกมาด้านนอก
“ไหวมั้ยคุณ”
“ไหว..แล้วจะไปยังไง”
“เอาเท้ามาใช่มั้ย”
“ตอบดีๆ ไม่ได้เหรอ”
ปราณนต์หันไปเห็นรถบรรทุก 6 ล้อเล็ก ที่มีผ้าใบคลุมปิดส่วนโครงท้ายไว้ ภายในบรรทุกพวกเฟอร์นิเจอร์เก่าข้าวของต่างๆ เห็นว่าคนขับรถยืนคุยกับเพื่อนคนงานอีกคนเป็นภาษาใต้ กำลังส่งทุเรียนเป็นลูกๆ ให้กัน
“เฮ้ย ไปๆๆๆ” ปราณนต์รีบลากภัทริน
“ไปไหน”
“ไปจากที่นี่ก่อน หรือจะให้พวกมันตามมา ไป!”
ปราณนต์ลากภัทรินไปที่รถบรรทุกนั้น พอดีกับคนขับรถวางสายโทรศัพท์ ปีนขึ้นรถไป รถกำลังจะออก ปราณนต์รีบผลักภัทรินปีนขึ้นไปบนรถ แล้วตัวเองก็ปีนตามขึ้นไป มีเสียงดังตุ้บ! คนขับชะงักนิดนึง เหลือบมองกระจกข้างว่ามีอะไรที่ด้านหลังหรือเปล่า แต่ไม่เห็นอะไร ก็ออกรถไปพอดี ปราณนต์ปิดปากภัทรินไว้ให้เงียบๆ พอรถออก ปราณนต์ปล่อยมือ ภัทรินปัดๆ ที่ปาก รังเกียจมืออีกฝ่ายที่สกปรก
อีกด้านหนึ่ง ธนาฒน์กับลูกน้องวิ่งออกมาด้านนอกไซต์ก่อสร้าง มองหาไปรอบๆ แต่ไม่เจออะไรแล้ว
ธนาฒน์เจ็บใจ เครียด เพราะถูกปราณนต์เห็นหมดแล้วว่าตัวเองเป็นคนอยู่เบื้องหลัง
ที่ห้องประชุม บริษัทจีแอลเอส อัณณานั่งจำนนต่อหลักฐาน “ดิฉันไม่มีอะไรจะพูด นอกจากนี้ดิฉันมั่นใจว่าคนที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้การแพทย์เข้าถึงคนที่ด้อยโอกาสอย่างคุณปราณ จะไม่เห็นแก่เงินผลประโยชน์เล็กๆ น้อยๆ ตามเอกสารที่ไม่มีที่มาที่ไปนี้”
สุพจน์ฉุนๆ รำคาญๆ โพล่งสรุป “ผมจะตั้งกรรมการขึ้นมาสอบเรื่องนี้โดยเฉพาะ ถ้ามันเป็นจริง เราจะดำเนินคดีนี้อย่างถึงที่สุด”
“คุณไปแจ้งเจ้านายของคุณ ถ้ามีหลักฐานอะไรก็ให้เอามาแสดงภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง เข้าใจมั้ย” สินธรเอ่ยกับหญิงสาว
อัณณาอึ้ง อึดอัดปนฉุน อยากจะกระชากหน้ากากของสินธร แต่ไม่มีหลักฐานอะไร
อัณณาเดินออกมาด้านนอกห้องประชุม รีบหยิบมือถือขึ้นมากำลังจะกดโทรออก แต่โทรศัพท์ดังขึ้นมาซะก่อน มองรอบตัวว่าไม่มีคน รีบกดรับสาย
อัณณาลดเสียงพอประมาณ “คุณอยู่ที่ไหนณนต์ รู้หรือเปล่าว่าเกิดเรื่อง..อะไรนะ”
ปราณนต์นั่งอยู่ในรถบรรทุก “ธนาฒน์จะฆ่าผม..มันตามผมมาตั้งแต่ที่บริษัทนั่นแหละ..ตอนนี้ผมอยู่กับภัทริน ปลอดภัยดี แต่..ฮัลโหล..อัณณา..อัณณา แบตมาหมดอะไรตอนนี้..นี่คุณ..เอามือถือมายืมหน่อย”
