อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 5 วันที่ 29 ต.ค.60

อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 5 วันที่ 29 ต.ค.60

ฌอนจ้องแมตต์อย่างไม่พอใจ บรรยากาศเริ่มเครียดขึ้นเรื่อยๆ แต่แมตต์ยังคงคุยกับนาตาลีและโรสก็แปลอย่างเอาการเอางาน

“สุดท้ายความผิดพลาดก็ทำให้เธอเจอคนที่ใช่... ยินดีด้วย...”

โรสแปลไม่ทันจบ ฌอนก็ตวาด “หยุดซะที!!”

โรสตกใจสติแตกร้องว้ายยยยย!!! แต่แมตต์ก็ยังพูดต่อไปอย่างสะใจว่า

“I know he loves you and it’ll be like this forever.”



“บอกให้หยุดไง!!!” ฌอนทุบโต๊ะปังลุกพรวด

“ทำไม มีปัญหาอะไร ฉันพูดอะไรแทงใจงั้นเหรอ” แมตต์กดปิดโทรศัพท์ถามอย่างท้าทาย ฌอนโน้มตัวมากระชากคอเสื้อแมตต์ดึงเข้าไป

“พี่ฌอน อย่าค่ะ” พิมมี่ตกใจร้องห้าม

“ไปเคลียร์กันข้างนอก!!” แมตต์ดึงคอเสื้อกลับเดินนำออกไป ฌอนตามไปทันที

“โรสแปลอะไรผิดคะคุณป้า นี่แปลคำต่อคำเลยนะคะ” โรสตกใจ...งง

“ผิดไม่ผิดค่อยว่ากัน สองคนนั่นจะชกกันแล้ว ไปห้ามก่อน เร็ว!!” ทั้งสามก็รีบลุกตามไป

ooooooo

รถกู้ภัยของมูลนิธิเข้ามาจอดที่หน้าคอนโดเดอะสวีทที่เกิดเหตุหญิงสาวจะโดดตึก

ระหว่างนั้นฐานัทได้รับโทรศัพท์จากรุ่นน้องที่ออฟฟิศว่าลูกค้าสั่งแก้แบบ เขาสั่งให้แก้ทั้งแบบและเฉดสีแล้วส่งมาให้ตนดูอีกที ตุลนั่งฟังการสั่งงานของฐานัท เธอทึ่ง คนอะไรเก่ง เท่ เป๊ะเว่อร์!

พอสั่งงานเสร็จ ฐานัทหันมาเห็นตุลมองปลื้มอยู่ถามว่ามองอะไร ตนมีอะไรผิดปกติหรือ ตุลเขินที่ถูกจับได้ว่าแอบมอง แต่แล้วก็ผิดหวังอย่างแรงเมื่อเขาชมว่า

“ใส่ชุดแบบนี้แล้วเท่นะเรา ไปยกเวทเพิ่มซิกซ์แพ็กอีกนิด สาวกรี๊ดสลบเลยเชื่อสิ”

อีกแล้ว!! ตุลค้านในใจ บอกตัวเองว่าให้บอกไปเลยว่าเป็นผู้หญิงแล้ว ขณะกำลังตัดสินใจจะบอกนั้น ม่อน...เจ้าหน้าที่มูลนิธิคนหนึ่งก็มาเคาะกระจกถาม

“จะลงได้ยังวะ เดี๋ยวน้องเขาได้โดดตึกลงมาก่อนหรอก”

ฐานัทขึ้นไปถึงห้องเกิดเหตุ เจ้าหน้าที่บอกว่าห้องล็อกจากข้างใน ฐานัทกับม่อนไปเจรจากับห้องทางซ้ายขอปีนระเบียงใช้อุปกรณ์ข้ามไปยังห้องเกิดเหตุ ส่วนตุลก็ขอกับห้องทางขวาจะไปเจรจาถ่วงเวลาให้ฐานัทเข้าชาร์จ บังเอิ๊ญ...เป็นห้องที่นภอยู่กับแนน!

