อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 3 วันที่ 24 ต.ค.60
หลังจากแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าไปได้อย่างดีแล้ว แมตต์เรียกมนูญไปคุยเรื่องข้อเสนอที่พนักงานขับรถรางเรียกร้อง เขารับพิจารณาแก้ไขและให้ตามความเป็นจริง แต่ที่ยังแก้ไขไม่ได้ก็จะรับไปพิจารณาต่อไปหลังเหตุการณ์ แบรดเรียกฌอน มนูญ และนลินี เข้าพบที่ห้อง เปิดเผยว่าทั้งหมดเป็นแผนของตนที่ให้พนักงานขับรถรางสไตรก์เพื่อทดสอบดูว่าแมตต์จะแก้ปัญหาอย่างไร นลินีถามอย่างไม่อยากเชื่อว่า
“นี่เป็นเหตุการณ์สมมติเหรอคะ ท่านประธานเล่นอย่างนี้เลยหรือคะ”
มนูญบอกว่าแต่แมตต์ก็แก้ปัญหาได้ท่านประธานไม่ต้องห่วง
“เขายังต้องเจออะไรอีกเยอะ ปัญหาเฉพาะหน้าเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เจ้านี่ไม่เหมือนใครเปิดตำราสอนทีละหน้าไม่ได้หรอก ต้องเจอของจริงกันเลย”
“แอบโหดเหมือนกันนะคะท่าน”
“คุณสองคนทำงานกับผมมาก็หลายปี ผมไว้ใจคุณ เพราะฉะนั้นเรื่องวันนี้ขอให้จบในห้องนี้ ระหว่างที่ผมไม่อยู่ ขอให้ซีอีโอทำงานตามปกติอย่าช่วยอะไรมากเกินไป...พ่อฝากด้วยนะฌอน”
ฌอนรับคำ และทุกคนก็น้อมรับคำสั่งคำฝากฝังของแบรดอย่างจริงจัง
ooooooo
ที่แผนกลูกค้าสัมพันธ์บริษัท ฐานัทพยายามง้อแนนชวนไปกินข้าวกลางวันกัน แนนปั้นปึ่งอ้างว่างานยังไม่เสร็จ แต่ลุกขึ้นสะพายกระเป๋าที่นภซื้อให้ออกไป บอกว่านัดลูกค้าไว้แต่ถ้าเขาจะแอบตามไปก็ได้
ฐานัทยืนจ๋อย อโนมากับดารินทร์คอยแซะอยู่แล้ว เมื่อไปถึงห้องอาหารเห็นฐานัทนั่งกินข้าวคนเดียวหงอยๆ สองสาวก็ทำทีขอไปนั่งด้วย ดารินทร์เริ่มงานทันทีถามว่าแนนไปไหน ฐานัทบอกว่าไปกินข้าวกับลูกค้า ดารินทร์แซะว่า
“พี่นัทระวังนะลูกค้าผู้ชายเยอะด้วย” แล้วขยิบตามให้อโนมารับลูกต่ออโนมารับลูกทันควัน ทำเป็นคุยโทรศัพท์ปลอบใจแจ็คที่ถูกแฟนนอกใจ ยุให้เลิกกันเลย แล้วเล่าให้ดารินทร์ฟัง จงใจกระแทกความรู้สึกของฐานัทว่า
“มีอย่างที่ไหน นอนอยู่กับมันแท้ๆ แต่กิ๊กยังแอบไลน์มาหา”
ฐานัทฟังสองสาวเม้าท์กันแล้วคิดหนัก เพราะโดนกับตัวเองจริงๆ
หลังจากกระแซะเขย่าความรู้สึกของฐานัทแล้ว สองสาวโทร.บอกตุลให้ใช้โอกาสนี้ซับน้ำตาให้เขา
