อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 7 วันที่ 4 ต.ค. 56
เมื่อแพรวารู้ข่าวนี้ก็ต่อว่าพ่อตัวเองยกใหญ่ว่าไปทำท่าไหน หรั่งถึงได้ขอลาออกจากงาน เผ่าลาภเชื่อว่าที่เขาทำอย่างนั้น เพราะคิดว่าเหตุการณ์ไฟไหม้ชุมชนจานเดี่ยว บริษัทของเรามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย“แล้วทำไมคุณป๋าไม่พูดไม่อธิบาย โธ่...จะไปตามเขามาทำงานแต่คุณป๋ามัวไปยืนเงียบๆ ใครเขาจะรู้เรื่องล่ะ แสดงว่าคุณป๋าไม่อยากให้เขามาทำงานกับเราใช่ไหมคะ...คุณป๋าไม่เห็นเหรอว่านายหรั่งเขาช่วยน้องแพรได้ ช่วยได้หลายเรื่องด้วย หรือคุณป๋าอยากให้น้องแพรตัวคนเดียวโดดเดี่ยวอยู่ในธุรกิจที่ยุ่งเหยิงนี้ตามลำพัง”
“ใครบอกล่ะ ป๋าหาคนอย่างนี้มานานแล้วรู้ไหม ว่าป๋าตั้งใจจะให้ตำแหน่งอะไรกับเขา” เผ่าลาภหน้าเครียด...
“ที่บริษัท M.S. มันคงร้อนจริงๆขนาดพี่น้องกันเองแท้ๆ ยังแข่งกันแย่งกันแทบเป็นแทบตาย ถ้ากูอยู่ที่นั่นอีกหน่อยอาจเจอหนักกว่านี้ก็ได้ แล้วก้อยล่ะแล้วพวกมึงล่ะจะมาเดือดร้อนไปด้วยโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่”
จังหวะนั้น นายสยามมาจากไหนไม่รู้เข้ามาต่อว่าหรั่งฉอดๆที่ลาออกจากงาน ทำให้เผ่าลาภกับแพรวาเสียใจมาก อย่างน้อยเขาน่าจะนึกถึงจิตใจกันบ้าง เวลาที่คู่พ่อลูกนั่นมีนำใจช่วยเหลือเขา หรือลืมไปหมดแล้ว
“เขาให้น้าหยามมาตามผมกลับหรือครับ”
“ถึงเขาไม่บอกให้มา ฉันก็ต้องมา เพราะฉันรู้ว่าทั้งคุณเผ่าลาภ และคุณหนูแพรวาต้องการนายจริงๆ จะเป็นเพราะความเกรงใจของนายหรืออย่างไรอันนี้ฉันไม่รู้ แต่ฉันบอกนายได้เลยว่าตำแหน่งเลขาฯ เอ็ม.ดี. น่ะไม่ใช่ว่าจะได้มาง่ายนะโว้ย” แม้คำพูดของนายสยามจะทำให้หรั่งตื่นเต้น แต่เขายังฟังนิ่งไม่แสดงอาการใดๆ
ooooooo
ที่ดินหลังเขาท้ายเหมือง M.S. ทำให้เกิดเรื่องขึ้นอีกจนได้เมื่อชาติชายถือวิสาสะเข้าไปส่องกล้องสำรวจอาณาเขตกับผ่อง แล้วถูกกลุ่มจิ๊กโก๋ฝ่ายตรงข้ามเข้ามาตีรวน พูดจายียวนจนทนไม่ได้ชักปืนขึ้นมาจะยิง
ผ่องต้องขอร้องให้เจ้านายใจเย็นๆ อย่าวู่วาม ยังไม่ทันจะชวนกันกลับ เจอนักเลงหัวไม้พวกเดียวกับจิ๊กโก๋ ยกโขยงกันมาเต็มรถกระบะเปิดฉากยิงใส่ ชาติชายกับผ่องพุ่งหลบหลังรถตัวเองได้ทันท่วงที ก่อนจะยิงตอบโต้อย่างดุเดือด สักพักใหญ่ ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันไปคนละทาง...