“ตุลถ่วงเวลาไว้ มีจังหวะเมื่อไหร่พี่จะเข้าชาร์จทันที” ฐานัทนัดแนะ

“ตุลจะพยายามเพื่อพี่นัทค่ะ Fighto!!”

“ขอบใจนะ” ฐานัทตบไหล่ตุลแมนๆแบบน้องชายแล้วผละไปเตรียมเข้าชาร์จ

ที่แท้สาวที่จะกระโดดตึกคือมะปรางที่เคยทิ้งตุลไปคบหากับเจที่เป็นวัยรุ่นชายจนตุลอกหักไม่เป็นผู้เป็นคนมาแล้ว แต่ทั้งตุลและมะปรางยังไม่เห็นกัน

ตุลปีนระเบียงโผล่ไปหว่านล้อม ถูกมะปรางตวาดว่า

“ไม่ต้องมาพูดดี ลองมาโดนอย่างมะปรางบ้างไหมล่ะ”

พอตุลได้ยินชื่อมะปรางก็อึ้ง ชะโงกหน้าดูถึงกับช็อก เพราะคือมะปรางที่ทิ้งตนไปจริงๆ มะปรางเองก็ช็อกเมื่อเห็นตุล

มะปรางบอกว่าเจหลอกตน ถ้าตนตายก็จะมาหักคอมันทั้งคู่ ตุลหว่านล้อมว่า

“มะปรางจะยอมตายเพื่อคนใจโลเลไม่เห็นค่าเราทำไม ถ้ามะปรางตายคิดว่าเขาจะกลับมาให้มะปรางหักคอหรือ แล้วคนที่รักมะปรางล่ะ ถ้าพ่อแม่ต้องเสียมะปรางไป ท่านจะเสียใจแค่ไหน มันคุ้มหรือ”

มะปรางนิ่งคิด ตุลดีใจหว่านล้อมอีกว่า

“เชื่อพี่นะ ยังมีคนที่รักและห่วงใยมะปราง รอมะปรางอยู่เยอะแยะ”

มะปรางมองตุลอย่างซึ้งใจ บอกว่าตนไม่น่าทิ้งตุลไปเลย ถามว่าตุลยังไม่มีใครใช่ไหม

ระหว่างที่ตุลกล่อมมะปรางอยู่นั้น ฐานัทก็เกี่ยวอุปกรณ์เพื่อเข้ามาที่ห้องมะปราง

ฝ่ายตุลพอมะปรางถามว่าตอนนี้ตุลไม่มีใครใช่ไหม ตุลก็อึ้ง เพราะใจกำลังหลงรักฐานัทอยู่ แต่ในสถานการณ์นี้จำต้องตอบไปว่า “ใช่”

มะปรางเปลี่ยนใจไม่กระโดดตึก ขอให้ตุลกลับมาเป็นแฟนกับตนเหมือนเดิม ตุลเผลอรับปากบอกให้มะปรางไปเปิดประตูก่อนแล้วเราค่อยคุยกัน พอมะปรางเปลี่ยนใจไม่ฆ่าตัวตายก็เกิดกลัวจะตกตึกตายแข้งขาสั่นจะตกมิตกแหล่ ดีที่ฐานัทซึ่งเตรียมพร้อมอยู่แล้วรวบตัวกลับเข้ามาที่ระเบียงได้อย่างปลอดภัย ตุลเดินปาดเหงื่อกลับมาทางห้องของนภ ขอบคุณที่เขาให้ความร่วมมือพลางเปิดประตูออกไป

แนนเพิ่งเปิดประตูห้องน้ำออกมา พอรู้ว่าห้องข้างๆจะโดดตึก ก็ถามนภว่าทำไมตนไม่รู้เรื่องเลย

“เฮียกลัวแนนตกใจเลยงับประตูปิดเสียงไว้ ไม่มีอะไรหรอก เขาช่วยไว้ได้แล้ว”

