อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 8 วันที่ 6 ต.ค. 56

อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 8 วันที่ 6 ต.ค. 56

บารมีไม่รอช้าเดินตามแผนการที่ตะวันฉายวางไว้ให้ ชวนกันทิมาแวะไปหาลินจงที่โรงสีข้าว อ้างว่าคิดได้แล้ว และอยากจะช่วยพี่ๆน้องๆทำงานบ้าง แต่เรื่องค้าขายข้าวเขาไม่ถนัด อยากไปช่วยงานที่ M.S.JEWELRY มากกว่า ขอร้องลินจงช่วยพูดกับเผ่าลาภให้ที เพราะถ้าให้เขาพูดเอง พี่ใหญ่คงไม่ยอมฟัง

“เฮียก็พิสูจน์ตัวเองให้เขาเห็นสิว่าเฮียมีความตั้งใจจริง”

“ก็อั๊วยังไม่ได้ทำงาน อั๊วจะพิสูจน์อย่างไร...น่าอาจูช่วยหน่อยนะ บอกเขาว่าขอโอกาสให้อั๊ว ไม่เห็นแก่อั๊วก็เห็นแก่เมียอั๊วก็ยังดี” บารมีทำท่าน่าสงสารให้น้องสาวเห็นใจ...


ขณะที่แผนชั่วขั้นแรกของบารมีดูท่าจะราบรื่น นายสยามขับรถพาหรั่งกับโบ้ไปดูบ้านแถบชานเมืองที่เผ่าลาภยกให้ มันเป็นบ้านหลังใหญ่มีพื้นที่กว้างขวาง ปลูกหลบมุมอยู่ในกลุ่มแมกไม้ใบหนา สภาพของบ้านเหมือนไม่มีใครอยู่อาศัยมานานแล้ว แต่ก็ยังดีกว่าบ้านหลังเก่าในชุมชนจานเดี่ยวที่หรั่งกับเพื่อนๆเคยอยู่ โบ้ถึงกับร้องลั่นเมื่อเห็นความใหญ่โตของมัน กระเซ้าว่าเผ่าลาภมีบ้านใหญ่ขนาดนี้แอบมีเมียน้อยหรือเปล่า

“ไม่มี บ้านหลังนี้ซื้อเก็บไว้ตั้งแต่สมัยเฮียย้ง พี่ชายคุณเผ่าลาภ ไม่มีใครอยู่นานแล้ว เข้าไปดูข้างในกัน” นายสยามว่าแล้วเดินนำสองหนุ่มเข้าไปในตัวบ้าน พร้อมกับพาชมสถานที่และแจกแจงให้ฟังว่ามีห้องนอนใหญ่ 4 ห้อง ห้องนอนเล็กๆอีก 3 ห้อง ส่วนห้องน้ำข้างบนมี 2 ห้อง ข้างล่างมี 3 ห้อง

“ไง...พอใจไหมหรั่ง อ้อ...คุณเผ่าลาภฝากของมาให้น้องก้อยด้วยนะ อยู่ในรถแน่ะ”...

เสร็จจากการสำรวจทั่วบริเวณบ้านหลังใหม่แล้ว นายสยามขับรถพาหรั่งกับโบ้มาส่งที่ชุมชนจานเดี่ยว ก้อยชอบใจมากเมื่อได้สัมผัสไวโอลินที่เผ่าลาภฝากมาให้ ยิ่งได้รู้ว่าเป็นของพี่ชายของเขา เธอยิ่งเป็นปลื้มที่เขาดีกับตนเองเหลือเกิน ส่วนโบ้เที่ยวคุยอวดถึงบ้านหลังใหม่ให้เท่ห์ เช็งและน้าเบิ้มฟัง ทุกคนต่างหาว่าโม้ หรั่งจึงต้องเปิดรูปถ่ายของบ้านที่เก็บไว้ในไอแพดให้ดู แล้วถามเท่ห์กับเช็งว่าจะไปอยู่ด้วยกันหรือเปล่า

“กูว่ากูจะขอลองแบบชั่วคราวก่อนได้ไหม แบบเช้าไปเย็นกลับ” เท่ห์ต่อรอง

หรั่งแล้วแต่เพื่อน ส่วนตัวเองจะย้ายไปอยู่ที่ใหม่เมื่อไหร่คงต้องให้ก้อยเป็นคนตัดสินใจ...

