อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 10/2
อัณณาอยู่ในรถกับพสุวัฒน์กำลังมุ่งหน้ามาที่หอประชุม "ปราณต้องไปที่งานสัมมนาแน่..ณนต์ห้ามเข้าไปในงานเด็ดขาด..จะให้ใครเห็นณนต์กับปราณอยู่ด้วยกันไม่ได้""โอเค งั้นผมจะออกไปเดี๋ยวนี้" ปราณนต์รับคำ หันหลังกลับมา แต่ต้องผงะ เพราะธนาฒน์เพิ่งเดินเข้ามา เจอะหน้ากับปราณนต์จังๆ
"คุณปราณ.." ธนาฒน์เอ่ยทักทาย
ปราณนต์อึ้ง คิดในใจว่าแย่แล้ว แต่วางมาดของปราณออกไป
"อา?” ปราณมองหน้าสินธร พิจารณา ทบทวน “อ้อ คุณเป็นอา..ผมจำเสียงคุณได้..แล้วคุณ.." เขาหันมองชมนาด
ชมนาดกับสินธรมองหน้ากันแปลกๆ งงๆ
"คุณปราณไม่สบายหรือเปล่าคะ" ชมนาดเอ่ยถาม
"ผมก็จำเสียงคุณได้..” ปราณทำท่าระลึก ทบทวนเซ้นส์ของตัวเอง “คุณสองคน..ไว้ใจ..ไม่ได้"
สินธรกับชมนาดอึ้ง ไม่คิดว่าปราณจะพูดออกมาอย่างนี้
"ปราณ ทำไมพูดอย่างนี้" สินธรทำเป็นย้อนถามตกใจ
ปราณยังไม่ทันตอบอะไร อยู่ๆ สตาฟฟ์จัดงานก็รีบพุ่งเข้ามาประกบปราณทันที ดีใจที่ปราณมาถึงแล้ว "คุณปราณคะ งานกำลังจะเริ่มแล้ว หนูขออนุญาตบรี๊ฟลำดับงานอย่างด่วนเลยนะคะ"
"ครับ" ปราณรับคำ
"หลังจากที่ท่านรัฐมนตรีกล่าวเปิดงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว พิธีกรจะเชิญคุณปราณขึ้น เป็นลำดับแรกเลยนะคะ..คุณปราณจะต้องขึ้นด้านข้าง มีบันไดอยู่ ไมโครโฟนที่ใช้ไวต่อเสียงมาก คุณปราณพูดเสียงปกติได้เลยนะคะ"
ปราณมีอาการวืดๆ ตาปรือ พยายามทรงตัวไว้ แต่ยิ่งสตาฟฟ์พูดบรีฟมากเท่าไหร่ เสียงนั้นก็สร้างความน่ารำคาญให้กับปราณมากเท่านั้น
"แล้วไม่ทราบคุณปราณมีอะไรพิเศษที่อยากให้ทีมเวทีเตรียมให้มั้ยคะ..อยากเปิดเพลง หรือฉายภาพขึ้นจอหรือเปล่า หรือโต๊ะเก้าอี้ อยากได้อะไรมั้ยคะ"
ปราณวูบ แต่เอามือจับยันผนังหรือขอบประตูไว้ได้ทัน ไม่ถึงกับล้ม แต่ต้องพยุงตัวเอาไว้ ยกมือโบกไล่อีกฝ่ายไม่ต้องมาดูแล
"งั้นคุณปราณเข้าไปนั่งรอในงานได้เลยค่ะ หนูจะไปดูด้านโน้น" สตาฟฟ์หญิงเอ่ยจบก็แยกไปดูอีกด้านของเวที ปราณพยายามยืนทรงตัว
"ที่หลานบอกอาไว้ใจไม่ได้ หมายความว่ายังไง" สินธรกับชมนาดเข้ามาคาดคั้น ปราณนิ่งไม่ตอบคำถาม "ปราณ!!" สินธรไม่พอใจ คว้ามือดึงตัวให้หันมา ปราณหันกลับมาจ้อง แล้วมีอาการวูบ ทรุดลงไปกองกับพื้นตรงนั้นเลย สินธรกับชมนาดอึ้ง