เมื่อมะปรางกลับเข้าห้องแล้ว ตุลกอดไว้บอกว่าวันหลังอย่าทำอย่างนี้อีก แล้วจะพาไปส่งบ้าน แม้ตุลจะช่วยมะปรางไม่ให้โดดตึกได้ แต่ก็เซ็งเมื่อภาพลักษณ์ผู้หญิงที่ตนอุตส่าห์สร้างมานานกลับถูกมะปรางทำให้กลับไปกลายเป็นทอมอีกครั้งในสายตาของทุกคน

ตุลที่เข้าไปกล่อมมะปรางจากทางห้องของนภ ทำวิทยุหล่นอยู่ใกล้ระเบียง นภบอกว่าเป็นของหน่วยกู้ภัยจึงกดวอเรียก ฐานัทจึงย้อนกลับไปเอา ส่วนตุล มะปรางและคนอื่นก็แยกย้ายกันกลับ

ฐานัทมาถึงหน้าห้องนภเพื่อเอาวิทยุของตุลที่ลืมไว้ เห็นรองเท้าของแนนที่เขาซื้อให้ ชายหนุ่มตัวชาวาบ เขาจับลูกบิดประตูใจระทึก พอเปิดผลัวะเข้าไป เห็นนภกับแนนกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันนัวเนีย

ฐานัทช็อกเหมือนโลกถล่มทลายลงตรงหน้า!

เย็นแล้ว...แมตต์ขับรถมาที่หน้าคอนโดเดอะสวีท เขาเบรกรถเอี๊ยดเมื่อถูกเจขับรถตัดหน้าไป เขาลงจากรถหมายไปเอาเรื่อง แต่แล้วก็ช็อกเมื่อเห็นมะปรางเดินกอดตุลออกมาร่างแทบเป็นเนื้อเดียวกัน

เจลงจากรถตรงเข้าไปด่ามะปรางที่ทำเรื่องจนฉาวโฉ่ไปทั้งโลกแล้ว มะปรางเชิดใส่อย่างไม่แคร์ว่า

“ก็ช่างมันสิ!! เมื่อกี๊ฉันมันบ้าไปเอง แต่ตอนนี้หายบ้าแล้ว แกจะไปไหนก็ไป!!” เจกระชากออกมาให้คุยกันให้รู้เรื่องก่อน มะปรางสะบัดด่าไอ้ขี้เมา จะไปไหนก็ไปให้พ้น! เมื่อเจไม่ปล่อยตุลสะอึกเข้าไปตวาด

“ผู้หญิงเขาไม่เอา จะไปบังคับเขาได้ไงวะ!!!”

แมตต์สะอึกอึ้ง ยืนตัวชา ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยจนได้ ยัยคาสโนว่าแย่งแฟนคนอื่นอีกแล้ว!!

ooooooo

เจถูกผลักเซไปพอโงนเงนตั้งตัวได้ก็สะเงาะสะแงะถามตุลว่าเป็นแค่แฟนเก่ามาเกี่ยวอะไรด้วย มะปรางบอกว่าตุลคือแฟนใหม่ตนต่างหาก

เจเข้ามากระชากมะปรางออก ยื้อยุดกันไปมา มะปรางทั้งเตะทั้งถีบไม่ยอมไปด้วย

แมตต์ยืนมองอย่างระอาใจกับเรื่องไร้สาระนี้ พลันมือถือเขาดังขึ้น พอรับสายเขาบอกว่า “ผมจะไปเดี๋ยวนี้” แล้วขึ้นรถขับไปเลย

ฝ่ายตุลยื้อยุดแย่งมะปรางกับเจครู่หนึ่ง เหลือบเห็นฐานัทลากแนนในชุดนอนบางเบามาที่ลานจอดรถ จึงบอกเจกับมะปรางว่าทะเลาะกันให้พอ จะเอายังไงค่อยว่ากันแล้วรีบวิ่งไปทางฐานัทกับแนน

วิ่งไปถึงเห็นฐานัทลากแนนมาที่รถของมูลนิธิท่ามกลางการขัดขืนและตะโกนของแนน...

“ปล่อย...แนนเจ็บ แนนไม่ขึ้นรถขนศพแบบนี้ มีอะไรก็ว่ามา คุยตรงนี้จะได้จบเรื่องกันไป!!”