ระหว่างที่หรั่งกับเพื่อนๆดูจะพึงพอใจกับบ้านหลังใหม่ที่ได้มา ชาติชายแวะมาที่บริษัทใหญ่เพื่อนำรายงานผลการดำเนินงานที่เหมืองมาให้เผ่าลาภด้วยตัวเอง ท่านประธานดูจะไม่ค่อยชอบใจนักที่งานเดินหน้าช้าเกินกว่ากำหนด ชาติชายอ้างว่าช่วงนี้หาคนงานค่อนข้างยาก ส่วนใหญ่จะรวมตัวกันเรียกร้องค่าแรงงานสูงกว่าเดิมมาก เขาไม่ให้เพราะเห็นว่าจำนวนเงินสูงกว่าความสามารถ

“เขาต้องการประกันความเสี่ยงที่ทำงานกับลื้อหรือเปล่า เพราะไม่รู้วันไหนลื้อจะยกพวกไปไล่ยิงกับใคร”

“ไม่ว่าเฮียจะฟังใครมา ผมขอยืนยันตรงนี้เลยว่าผมไม่เคยระรานใคร แต่ตอนนี้เหมืองของเรากำลังถูกรุกรานและแทรกแซงจากเทพทอแสงทุกวิถีทาง ถ้าเฮียไม่เด็ดขาด เราอาจจะไม่ได้ที่ดินผืนที่เฮียต้องการผืนนั้น”

เผ่าลาภสั่งให้อนุมัติค่าแรงงานเพิ่มตามที่คนงานต้องการเพื่อให้งานสนามกอล์ฟและพิพิธภัณฑ์แล้วเสร็จให้เร็วที่สุด ส่วนเรื่องอื่นๆปล่อยเป็นหน้าที่เขาจัดการเอง ชาติชายไม่เข้าใจ ที่ดินผืนนั้นมีอะไรมากกว่าพลอยดิบหรือ เขาถึงอยากได้หนักหนา เผ่าลาภไม่ตอบได้แต่นั่งนิ่ง

ooooooo

ไม่ได้มีเผ่าลาภเท่านั้นที่รู้ว่าใต้ที่ดินพิพาทมีสายแร่ทองคำและแร่ควอตซ์ แสงเทพเองก็รู้เช่นกันแม้จะไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เกินเก้าสิบเปอร์เซ็นต์แน่นอน เพราะเขาเองก็แอบสำรวจเอาไว้นานแล้ว สุริยะถึงกับบ่นอุบว่าตัวเองพลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไร ที่แท้เผ่าลาภพยายามกันแสงเทพออกไปจากที่ผืนนั้นก็ด้วยเหตุนี้นี่เอง

“ตอนนี้คุณก็เลยจะขอให้ผมช่วยกันเผ่าลาภออกไปก่อน” สุริยะอ่านใจแสงเทพออก

“ถูกต้อง ธุรกิจมันก็อย่างนี้แหละครับ คุณก็ดูแล้วกันว่าใครให้ผลประโยชน์กับพรรคได้มากกว่ากัน พ่อค้าไทยน่าไว้ใจกว่าพ่อค้าจีนนะครับ โดยเฉพาะเรื่องการแบ่งปันผลประโยชน์แบบวิน วิน พวกเราถนัดนักแหละ”

สุริยะรับปากจะนำเรื่องนี้เสนอต่อหัวหน้าพรรคให้ทราบแบบลับๆ แสงเทพหัวเราะชอบใจ ก่อนจะแจ้งว่าได้จองตั๋วเครื่องบินไปเกาหลีใต้ค่ำวันนี้เผื่อเขาด้วยสองที่นั่ง เพื่อที่เราสองคนจะได้คุยเรื่องนี้กันต่อแบบเงียบๆ พร้อมกับชมพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้าแถวๆเมืองปูซาน....