“จะดีเหรอวะ เขาอาจแค่มีปัญหากันเล็กๆ” ตุลลังเล แต่พออโนมาถามว่าหรือตุลจะถอนตัว ตุลถามทันทีว่าตนพูดหรือยัง? อโนมาบอกว่าถ้าไม่ก็ให้เตรียมตัวรับนัดพี่นัทได้เลย เดี๋ยวจะให้พี่นัทโทร.หา เพราะนัดกันไว้ว่าจะพาไปสมัครงานไม่ใช่หรือ เตรียมตัวเสียงสวยรับโทรศัพท์ได้เลย
บ่ายนี้ฐานัทก็โทร.หาตุลบอกว่าเย็นนี้จะแวะไปที่นั่นพอดีถ้าตุลไม่ติดอะไรจะได้พาไปสมัครงาน ตุลยิ้มหน้าบาน ทำเป็นเล่นตัวว่าขอเช็กดูก่อนไม่แน่ใจว่ามีงานอะไรค้างหรือเปล่า แต่พอฐานัทบอกว่าไม่สะดวกก็ไว้เจอกันวันหลัง เจ้าหล่อนก็รีบบอกว่า “วันนี้เลย”
“งั้นอีกชั่วโมงเจอกันที่ร้านเดิม”
“โอเคพี่ แล้วเจอกัน...” ตุลเสียงใสเปิดโทรศัพท์แล้วอายม้วน ยกมือทำรูปหัวใจเพ้อ “น่ารักจัง...ซารังเฮโย...”
ooooooo
ที่ทางเดินหน้าห้องทำงานผู้บริหารบลู แพลนเนต ...แมตต์เปิดประตูห้องทำงานออกมาเจอแบรด ฌอน มนูญ กับนลินี กำลังเดินผ่านไป เขาประชดว่า
“ถึงกับต้องเรียกคุณมนูญมาคุยอีกรอบเลยหรือครับ ท่านประธานไม่ไว้ใจผมรึไงครับ” ฌอนปรามว่าพ่อจะเดินทางเดี๋ยวนี้แล้วอย่าทำให้ไม่สบายใจได้ไหม แมตต์สวนทันทีว่า พ่อลูกจะคุยกัน คนอื่นเงียบไปเลย แล้วพูดกับแบรดว่า “พ่อจะตามรีเช็กงานผมทุกวันทุกเรื่องเลยใช่ไหม ถ้าไม่ไว้ใจแล้วให้ผมมานั่งทำงานที่นี่ทำไม”
แบรดบอกว่าตนรีเช็กงานของทุกคน ไว้เขาปีกกล้าขาแข็งเมื่อไหร่ตนจะเลิกยุ่ง ฌอนแทรกว่าแต่ไม่ใช่วันนี้เพราะวันนี้งานของเขาก็แค่ผ่าน แบรดสริมว่ามันยังไม่ดีพอ ครั้งต่อไปต้องดีกว่านี้และดีที่สุด
“ดีที่สุดของผมมันเท่ากับดีที่สุดของพ่อไหม!! ให้ผมทำให้ตายก็ไม่เท่าเศษเสี้ยวความที่สุดของพ่อ”
“ก็พยายามสิ ฉันเดินให้แกดู แกเดินตามฉัน มันยากตรงไหน”
“ตรงที่ผมไม่ชอบเหยียบรอยเท้าใคร ผมจะเดินไปตามทางของผม แล้วถ้ามันขัดหูขัดตาพ่อนักล่ะก็ ไล่ผมออกไปก็แล้วกัน!!” แมตต์อวดดี ท้าทาย เดินผ่านหน้าทั้งสองไปอย่างไม่แยแส
แบรดกับฌอนยืนมองตามแมตต์ไปอย่างเหนื่อยใจ...
ฝ่ายตุลกำลังมโนเคลิ้มที่จะได้ไปพบฐานัทเย็นนี้ ทั้งร้องทั้งเต้นอย่างร่าเริง พลันก็สะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงสบถ...
