อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 1 วันที่ 19 ต.ค.60
ที่ทางเดินทางเท้าหน้าช็อปปิ้งมอลล์...โรสควงแขนแมตต์เดินมาอย่างชื่นชมกอดช่อกุหลาบผูกโบขาวในมืออย่างถนอม อีกฝั่งตุลเดินไปกับฐานัทถือช่อกุหลาบผูกโบสีชมพูเยื้องไปด้านหลังเล็กน้อย แต่เดินมาในทิศทางเดียวกับโรสและแมตต์
แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อตำรวจไล่จับคนร้ายและยิงปืนขู่ ต่างตกใจหลบกันพัลวัน ถูกผู้คนที่แตกตื่นชนล้มทับกันเอง ฐานัทชนกับโรสอย่างจัง จนช่อดอกไม้หลุดมือทั้งคู่
พอสถานการณ์คลี่คลายทั้งสองคู่ต่างออกจากซอกที่ซ่อน ฐานัทบอกตุลว่าตนจะไม่ทันนัดแล้ว เธอกลับเองได้ไหม จึงแยกกันตรงนั้น
เดินออกมาแล้วตุลเพิ่งรู้ตัวว่าช่อกุหลาบหาย รีบวิ่งย้อนกลับไปเจอช่อกุหลาบหล่นอยู่ก็คว้าขึ้นมา โดยไม่ทันเห็นว่าเป็นช่อที่ผูกโบสีขาว ส่วนโรสก็หยิบช่อกุหลาบผูกโบสีชมพูขึ้นมาโดยไม่ทันสังเกตเช่นกัน
ตุลถือช่อกุหลาบมองหาฐานัทแต่ไม่เห็นแล้ว เจ้าหล่อนมองช่อกุหลาบพึมพำเคลิ้ม...
“สูง เท่ ดูดี หน้าเดิมมาพร้อมดอกไม้ เฮ้อ...ทีนี้ก็เหลือแต่จูบแรกสินะ...”
แมตต์กลับถึงบ้านก็เจอแบรดนั่งรออยู่แล้ว พร้อมเอกสารตรงหน้าสองปึกวางอยู่ แบรดถามเสียงขุ่นว่าหายหัวไปไหนมาทั้งวัน
แมตต์ถอนใจพรวดถามว่าเขาจำเป็นต้องรายงานพ่อทุกเรื่องหรือเปล่า แบรดตอบทันควัน
“แกไม่จำเป็นต้องรายงานฉันทุกเรื่อง แต่แกก็ทำตามที่ฉันสั่งทุกเรื่อง” หยิบแฟ้มตรงหน้าโยนลงบนโต๊ะสั่ง “อ่านงานที่ทักษะทำไว้ซะ อาทิตย์หน้าแกต้องเข้าประชุม” แมตต์ถามเซ็งๆว่าแค่นั้นใช่ไหม “อ่านให้ละเอียด ไม่เข้าใจอะไรไปถามฌอน”
แบรดสั่งแล้วเดินไปเลย แมตต์มองเอกสารบนโต๊ะนิ่ง ไม่พอใจ ทำไมชาตินี้ตนต้องพึ่งฌอนตลอดชีวิตเลยหรือ?!
พิมมี่เพิ่งกลับถึงบ้าน เธอเห็นชายหนุ่มนั่งที่ห้องนั่งเล่น แต่ง่วนกับการเปิดไฟล์สรุปผลการประกอบการของเจเอ็นกรุ๊ป พิมมี่นึกว่าแมตต์จึงเข้าไปปิดตาหยอกเลียนเสียงโรสว่า
“จำได้ไหม ใครเอ่ย” ฌอนชะงักนั่งตัวตรงเป็นการเป็นงานขึ้นทันที พิมมี่หยอกว่า “อึ้งไปเลย มือไม่นุ่มไม่หอมเหมือนพี่โรสล่ะสิ”
ฌอนยังคงนิ่งเงียบ พิมมี่เอะใจ พอดีฌอนหันมา พิมมี่ตกใจ ตะลึงในความหล่อซอมบี้ของเขา รีบขอโทษบอกว่านึกว่าเป็นแมตต์ถามว่ามาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ ฌอนบอกว่าตอนบ่าย บอกว่าเราไม่ได้เจอกัน ๕-๖ ปีแล้ว ถามว่าเพิ่งกลับมาหรือ
“เช็กสต๊อกอยู่น่ะค่ะพิมมี่เปิดร้านนำเข้าพวกเสื้อผ้า น้ำหอม เครื่องประดับแบรนด์เนม”
ฌอนนิ่งไปครู่หนึ่ง บอกว่าเสาร์หน้าตนมีประชุมแล้วต้องไปงานกลางคืนต่อ ให้เธอจัดชุดให้สักชุดได้ไหม พิมมี่รับปากกระตือรือร้น แต่พอฟังฌอนร่ายยาวเรื่องชุดตลอดจนรองเท้าละเอียดยิบ พิมมี่ก็ถึงกับอึ้งแต่ก็
รับปากจะจัดให้
พอดีแมตต์ในชุดนอนเดินลงมาเห็นพิมมี่คุยอยู่กับฌอน เขาไม่ทันพูดอะไร ฌอนก็เอ่ยขึ้นว่า