ฝ่ายชาติชายอดเป็นกังวลไม่ได้ที่มากรุงเทพฯ ครั้งก่อนแล้วพบว่าแก้มเพื่อนทอมของตองกับแม่ของเธอมีสายสัมพันธ์กับคนชั่วๆอย่างแสงเทพ เกรงว่าหลานสาวจะตกเป็นเครื่องมือให้กับสองแม่ลูก เขาจึงมาดักรอเธอหน้าโรงเรียนเพื่อขอคุยด้วยตามลำพัง ตองพาน้าชายไปนั่งคุยที่ร้านไอศกรีมใกล้ๆ ชาติชายร้อนใจซักถามหลานสาวว่าคิดจะคบแก้มเป็นแฟน รู้จักหัวนอนปลายเท้าเธอดีแล้วหรือ เป็นลูกเต้าเหล่าใครรู้บ้างหรือเปล่า

ตองสวนทันทีว่าไม่ได้คิดจะแต่งงานกับแก้ม ทำไมต้องสืบประวัติกันด้วย แล้วต่อว่าเขาว่าซักไซ้ยิ่งกว่าพ่อกับแม่ของเธอเสียอีก ชาติชายโต้ว่าอาจเป็นเพราะตนรู้อะไรๆมากกว่าพ่อแม่ของเธอ

“ถ้าอย่างนั้นอากู๋มาถามตองอีกทำไม”

“กู๋อยากรู้ว่าตองกำลังโดนหลอกหรือเปล่า เพื่อนตองกำลังเอาเปรียบตองหรือเปล่า ปิดบังอะไรที่เลวร้ายไว้โดยที่เราไม่รู้หรือเปล่า”

“ทำไมอากู๋ว่าเพื่อนตองอย่างนี้ล่ะ อากู๋เคยมีเพื่อนไหม เพื่อนดีๆน่ะ เพื่อนตายน่ะเคยมีไหม ตองว่าอากู๋ต้องไม่เคยมีแน่ๆ เพราะอากู๋เป็นแบบนี้นี่เองถึงไม่มีใครคบ” ตองต่อว่าจบ เดินออกจากร้านไปอย่างขุ่นเคือง คว้ามือแก้มที่ยืนรออยู่หน้าร้านพากันวิ่งหายไปในฝูงชน ชาติชายได้แต่นั่งทอดถอนใจอยู่ตรงนั้น

ooooooo

ในเวลาเดียวกัน ณ ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งกลางกรุง อรจิรากำลังอ่านข่าวของแพรวาในคอลัมน์ซุบซิบ จากหนังสือพิมพ์ให้เจ้าตัวที่นั่งอยู่ข้างๆฟังว่า

“สาวไฮโซฯออกทีวี ตอนแรกตอบติดๆขัดๆ แค่พักโฆษณากลับมาอีกที ตอบได้อย่างน้ำไหลไฟดับเล่นเอาพิธีกรถึงกับอึ้ง นี่แหละลูกล่อลูกชนของคนรุ่นใหม่ ไม่รู้ว่ามียาดีอะไรใกล้ๆตัวหรือเปล่าหนอ”

แพรวายอมรับว่ามียาดีจริงๆ ยาที่ว่าก็คือหรั่งนั่นเองที่ช่วยให้เธอผ่านพ้นการสัมภาษณ์มาได้ด้วยดี

“แล้วนัดเลี้ยงฉลองใหญ่กันหรือยังล่ะ”

“ฉลองอะไร เกือบจะได้ช่วยนายหรั่งดับไฟล่ะสิไม่ว่า รู้ไหมฉันไม่เคยเห็นไฟไหม้ใกล้ๆเท่านี้มาก่อนเลยในชีวิต น่ากลัวมาก ยิ่งเห็นหน้าชาวบ้านในนั้นด้วยยิ่งน่าสงสารใหญ่เลย กลับบ้านฉันต้องสวดมนต์ไหว้พระขออย่าให้เกิดมาเป็นคนยากคนจนอย่างนั้นเลย”

“ตกลงเรื่องโรงเรียนที่เราดูมาให้ก็เป็นอันว่าไม่เรียนต่อแล้ว จะอยู่ทำงาน”