ทนงศักดิ์ถึงกับเต้นเป็นเจ้าเข้าเมื่อรู้เรื่องการยิงปะทะกัน เรียกชาติชายมาตำหนิว่าเข้าไปสำรวจที่ดินตรงนั้นทำไม รู้ทั้งรู้ว่ามันยังเคลียร์ไม่ลงตัว แล้วจะให้เขารายงานเรื่องนี้ให้เผ่าลาภทราบหรือไม่
“ไม่รบกวนดีกว่า”
“ดี...เฮียแกจะได้ไม่เครียด ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นผมให้เจ้าหน้าที่เคลียร์คู่กรณีให้แล้ว ต่อไปถ้าจะสำรวจพื้นที่กรุณาแจ้งผมก่อนหรือไม่ก็ให้เจ้าต้นไปดูก็ได้ เพราะเจ้าต้นเข้ากับชาวบ้านแถวนี้ได้ดีทุกกลุ่ม เอาตามนี้นะครับ”
“ผมว่าเข้าใจผิดแล้วล่ะ เรื่องนี้ต้องถึงหูเฮียและผมจะเป็นคนรายงานเอง ส่วนเรื่องการสำรวจพื้นที่เป็นเรื่องที่ผมต้องทำต่อไปโดยเร็ว ไม่เช่นนั้นจะไม่ทันกาล ส่วนคุณทนงศักดิ์กับลูกชายเชิญสำรวจเชิญสำรวจไนต์คลับ บาร์ สปา ให้เต็มที่เถอะ และว่างๆ ก็กรุณาหมั่นเช็กพลอยในสต๊อกให้ดี อย่าให้มันกระเด็นออกมาข้างนอกบ่อยนักนะครับ มันดูไม่งาม” ชาติชายแดกดันจบ ผละจากไปทิ้งทนงศักดิ์ให้ยืนอึ้งเพียงลำพัง...
ทางด้านบารมีไม่เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวของตะวันฉายอีกจนได้ คราวนี้เขาอ้างว่าโรงงานผลิตยาบ้าถูกตำรวจบุกทำลาย แท่นปั๊มยาถูกยึดทำให้ไม่มีสินค้าไปส่งใช้หนี้ให้เจ้าหนี้ ต้องให้บารมีไปขอเงินจากเผ่าลาภมาใช้หนี้ให้ ชายผู้สูงวัยกว่ายอมทำทุกอย่างเพื่อทดแทนบุญคุณที่เขาเคยช่วยชีวิตเอาไว้ ยกเว้นอย่างเดียวคือให้ไปขอเงินจากพี่ใหญ่ เพราะไม่มีทางได้แน่ๆ
“เราก็อย่าไปขอตรงๆ สิครับ มีเทคนิคหน่อย เริ่มจาก น้าต้องเข้าไปเป็นพวกเขาก่อน อย่าอยู่ฝ่ายตรงข้ามเขา ยิ่งทำงานกับเขาได้ยิ่งดี จากนั้นพอเขาไว้ใจเรา เรา ก็ค่อยๆดูดค่อยๆสูบเอาส่วนที่ควรจะเป็นของเราออกมาทีนี่แหละ รับรองพวกเราจะรอดไม่มีเละ” ตะวันฉายยิ้มเจ้าเล่ห์ ขณะที่บารมีครุ่นคิดคล้อยตาม...