ฐานัทระเบิดอารมณ์ใส่แนนที่คบกันมาถึงสองปี แนนก็รู้ว่าตนรักแค่ไหน ทำไมถึงทำกันอย่างนี้

“ความรักมันกินไม่ได้นะพี่นัท แนนอยู่กับพี่นัทมาสองปีแล้วแนนได้อะไร แนนคบเฮียแค่สามเดือน เฮียให้แนนทุกอย่าง รถที่แนนใช้ คอนโดนี่เขาก็ซื้อให้แนน”

ฐานัทหัวใจสลาย เขาขอโทษแนนที่ดูแลเธอไม่ดี แต่อยากขอโอกาส บอกว่า

“ถ้าแนนอยากได้บ้านได้รถ พี่จะซื้อให้ พี่ไม่ดีตรงไหนแนนบอกมา พี่จะปรับปรุงตัว...”

“พี่นัทเป็นคนดีค่ะ ดีมาก” แนนตัดบท “แต่แนนไม่อยากรอ ตั้งแต่เล็กจนโตแนนลำบากมามากพอแล้ว รอมามากพอแล้ว แนนไม่อยากพูดกับตัวเองซ้ำๆซากๆว่าเมื่อไหร่จะสบายสักที!!...พี่นัทกลับไปเถอะ แนนออกมานาน เดี๋ยวเฮียจะรอ”

แนนผละจากฐานัทที่ยืนช็อกไป เดินผ่านตุลที่ยืนอยู่อีกมุมหนึ่ง ตุลมองฐานัทที่ยืนนิ่งไร้วิญญาณสงสารจับใจ

แนนกลับไปที่ห้อง นภถามว่ามีเรื่องอะไรกันหรือ เธอโผเข้ากอดเขา อ้อน “พี่เขาชอบแนน ตามตื๊อแนนมาสองปีแล้ว แนนไม่ได้อะไรด้วยสักหน่อย มาอาละวาดหึงบ้าบออะไรไม่รู้”

“บอกไว้ก่อนนะ เฮียไม่ชอบแชร์ผู้หญิงกับใคร”

แนนสะอึก ฉอเลาะกลบเกลื่อน บอกว่าตนไล่ไปแล้ว ตนมีเขาคนเดียว แล้วนัวเนียไปที่เตียง...

ooooooo

แมตต์ได้รับโทรศัพท์ก็รีบกลับไปที่บลู แพลนเนต ตรงไปที่ห้องคอนโทรลของฝ่ายรักษาความปลอดภัยในสวนสัตว์ พบมนตรีกับโตมรกำลังดูภาพจากกล้องวงจรปิดอยู่

ในภาพเป็นเวลาเช้ามืด เห็นเงาตะคุ่มๆของชายคนหนึ่งไปเปิดกรงหมีควาย! มนตรีบอกโตมรให้ซูมเข้าไปอีกจะได้เห็นว่ามันเป็นใคร โตมรบอกว่าซูมได้แค่นี้เอง

“ถ้าเป็นพวกเรากันเอง แสดงว่ามีคนในคิดจะทำลายภาพลักษณ์องค์กร แต่ถ้าเป็นคนนอกแสดงว่าระบบความปลอดภัยของเราล้มเหลวสิ้นเชิง” แมตต์วิเคราะห์ โตมรบอกว่าน่าจะเป็นคนนอก พวกเราจะทำลายภาพลักษณ์ของบริษัททำไม

แมตต์หันไปกำชับมนตรีว่า “คุณต้องดูแลเรื่องความปลอดภัยของสัตว์และเข้มงวดกับการตรวจคนเข้าออกให้มากกว่านี้”

“ครับคุณแมตต์ ผมจะเรียกอบรมพนักงานทุกคนแต่เช้าเลยครับ”

“ห้ามบอกใครว่าเราเห็นหลักฐานที่กล้องวงจรปิดแล้วเด็ดขาด ผมอยากให้คนทำมันย่ามใจ มันลงมือได้ครั้งนึงแล้ว มันต้องลงมืออีก ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูคนอื่น ผมจะไม่สืบสวนว่ารั่วจากใคร แต่จะไล่คุณสองคนออกพร้อมกัน เข้าใจไหม!”

