อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 11 วันที่ 14 ต.ค. 56
คำสั่งปลดอรทัย ทนงศักดิ์ กฤษฎา รวมทั้งบารมีและสุชาติถูกปิดไปทั่วออฟฟิศทั้งที่บริษัท M.S. Group. บริษัท M.S.JEWELRY และที่สำนักงานเหมือง นอกจากนี้ ยังมีการประกาศแต่งตั้งให้ชาติชายขึ้นเป็นผู้จัดการฝ่ายโรงเจียระไน และแต่งตั้งกัมปนาทขึ้นเป็นผู้จัดการทั่วไปแทนตำแหน่งของอรทัยที่ว่างลง“และเนื่องจากคุณเผ่าลาภ มหาโชคตั้งศิริ ล้มป่วยอย่างกะทันหัน จึงแต่งตั้งให้นางสาว แพรวา มหาโชคตั้งศิริ รักษาการแทนในตำแหน่งกรรมการผู้จัดการนับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
การปิดประกาศคำสั่งปลดครั้งนี้ สร้างความไม่พอใจให้กับอรทัยและพวกเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะกฤษฎาหาว่าเผ่าลาภไม่ไว้หน้ากัน แทนที่จะเก็บเรื่องนี้เอาไว้เงียบๆ อรทัยสั่งให้ลูกชายหุบปาก ที่เรื่องราวบานปลายใหญ่โตก็เพราะเขาเป็นต้นเหตุ ใครสั่งใครสอนให้ขโมยพลอยในสต๊อก กฤษฎาโยนบาปไปให้บารมีทันที
อรทัยพาลไปหมดเล่นงานลูกตัวเองไม่พอ เจอหน้าชาติชายก็หาว่าเป็นตัวการยุยงให้เผ่าลาภไล่พวกตนออกเพื่อตัวเองจะได้เป็นใหญ่ เขาไม่อยากมีเรื่องด้วยเดินหนีไปอีกทางหนึ่ง โชคไม่ดีเจอบารมีเดินมาพอดี
“ดีใจด้วยเว้ยอาเหลียง ลื้อมันเริ่มจะมีโชคกับเขาบ้างแล้วนี่หว่า แต่อย่าเพิ่งแน่ใจไปว่านี่จะเป็นโชคดีเพราะสุดท้ายมันอาจจะเป็นโชคเลือกก็ได้นะเว้ย” บารมีแดกดันจบ ผละจากไป...
การล้มป่วยของเผ่าลาภครั้งนี้ทำให้สุริยะคิดจะเฉดหัวเขาออกจากกรรมการบริหารพรรคโดยใช้ข้ออ้างเรื่องสุขภาพ ที่สำคัญเขามีประโยชน์ต่อพรรคน้อยเกินไป และยังเตือนให้ลูกชายบอกเลิกแพรวาได้แล้ว ตะวันฉายยอมทำตามที่พ่อต้องการ แต่มีข้อแม้ว่าต้องยกประทานบัตรที่ดินหลังเขา ติดเหมือง M.S. ให้แสงเทพ
“แกยังไม่ได้เป็นนักการเมืองเต็มตัวเลย หัดต่อรองถึงขนาดนี้เชียวหรือ” สุริยะยิ้มพอใจ ระหว่างนั้นบารมีโทร– ศัพท์มาหาตะวันฉายซึ่งเดินเลี่ยงออกมารับสายห่างจากพ่อ เขารายงานว่าโดนเผ่าลาภไล่ออกจากงานแล้วยังไม่ทันจะได้อะไรสักเท่าไหร่ พลอยที่ขโมยมาก็ได้แค่ไม่กี่ก้อน
“แล้วทีนี้จะทำอย่างไรล่ะ หนี้สินที่ต้องหามาใช้เขาล่ะ จะทำอย่างไรดี” บารมีคร่ำครวญ...
