อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 9 วันที่ 9 ต.ค. 56
หรั่งขี่มอเตอร์ไซค์กลับมาพร้อมกับถุงใส่อาหารหลากหลายชนิด ร้องทักเจ๊โอ๋ว่าจะออกไปข้างนอกใช่ไหมให้รอเขาสักครู่ จะได้ติดรถออกไปด้วยกัน แล้วหิ้วข้าวของเข้าไปเก็บในบ้าน ชวนก้อยให้กินขนมจีนน้ำยาเจ้าอร่อยที่เขาซื้อมาฝาก ก่อนจะไปหยิบจานกับขนมจีนมาวางไว้ให้ ก้อยแปลกใจทำไมวันนี้หรั่งเลิกงานเร็ว“ยังไม่เลิกหรอก แต่พอดีมีเวลาว่างก็เลยเอาข้าวเอาน้ำมาส่งให้ไง”
“หรั่งจะซื้อดอกไม้มาให้ก้อย แล้วพอก้อยร้อยเสร็จ หรั่งจะเอาไปส่งให้เอง...ก้อยฟังนะ อยู่ที่นี่ก้อยอยากได้อะไรบอกหรั่ง อยากทำอะไร ทำได้ทุกอย่างเพราะที่นี่คือบ้านของเรา” หรั่งย้ำทีละคำอย่างภูมิใจ...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน ที่สวนอาหารร่มรื่นแห่งหนึ่งย่านบางบ่อ แพรวานั่งฟังตะวันฉายปั้นน้ำเป็นตัวเรื่องที่ตัวเองกำลังเดินหน้าเปิดบริษัทสิ่งพิมพ์และส่งออก โดยจะส่งปลาสลิดเป็นสินค้าตัวแรกไปยังประเทศแถบยุโรป และขอให้แพรวาช่วยจ้างบริษัทของเขาทำหนังสือโปรโมตบริษัทของเธอ เขาก็จะได้เครดิตไปใช้หางานสิ่งพิมพ์ต่อไปได้ไม่ยาก และยิ่งไปกว่านั้น เขาจะได้เรียนรู้งานจากบริษัทของเธอไปในตัว
“จะได้เห็นตัวอย่างการเติบโตของ M.S. Group. แล้วเอามาพัฒนาธุรกิจส่งออกปลาสลิดของพี่ได้เช่นกัน”
“ฟังดูเหมือนพี่ตะวันกำลังจะสมัครงานกับน้องแพรเลยนะ”
“หรือน้องแพรคิดว่าพี่ควรจะสมัครงานกับใครก็บอกได้เลยนะจ๊ะ”
แพรวารับปากจะพูดเรื่องนี้กับพ่อของเธอให้ จังหวะนั้น บริกรยกอาหารมาเสิร์ฟ ตะวันฉายสั่งปลาสลิดสิบกิโลกรัมใส่ถุงเอากลับไปฝากเผ่าลาภ...
กว่าตะวันฉายจะพาแพรวามาส่งที่ออฟฟิศก็เลยเวลาเลิกงานไปนานแล้ว เห็นหรั่งยังเดินเตร่รออยู่ แกล้งใช้ให้เอาปลาสลิดท้ายรถของเขาไปใส่รถแพรวา แล้วย้ำกับแฟนสาวว่าอย่าลืมเรื่องที่คุยกันไว้ ก่อนจะขับรถจากไป หรั่งตำหนิแพรวาว่าออกไปตั้งแต่สิบโมงเช้า ทำไมเพิ่งกลับมาป่านนี้ เท่ากับวันนี้เธอไม่ได้งานอะไรสักอย่าง แพรวาอ้างว่างานของเว้ดดิ้ง เซ็นเตอร์เมื่อเช้าเป็นฝีมือเธอ
“แสดงว่าคุณยังไม่ได้อัพเดทเรื่องงานมหกรรมอัญมณี”
“เดี๋ยวเจ็กฮุยก็มาบอกฉันเองแหละ” แพรวาพูดจบ สั่งให้หรั่งพากลับบ้าน...