ปรามทั้งสองจนพูดไม่ออกแล้ว แมตต์คิดหนักว่า งานนี้ฝีมือใคร ทำทำไม และ...เพื่ออะไร?

ooooooo

ตุลขับรถของมูลนิธิไปส่งฐานัทที่คอนโด เขาฝากให้เอารถไปส่งมูลนิธิด้วยแล้วขึ้นคอนโดไปเลย

ตุลเป็นห่วง ยังรีรออยู่เห็นไฟที่ห้องเปิด ดูอยู่จนสองทุ่ม...สามทุ่ม เธอขับรถไปส่งมูลนิธิแล้วกลับมา

ยังเห็นไฟที่ห้องฐานัทเปิดอยู่จึงโทร.เข้าไป แต่เขาวางโทรศัพท์ไว้ที่เตียงแล้วลุกเดินไปจึงไม่ได้รับสาย

ตุลเฝ้ามองอยู่ โทร.ไปก็ไม่รับสาย กำลังตัดสินใจจะขึ้นไปเคาะประตูเรียก ก็พอดีพิมมี่โทร.เข้า จึงไปหาพิมมี่ พากันมานั่งที่ร้านไวน์หรูของเพื่อนแมตต์

แมตต์โทร.หาแจคเพื่อนเจ้าของร้านไวน์ถามว่าอยู่ไหน พอรู้ว่าอยู่ร้านก็แวะเข้าไป พลันก็ชะงักเมื่อมองผ่านกระจกร้านเข้าไปเห็นตุลกำลังจับมือพิมมี่ปลอบใจอยู่

พิมมี่เล่าให้ตุลฟังน้ำตาคลอถึงเรื่องฌอนกับแมตต์มีเรื่องกันที่โต๊ะอาหาร ตนกลุ้มนอนไม่หลับเลยรบกวนตุลตอนดึก
พิมมี่เล่าเหตุการณ์ที่โต๊ะอาหารบ้านแมตต์ให้ตุลฟังว่า

“ตุลต้องเห็นหน้าพี่ฌอน ปกติเขาจะนิ่ง จะเก็บอารมณ์ แต่ตอนที่พี่แมตต์คุยกับผู้หญิงคนนั้น พี่ฌอนดูเจ็บปวดจริงๆ แววตาแบบ...ร้าวรานมาก”

ตุลฟังแล้วถามพิมมี่ตรงๆว่าเธอชอบฌอนหรือเปล่า พิมมี่อึกอักแล้วร้องไห้โฮอย่างอัดอั้น

“ร้องไห้ทำไม การที่เราชอบใคร ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรือเป็นความผิดซะหน่อย”

“แต่พี่แมตต์กับพี่ฌอนเขาไม่ถูกกัน ยิ่งมาเจอเหตุการณ์เมื่อตอนเย็น พิมมี่รู้เลยว่าเขาไม่มีทางญาติดีกันได้”

“ผู้ชายเขาไม่คิดมากเหมือนผู้หญิงหรอก โกรธกันเอะอะปึงปังเดี๋ยวก็เคลียร์กันได้ ไม่งั้นจะอยู่บ้านเดียวกัน ทำงานที่เดียวกันมาตั้งนานได้ไง...ไม่ร้องนะ”

ตุลเช็ดน้ำตาให้พิมมี่ แมตต์ยืนดูอยู่ในมุมมืด โกรธตาแทบลุกเป็นไฟ

พิมมี่ยังร้องไห้เสียใจ ไม่คิดว่าวันที่ทุกคนมากินข้าวด้วยกันจะเป็นวันที่ผู้ชายสองคนเกือบชกหน้ากัน

ตุลบอกว่าตนก็เคยชกหน้าโตบ่อยๆ บางทีกระโดดถีบด้วยซ้ำ แต่ยิ่งทะเลาะกันก็ยิ่งซี้กัน

“นั่นเพราะเขารักตุลต่างหาก”