“โธ่เว้ยยยยยย!!! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ”
ตุลหันมองเห็นแมตต์ท่าทางหัวเสียสุดขีดกำลังเดินมา ผ่านเก้าอี้นั่งเล่นแถวนั้นก็เตะจนกระจายระบายอารมณ์ที่ถูกพ่อกดดันมา
ตุลตกใจหลบไม่ทัน แมตต์จ้องหน้าตุลเขม็งแล้วเดินผ่านไป ตุลยืนเกร็ง รู้สึกว่า นอกจากความเหยียด หยิ่งยโสโอหังแล้ว แมตต์ยังมีความบ้าในตัวอีกด้วย!
ooooooo
พิมมี่เอากล่องของขวัญสีเทาดำคาดโบสีม่วงเข้ามาในห้องฌอน บอกว่าของขวัญเรียบร้อยแล้วแนบการ์ดมาด้วย ฌอนขอบใจและเอาเช็คให้พิมมี่หยิบเช็ค เอ่ยขอบคุณ เลียบเคียงถามว่า วันนี้เขาอยู่ดึกไหม? พอฌอนบอกว่าไม่ดึกก็ชวนไปกินข้าวกัน อ้อนๆว่าตั้งแต่กลับมาตนยังไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้า พร้อมตากันเลย จะชวนแมตต์ไปด้วย
“พิมมี่ไปกินกับแมตต์ก่อนนะ คืนนี้พี่มีนัดแล้ว พี่ต้องเอาของขวัญนี่ไปเซอร์ไพรส์วันเกิดสตีฟ พรุ่งนี้เขาจะบินกลับอเมริกาแล้ว ถ้าไม่ไปคงอีกนานกว่าจะได้เจอกัน อ้อ...บอกแม่บ้านว่าไม่ต้องรอเปิดประตูให้พี่ พี่จะค้างกับสตีฟ คืนนี้คงฉลองกัน all night long”
ฌอนดึงการ์ดไปเขียนคำอวยพรอย่างตั้งใจ
พิมมี่ฟังแล้วใจเสีย ยิ่งระแวง...ฉลองอะไรกันนักหนา...เพื่อนหรือแฟนกันแน่???
ooooooo
บ่ายจัดแล้ว ตุลกำลังรอโตมรมาพายีราฟเข้าคอก โตมรกระเซ้าเย้าแหย่ตุลตามประสาที่พยายามจีบแต่จีบไม่ติด ซ้ำโดนทอมห้าวไล่เตะอีก
โตมรหนีบาทาตุลวิ่งไปจ๊ะแมตต์เข้าอย่างจัง รีบยกมือไหว้ขอโทษแล้วขอตัวไปเปิดคอกยีราฟเลย แมตต์เดินมาเจอตุลถือตะกร้าใส่ถั่วฝักยาวเหลือจากให้ยีราฟมาก็ถามหน้าตึง
“เมื่อกี้เธอเห็นอะไร” ตุลหันมองสงสัย เขาพูดเหมือนสั่ง “เธอไม่เห็น ไม่ได้ยินอะไร เข้าใจไหม” พูดแล้วมองกวนๆปรามๆเดินไป ตุลามองตาขวาง ระเบิดอารมณ์ตามหลังไปอุบอิบ...
“ไอ้บ้า...ไอ้ผีดูดเลือด!!! เป็นอะไรมากไหมเนี่ย!!”
