อ่าน ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 15 วันที่ 4 ต.ค. 56

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 15 วันที่ 4 ต.ค. 56

ห่านขยำหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นทิ้งถังขยะ แต่เพียงครู่เดียวก็หยิบขึ้นมารีดๆๆ แล้วเพ่งหน้าคุณชายเหมือนจะมองให้เห็นถึงความรู้สึกในดวงตาบื้อดึงหนังสือพิมพ์ออก บอกให้เลิกอ่านได้แล้ว เอาหูฟังสวมให้ห่าน บอกว่าฟังนี่ดีกว่า พลันเสียงเพลง “รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง” ก็ดังขึ้น ห่านฟังแล้วมองหน้าบื้อ บื้อเองก็มองหน้าห่านเหมือนจะบอกความรู้สึกตัวเองผ่านเสียงเพลงแล้วจู่ๆ บื้อก็ดึงหูฟังออก ห่านถามว่าดึงออกทำไมกำลังฟังเพราะๆ อยู่เลย ถามว่าเพลงใครหรือ เสียงเหมือนบื้อเลย

“เสียงฉันเอง” บื้อบอกเขินๆ ห่านดีใจมากชมว่าเจ๋งเลย บื้อจึงตัดสินใจบอก “ฉันกำลังจะเป็น เออ...นักร้อง นักดนตรีด้วย”


“อ๊ายยยยย!!! นายบื้อของฉันจะเป็นศิลปินเว้ย...

นายบื้อของฉันจะเป็นนักร้อง...จะดังใหญ่แล้ว” ห่านโดดกอดบื้อเต้นไปมาอย่างดีใจสุดๆ บื้อยิ้มกว้างทั้งดีใจทั้งเขิน

ooooooo

ที่บ้านคุณชาย...เช้านี้ขณะทุกคนกำลังนั่งทานอาหารเช้าซึ่งมีดาหลากับดารัณร่วมโต๊ะด้วยเป็นประจำ รื่นฤดีดูแลดาหลาเป็นพิเศษ ทักว่าหมู่นี้ดูซูบๆ สงสัยทำงานหนักเกินไป แล้วตักไข่ดาวของตัวเองให้

“แม่โด๊ปให้เอง เบิ้ลสองฟองไปเลยนะจ๊ะ โด๊ปหน่อย”

ฝ่ายชนะศึกทักคุณชายว่าหมู่นี้หน้าตาไม่ค่อยดีเลย คุณชายถอนใจบอกว่ารายได้เดือนที่แล้วของบีเคเค.ตกลงไป 15 เปอร์เซ็นต์ ดาหลาสะดุ้งเล็กน้อยแต่เก็บอาการอย่างเร็ว คุณชายเล่าบ่นๆว่า

“ตั้งแต่คุณพรเพ็ญไม่อยู่ อะไรๆ ก็ดูจะยุ่งยากขึ้นเยอะเลยนะครับ” ดารัณกินปูนร้อนท้องติงว่าพูดอย่างนี้เหมือนจะต่อว่าดาหลา รื่นฤดีรีบแก้ต่างว่า พรเพ็ญดูแลพนักงานทั่วไป แต่ดาหลาตนให้ดูแลเรื่องการเงิน คนละส่วนกัน ขณะนั้นเอง น้องนุชเดินเข้ามา ทุกคนยิ้มแย้มยินดียกเว้นดาหลากับดารัณที่วางมาดทำหน้านิ่ง

“ทำไมวันนี้มาแต่เช้าเลยหนูนุช” ชนะศึกถาม

“นุชตั้งใจจะมากราบลาคุณพ่อคุณแม่น่ะค่ะ คือ...นุชอยากจะกลับไปช่วยที่บ้านดูแลธุรกิจโรงแรมที่สวิตค่ะ ทิ้งมานานมากแล้ว”

“ไอ้นุช...” คุณชายครางออกมาทันใดนั้น ดาหลาทำเสียงเหมือนจะอาเจียนออกมาเพราะเหม็นกลิ่นอาหาร เอ่ยขอโทษแล้วรีบลุกเดินไปห้องน้ำ รื่นฤดีมองตามพูดอย่างเป็นห่วงว่าท่าทางจะไม่สบายหนัก ดารัณขอตัวตามไปดู ครู่เดียวก็มีเสียงโอ้กอ้ากแว่วจากห้องน้ำ น้องนุชนิ่งฟังอย่างสงสัย...

ออกจากห้องน้ำ สองแม่ลูกไปคุยกันในที่ลับตา ดารัณแทบลมจับเมื่อรู้ว่าดาหลาท้อง ถามว่าท้องกับใครเห็นดาหลาหลบสายตาก็เดาออก ปรี๊ดแตกทันที ด่าเบาๆแต่เสียงเข้ม “นังลูกโง่! นังลูกบ้า!! นังลูกไม่รักดี!!!”