ในเวลาต่อมา ตะวันฉายไปพบแสงเทพที่ลานจอดรถแห่งหนึ่ง เพื่อรายงานความคืบหน้าเรื่องธุรกิจที่ไหว้วานให้ทำ แสงเทพเห็นแววว่าเขาจะดำเนินธุรกิจด้านมืดได้ดี จึงอยากให้เขาเป็นตัวแทนลงไปติดต่อกับลูกของตนเองที่อยู่ทางใต้ เพื่อสร้างเครือข่ายในอนาคตเอาไว้ ตะวันฉายตอบตกลงทันทีโดยไม่ต้องคิด แสงเทพยิ้มพอใจส่งซองใส่รูปสาวสวยเซ็กซี่ให้ดู
“อาไม่ใช้งานหลานชายเปล่าๆ หรอกน่า...ฝาก แองจี้หลานอาด้วยนะ ลองใช้ดู ติดใจแล้วค่อยมาคุยกัน... อาไปก่อนนะ วันนี้มีนัด” แสงเทพพูดจบเดินไปขึ้นรถตัวเองที่จอดห่างออกไป ก่อนจะแล่นไปรับดวงใจแม่ของแก้มที่ก้าวเข้ามาในลานจอดรถ ตะวันฉายมองตามยิ้มๆ...
ฝ่ายเผ่าลาภจนปัญญาไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี เมื่อได้อ่านจดหมายปฏิเสธตำแหน่งเลขาฯ เอ็ม.ดี.ของหรั่งที่ฝากมาให้ ตัดสินใจสั่งให้นายสยามเอาไปให้แพรวาอ่านอีกทอดหนึ่ง เผื่อลูกจะคิดอะไรดีๆออก...
ทันทีที่อ่านจดหมายปฏิเสธงานของหรั่งจบ แพรวารีบตรงไปหาเขาที่ชุมชนจานเดี่ยว ขอร้องให้รับงานที่พ่อของเธอเสนอให้ และจะแถมบ้านหนึ่งหลังแถวชานเมืองให้ด้วย ขนาดพอเหมาะสำหรับสี่ครอบครัว หรั่งกับเพื่อนๆ จะได้ไม่ต้องดิ้นรนต่อสู้กับการถูกเจ้าของที่ไล่ที่อีก เขาคิดหนัก ก่อนจะถามว่าเลขาฯ เอ็ม.ดี.คืออะไร
“ทำให้ฉันเป็นอย่างที่คุณป๋าต้องการให้เป็น”
หรั่งขอคิดดูก่อน ได้คำตอบเมื่อไหร่จะแจ้งให้ทราบ...
หลังจากทบทวนข้อเสนอของแพรวาอยู่หลายตลบ หรั่งก็ตัดสินใจได้ จึงชวนเท่ห์โบ้ เช็ง น้าเบิ้ม รวมทั้ง เจ๊โอ๋ ไปด้วยกันกับเขาพรุ่งนี้เช้า แล้วขยับเข้าไปใกล้ๆก้อย
“ก้อย เราจะมีที่อยู่ใหม่กันแล้วนะ มันเป็นบ้านหลังใหญ่หลายห้องนอน พวกเราจะไปอยู่ที่นั่นกันหมดเลย มีหรั่ง โบ้ พ่อแม่กับน้องๆมัน ส่วนไอ้เท่ห์ ไอ้เช็ง คงแล้วแต่มัน บ้านหลังนี้เขาให้หรั่งฟรีๆเลยนะก้อย”
“แลกกับอะไรหรือหรั่ง”
“ตำแหน่งเลขาฯ กรรมการผู้จัดการ...ก้อย ถ้าหรั่งทิ้งตรงนี้ไป โอกาสที่หรั่งจะขึ้นมาอยู่อย่างนี้ได้ก็คงไม่มีอีกแล้ว ก้อยคงเข้าใจหรั่งนะ...พรุ่งนี้เราจะไปขอบคุณเขากัน ก้อยไปด้วยนะ”
ooooooo
หรั่งพาก้อย รวมทั้งสามเพื่อนซี้ของเขากับน้าเบิ้มและเจ๊โอ๋เมียน้าเบิ้มไปพบเผ่าลาภกับแพรวาที่บ้านแต่เช้า เพื่อตอบตกลงรับตำแหน่งที่เสนอให้ และเพื่อให้ก้อยได้กราบขอบพระคุณเผ่าลาภที่ทำให้เธอได้มีโอกาสผ่าตัดดวงตา แม้มันจะมีสภาพไม่เหมือนเดิมก็ตาม...