ขณะตุลกำลังเก็บตะกร้าถั่วฝักยาว พิมมี่ก็มาสะกิด ตุลตกใจนึกว่าแมตต์ตามมาอีก แต่พอเงยหน้ากลายเป็นพิมมี่ ถามอย่างระวังตัวว่า
“วันนี้ว่างหรือคะผู้บริหาร โผล่มาทำอะไรแถวนี้” พิมมี่บอกว่ามีเรื่องจะปรึกษา
ตุลกับพิมมี่ไปนั่งคุยกันที่มุมพักผ่อน พิมมี่ปรารภเรื่องฌอนซื้อเครื่องสำอางฝากสตีฟ ตุลวิเคราะห์ว่าเป็นไปได้ที่สตีฟจะเป็นเกย์ ถามพิมมี่ว่า
“แต่ประเด็นคือคุณฌอนเป็นเพื่อนกับคุณสตีฟ หรือเขาสองคนเป็นแฟนกัน”
ตุลถามตรงใจที่พิมมี่ระแวงพอดี โพล่งไปว่า “นั่นน่ะสิ” ตุลเหล่เพื่อนเปรยว่าน่าสงสัย พิมมี่ตอบทันทีว่า
“ใช่...น่าสงสัยมาก”
“ไม่ใช่คุณฌอน...พิมมี่นั่นแหละน่าสงสัย คุณฌอนจะเป็นเกย์หรือไม่เป็นแล้วพิมมี่ไปเดือดร้อนอะไรด้วยล่ะ”
พิมมี่รู้ตัวแถข้างๆคูๆว่า ถึงฌอนจะไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ แต่ก็เป็นญาติตน เราก็ควรรู้ไม่ใช่หรือว่ารสนิยมทางเพศของญาติเป็นยังไง ตุลมองอย่างจับพิรุธถามว่า พิมมี่คิดอะไรกับฌอนอยู่หรือเปล่า
ถูกถามแทงใจดำเข้า พิมมี่เขินหน้าแดง กล้อมแกล้มว่าให้ช่วยดูหน่อยไม่งั้นตนคงไม่สบายใจ พอถูกตุลล้อให้สารภาพมาซะดีๆ ก็บ่ายเบี่ยงว่า
“ไว้สารภาพวันหลังแล้วกัน ตุลรับปากว่าจะช่วยพิมมี่ตามล่าหาความจริงเรื่องพี่ฌอนกับคุณสตีฟ...นะ
ตุลนะ นะ...น้า...พลีส...”
พิมมี่อ้อนจนตุลถามว่าจะไปล่าวันไหนเมื่อไหร่ พิมมี่บอกว่าวันนี้ เพราะฌอนนัดสตีฟไว้ เดี๋ยวก็ลงมา ตุลรับปากเพราะวันนี้ฟรี แต่พอนึกได้ก็บอกว่าไม่ได้...ไม่ได้ วันนี้ตนมีนัดสำคัญมาก
พิมมี่กอดแขนอ้อนว่าตนขอร้องครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น ตุลมองเพื่อนอย่างลำบากใจ อยากช่วยเพื่อน
ก็อยาก แต่โอกาสที่จะได้ไปกับฐานัทก็ไม่ใช่จะหาได้ง่าย...เอาไงดี...
ooooooo
แนนยังงอนไม่เลิก วันนี้ฐานัทฝากแม็กที่ออกไปไซต์งานซื้อบานอฟฟี่ของโปรดของแนนมาฝาก พอเอาไปให้ แนนขอบคุณอย่างมึนตึง
ฐานัทบอกว่าเย็นนี้จะพาตุลไปสมัครงานอาจกลับช้าหน่อย เห็นเธอยังเย็นชามึนจึงขอโทษถ้าเมื่อเช้าทำให้เธอไม่พอใจ
“แนนไม่อยากได้คำขอโทษค่ะ สิ่งที่แนนต้องการคือความไว้ใจ พี่นัทให้แนนได้ไหมคะ” ฐานัทหน้าเจื่อนเมื่อแนนพาดพิงถึงเรื่องนภ แนนตัดบทว่า เขาจะไปไหนก็ไปเถอะตนปวดหัวจะกลับไปนอนพัก แต่พอเขาจะ
ขับรถไปส่งก็ปฏิเสธบอกว่าตนขับได้
พอแยกกัน ฐานัทควานในกระเป๋าเจอคีย์การ์ดคอนโดสองใบก็กลัวแนนจะเข้าห้องไม่ได้รีบตามไปเห็นรถแนนยังจอดอยู่จึงรีบตรงไป
แต่ไปถึงเห็นแนนขึ้นรถไปกับนภอย่างชื่นมื่น ฐานัทหัวใจแทบสลาย รีบโทร.บอกตุลว่าวันนี้ไปไม่ได้แล้วมีธุระสำคัญจริงๆ ขอเป็นพรุ่งนี้จะพาไปให้ได้