อีกด้านหนึ่ง ด้านหน้าหอประชุม ปราณนต์อึกอัก อยากจะออกจากงาน แต่ธนาฒน์ยืนขวางอยู่
"คุณจะไปไหน"
"ผม..ผมลืมของไว้ในรถ" ปราณนต์เอ่ยแก้ตัว
"แต่ผมได้ยินคุณพูดโทรศัพท์ว่า..จะออกไปเดี๋ยวนี้..ไปไหนครับ มีเรื่องอะไรเหรอครับ"
"ก็..” ปราณนต์วางท่า “ทำไมผมจะต้องบอกคุณด้วย" ชายหนุ่มเดินแยกออกไป ธนาฒน์แปลกใจ แต่ก็ไม่ติดใจอะไร เดินเข้างานไป
แต่แล้วปราณนต์ก็ชะงัก ฉุกใจคิดได้ "แล้วถ้ามันเข้าไปเจอพี่ปราณล่ะ"
ธนาฒน์เข้างานไปแล้ว ปราณนต์เครียด อยากจะตามเข้าไป แต่ก็กลัวจะถูกจับได้ สับสน ไม่รู้จะทำอย่างไร
ภายในงาน ปราณที่นั่งทรุดกับพื้น พยายามประคองสติ
"ปราณ..หลานเป็นอะไร"
"คุณปราณดูไม่สบายมาก ดิฉันว่าคุณควรจะพักนะคะ" ชมนาดทำท่าเป็นห่วง
อัณณากับพสุวัฒน์เดินเข้างานมาพอดี รีบเข้ามา พอเห็นปราณทรุด รีบวิ่งเข้าไปหา
"ปราณ!!" อัณณารีบเข้ามาดูแลปราณ เห็นหน้าที่ซีดลงไปมาก
"พวกคุณทำอะไรลูกชายผม" พสุวัฒน์เอ่ยถามไม่พอใจ
“เปล่านะคะ เราเห็นคุณปราณอาการไม่ดี เลยตามออกมาดู" ชมนาดรีบปฏิเสธ
อัณณาตัดบท "พวกคุณไม่ต้องห่วงค่ะ อัณจะดูแลปราณเอง ไปเข้างานเถอะค่ะ..คุณท่านคะ พาคุณสินธรกับคุณชมเข้าไปในงานเถอะค่ะ"
"เอ่อ ได้ๆ ฝากเจ้าปราณด้วยนะ..ไปเถอะสินธร คุณชม ไปๆๆๆ" พสุวัฒน์พยายามต้อนสินธรกับชมนาดแยกออกไป
"ปราณ..ไหวมั้ย" อัณณาถามปราณอย่างห่วงใย
พสุวัฒน์พาสินธรกับชมนาดเดินกลับเข้ามาบริเวณหน้างาน สตาฟฟ์ที่ง่วนกับการหาตัวปราณ รีบวิ่งเข้ามา "คุณสินธรคะ..ไม่ทราบคุณปราณหายไปไหนคะ"
"คุณปราณไม่สบายค่ะ..แต่ไม่ต้องห่วง คุณสินธรจะเป็นตัวแทนจีแอลเอสพูดแทนคุณปราณให้ค่ะ..คุณช่วยแจ้งพิธีกรให้ประกาศชื่อด้วยนะคะ นี่ค่ะ ชื่อและนามสกุลคุณสินธร" ชมนาดเอากระดาษปากกาของสต๊าฟมาเขียน
"อ้าว ค่ะๆๆๆ ได้ค่ะ" สตาฟฟ์งงแต่ก็รับคำสั่ง แล้วรีบวิ่งไป
สินธรกระหยิ่มพอใจมาก "พี่พสุคงจะไม่ว่าอะไรนะครับ"
"จะว่าอะไร ชั้นต้องขอบใจนายมากกว่า ขอบใจแทนเจ้าปราณด้วยนะสินธร" พสุวัฒน์ได้แต่ยิ้ม ทำทีเป็นเห็นด้วย
อีกด้านหนึ่ง พนักงานชายกำลังช่วยประคองปราณขึ้นนั่งบนรถเข็น
"ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวดิฉันดูแลคุณปราณต่อเองค่ะ" อัณณาเอ่ยพลางรีบเข็นรถจะพาปราณออกนอกงาน แต่ปราณจับมืออัณณาเอาไว้
"จะพา..ผม..ไปไหน"
"อัณจะพาคุณกลับโรงพยาบาล คุณยังไม่แข็งแรง ทำไมถึงได้ดื้ออย่างนี้" อัณณาดุชายหนุ่ม