ในเวลาเดียวกัน ที่บริษัท M.S.JEWELRY แพรวามืดแปดด้านไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี หรั่งแนะให้เธอเรียกประชุมพนักงานและผู้บริหารทั้งหมด เพื่อแจ้งสถานการณ์ของบริษัทให้ทราบว่า บริษัทของเรายังมั่นคงและเราจะเดินหน้าต่อไปตามแนวทางที่เผ่าลาภวางไว้และให้บอกพวกนั้นว่าอาการของท่านไม่ได้เลวร้ายอะไรมาก ขอให้ทุกคนอย่าตกใจ จงทำงานในหน้าที่ความรับผิดชอบของตัวเองให้ดีที่สุด แพรวาขอร้องให้เขาช่วยพูดแทน
“ไม่ได้หรอกครับ มันไม่ใช่บริษัทของผม มันเป็นของคุณ...คุณต้องพูด คุณต้องแสดงให้เห็นว่าคุณเป็นผู้นำ ผมแจ้งคุณกัมปนาทให้ทราบแล้ว ส่วนคุณชาติชายมาไม่ได้ต้องดูแลความเรียบร้อยที่เหมือง”
แพรวาไม่มั่นใจตัวเองจะทำได้ แต่หรั่งมั่นใจเกินร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเธอทำได้แน่นอน...
การกล่าวในที่ประชุมพนักงานและผู้บริหารของแพรวาทำได้ไม่มีที่ติ ทำให้ทุกคนมีขวัญและกำลัง พร้อมจะปฏิบัติงานในหน้าที่ของตัวเองได้เหมือนเดิม หรั่งอดภูมิใจในตัวแพรวาไม่ได้
ooooooo
แม้เหตุการณ์ที่ M.S.JEWELRY จะราบรื่น แต่ที่เหมืองกลับวุ่นวาย อรทัยใช้เงินจ้างคนงานให้ลาออกจากงาน เหลือเพียงผ่องกับลูกน้องอีกเกือบสิบคนและนักธรณีวิทยาเท่านั้นที่ไม่ตกเป็นเครื่องมือของเธอ ชาติชายอยากรู้ว่าคนงานที่เหลืออยู่ไหนกันหมด ผ่องรายงานว่าไปช่วยกันเปิดหน้าดินตรงที่ดินหลังเขาตามที่เขาสั่ง
“กูยังไม่ได้สั่งเลย ฟังมาจากใคร”
“ไม่รู้ ก็ไอ้พวกคนงานมันพูดกันว่าเฮียสั่งให้เร่งมือ เดี๋ยวจะไม่มีพลอยขาย พวกมันก็เลยรีบพากันไปลุย”
ชาติชายโวยลั่น ทางเรายังไม่ได้จ่ายเงินค่าที่ดินแล้วจะไปเปิดหน้าดินได้อย่างไร...
หลังจากเลิกประชุมพนักงานและผู้บริหารของบริษัท หรั่งเข้าไปกระซิบบางอย่างกับแพรวาซึ่งพยักหน้ารับ จากนั้น เธอหันไปขอให้กัมปนาทช่วยหาทางปล่อยพลอยดิบที่ยังพอจะมีเหลือให้ด้วย
“น้องแพรเช็กแล้ว ดูเหมือนว่าเรากำลังต้องการเงินอย่างเร่งด่วน เพื่อใช้เก็บงานสนามกอล์ฟ งานขยายเหมือง รวมทั้งเรื่องแผนงานทำความเข้าใจกับพี่น้องประชาชนในพื้นที่อีก ถ้าช้าเราอาจจะพลาดที่ดินผืนนี้ก็ได้”
“ตกลงจ้ะ เอ้อ อาจะบอกอะไรให้อย่างหนึ่งนะ น้องแพร วันนี้หนูทำได้ดีมาก ถ้าเฮียตงรู้เขาจะต้องภูมิใจแน่ๆ อารับรอง” กัมปนาทยิ้มให้ ก่อนจะออกจากห้องประชุม...