ตุลที่ตัดสินใจจะไปกับฐานัทจนพิมมี่เสียใจ งอน พอตุลมาบอกว่าวันนี้ว่างแล้วไปกับพิมมี่ได้ เธอก็หายงอน กระโดดกอดกันกลม
โรสคะยั้นคะยอให้แมตต์ไปเข้าฟิตเนสกับตน บอกว่าต้องไปให้ได้เพราะนัดเทรนเนอร์ไว้แล้ว แมตต์มาที่ลานจอดรถ เห็นพิมมี่กอดกันกลมกับตุลก็ไม่พอใจ รีบลงมาที่รถ
ขณะตุลกับพิมมี่กอดดีใจกันก็เห็นฌอนถือถุงของขวัญเดินมาที่รถ จึงรีบขับรถตามไป แมตต์ลงมาเห็นพอดี ก็ขึ้นรถตัวเองขับตามไปโดยมีโรสนั่งไปด้วยคิดว่าเขาจะไปฟิตเนส
ระหว่างนั้น แมตต์ร้อนใจโทร.เข้ามือถือพิมมี่ เธอตกใจกลัวเขาจับได้ว่าตัวเองมากับตุลเพราะเขาเคยสั่งห้ามไว้ โชคดีที่แบตหมดพอดีเลยรอดตัวไม่ต้องโกหก
ฐานัทขับรถตามนภกับแนนไป เห็นเลี้ยวเข้าฟิตเนสจึงเลี้ยวตามเข้าไป แต่พอจะตามเข้าไปข้างใน
พนักงานบอกว่าเราอนุญาตให้เข้าได้เฉพาะเมมเบอร์เท่านั้น ถ้าเขาจะเข้าก็สมัครเป็นสมาชิกแบบ one-day pass ก็จะเข้าใช้บริการได้ทุกห้อง ฐานัทเร่งว่าทำอย่างไรก็ได้ให้ตนเข้าไปข้างในได้ก็แล้วกัน
ฝ่ายพิมมี่กับตุล ขับรถตามฌอนมา เห็นเขาเข้าฟิตเนสก็โล่งใจว่าไม่ได้เข้าโรงแรม แต่เมื่อตามมาแล้วก็ตามให้ถึงที่สุด
พิมมี่กับตุลตามไปเห็นสตีฟออกมาพบฌอน เมื่อฌอนเอาชุดเครื่องสำอางให้ก็แต๋วแตกกรี๊ดกร๊าดดีใจแล้วชวนฌอนไปดูอุปกรณ์ใหม่ที่เพิ่งซื้อมา สองสาวตาโตสงสัยว่าอุปกรณ์ใหม่คืออะไร??? แอบตามไปดู
แมตต์หงุดหงิดที่แบตหมดทำให้ติดตามพิมมี่ไม่ได้ โรสเร่งให้รีบไปฟิตเนสเพราะเทรนเนอร์รออยู่ พอแมตต์เลี้ยวรถเข้าไปเห็นรถของพิมมี่จอดอยู่ ก็สงสัยว่าถ้ามาฟิตเนสทำไมต้องทำลับๆล่อๆ แต่โรสเร่งให้ไปพบเทรนเนอร์ เขาจึงจำต้องไป
โรสพาแมตต์ไปฝากไว้กับเทรนเนอร์เพราะตนลงคลาสแซมบ้าไว้ เทรนเนอร์จึงพาแมตต์ชมอุปกรณ์ออกกำลังกายที่นี่ก่อน โรสนัดอีกชั่วโมงมาเจอกันที่นี่
การตามล่ากันกำลังชุลมุนชุลเก พิมมี่กับตุลตามฌอน และแมตต์ก็ตามพิมมี่อีกต่อเพราะหวงน้องสาวกลัวยัยทอมห้าวเป้งจะพาไปทำมิดีมิร้าย
สตีฟกับฌอนต่างออกกำลังกันจนได้เหงื่อแล้วชวนไปเซาน่าและสปากัน ตุลฟันธงว่าตามสูตรเป๊ะ
จากนั้นก็คงไปต่อกันบนเตียง พิมมี่เร่งให้รีบไปตามเดี๋ยวจะไม่ทัน
ขณะพิมมี่กับตุลตามไปนั้น ฌอนนึกได้ว่าลืมผ้าขนหนูจึงย้อนกลับไปเอากัน พิมมี่กับตุลตกใจหลบไม่ทัน ตุลตัดสินใจผลักพิมมี่ดันไปติดกำแพงใช้สองแขนยันกำแพงเอาตัวบังพิมมี่ไว้ เลยดูเหมือนกำลังจู๋จี๋กัน ฌอนเหล่มองแต่ไม่สนใจเดินผ่านไป
แต่แมตต์ที่เดินมาจากอีกทางเห็นเข้าเต็มตา เขาเรียกเสียงลั่น
“พิมมี่!!!”