"ผมไม่ไป" ปราณดื้อยืนกรานจะอยู่ต่อ
"อัณให้คุณอยู่ไม่ได้ แผนทุกอย่างจะเสียหมด"
"งานนี้..งานของผม..ผมต้องอยู่" ปราณทำท่าจะลุกขึ้น
"ปราณ" อัณณารีบห้ามไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายลุก
"ผมจะไม่ให้ใครมาสวมรอยเป็นผม พาผมกลับไป" ปราณขอร้อง
อัณณาอึ้งที่ได้รู้ความคิดของปราณ แต่แล้วหญิงสาวก็ผงะ เมื่อเห็นธนาฒน์กำลังเดินเข้ามา ต่างมองหน้ากัน ธนาฒน์มองมาที่อัณณา และมองคนที่อยู่ในรถเข็น แต่ไม่เห็นหน้า รู้สึกฉงน สงสัยว่าใคร อัณณารีบเข็นปราณหลบฉากไปอีกด้าน
"เดี๋ยว..ยัยอัณณาอยู่กับใคร" ธนาฒน์สงสัย รีบตามไปดู
อัณณารีบเข็นพาปราณหลบออกมาอีกด้าน มองหาทางหนี ธนาฒน์เองเดินจ้ำไล่ตามมาถึงจุดที่เป็นทางแยก แต่มองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นอัณณาแล้ว ธนาฒน์เซ็งหงุดหงิด แต่พอได้ยินเสียงปรบมือ ก็นึกขึ้นได้ว่างานเริ่มแล้วจึงรีบแยกไป ขณะที่อัณณากับปราณหลบอยู่ในห้องๆ หนึ่งตรงนั้นได้ทันพอดี
ภายในงาน “งานสัมมนาเชิงนโยบาย : ทิศทางและอนาคตการพัฒนาระบบเทคโนโลยีการแพทย์ ประจำปี2557” รมต.หญิงกำลังกล่าวเปิดงานอยู่ที่โพเดี่ยม เสียงรมต.ดังขึ้น
"สุดท้าย ดิฉันก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า..จะได้เห็นประชากรของเราเป็นประชากรที่มีคุณภาพ มีสุขภาพดี เป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาระบบสาธารณสุขของประเทศต่อไป ดิฉันคงต้องฝากทุกท่านช่วยกันนะคะ ขอบคุณค่ะ"
ระหว่างที่รมต.พูด ธนาฒน์ที่นั่งรวมอยู่กับสินธรและชมนาดมองซ้ายขวา ไม่เห็นปราณ "รู้สึกว่าคุณปราณจะไม่อยู่ในงานนะครับ อย่างนี้ ผมต้องเตรียมขึ้นแทนคุณปราณใช่มั้ยครับ"
"ไม่ต้อง" ชมนาดตอบ
"ทำไมครับ" ธนาฒน์งง แต่ยังไม่ทันถาม พอดีรมต.กล่าวจบ ยิ้มสวย ยกมือไหว้สวยงาม แขกภายในงานปรบมือให้เกียรติ สินธรกระชับเสื้อสูท เตรียมตัว ท่าทางตื่นเต้น ยินดี
"ถ้าไม่ใช่ผม แล้วใครจะเป็นตัวแทนจีแอลเอสครับ" ธนาฒน์สงสัย
"คุณสินธร"
"อ้าว แล้วผม.." ธนาฒน์งงๆ
สินธรรีบสวน เอ่ยดักคอ "ทำไม..แกทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง ยังคิดว่าตัวเองเหมาะกับบทเด็กปั้นของชั้นอีกเหรอ" ธนาฒน์อึ้ง ขัดใจ ไม่พอใจ แต่ทำอะไรไม่ได้ เสียงพิธีกรชายเอ่ยดังขึ้น