ภัทรินนั่งกดมือถืออยู่เหมือนกัน “คิดว่ามือถือคุณแบตหมดเป็นคนเดียวหรือไง..เฮ้อ ไม่มีที่ชาร์จด้วย..ตาย ถ้าไม่มีมือถือ เราต้องตายแน่ๆ”
อัณณาพยายามกดโทรกลับไป แต่ติดต่อไม่ได้ รู้สักร้อนใจเป็นกังวลยิ่งขึ้น
เวลาต่อมา ธนาฒน์ขับรถแล่นมาจอดหน้าคอนโดชมนาด
ธนาฒน์ลงจากรถมายืนพูดโทรศัทพ์ เครียด กระวนกระวายใจ“พี่ชมอยู่ที่ไหน!! มันเห็นหน้าผมแล้ว..ไอ้ปราณมันรู้แล้วว่าผมหักหลังจีแอลเอส มันต้องเอาผมเข้าคุกแน่..ผมจะทำยังไงดี..” ธนาฒน์ชะงักไป “อะไรนะครับ..คุณปราณถูกกล่าวหาว่ารับสินบนร้อยล้าน..จริงเหรอพี่”
ชมนาดกำลังมาหาสินธรที่บ้าน เธอคุยกับธนาฒน์โดยพยายามข่มความรู้สึกโกรธสินธรเอาไว้ “ชั้นก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณปราณรับสินบนจริงๆ หรือมีใครวางแผนเอาไว้โดยที่ชั้นไม่รู้” หญิงสาววางสาย
สินธรเดินออกมาหาชมนาด ไม่พอใจที่ชมนาดมาโดยไม่ได้นัด “ชั้นเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าจะมาหาที่บ้านให้บอกก่อน”
ชมนาดหันมาจ้อง ตาวาว เขม็งไม่พอใจ “พอดีว่าชมมีเรื่องด่วนมาก และคิดว่าคุณน่าจะทราบอยู่แล้วว่าเรื่องอะไร”
เวลาไล่เลี่ยกัน อัณณาขับรถกลับมาที่บ้านพสุวัฒน์ ขณะกำลังรอให้คนขับรถมาเปิดประตูรั้วให้เข้าไปในบ้าน หญิงสาวมองไปด้านนอก เห็นว่ามีบอดี้การ์ดยืนเฝ้าอยู่ 2-3 คน และถัดไป มีรถจอดอยู่นอกรั้วบ้านอีก 2-3คัน อัณณาแปลกใจว่าคนพวกนี้มาทำไม
อัณณาเดินเข้ามาในบ้าน โดยมีป้าอิ่มเดินตามประกบ “ใช่ค่ะ เป็นคนจากจีแอลเอส เขาบอกว่าได้รับคำสั่งให้มาเฝ้าคนบ้านนี้เอาไว้ยี่สิบสี่ชั่วโมง..เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอคะคุณอัณณา”
“เรื่องใหญ่เลยค่ะป้า”
ปราณเดินลงมาจากชั้นบน “เรื่องอะไร เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องมีคนมาเฝ้าดูบ้านผม”
“ปราณถูกกล่าวหาว่ารับเงินสินบนร้อยล้าน”
“หา../คุณพระ” ปราณและป้าอิ่มตกใจที่ได้ยิน
ปราณรู้สึกเครียดกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
อีกมุมหนึ่ง ที่บ้านของสินธร สินธรเดินแยกออกมาอีกด้าน ชมนาดเดินตามสินธร เอ่ยถามคาดคั้น “ชมได้ยินพวกพนักงานในบริษัทเม้าท์กันว่าคุณปราณรับสินบนร้อยกว่าล้านบาท..เป็นแผนของคุณใช่มั้ยคะ”