ในขณะที่แพรวายังไม่รู้ว่าข้อตกลงที่ทำไว้กับ เวดดิ้ง เซ็นเตอร์เป็นอันล้มเลิก ที่บ้านของหรั่งเกิดเหตุวุ่นวายขึ้น เมื่อบ๊าสน้องชายของโบ้เป็นไข้ตัวร้อน ร้องไห้งอแง ยาแก้ไข้ก็ไม่มีให้กิน ครั้นจะพาไปหาหมอ เท่ห์ไม่ได้เอามอเตอร์ไซค์มาด้วย ก้อยพยายามเช็ดตัวเพื่อลดไข้ให้แต่ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก จะโทร.บอกให้หรั่งซื้อยามาให้ก็ไม่มีโทรศัพท์ ทุกคนต่างมีสีหน้าวิตกกังวล
“เอาไงดีแม่ ฉันกลัวมันจะชักน่ะ” โบ้มองน้องของตัวเองอย่างใจคอไม่ดี
ooooooo
ระหว่างที่เผ่าลาภนั่งดูอัลบั้มรูปถ่ายเก่าๆอยู่กับรำไพที่ห้อง รับแขก เขาไม่ลืมเตือนเธอว่าอย่าเพิ่งบอกอะไรกับลูกไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร พูดยังไม่ทันขาดคำ เจ้าตัวเดินนำหรั่งซึ่งหิ้วถุงใส่ปลาสลิดเข้ามา
“พี่ตะวันมีของฝากคุณป๋าค่ะ เป็นปลาสลิดค่ะ พี่ตะวันเขากำลังจะทำธุรกิจปลาสลิดส่งออก”
เผ่า ลาภนิ่วหน้าแปลกใจ จะส่งออกไปไหน แพรวาเองก็ไม่ทราบ ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าก่อน แล้วจะลงมาเล่าให้ฟัง จากนั้นเธอเดินยิ้มแย้มมีความสุขขึ้นบันไดไปยังห้องนอนตัวเอง
“ถ้ายังไม่ รีบไปไหน ก็นั่งก่อนสินายหรั่ง” เผ่าลาภพูดจบ หันไปพยักพเยิดให้รำไพออกไปก่อน หรั่งรอจนเธอพ้นสายตา จึงถามเขาว่าทราบเรื่องมหกรรมอัญมณีแล้วใช่ไหม เผ่าลาภพยักหน้ารับ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุยโดยส่งอัลบั้มรูปถ่ายให้หรั่งดู ซึ่งส่วนใหญ่ภาพเป็นของเด็กชายในรถเข็น
“คนไหนคือท่านครับ”
“ก็คนที่ นั่งรถเข็น ขาลีบนั่นแหละ ฉันใช้เวลาถึงเก้าปีกว่าจะเดินได้เหมือนคนปกติ เห็นไหม ฉันก็ไม่ได้ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เหมือนกัน...เฮ้อ แต่ตระกูลของฉันมัน เหมือนโดนคำสาป” เผ่าลาภถอนใจ เหนื่อยใจ...
ด้านโบ้ เช็งและเท่ห์ตัดสินใจผลัดกันอุ้มบ๊าสไปหาหมออย่างเร่งรีบ โดยมีน้าเบิ้ม เจ๊โอ๋กับน้องอีกสองคนของโบ้วิ่งตามมาด้านหลัง เช็งหันไปเห็นถึงกับร้องเอะอะว่าตามมาทำไมกันหมดบ้าน
“มากันหมดนี่แหละดี เผื่อขากลับจะได้แวะบ้านผู้ใหญ่เงาะด้วยกันเลย คิดอ่านอะไรจะได้ไม่เสียเวลา” เจ๊โอ๋วิ่งไปอธิบายไปด้วย โบ้ไม่เห็นก้อยตามมาก็ถามหา ได้ความว่าเธอจะอยู่รอหรั่ง...
ทางฝ่ายรำไพ อดเป็นห่วงลูกสาวไม่ได้ เมื่อรู้ว่าตะวันฉายกลับมาทำดีด้วย จะบอกลูกตรงๆ ก็ไม่ได้ว่าสุริยะพ่อของเขาเริ่มตีตัวออกห่างจากพ่อของแกและยังไปถือหาง ศัตรูอย่างแสงเทพอีกต่างหาก เพราะรับปากเผ่าลาภไว้แล้วว่าจะไม่บอกอะไรลูก จึงได้แต่เตือนให้แพรวาเตรียมใจไว้บ้าง วันนี้มีความสุข อาจกลายเป็นทุกข์แสนสาหัสในวันหน้าก็ได้ ดังนั้นไม่ควรจะทุ่มเทและจริงจังไปกับอารมณ์ของตัวเองมากนัก
“น้องแพร ไม่ใช่คนเพ้อเจ้อหรอกน่าแม่ วันนี้น้องแพรยังคุยเรื่องงานกับพี่ตะวันเลยนะ พี่เขาจะขอมาดูงานที่บริษัทคุณป๋า เห็นไหมว่าเราสองคนก็มีสาระเหมือนกัน” แพรวายิ้มหน้าเป็นขณะที่รำไพไม่ค่อยสบายใจนัก...