"ลำดับต่อไป..ผมใคร่ขอเรียนเชิญ..บริษัทที่เป็นผู้นำทางด้านเทคโนโลยีการแพทย์ของประเทศไทย..ที่สามารถขยายตลาดและสร้างการลงทุนทางการแพทย์ในแถบภูมิภาคเอเชียได้อย่างกว้างขวาง และไม่มีแนวโน้มว่าจะหยุด..ให้เกียรติมาพูดถึงภาพรวมของเทคโนโลยีการแพทย์ในประเทศไทย..ขอเรียนเชิญตัวแทนจากบริษัท Good Life Service จำกัด.." สินธรตื่นเต้น มั่นใจ ถึงกับลุกยืนขึ้นก่อนจะได้ยินชื่อตัวเอง "คุณปราณ ปุณณเวชครับ"
สินธรช็อก เหวอ รู้สึกเสียหน้าเพราะแขกในงานมองมาที่สินธรเป็นตาเดียว สินธรเหวอๆหันมาไล่เบี้ยกับชมนาด พสุวัฒน์แอบมองสะใจ
"ทำไมเขายังไม่ได้แก้ไขชื่ออีก" สินธรหันมาโวยวาย
"เอ่อ เดี๋ยวชมไปจัดการให้ค่ะ" ชมนาดกำลังจะลุกเข้าไปแจ้งกับสตาฟฟ์ แต่อยู่ๆ แขกทุกคนในงานต่างพากันลุกยืนหมด และปรบมือต้อนรับปราณนต์ที่อยู่ในสถานะของปราณเดินเข้ามาจากทางเข้าหลัก
สินธรกับชมนาดหันมองตามไป แล้วก็ต้องอึ้ง ที่เห็นปราณ
"ทำไม.." สินธรเอ่ยออกมาอย่างไม่เข้าใจ
พสุวัฒน์แอบสะใจ ลุกยืนปรบมือให้กับปราณนต์เช่นกัน
ปราณนต์เดินขึ้นไปบนตำแหน่ง ประจำที่โพเดี่ยม ยกมือไหว้ กล่าวสวัสดี แล้วเอ่ยขึ้น "สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ผม ปราณ ปุณณเวช กรรมการบริหารบริษัท Good Life Serviceจำกัด รู้สึกเป็นเกียรติมากครับ ที่ได้เป็นตัวแทนของบริษัทมากล่าวในการสัมมนาครั้งนี้"
ปราณนต์ยิ้มพลางส่งสายตามาทางสินธรกับชมนาด สินธรกับชมนาดแค้น ฮึดฮัด ทิ้งตัวลงนั่ง ขณะที่ธนาฒน์แอบสมน้ำหน้าสินธร
ที่สนามบิน กรุงเทพฯ ภัทรินเดินออกมาจากทางออกสนามบิน กำลังพูดโทรศัพท์ภารตีผู้เป็นแม่
“ภัทรมาถึงแล้วค่ะแม่..ค่ะ..ถ้าเจอหมอแล้วภัทรจะรีบโทรบอกนะคะ..แม่ก็ดูแลตัวเองด้วยนะ” ภัทรินวางสาย กำลังจะเดินไป แต่ต้องชะงัก เพราะเห็นปราณนต์ยืนอยู่ “คุณ...” ภัทรินอึ้ง แวบแรกเผลอดีใจเพราะคิดว่าหมอณนต์ แต่แล้วก็ชะงักนึกได้ มองพินิจ รู้ว่าไม่ใช่ คุณปราณ..?”
อ่านละคร ลมซ่อนรัก ตอนที่ 10/2
ลมซ่อนรัก บทประพันธ์โดย นราเกตต์ลมซ่อนรัก บทโทรทัศน์โดย ศักดิ์ชัย
ลมซ่อนรัก กำกับการแสดงโดย ชุดาภา จันทเขตต์
ลมซ่อนรัก ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอนเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ลมซ่อนรัก ผู้จัดโดย ธิติมา สังขพิทักษ์
ลมซ่อนรัก ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสี ช่อง 3