“ทุกอย่างก็เป็นไปตามหลักฐานที่ปรากฏ”
“มีหลักฐานการรับสินบนเป็นร้อยล้าน แสดงว่าแผนนี้ไม่ใช่เพิ่งเริ่ม แต่ต้องดำเนินมาสักระยะแล้ว คุณไม่เคยบอกให้ชมรู้เลย”
“คุณอย่ามาตัดพ้อน้อยใจน่ารำคาญน่ะ ถ้าทุกอย่างสำเร็จ ผมไม่ลืมคุณแน่”
“ชมไม่ได้ห่วงว่าถ้าทุกอย่างสำเร็จแล้วคุณจะลืมชมหรือเปล่า..แต่ชมห่วงว่าถ้าแผนของคุณเกิดผิดพลาดขึ้นมา คุณจะทำยังไง”
“ผมก็จะใช้ธนาฒน์มาเป็นแพะ”
ชมนาดพูดดักทางเอาไว้อย่างคนที่อ่านเกมออกทุกอย่าง “ค่ะ ธนาฒน์คือแผนแรก แต่คุณคงจะมีแผนสองที่ไม่บอกใครซ่อนอยู่เหมือนเดิม..แล้วใครล่ะคะคือแผนสองของคุณ”
สินธรไม่ตอบอะไรเพราะแผนสองคือชมนาดจริงๆ แต่พลิกสีหน้ามาออดอ้อน จับมือดึงชมนาดเข้ามากอดจากด้านหลัง “ชมนาด อย่าคิดมากสิ ผมทำทุกอย่างเพื่อเราสองคนจริงๆ นะ”
ชมนาดยืนนิ่งให้สินธรกอด แต่สีหน้าและแววตาได้ตัดสินใจแล้วว่าไม่ไว้ใจสินธรอีก แต่แล้วอยู่ๆ คุณแอ๋วเดินออกมามองหาคนทั้งคู่ ถือชุดสวยที่จะใช้สำหรับใส่ไปงาน
สินธรกับชมนาดมองเห็นคุณแอ๋วพร้อมๆ กัน สินธรจะผละออก แต่ชมนาดจับมือสินธรรั้งเอาไว้ สินธรอึ้งว่าชมนาดต้องการอะไร จะให้คุณแอ๋วเห็นหรือไง? “คุณจะทำอะไร”
ภายในห้องรับแขก ที่บ้านของพสุวัฒน์ อัณณาเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ปราณฟัง
“ทำไมอาสินธรถึงใส่ร้ายผม..เขาเป็นน้องชายของพ่อ เป็นอาแท้ๆ ของผมจริงหรือเปล่า”
“คนที่ฉลาด แต่ควบคุมความฉลาดไม่ได้ ใช้ความฉลาดไปรองรับความทะเยอทะยาน อยากได้ อยากมี อยากอยู่เหนือคนอื่น สุดท้าย เขาจะต้องพบกับความวิบัติ” ป้าอิ่มเอ่ยขึ้น
“กว่าเขาจะวิบัติ หนูกลัวว่าณนต์...” อัณณาเป็นกังวล
“ณนต์ทำไม..ตอนนี้ณนต์อยู่ที่ไหน” ปราณถาม
อัณณาส่ายหน้า “ไม่รู้เหมือนกัน..คุณภัทรมาที่บริษัท บอกว่ามีหลักฐานคดีโกง17 ล้านแล้วอยู่ในคอมฯ แล้วก็พาณนต์ออกไปจากบริษัท..แล้วล่าสุด ณนต์โทรมาบอกว่า ธนาฒน์ตามจะไปฆ่าเขา เขาปลอดภัยดี แต่ยังคุยไม่รู้เรื่อง สายก็หลุดไปก่อน”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 19/4
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3