ตกเย็น แพรวากลับไปหาเผ่าลาภที่ยังนอนแน่นิ่งอยู่ในห้องไอซียู เล่าถึงสิ่งที่ได้ทำในวันนี้และคุยอวด
ว่ากัมปนาทยังชมเลยว่าเธอเก่งขึ้น อ้อนวอนทั้งน้ำตาให้ท่านตื่นขึ้นมาจะได้เห็นด้วยตาตัวเองว่าเธอเก่งแค่ไหน
“เฮียตงรู้นานแล้วแหละว่าลูกสาวของเขาเก่งแค่ไหน เชื่ออาโกสิ” ลินจงเข้าไปโอบไหล่แพรวาไว้แล้วก้มลงกระซิบข้างหูเผ่าลาภ “เฮีย ฉันกลับก่อนนะ แล้วจะมาเยี่ยมบ่อยๆ นอนพักเต็มอิ่มเมื่อไหร่ก็ตื่นขึ้นมานะเฮีย”
รำไพขอบใจลินจงมากที่ไม่ทิ้งกัน แล้ววานแพรวาไปส่งเธอด้วย
“เดี๋ยวน้องแพรมานะคะ คุณป๋าอยากได้อะไรไหม กาแฟเย็นข้างล่างอร่อยใช้ได้ น้องแพรจะกินเผื่อคุณป๋าแล้วกันนะ” แพรวาพูดจบ เดินไปหาลินจงที่กำลังล่ำลารำไพอยู่ จึงไม่เห็นที่ปลายนิ้วของเผ่าลาภขยับ...
ด้านหรั่งนึกขึ้นได้ว่าอาจจะต้องอยู่กับแพรวาที่โรงพยาบาลอีกนาน จึงโทร.บอกโบ้ว่าอาจจะไปรับก้อยดึกเพราะงานยุ่งมาก ฝากเขาดูแลเธอให้ด้วย โบ้วางสายแล้วเข้าไปในห้องซ้อมดนตรีซึ่งก้อยนั่งเล่นกีตาร์อยู่ บอกเธอว่าหรั่งโทร.มาฝากเธอไว้กับเขา ก้อยอยากรู้ว่าหรั่งรู้หรือเปล่าว่าเธออยู่ที่ห้องซ้อมดนตรี โบ้ยังไม่ทันจะว่าอะไร คำรณเปิดประตูห้องเข้ามาส่งเสียงตื่นเต้นว่ามือเปียโนตาบอดที่เขานัดให้มาซ้อมดนตรีกับก้อยเบี้ยวนัด แต่มีนักดนตรีวงร็อกเกิดสนใจเธอขึ้นมาอยากให้ไปร่วมแจมบนเวทีคอนเสิร์ต โบ้หาว่าเขาโม้
“ไม่ได้โม้ นักดนตรีอาชีพจริงๆ กำลังทำอัลบั้มใหม่ เล่นดีร้องดี ตาไม่บอดด้วย”
ก้อยสงสัยว่าตัวเองจะให้ไปเล่นอะไรกับนักดนตรีคนนั้นได้ พูดยังไม่ทันขาดคำ คนที่เธอเอ่ยถึงก้าวเข้ามาในห้องซ้อมดนตรี บอกให้ก้อยเล่นกีตาร์อย่างที่เล่นเมื่อครู่นี้ รับรองต้องสนุกแน่ๆ...