แพรวาอยากจะทำอะไรให้คุณป๋าบ้าง ขนาดหรั่งซึ่งเป็นคนอื่นแท้ๆ ยังอุตส่าห์มาช่วยงานอย่างเต็มใจ เธอเป็นลูกกลับไม่ใส่ใจ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น อรจิรากระเซ้าว่าวันนี้นั่งฟังแพรวาพูดถึงแต่หรั่ง แล้วเอาตะวันฉายไปไว้ไหน มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า แพรวาส่ายหน้า

“ฉันไม่ได้เจอเขาตั้งแต่วันที่เธอไปแล้วล่ะ อะไรก็ไม่รู้นึกจะโผล่ก็โผล่มาทำเซอร์ไพรส์แล้วก็เงียบไปเลยติดต่อก็ไม่ได้ ฉันก็เลยเลิกตามเขาเลย เขาจะได้รู้บ้างว่าเวลาที่ไม่มีฉัน เขาจะเป็นอย่างไร”แพรวางอนไม่เลิก...

คนที่แพรวาบ่นถึงไม่ได้รู้สึกรู้สมอะไรเมื่อเวลาที่ไม่มีเธออยู่ใกล้ๆ เพราะมัวแต่ไปนั่งจีบแองจี้หลานสาวแสนสวยของแสงเทพอยู่ริมสระว่ายน้ำในโรงแรมหรูแห่งหนึ่งที่ต่างจังหวัด ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาประกอบกับมีปากเป็นเอกอยู่แล้วทำให้ตะวันฉายจีบเธอติดได้ไม่ยาก...

ระหว่างที่ตะวันฉายกำลังสานสัมพันธ์อยู่กับแองจี้ แสงเทพนำรถตู้มารับสุริยะที่บ้านเพื่อเดินทางไปสนามบิน สุริยะบ่นเสียดายที่หัวหน้าพรรคไม่ได้เดินทางไปด้วยแต่นับว่ายังเป็นโชคดีของแสงเทพที่ท่านให้เขาเป็นคนตัดสินใจทุกเรื่องให้จบที่ปูซานได้เลย แสงเทพดีใจมากที่ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี

“แต่คุณอาจจะเหงากว่าผมหน่อยนะเพราะทริปนี้ผมมีคนรู้ใจไปด้วย” สุริยะว่าพลางหันไปมองโฉมฉายที่ตามมาสมทบกับทั้งคู่ซึ่งยืนคุยกันอยู่ที่รถตู้ แสงเทพยิ้มอย่างมีเลศนัย พร้อมกับเปิดประตูรถตู้ให้ดวงใจลงมา

“ผมก็มีคนรู้ใจของผมไปด้วยเหมือนกันนะครับ นี่คุณดวงใจครับ”

“โถ นึกว่าใคร ล็อบบี้ยิสต์ตัวแม่นี่เอง” สุริยะทักทายอย่างเป็นกันเอง...

ด้านเผ่าลาภกลับถึงบ้านด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเมื่อรู้ข่าวว่าสุริยะไปดูงานที่เกาหลีใต้กับแสงเทพ บ่นให้รำไพที่มารอต้อนรับฟังว่าไม่น่าประมาท ปล่อยให้ศัตรูฉกตัวสุริยะไปเจรจากันอย่างลับๆ นอกประเทศแบบนี้

“คุณคิดว่าคุณสุริยะกำลังจะย้ายไปถือหางข้างโน้นหรือคะ” รำไพพลอยไม่สบายใจไปด้วย จังหวะนั้นแพรวายกแก้วใส่น้ำเย็นมาให้พ่ออย่างเอาใจ ก่อนจะถามว่าหรั่งกับพวกไปดูบ้านหลังใหม่หรือยัง เผ่าลาภเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ต้องถามนายสยามดูเอง

“เรียบร้อยแล้วครับ แต่จะย้ายเมื่อไหร่ นายหรั่งยังไม่ได้บอกครับ” นายสยามรายงาน...