ทุกคนได้รับการต้อนรับจากบ้านมหาโชคตั้งศิริเป็นอย่างดี รำไพสั่งเด็กคนงานให้เอาขนมนมเนย พร้อมเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ นอกจากนี้แพรวายังสอนให้ก้อยได้ไล่คีย์เปียโนเล่น และยังคุยให้ฟังว่าตนเองโดนบังคับให้เรียนดนตรีแทบทุกชนิดตั้งแต่เด็กๆ บ้านหลังนี้มีไวโอลินตั้งหลายตัว ทั้งของพ่อและของลุงของตนเอง
“ก้อยอยากฟังคุณแพรวาเล่นไวโอลินจังเลย”
“เชลโล่ได้ไหม ไวโอลินไม่รู้แม่เก็บไว้ที่ไหน” แพรวาผละจากเล่นเปียโน เดินไปหยิบเชลโล่ที่ตั้งอยู่ใกล้ๆมาเตรียมเล่น ก้อยคุยว่าตัวเองก็เล่นไวโอลินได้ นิดหน่อย เพราะมีติดตัวมาตั้งแต่เล็กๆ แต่ตอนนี้ไฟไหม้พังไปหมดแล้ว แพรวาใจดีอาสาจะสอนให้เธอลองเล่นเชลโล่แทน แล้วจัดท่าทางให้ ก้อยพอมีพื้นฐานด้านไวโอลินอยู่บ้างจึงเรียนรู้ได้ไม่ยาก แพรวาให้เธอสีเชลโล่ส่วนตัวเองไปประจำที่เปียโน
สองสาวบรรเลงดนตรีได้อย่างไพเราะ ผสมผสานกันทั้งๆที่เพิ่งเล่นด้วยกันครั้งแรก คนอื่นๆที่ได้ยินเสียงเพลงต่างเข้ามาฟังอย่างชื่นชม แต่แล้วคันชักของเชลโล่ขาด ทุกคนพากันเสียดายที่เสียงเพลงต้องหยุดลงเผ่าลาภตบมือให้ พลอยทำให้คนอื่นๆ ตบมือตาม แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆก้อย ชมไม่หยุดปากว่าเก่งมาก
“หนูมีพรสวรรค์ด้านดนตรีมากเลยนะ หลังจากวันนี้ฉันจะหาเครื่องดนตรีที่เหมาะสมกับหนูฝากนายหรั่งไปให้นะ บ้านหลังนี้ร้างเสียงดนตรีมานานแล้ว ฉันดีใจจริงๆที่วันนี้หนูมาที่นี่”
“ฉันก็เหมือนกัน หวังว่าเราจะได้เล่นดนตรีด้วยกันอย่างนี้อีกนะ” แพรวาจับมือก้อยมากุมไว้
“ขอบคุณค่ะ คุณแพรวาดีกับก้อยเหลือเกิน ถึงแม้ตาก้อยจะมองไม่เห็น แต่ก้อยรู้สึกได้ว่าคุณแพรวาต้องเป็นผู้หญิงที่น่ารักและสวยที่สุด คงสวยเหมือนเจ้าหญิงแน่ๆเลย ใช่ไหมหรั่ง”
แม้จะเห็นด้วยกับก้อย แต่หรั่งทำได้แค่ยิ้มไม่กล้าแสดงความคิดเห็นใดๆ
ooooooo
อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 7 วันที่ 4 ต.ค. 56
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายบทประพันธ์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่างสุภาพบุรุษลูกผู้ชาย บทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายกำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผลิตโดย บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายวันเวลาออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.30 น.
ติดตามชมละครเรื่องสุภาพบุรุษลูกผู้ชายได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