วันรุ่งขึ้น น้องนุชนั่งคุยกับคุณชายที่ห้องทำงาน คุณชายบ่นตัวเองว่าไม่น่าพลาด น้องนุชคิดถึงคืนที่เห็นดาหลาไปซื้อยาคุม พึมพำอย่างไม่เชื่อ “ไม่จริง...มันไม่น่าจะเป็นไปได้”

“ทำไมมันถึงไม่น่าจะเป็นไปได้” เสียงดาหลาแหวเข้ามา แล้วเดินเข้ามาแว้ดต่อว่า “ว่าไงคะ คุณน้องนุช ทำไมคุณถึงคิดว่าดาหลาไม่น่าจะท้อง!” น้องนุชกลบเกลื่อนว่าเธอเป็นถึงนางสาวไทยสยามไม่น่าปล่อยให้ท้องก่อนแต่ง “แต่ฉันหมั้นแล้วเดี๋ยวก็แต่งมันก็เหมือนกันนั่นแหละ ว่าแต่คุณเถอะ ไหนบอกว่าจะกลับสวิต ทำไมไม่กลับเสียที มามั่วนั่งคุยกับคู่หมั้นชาวบ้านเขาทำไมไม่ทราบ” ดาหลาพาลกระแชง จนคุณชายบอกว่าตนเป็นคนขอให้น้องนุชอยู่เอง ดาหลาหันขวับถาม “ทำไมคะ ทำไมคุณชายต้องขอให้เขาอยู่ต่อ”

“เพราะผมรักเขา...เขาเป็นเพื่อนรักของผม”

ดาหลาก้าวร้าวว่า ขอให้เป็นเพื่อนจริงๆเถอะ อย่าให้ตนรู้ก็แล้วกัน เอาตายแน่

“มันจะมากเกินไปแล้วนะคุณดาหลา เพื่อนฉันมีปัญหาฉันก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างเพื่อนฉัน” น้องนุชพูดแล้วจ้องหน้าดาหลา “ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายใส่เพื่อนฉันเด็ดขาด”

ดาหลาหลบตาน้องนุชทำเป็นถามว่า ใครร้ายใส่อะไรคุณคุณชาย น้องนุชสวนไปอย่างเอาเรื่องว่า “ก็ไม่รู้ล่ะ แต่ฉันต้องรู้ให้ได้!”

ดาหลาเดินอึ้งๆออกมาใจคอไม่ดีกับคำพูดแปลกๆ ของน้องนุช ระแวงว่าน้องนุชไปรู้อะไรมาหรือเปล่า ก็พอดีมีโทร.เข้ามือถือ พอเห็นชื่อโชว์ก็รีบหลบเข้ามุมลับตาพูดเบาๆ จิกปลายสายว่าโทร.มาทำไม บอกแล้วว่าไม่จำเป็นก็อย่าโทร.!

เป็นสายจากโชค โทร.มาขอเงิน 3 แสน พอดาหลาแว้ดเบาๆ ว่าเพิ่งเอาไป 2 แสน ก็ถูกตวาดว่าจะให้หรือไม่ให้

“ฉันไม่มี!”

“แกไม่มีแต่ไอ้ผัวไฮโซของแกมี ฉันรู้นะ เงินทั้งห้างแกยังเป็นคนคุม โกงมันแค่นี้ขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอก” ดาหลาบอกว่าโกงไปตั้งหลายล้านแล้ว “ไม่รู้ล่ะ! ถ้าชักช้าฉันกดฉึกเดียวคลิปฉาวแกกระฉ่อนแน่ ไม่ได้ขู่นะเว้ย เอาจริง!!”

โชคตัดสายทันที ครู่เดียวก็มีเสียงส่ง MMS มา ดาหลากดดูเป็นภาพบนเตียงอีกแล้ว! เธอกรี๊ดออกมาอย่างแค้นใจ

แอปเปิ้ลตาโตกับสิ่งที่แอบได้ยิน!

ooooooo

ข่าวบื้อจะได้เป็นนักร้องนักดนตรี ทำให้ทุกคนของทั้งสองบ้านตื่นเต้นดีใจเป็นที่สุด

วันนี้บื้อแต่งหล่อสุดเท่จะไปให้สัมภาษณ์รายการวิทยุและไปเยี่ยมสื่อ พอลงมาถูกพรรคพวกแซวก็ยิ้มเขิน ลุงจ๊อดเสนอตัวขอเป็นโชเฟอร์ส่วนตัว โจ๊กฝากตัวเป็นมือกีต้าร์ คุณหนูจ๋าขอเป็นแฟนคลับ เจ๊มะพร้าวเสนอแนวถนัดขอเป็นแดนเซอร์ ส่วนโย่งเสนออย่างภูมิใจขอเป็นบอดี้การ์ด