หรั่ง ก้อย โบ้ และครอบครับของโบ้ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังใหม่ในค่ำวันเดียวกัน แต่กลับต้องเจออุปสรรค เพราะไฟฟ้าเกิดช็อต ทำให้ไฟดับทั้งบ้านต้องจุดเทียนไขแทน หรั่งเดินนำก้อยจะพาขึ้นไปที่ห้องนอน แต่กลับสะดุดบันไดหัวเกือบทิ่ม หันมาเตือนเธอให้ก้าวระวังๆ

“หรั่งไม่ต้องห่วง ไฟดับหรือไม่ดับ มันก็เหมือนกันสำหรับก้อย”

ooooooo

ลินจงมาหาเผ่าลาภที่บ้านแต่เช้าเพื่อช่วยพูดเรื่องที่บารมีจะขอมาทำงานที่ M.S.JEWELRY เขาอดตำหนิไม่ได้ทำไมบารมีไม่มาของานทำด้วยตัวเอง

“ก็คงกระดากนั่นแหละเฮีย แต่เท่าที่ดู เขาก็กลับ เนื้อกลับตัวดีขึ้นเยอะแล้วนะ เฮียหาตำแหน่งอะไรให้เขาหน่อยเถอะ เขาอุตส่าห์มาเอ่ยปากอยากทำงานกับฉันอย่างนี้แล้ว” ลินจงช่วยเชียร์บารมีเต็มที่

“ไปไหนไม่รอดล่ะสิ ถึงได้กลับมาหาอั๊ว” เผ่าลาภบ่นอย่างมีอารมณ์

“เฮีย...อารมณ์เสียมันก็เสียกับตัวเองเปล่าๆ ยังไงก็ช่วยหางานให้เขาสักตำแหน่งเถอะ เอาตำแหน่งอะไรก็ได้ที่ไม่ทำให้เสียหายน่ะ”

“ตำแหน่งที่เสียหายน้อยที่สุด...เซลส์ละมั้ง” เผ่าลาภเสียงเข้ม...

บารมีถึงกับโวยลั่นเมื่อรู้ว่าเผ่าลาภจะให้ทำงานเป็นเซลส์ ไม่วายยังแดกดันว่าถ้าอย่างนั้นน่าจะส่งเขาไปเป็นยามเฝ้าที่จอดรถเสียเลยจะได้สิ้นเรื่อง เผ่าลาภให้เขาเสนอมาว่าอยากจะได้ตำแหน่งอะไรแล้วโยนชาร์ตแสดงสายงานภายในบริษัทให้ดู บารมีชี้ไปที่ตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายขายภายในประเทศ

“ลื้อจะเอาตำแหน่งนี้เลยหรือ แล้วคนที่เขาทำอยู่ตำแหน่งนี้ล่ะ ลื้อจะให้เขาไปอยู่ไหน”

“ก็เป็นเซลส์ไง” บารมีกวนประสาทไม่เลิก เผ่าลาภยอมไม่ได้เด็ดขาดถ้าจะรับเขาทำงานแล้วต้องไล่ใครออกหรือลดตำแหน่งของใครที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่เช่นนั้นคนอื่นจะมองตนเองไปในทางไม่ดี และถ้าบารมียังงอแงเรื่องมาก เลือกงานอย่างนั้นอย่างนี้อยู่อีกก็อย่าทำดีกว่า แม้แต่ตำแหน่งเซลส์ เขาก็ไม่ให้ทำ

“ถ้าอย่างนั้น มีตำแหน่งไหนบ้างที่อั๊วทำได้โดยเฮียไม่ต้องไล่ใครออกไปล่ะ”

“ยาม” เผ่าลาภเสียงดังฟังชัด บารมีฉุนขาดลุกออกไปทันที ยังไม่ทันจะเดินออกจากตัวอาคารของบริษัทเจอหรั่งที่เพิ่งมาถึงพอดี ทั้งสองคนยืนประจันหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร บารมีเป็นฝ่ายหาเรื่องก่อน ถามอย่างยียวนว่ามองอะไร แล้วเดินกระแทกไหล่หรั่งออกไป ชายผู้อ่อนวัยกว่าได้แต่มองตามอย่างเจ็บแค้นใจ...