อีกมุมหนึ่งในห้อง รับแขก เผ่าลาภนำภาพถ่ายพี่น้องสิบสองคนของตัวเองมาแนะนำให้หรั่งรู้จักอย่างอารมณ์ ดี เริ่มจากพี่ชายคนโตที่ชื่อชาตินักรบ เตี่ยของเผ่าลาภหวังจะให้พี่ชายคนนี้สืบทอดกิจการของครอบครัวแต่เขาไม่ค่อย แข็งแรง ป่วยกระเสาะกระแสะ อายุแค่ 38 ปีก็ตาย พี่ชายคนรองที่ชื่อเฮียย้งหรือเผด็จศึก จึงขึ้นมาสืบทอดตำแหน่งแทน เผ่าลาภเป็นลูกคนที่สาม ตามมาด้วยอรทัยหรืออาฮุ้ง จากนั้นเตี่ยกับอาม้าก็มีลูกๆ อีกแปดคน เบ็ดเสร็จแล้วสิบสองคนพอดี คนไหนไม่แข็งแรงก็ล้มหายตายจากไปจนเหลือเท่าที่หรั่งเห็น
“คุณเผด็จศึกเป็นอะไรตายครับ”
“เฮีย ย้งนี่แหละที่พวกเราทุกคนเสียดาย เขาเป็นคนเก่ง เพียบพร้อมไปทุกอย่าง มีพรสวรรค์ในเรื่องเพชรพลอยมาก ทำได้หมดทั้งขุดเอง เผาเอง เจียระไนเอง เขาเป็นคนเลือกที่ดินที่กาญจนบุรีผืนนี้ให้เราซื้อมาทำเหมือง น่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาสได้เห็นการเติบโตของสิ่งที่เขารัก...” เผ่าลาภดูสะเทือนใจผิดจากเมื่อครู่ลิบลับ
“เกิดอะไรขึ้นหรือครับ”
“รถ ของเฮียย้งวิ่งตกเขา อุบัติเหตุหรือฆาตกรรมเราก็ไม่อาจพิสูจน์ได้ ศพของเขาเราก็หาไม่เจอตราบจนทุกวันนี้ เวรกรรมมันก็เลยมาตกถึงฉัน...ฉันต้องขึ้นนั่งเก้าอี้ประธานบริหารแทนเขาจน ได้ ฉันยังไม่รู้เลยว่า ฉันจะพา M.S. ไปได้ไกลอีกสักแค่ไหน เพราะถ้าหมดจากฉันก็ไม่รู้จะมีใครขึ้นมาแทนที่”
“คุณแพรวาไงครับ ถ้ามีคนแนะนำดีๆ...คุณแพรวามีความสามารถ แต่ยังไม่ถูกนำออกมาใช้ ท่านน่าจะดึงส่วนนั้นของลูกสาวออกมาได้”
เผ่า ลาภเห็นมีแต่หรั่งเท่านั้นที่จะช่วยประคับ ประคองแพรวาได้ เขาทักท้วงว่ายังมีตะวันฉายอีกคนหนึ่ง เผ่าลาภได้แต่หัวเราะในลำคอ แล้วตัดบททันที บอกให้หรั่งกลับบ้านได้แล้ว ดึกแล้ว...
ในเวลาต่อมา หรั่งต้องแปลกใจเมื่อกลับถึงบ้านแล้วพบก้อยอยู่เพียงลำพัง แถมไฟฟ้าปิดมืดทั้งบ้าน ถามว่าคนอื่นๆไปไหนหมด ได้ความว่าผลัดกันอุ้มบ๊าสไปหาหมอ หรั่งบ่นอุบถ้าไม่ติดงานคงจะกลับมาทัน พวกนั้นจะได้ไม่ต้องลำบาก แล้วถามเธอว่าจะกินอะไรไหม
“ไม่ล่ะ...หรั่ง พวกนั้นคงไม่กลับมาที่นี่แล้วนะ เขาว่ามันลำบากไม่เหมือนบ้านเดิมของเรา หรั่งจะกลับไปอยู่กับเขาไหม” ก้อยไม่ได้ยินคำตอบอะไร นอกจากความเงียบ
ooooooo
บารมี เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเตรียมเดินทางไปเหมืองโดยบอกกันทิมาแค่ว่าจะไปต่าง จังหวัด เธออดแปลกใจไม่ได้ทำไมต้องเอากระเป๋าไปหลายใบนัก จะไปหลายวันหรือ
“ไป ไหนไม่สำคัญ เอาไว้คุณคอยดูตอนผมกลับมา ผมจะกลับมาพร้อมกับเงินและความสำเร็จ เมื่อถึงวันนั้น คุณจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด กันทิมา” บารมีเข้ามาหอมแก้มเมียรัก แล้วขยับจะไป
“คุณจะไม่ถามฉันสักคำหรือคะว่าฉันจะอยู่ อย่างไร” กันทิมาพูดเป็นนัยๆ แต่บารมีดูเหมือนจะไม่เข้าใจ
“ไม่ ต้องห่วง ผมวางเงินไว้ในลิ้นชักสามหมื่นบาท คุณอยู่บ้านเฉยๆไม่ต้องใช้เงินเยอะอยู่แล้วนี่ คงอยู่ได้น่า” บารมีพูดจบผละจากไป กันทิมามองตามผิดหวังอย่างแรง ก่อนจะวางนิตยสารเกี่ยวกับแม่และเด็กเล่มล่าสุดที่หน้าปกเป็นเด็กทารกลงบน โต๊ะ...
อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 9 วันที่ 9 ต.ค. 56
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายบทประพันธ์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่างสุภาพบุรุษลูกผู้ชาย บทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายกำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผลิตโดย บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายวันเวลาออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.30 น.
ติดตามชมละครเรื่องสุภาพบุรุษลูกผู้ชายได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