เหมือนเสียงฟ้าผ่าลงมา ทั้งสองผละจากกันเห็นแมตต์มองตาเขียวปั้ดก็หน้าซีดเผือด!
ฌอนกับสตีฟเดินย้อนกลับมาเห็นแมตต์ก็แปลกใจ มองไปอีกทีเห็นพิมมี่ ฌอนบอกว่าเมื่อกี้เห็นแล้วแต่นึกว่าเป็นคนอื่นเลยไม่ได้ทัก เหล่ใส่ตุลถามว่าเราก็มาด้วยหรือ
“คือ...พิมมี่มาออกกำลังกายกันน่ะค่ะ” พิมมี่ตอบแทน
ฌอนแนะนำว่าสตีฟเป็นเพื่อนในมหาวิทยาลัยและเป็นหุ้นส่วนของที่นี่ แนะนำแก่สตีฟว่าแมตต์กับพิมมี่เป็นน้องตน แมตต์บอกว่าดีเลย ฝากเทรนเนอร์ช่วยดูแลพิมมี่ด้วย
“เชิญครับ” สตีฟฝากให้เทรนเนอร์ช่วยดูแลให้ดี แล้วขอตัวพาฌอนไปเซาน่าก่อน ชวนแมตต์ไปด้วยกันไหม
“ไว้คราวหน้านะครับ พอดีผมมีธุระต้องทำ”
พอฌอนเดินไปกับสตีฟ ตุลก็รีบชวนพิมมี่ไป แมตต์บอกตุลว่าตนมีธุระกับเธอ! แมตต์ยิ้มให้พิมมี่ที่เดินไปกับเทรนเนอร์แต่พอหันกลับมาทางตุล สีหน้าก็กลายเป็นนิ่งดุดัน สั่ง “ตามฉันมา!!!”
ตุลเดินคอตกตามไป สบถในใจ....“เฮ้อ...ซวยๆๆๆ!!!”