“ถ้าโลกนี้เหลือผู้ชายคนเดียวคือมัน ตุลว่าตุลชอบผู้หญิงดีกว่า”

พิมมี่หลุดขำออกมา ถามว่าดีกว่าอะไร ก็เห็นชอบผู้หญิงมาตลอด ตุลถามว่าสบายใจขึ้นแล้วใช่ไหมชวนกลับกันเถอะจะห้าทุ่มแล้ว เอามือขยี้หัวเพื่อนรักหัวเราะกันเบาๆ อาสาจะขับรถไปส่งเอง

แมตต์เห็นตุลเดินโอบไหล่พิมมี่ออกไปก็เดือดปุดๆ

ทนไม่ไหวเดินไปขัดจังหวะสั่งเข้ม

“พิมมี่ กลับบ้านเดี๋ยวนี้!” พิมมี่ตกใจทำอะไรไม่ถูก แมตต์บอก “เดี๋ยวพี่ขับตามไป”

ตุลเกรงจะมีเรื่องกันอีก ทำใจดีสู้เสือเข้าไปอธิบายกับแมตต์ว่า

“คือ...พิมมี่โทร.มา...แล้วฉันเห็นว่า...เอ่อ...”

“หุบปาก!!!”

ตุลยกแขนขึ้นตั้งการ์ดโดยสัญชาตญาณ แต่ไม่เห็นเกิดอะไรขึ้น พอลืมตาดูเห็นแมตต์เดินฟึดฟัดไปขึ้นรถตัวเองแล้ว ตุลย์มองงงๆ นึกในใจว่า ชกกันให้รู้แล้วรู้รอดไปยังดีกว่าทำอึมครึมแบบนี้...

ooooooo

คืนนี้...ดารินทร์กับอโนมามานอนฟังตุล

เล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ดารินทร์ว่าเรื่องพี่นัทว่าโหดแล้วเจอเรื่องวีพี 3 เข้าไปเรียกว่า ปิดวันของตุลด้วยความพีคเลยจริงๆ
อโนมาบอกว่าพรุ่งนี้ตุลเตรียมลังไปใส่ของกลับบ้านได้เลย ถ้าเขาไม่ไล่ออกก็พระโพธิสัตว์แล้ว

“ไม่!! เขาจะไล่ฉันออกทั้งที่บลู แพลนเนตยังไม่เป็นรูปเป็นร่างไม่ได้ ฉันไม่ยอม!!”

ดารินทร์ถามว่าไม่ยอมแล้วจะทำอะไรได้ ให้ตุลพักเรื่องพี่นัทไว้ก่อนเลย ดีไม่ดีเช้าขึ้นมาพี่นัทไปง้อแนนสำเร็จก็จบ แต่เรื่องวีพี 3 นี่สิ หายนะของจริง!

อโนมาเห็นด้วยเพราะไม่มีรักไม่ตายแต่ตกงานไม่มีเงินซื้อข้าวกิน ตายชัวร์!

“อโน...ทำไมแกถึงมั่นใจว่าวีพี 3 จะไล่ไอ้ตุลออกจริงๆ” ดารินทร์ถาม

“แก๊งไฮโซเชียงใหม่เขาลือกันให้แซดว่า พิมมี่น่ะแก้วตาดวงใจคุณแมตต์เขาเลย แล้วเขาก็ห้ามมันไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ถ้าฉันมีลูกน้องแบบนี้ ฉันไม่เลี้ยงไว้ให้เสียข้าวสุกหรอก ตัดหางปล่อยวัดตั้งแต่มันขัดคำสั่งครั้งแรกแล้ว”

“ไม่!!!!” ตุลร้องลั่น “ฉันเรียกแกสองคนมาช่วยปลอบฉัน ทำให้ฉันสบายใจ แต่แกกลับทำให้ฉันนอนไม่หลับ แกเป็นเพื่อนฉันหรือเป็นญาติวีพี 3 กันแน่วะ ฮือๆๆ”

ตุลร้องไห้ ครู่หนึ่งเด้งตัวขึ้นดูนาฬิกา เป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว บ่น “เครียดขนาดนี้ฉันจะนอนหลับไหม”

แต่พอมองที่นอนซ้ายขวา เห็นอโนมากับดารินทร์ หลับปุ๋ยไปแล้ว...