“แล้วฉันจะเป็นอะไรดีล่ะ” ห่านถามขึ้น แล้วก็เหวอทำหน้าไม่ถูก เมื่อทุกคนพูดพร้อมกันว่า

“ก็เป็นแฟนซุป’ตาร์สิจ้ะ...” แล้วก็พากันโห่ฮิ้วกิ๊วๆกันจนห่านเขิน

เมื่อเดินออกมาส่งบื้อ ห่านบอกว่าตนดีใจกับเขาจริงๆ ที่ความฝันเป็นจริงแล้ว พูดถึงความฝันของตัวเองว่า

“ฉันยังจำได้...ตอนเราเล่นหิมะกัน ฉันบอกนายว่าฉันมีความฝัน...ฝันจะเป็นซินเดอเรลล่า...แต่ความฝันของฉันมันก็ไม่เป็นจริง ไม่เหมือนนาย ความฝันของนายเป็นจริงแล้ว...ฉันดีใจด้วยนะ” พูดแล้วน้ำตาคลอน้อยใจตัวเอง

“ไม่จริงหรอก! ความฝันของฉันมันก็ยังไม่เป็นจริงไปเสียทั้งหมดหรอก” พูดแล้วหยุดมองหน้าห่าน “ฉันยังมีความฝันอีกอย่างนึง...ฉันกำลังรอลุ้นให้มันเป็นจริงอยู่...นานแค่ไหนก็จะรอ...”

ooooooo

แอปเปิ้ลถือว่าตัวเองมีคุณงามความดีที่รับใช้ดาหลาเล่นงานจนห่านกระเด็นไปแล้ว อีกทั้งยังกุมความลับเรื่องโกงเงินห้างไปอีกเป็นล้าน วันนี้จึงเข้าไปหาดาหลาเสนอตัวขอเป็นผู้จัดการห้างฯ

ดาหลาที่ได้ทุกอย่างสมใจแล้ว มองไม่เห็นหัวแอปเปิ้ล พูดเยาะเย้ยเหยียดหยามต่างๆนานาว่าเป็นแค่พนักพงานขายรองเท้าจะมาขอเป็นผู้จัดการห้าง! เมื่อแอปเปิ้ลทิ้งไพ่ตาย เรื่องที่เธอโกงเงินห้าง ดาหลาตกใจมาก แต่ทำไขสือ ด่าแอปเปิ้ลแล้วท้าให้เอาหลักฐานมา เป็นแค่พนักงานกระจอก อย่าสะเออะมาเล่นกับคุณดาหลา

พูดจบดาหลาลุกไป ลืมมือถือไว้ที่เก้าอี้ แอปเปิ้ลตาวาว คว้ามือถือดาหลาไปยิ้มร้ายเจ้าเล่ห์

น้องนุชเริ่มสืบเรื่องของดาหลา เธอถามคุณชายว่าคืนนั้นที่ดาหลาพาเข้าโรงแรมนั้น เป็นวันไหน โรงแรมอะไร พอคุณชายบอก เธอไปที่โรงแรมนั้นทันที โชคดีที่เจ้าของโรงแรมเป็นเพื่อนกัน น้องนุชขอดูเทปวงจรปิดย้อนหลัง เปิดดูไล่ไปจนเจอภาพที่ต้องการ

เป็นภาพดาหลาหิ้วปีกคุณชายเข้าโรงแรม แต่เพราะคุณชายเมามากและตัวใหญ่ ดาหลากวักมือเรียกโชคให้มาช่วยหิ้วปีกคุณชายเข้าห้องแล้วปิดประตูทันที

“คุณดาหลา...” น้องนุชอุทานแทบไม่อยากเชื่อ

เวลาเดียวกัน แอปเปิ้ลรุกฆาตดาหลายืนยันขอตำแหน่งผู้จัดการห้างฯ ถูกดาหลาด่าว่าคิดว่าตัวเองมีดีอะไรถึงกล้ามาขอตำแหน่งนี้ แอปเปิ้ลพูดอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า ตนมีดีแน่! มีดีแบบที่ดาหลาต้องยอมสยบแทบเท้าเลยทีเดียว!

“สำหรับคนที่ไม่เจียมตัวอย่างแก ฝันไปเถอะ! นังพนักงานกระจอก!!” พูดแล้วสะบัดไปเลย

“กระจอกเหรอ! แล้วเจอกัน...นังดาหลา!!”

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 15 วันที่ 4 ต.ค. 56

ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธี
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