แมตต์โทร.หาโรส เธอรับโทรศัพท์บอกว่ากำลังจะโทร.หาเขาพอดีเลย ตนกำลังอาบน้ำไม่เกิน 20 นาทีเจอกัน แมตต์นั่งคุยกับโรสอยู่ในรถที่ตุลถูกคุมมานั่งตัวลีบอยู่ว่า
“ผมออกมาแล้ว โรสกลับกับพิมมี่แล้วกัน ผมมีธุระสำคัญ”
“สำคัญอะไรนักหนา ทำไมต้องออกไปปุบปับแบบนี้คะ” เสียงเธอไม่พอใจนัก แมตต์ขู่กลายๆว่า
“มันเป็นเรื่องคอขาดบาดตายที่ต้องจัดการให้จบ วันนี้ แค่นี้นะ”
แมตต์ปิดมือถือแล้วหันมองตุลด้วยสายตาคมกริบ ตุลที่นั่งตัวลีบอยู่หนาวเยือกเย็นวาบไปทั้งตัว
ooooooo
นภเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ที่ล็อกเกอร์ชาย กำลังเอาข้าวของส่วนตัวออกจากล็อกเกอร์ มือถือเขาดังขึ้น พอหยิบดูก็รีบรับสายเสียงอ่อนหวาน
“จ้าแม่...พ่อกำลังจะออกไปแล้ว ก็รีบอยู่เนี่ย เพิ่งประชุมเสร็จ...จ้ะๆๆได้จ้ะแม่”
นภเดินออกจากห้องล็อกเกอร์อย่างร้อนใจ เป็นจังหวะที่ฐานัทเดินออกจากห้องอาบน้ำมาที่ล็อกเกอร์แต่คลาดกันเส้นยาแดงเดียว
แนนอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ออกมายืนรอ
นภที่ด้านนอก พอเห็นเขาเดินมาก็ตรงเข้ากอดแขนฉอเลาะ “กินข้าวที่ไหนดีคะเฮีย”
“เฮียไปไม่ได้แล้วแนน พอดีมีประชุมด่วน”
“อะไรกัน นี่มันทุ่มนึงแล้วนะคะ เฮียเป็นเจ้าของบริษัท เฮียสั่งเลื่อนไปประชุมพรุ่งนี้สิคะ”
“ก็เพราะเป็นเจ้าของบริษัทนี่แหละ เฮียถึงต้องรับผิดชอบมากกว่าคนอื่น” นภอ้างแล้วหยิบแบงก์พันปึกหนึ่งให้ “อย่างอนน่า เอ้า...เอาตังค์ไปกินกับเพื่อนๆ”
แนนยังอ้อนว่าอยากกินกับเฮีย นภบอกไว้คราวหน้า ตนรีบ แล้วจะไลน์หานะ แนนถามว่าไม่ไปส่งตนหรือ รถตนจอดอยู่ออฟฟิศ
“แนนโทร.เรียกแท็กซี่เอาแล้วกัน เดี๋ยวเฮียไปประชุมไม่ทัน” ว่าแล้วผละไปเลย แนนพับเงินใส่กระเป๋ายิ้มกริ่ม
ฐานัทออกจากห้องน้ำชาย ชะงักเมื่อเห็นแนน แต่เธอไม่เห็นเขาเธอเดินไปที่ล็อบบี้ ฐานัทร้องเรียกพลางจ้ำตาม
“แนน!!”
แนนได้ยินเสียงฐานัท รีบมองไปทางนภ เห็นเดินลับตาไปแล้วก็โล่งอก แนนตีหน้านิ่งหันมองฐานัท ที่มายืนข้างหลังแล้ว แนนยังทำงอนสะบัดใส่เดินหนีไป ฐานัทรีบเดินตามไปจับแขนเธอไว้ถามว่าไหนบอกว่าปวดหัวจะกลับไปนอนไง?
แนนบอกว่าปวดจนทนไม่ไหวเลยต้องเข้าสปาอบไอน้ำให้ผ่อนคลาย
ฐานัทถามว่าแล้วเฮียนภไปไหน ทำเอาแนนสะดุ้งแต่ทำแบ๊วถามว่าเฮียนภเกี่ยวอะไรด้วย
“ก็พี่เห็นแนนขึ้นรถมากับเขา” แนนสะอึกไปนิดหนึ่งแล้วเอาตัวรอดว่า พอดีเขามาตีสควอช ตนเลยขอติดรถมา แต่พอมาถึงก็แยกย้ายกัน แล้วทำเป็นพาลถามว่า “แล้วพี่นัทล่ะมาที่นี่ทำไม หรือว่าตามจับผิดแนน”
ฐานัทบอกว่าเมื่อเช้าเธอลืมคีย์การ์ด ตนเลยตามมาให้ แต่แนนกลับหาว่าเขาจงใจตามมาดูตนมากกว่าแล้วต่อว่าว่า ตนต้องการความเชื่อใจจากเขา แต่เขาทำให้ตนเห็นว่าเขาทำให้ตนไม่ได้จริงๆ
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 3 วันที่ 24 ต.ค.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