ดึกคืนนี้ฌอนนั่งเครียดอยู่ที่ริมสระว่ายน้ำ พิมมี่เอานมอุ่นๆมาให้บอกว่าป้ากลางให้เอามาให้ ฌอนขอบใจรับไปแล้วนั่งนิ่ง พิมมี่ตัดสินใจถามว่า

“พี่ฌอนมีอะไรให้พิมมี่ช่วยไหมคะ” ฌอนเงียบ “ถึงพิมมี่จะช่วยไม่ได้ แต่พิมมี่รับฟังปัญหาพี่ฌอนได้นะคะ”

“ขอบคุณมากนะพิมมี่ แต่ปัญหาของพี่มันเป็นเรื่องส่วนตัว พี่จัดการเองได้ พิมมี่ไปนอนเถอะ พี่อยากนั่งคิดอะไรคนเดียว” พูดแล้วฌอนนั่งมองน้ำในสระนิ่งเงียบ

พิมมี่จุก รู้สึกตัวเองเป็นส่วนเกินของเขา จึงเดินเลี่ยงออกมา พอเข้าบ้านก็เจอแมตต์ เขาถามว่าดึกแล้วทำไมยังไม่นอน

“กำลังจะไปค่ะ พอดีป้ากลางให้เอานมมาให้พี่ฌอนก่อน พี่ฌอนยังไม่ได้กินอะไรเลย”

“ถ้าห่วงใยกันแบบพี่น้องก็แล้วไป แต่อย่าคิดเกินเลยมากไปกว่านั้น ผู้ชายคนนั้นเป็นคนไม่มีหัวใจ เขาสามารถทำร้ายจิตใจคนที่รักเขาได้อย่างเลือดเย็น พี่เตือนไว้เลย” แมตต์พูดจริงจังแล้วเดินไปเลย

พิมมี่มองแมตต์ แล้วหันกลับไปมองฌอนที่ยังนั่งอยู่ที่ริมสระน้ำอย่างครุ่นคิด...

ooooooo

เช้านี้ตุลเดินหน้าเครียดมาที่โต๊ะทำงาน แล้วก็เครียดยิ่งขึ้นเมื่อเห็นซองขาววางอยู่กลางโต๊ะ!

ตุลไม่กล้าเปิดซองดูเองถือซองวิ่งโร่ไปหาโตมรให้ช่วยเปิดดูให้ที โตมรแสดงความแมนจะเปิดดูให้ ทันใดนั้นมนตรีก็เข้ามาเรียกโตมร ยื่นซองขาวให้บอกว่าคุณแมตต์ฝากมา โตมรหน้าซีดเป็นไก่ต้ม เป็นซองแบบเดียวกับตุลเป๊ะ!

โตมรไม่กล้าเปิดดูเอง ส่งให้ตุลแลกกันเปิดดูกลัวเป็นซองไล่ออก

“ไอบ้า ไล่ออกอะไรกัน!! ฉันนี่แหละเป็นคนทำจดหมาย แจกคนอื่นเขาได้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว คุณแมตต์สั่งให้แจ้งพนักงานทุกคนว่าจะมีประชุม MOU ที่หัวหิน ให้เตรียมเสนอปัญหาของแต่ละแผนกเข้าที่ประชุมด้วย”

ตุลกับโตมรรีบเปิดจดหมายออกอ่านแล้วกระโดดกอดกันด้วยความดีใจที่ไม่ใช่จดหมายไล่ออก

“ตุลญาณา!!” แมตต์เสียงเข้ม จอดรถกอล์ฟสั่ง “ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”

อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 5 วันที่ 29 ต.ค.60

ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณ
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