“พ่อบอกนายเรื่องงานแล้วใช่ไหม แฟ้มนั่นเลขาคุณทักษะส่งมา ฉันอ่านดูแล้วไม่มีอะไรยาก แต่ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็ถาม...มีอะไรจะถามไหม” ฌอนมองอย่างผู้เหนือกว่า
แมตต์บอกว่ามี แต่หันไปถามพิมมี่หน้าตาเฉยว่ากินข้าวมาหรือยัง พิมมี่รู้สึกถึงบรรยากาศที่ไม่ปกติ
จึงขอตัวไปอาบน้ำก่อน พอพิมมี่ไป แมตต์ก็เดินไปชงกาแฟไม่สนใจฌอนแม้แต่น้อย
ตุลประคองช่อดอกกุหลาบผูกโบสีขาวกลับถึงบ้านก็โทร.คุยกับอโนมาและดารินทร์เพื่อนรัก เล่าบรรยากาศหนีกระสุนปืนอย่างตื่นเต้นและที่ตื่นเต้นยิ่งกว่าคือหลบกระสุนเข้าไปในซอกแคบแนบชิดกับพี่นัทจนได้ยิน
เสียงหัวใจเขาเต้น
ดารินทร์ตื่นเต้นถามว่าได้จูบกับพี่นัทแล้วใช่ไหม ตุลบอกว่ายัง แค่กอดเขาเท่านั้น เพื่อนรักทั้งสองต่างดี๊ด๊าดีใจกับเพื่อน ตุลเองก็เล่าไปเขินไปมือไม้ปัดป่ายจนปัดช่อดอกไม้บนโต๊ะหล่นกลีบกุหลาบร่วงสองสามกลีบ เธอใจแป้วรีบหยิบขึ้นมา บอกเพื่อนรักว่าขอเอาดอกไม้ไปใส่แจกันก่อนเดี๋ยวจะเหี่ยว
ooooooo
โรสกลับถึงบ้านก็เอาช่อกุหลาบผูกโบสีชมพูวางไว้ที่เตียง อุไรวรรณผู้เป็นแม่เดินเข้ามาแซวว่ากินข้าวมื้อเดียวอิ่มไปสามวันเลยหรือเปล่า ขอพ่อแม่แมตต์แต่งงานหรือยัง
โรสเขินบอกว่าถ้าที่นี่เป็นอินเดียตนทำไปนานแล้ว แม่ถามว่าดอกไม้นั่นใครซื้อให้ เราซื้อแล้วบังคับให้แมตต์มอบให้ใช่ไหม พอโรสบอกว่าแมตต์ซื้อให้ก็ชมว่าหวานเป็นเหมือนกันนะให้กุหลาบผูกโบชมพูด้วย โรสบอกว่าสีขาว แต่พอมองไปเป็นสีชมพูจริงๆ ก็คิดว่าตนจำผิด ไม่ติดใจขอแต่เป็นดอกไม้ที่แมตต์ให้ตนอิ่มใจแล้ว
ฝ่ายตุลก็เอาดอกไม้ไปจัดใส่แจกันจึงรู้ว่าเป็นโบสีขาว เอะใจแต่ไม่ติดใจคิดว่าตัวเองมัวแต่มองหน้าฐานัทจนจำผิด นอนดูดอกไม้ จินตนาการถึงชายหนุ่มจนนอนไม่หลับ ต้องปิดไฟข่มใจให้หลับ
วันรุ่งขึ้นเด็กๆจากมูลนิธิเด็กกำพร้าประมาณ 30 คน มาชมสวนสัตว์บรรยากาศเจี๊ยวจ๊าวตื่นเต้น ตุลต้อนรับคณะเด็กๆอย่างสดชื่น อารมณ์ดีเป็นพิเศษ กล่าวต้อนรับและพาเด็กๆชมสัตว์ โซนแรกคือ Zoon Kids
โตมรพยายามเสนอตัวจะแทรกเข้าไปแจมด้วย ถูกตุลกระซิบไล่ไปให้พ้นก่อนที่จะถูกต่อยกรามหักแล้วพาเด็กๆขึ้นรถรางกัน โตมรบ่นอุบอิบโบกมือให้พวกเด็กๆอย่างเสียดาย
พอหันกลับก็เห็นแมตต์กำลังจ่ายเงินที่ช่องขายตั๋ว โตมรสะดุ้งเฮือกรีบหลบไปหลังรถรางที่จอดอยู่ ถูกมนตรีสะกิด ก็บอกว่ารอให้หมอนั่นไปก่อน มนตรีถามว่าหลบใคร โตมรไม่ทันตอบแมตต์ก็เดินมาทัก มนตรีหันไปจึงรู้ว่าโตมรหลบนักท่องเที่ยว
โตมรบ่นว่าหมอนี่ให้พาเดินขาลากมาแล้ว ถูกมนตรีเขกหัวดุว่าทำอย่างนี้ได้ยังไงเราเปิดสวนสัตว์ก็เพื่อให้คนได้รู้ได้เห็นข้อมูลสัตว์ที่เขาไปดูเองไม่ได้ โตมรบอกว่าหมอนี่ถามอะไรที่มันอธิบายยาก
“ก็ต้องฝึกฝนสิ มันจะยากอะไรนักหนา ดูฉันเป็นตัวอย่างนี่” มนตรีทำเก่งเดินเข้าไปหาแมตต์ถามด้วยภาษาอังกฤษงูๆปลาๆ “OK. Today you want go where หือ?”