ครู่ต่อมา หรั่งมาขอพบเผ่าลาภเพื่อจะเรียนถามว่าตำแหน่งเลขาฯเอ็ม.ดี.ที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ต้องทำอะไรบ้าง เผ่าลาภยังนึกไม่ออก แต่ตอนนี้ให้เขาไปช่วยแพรวาเหมือนเดิมก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที...

ทันทีที่แพรวาเจอหน้าหรั่ง ตำหนิว่ามารับตำแหน่งใหม่วันแรกก็มาสายเสียแล้ว เขาต้องขอโทษด้วยบังเอิญเมื่อคืนไฟช็อต เช้านี้ต้องซ่อมสายไฟที่บ้านก็เลยทำให้มาทำงานสาย แพรวาอยากรู้ว่าบ้านใหม่เป็นอย่างไรบ้าง ก้อยชอบหรือเปล่า หรั่งยังไม่ทันจะว่าอะไร อรทัยถือโบรชัวร์เข้ามาในห้องเสียก่อน

“แพรวา ไปตามงานมหกรรมอัญมณีโลก โปรเจกต์ของอาฮุยให้อาโกที อาฮุยเขาไปดีลกับบริษัทเวดดิ้ง เพื่อให้มาเป็นพาร์ตเนอร์กับเรา เผื่อว่าอนาคตเราอาจจะทำบาร์เตอร์ผูกกันยาวๆได้ เพราะเขาก็อยากจะใช้เครื่องประดับของเราไปบริการลูกค้าเหมือนกัน อาฮุยเขาจะไปรอเจอเราที่โน่นเลยนะ”

“แล้วน้องแพรต้องทำอะไรบ้างคะ”

อรทัยให้แพรวาแค่ไปนั่งทำหน้าสวยๆให้ทางนั้นเห็น อย่างอื่นปล่อยให้กัมปนาทหรืออาฮุยคุยเอง ถ้าเกิดมีอะไรไม่แน่ใจก็ให้กลับมาปรึกษาเธอก่อน อรทัยยื่นโบรชัวร์ให้หลานสาวแล้วกลับออกไป แพรวาถือโอกาสชวนหรั่งไปงานนี้เป็นเพื่อน...

ทางด้านบารมีรีบโทร.ไปรายงานตะวันฉายที่กำลังอยู่บนเตียงนอนกับแองจี้ว่าแผนการล้มเหลวไม่เป็นท่า เผ่าลาภจะให้เขาไปทำหน้าที่เซลส์ ทั้งๆที่เขาตั้งใจจะขอเป็นผู้อำนวยการฝ่ายขาย เผื่อจะได้ยักย้ายถ่ายเทสินค้าหรือเปลี่ยนออเดอร์เปลี่ยนสต๊อกได้ แต่เผ่าลาภไม่ยอมให้เป็น ตะวันฉายแนะให้ไปทำงานที่เหมืองพลอย เขาไม่อยากไปทำที่นั่น เพราะชาติชายดูแลอยู่ เราสองคนไม่ค่อยกินเส้นกันนัก

“ก็ยิ่งดีสิครับ คนถูกกันจะไปโกงมันทำไม ผมว่างานเหมืองนี่แหละเหมาะกับน้าบารมีมาก โอเค ผมจะรีบกลับกรุงเทพฯให้เร็วที่สุด แล้วค่อยคุยกันนะครับ” ตะวันฉายวางสาย แองจี้ซึ่งกำลังแต่งตัวอยู่ หันมาทักท้วงทันที ไหนว่าจะอยู่ต่ออีกคืนหนึ่ง ตะวันฉายเห็นเธอจะรีบไปแล้วเขาจะอยู่กับใคร แองจี้ไล่ให้ไปหาเอาใหม่แถวสระว่ายน้ำ ตะวันฉายปากหวานตามนิสัยว่าอยู่กับใครก็ไม่เหมือนอยู่กับเธอ