ระหว่างรอลิฟต์อยู่ที่ห้องโถงของโรงพยาบาล ลินจงบอกแพรวาว่าไม่ต้องกังวลเรื่องการเงินของบริษัทส่งข้าวลอตนี้หมดเมื่อไหร่ เราจะมีเงินเข้ามามากมาย เธอจะได้เอามาใช้จ่ายในบริษัทได้ จังหวะนั้น ประตูลิฟต์เปิดออก ลินจงเห็นหรั่งก้าวออกมา สั่งให้เขาอยู่แถวนี้ก่อนอย่าเพิ่งกลับ เผื่อรำไพกับแพรวาอยากได้อะไรจะได้ช่วยเหลือได้ สั่งเสร็จก็ก้าวเข้าไปในลิฟต์ แล้วนึกอะไรขึ้นมาได้ รีบยื่นหน้าออกมาเรียกแพรวาไว้
“น้องแพร วันนั้นที่หนูพาแฟนมาหาอาน่ะ หนูลืมผ้าห่มเอาไว้นะ อาเอาติดมาด้วยเดี๋ยวจะให้เด็กเอาขึ้นมาให้นะ อาไปก่อนล่ะ” ลินจงกลับเข้าไปในลิฟต์ แพรวาทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้แถวนั้นอย่างอ่อนแรง ก่อนจะขอยืมมือถือของหรั่งโทร.หาตะวันฉายแจ้งข่าวเรื่องพ่อของเธอป่วย และเรื่องที่เขาลืมผ้าห่มที่เธอให้เอาไว้ ตะวันฉายไม่ได้ลืมไปเยี่ยมเผ่าลาภและก็ไม่ได้ลืมผ้าห่ม แต่จงใจทำแบบนั้นเพราะเขาจะขอเลิกกับเธอ
แพรวาถึงกับช็อก ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะถูกชายที่เธอรักหมดหัวใจบอกเลิกทางโทรศัพท์ น้ำตาไม่รู้มาจากไหน ไหลอาบแก้ม มือไม้อ่อนจนทำโทรศัพท์หลุดมือ โชคดีที่หรั่งคว้าไว้ทัน เป็นจังหวะเดียวกันกับเด็กคนงานของลินจงนำผ้าห่มเข้ามาให้ แพรวารับมาถือไว้ แล้วหันไปทางหรั่ง
“นายหรั่ง ช่วยพาฉันไปที่ไหนสักที่ทีเถอะ ที่ไหนก็ได้ ยิ่งไกลผู้ไกลคนยิ่งดี” แพรวาพูดจบเอาผ้าห่มผืนนั้นทิ้งลงถังขยะใกล้ๆ หรั่งเดาได้ไม่ยากว่าเกิดอะไรขึ้น
ooooooo
แพรวาเอาแต่นั่งเงียบอยู่เบาะหลังรถไม่พูดไม่จา นั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างไร้จุดหมายไม่นำพาว่าหรั่งเลี้ยวรถมาจอดที่ริมทะเลแห่งหนึ่ง เธอยังคงนั่งนิ่งไร้ความรู้สึกใดๆ
“คุณไม่พูดอะไรมาเกือบสามชั่วโมงแล้วนะครับ บางทีการได้ยินได้ฟังเสียงของตัวเองบ้างมันก็ช่วยผ่อน คลายความสับสนลงได้เยอะเหมือนกัน” หรั่งเหลือบมองแพรวาทางกระจกส่องหลังด้วยความเป็นห่วง
ในที่สุด แพรวาก็พูดถึงอรจิราเพื่อนสนิทว่ากำลังจะแต่งงานเดือนหน้าแล้วจะไปเที่ยวรอบโลกกับสามีจากนั้นทั้งคู่จะไปเปิดร้านขายของเก่าที่อังกฤษ สิ่งเหล่านี้คือความฝันของอรจิราซึ่งไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ตอนเด็กๆทุกคนจะพากันโห่ทุกครั้งที่เธอพร่ำเพ้อถึงมัน แต่ทุกอย่างกลายเป็นความจริงอย่างที่เธอฝัน
อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 11 วันที่ 14 ต.ค. 56
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายบทประพันธ์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่างสุภาพบุรุษลูกผู้ชาย บทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายกำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผลิตโดย บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายวันเวลาออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.30 น.
ติดตามชมละครเรื่องสุภาพบุรุษลูกผู้ชายได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