ตุลพาเด็กๆไปชมสัตว์ที่ Zoon Kids เด็กๆสนุกกันมาก มนตรีพาแมตต์มาชมในโซนเดียวกันเขาถ่ายรูปสัตว์อย่างตั้งใจ ตุลติดเข้าไปในกล้องด้วย แมตต์ชะงักรู้สึกคุ้นหน้า เขายกกล้องจับไปที่หญิงสาวแล้วซูมภาพเข้ามาเป็นจังหวะที่ตุลจับหมวกแก๊ปปิดหน้าบังแดดพอดี ร้องบอกเด็กๆให้เข้าไปดูหมีขอกับตัวลีเมอร์ข้างในกัน แมตต์รีบจ้ำตาม
มนตรีกับโตมรเข้าล็อกแขนเขา แมตต์บอกว่าจะเข้าไปดูข้างใน มนตรีพยายามทั้งพูดทั้งทำท่ายกมืออธิบายว่าให้ไปดูที่อื่นก่อนเพราะวันนี้เด็กๆมาดูกัน ปาดเหงื่อแล้วโยนกล้องให้โตมรบอกให้ไปดูที่อื่นก่อน
โตมรเซ็ง แต่ก็พยายามพูดภาษาไทยปนอังกฤษว่าให้เด็กดูก่อนผู้ใหญ่ทีหลัง บอกให้ไปดูโซนแอฟริกาก่อน แต่แมตต์มัวชะเง้อมองตุลเลยไม่ทันฟัง
แมตต์มองทั้งสองอย่างเหนื่อยใจ คิดสมเพชว่า ทีมงานเป็นแบบนี้...บริษัทเจริญแน่...
ooooooo
วันนี้อโนมากับดารินทร์มาที่บริษัทสถาปนิก PLAN 66 ARCHITECT ของฐานัท อโนมาบอกเขาว่าเดี๋ยวตนจะบอกตุล แล้วเย็นนี้เจอกัน
ขณะนั้นเอง ญาณิสาหรือแนน คนรักของฐานัทเข้ามาเธอเดินรี่เข้าไปยืนข้างเขา แสดงความเป็นเจ้าของถามว่าคุยอะไรกัน ดารินทร์แกล้งแหย่ว่าเรื่องส่วนตัวของตนกับพี่นัท แนนกระเง้ากระงอดว่าพี่นัทมีความลับกับตนหรือ
ฐานัทติงดารินทร์ว่าหางานให้ตนอีกแล้ว มองแนนด้วยความรักบอกว่าไม่มีอะไรอโนมากับดารินทร์นัดตนให้ไปเจอกับเพื่อนเขา แนนถามทันทีว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย พอฐานัทบอกว่าทอมก็โล่งใจชวนไปกินข้าวกันเพราะตนหิวแล้ว
อโนมากับดารินทร์คุยกันอย่างหนักใจกับความขี้หึงของแนนและเชื่อว่าคนที่ง่วนอยู่แต่กับงานตามความแรดของแนนไม่ทัน
“เพราะงั้น คนดีอย่างพี่นัทควรมีสิทธิ์เลือกสิ ถึงสุดท้ายเขาอาจจะไม่เลือกไอ้ตุลก็เถอะ ที่สำคัญเพื่อนเราควรมีโอกาสใช้ความเป็นหญิงลองรักใครสักคนไหมวะ” ดารินทร์เสนอ อโนมาบอกว่ายังไม่ทันเริ่มก็หนักใจแทนตุลแล้ว
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 1 วันที่ 19 ต.ค.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