“งั้นก็ตามฉันให้ทัน หาฉันให้เจอแล้วกันนะ” แองจี้เข้ามาจูบตะวันฉายแล้วออกจากห้อง เขามองตามครู่หนึ่งก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโทร.สั่งดอกไม้ส่งไปให้แพรวาที่ออฟฟิศ

ooooooo

เนื่องจากผู้จัดการเว้ดดิ้ง เซ็นเตอร์ชื่นชอบแพรวาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว การที่อรทัยส่งเธอมาช่วยกัมปนาทครั้งนี้ จึงทำให้การเจรจาธุรกิจของทั้งสองบริษัทเป็นไปด้วยดี ผู้จัดการตกลงใจจะเซ็นสัญญาร่วมเป็นคู่ค้ากับทาง M.S. JEWELRY และถือโอกาสชักชวนแพรวามาเป็นนางแบบกิตติมศักดิ์ให้กับทางร้านด้วย...

ในขณะที่แพรวาและกัมปนาทได้คู่ค้ารายใหม่มาร่วมงาน ตะวันฉายกำลังเช็กเอ้าต์ออกจากโรงแรมที่พัก รสสุคนธ์ตามเข้ามารายงานว่าสินค้าลอตใหม่จะผ่านด่านเข้ามาคืนนี้ ตรงเวลาและครบตามจำนวนที่สั่ง

“ถ้าอย่างนั้นของฝากของพี่รสก็ครบตรงเวลาเช่นกัน” ตะวันฉายว่าแล้วส่งกระเป๋าถือแบรนด์เนมสุดหรูให้รสสุคนธ์เสมือนเป็นของฝากจากต่างประเทศ ทว่าภายในนั้นบรรจุเงินสดอัดไว้แน่น “ถึงบ้านค่อยนับนะครับ...อ้อ...มีอีกเรื่องหนึ่ง ผมอยากได้โปรเจกต์ Jewelry on the beach ของบริษัท M.S. มาทำเอง พี่รสจัดการให้หน่อย”

“แล้วจะไม่ผิดใจกับหนูแพรวาหรือคะ”

“เรื่องนั้นผมจัดการเองได้ รับรองเอาอยู่” ตะวันฉายยิ้มเจ้าเล่ห์...

ระหว่างนั่งรถกลับออฟฟิศ แพรวาแนะให้หรั่งเปลี่ยนชื่อ ให้ยาวกว่าและเพราะกว่าชื่อเก่า เวลาที่เธอแนะนำให้ใครต่อใครรู้จักเขาจะได้ฟังแล้วภูมิฐาน และที่สำคัญเธอจะได้ไม่ต้องอายคนอื่น

“ต้องชื่ออย่าง สุริยะหรือตะวันฉาย อย่างนี้ใช่ไหมครับถึงจะภูมิฐาน ถึงจะไม่อาย แล้วผมต้องเปลี่ยนนามสกุลด้วยหรือเปล่าครับ” หรั่งประชดประชัน แพรวาไม่ได้อยากให้เขาเปลี่ยนนามสกุล เพราะนามสกุลของเธอเองก็ไม่ได้ไพเราะแถมยังยาวเป็นวา เขาเชื่อว่าอีกไม่นานเธอก็จะได้เปลี่ยนนามสกุล

“เดี๋ยวนี้ผู้หญิงแต่งงานแล้วไม่ยอมเปลี่ยนนามสกุลมีเยอะแยะไป ผู้ชายมาใช้นามสกุลผู้หญิงยังมีเลย”

“ผู้หญิงกับผู้ชายมักจะมองอะไรต่างกัน”

“ผู้หญิงละเอียดอ่อนกว่า อย่างเวลาผู้หญิงงอนผู้ชาย มักจะไม่รู้เรื่องไม่รู้จักง้อ มารู้ตัวอีกทีก็เลิกกันเสียแล้ว”

“แปลว่าเขารักไม่จริงมากกว่าครับ” คำพูดของหรั่งทำให้แพรวานึกถึงตะวันฉายขึ้นมาทันที...

อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 8 วันที่ 6 ต.ค. 56

สุภาพบุรุษลูกผู้ชายบทประพันธ์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย บทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายกำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผลิตโดย บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายวันเวลาออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.30 น.
ติดตามชมละครเรื่องสุภาพบุรุษลูกผู้ชายได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