อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 2 วันที่ 20 ต.ค.60
“เพราะงั้น คนดีอย่างพี่นัทควรมีสิทธิ์เลือกสิ ถึงสุดท้ายเขาอาจจะไม่เลือกไอ้ตุลก็เถอะ ที่สำคัญเพื่อนเราควรมีโอกาสใช้ความเป็นหญิงลองรักใครสักคนไหมวะ” ดารินทร์เสนอ อโนมาบอกว่ายังไม่ทันเริ่มก็หนักใจแทนตุลแล้วในที่สุดทั้งสองตกลงกันว่าลองดูแต่เราต้องบอกตุลก่อนว่าพี่นัทมีแฟนแล้ว ทั้งสองรีบออกไปทันที
แมตต์จะไปดูการให้อาหารเสือแต่ไปช้าเลยไม่ได้ดู ขณะนั้นเขาเห็นอโนมานั่งรถกอล์ฟมีดารินทร์กับตุลนั่งไปด้วย แมตต์มองอึ้ง ถามโตมรว่า “They’re all girls”
โตมรถอนใจเฮือกใหญ่บ่นว่าที่พูดไปไม่เข้าสมองเลยใช่ไหม แล้วพูดใหม่ใช้ทั้งไทยคำฝรั่งคำทำมือประกอบวุ่นวาย บอกว่าคนที่ดูเหมือนชายนั้นเป็นเพื่อนหญิงของตน แต่ตอนนี้เธอจะเป็นหญิงแล้ว
แมตต์ยิ่งฟังก็ยิ่งงง ดูนาฬิกาแล้วบอกว่าต้องไปแล้ว พบกันคราวหน้าแล้วกัน โตมรดีใจกระโดดกอดขอบคุณบอกว่า พบกันอีกปีสองปีข้างหน้าเลยก็ได้
ooooooo
อโนมากับดารินทร์มาบอกตุลว่า พวกตนได้บอกพี่นัทแล้วว่าตุลถูกหักอกติดกันสามปีซ้อน ตอนนี้หัวใจสลายดูภายนอกปกติแต่ภายในพร้อมจะคลุ้มคลั่ง
ตุลทำท่าจะบ้าตาย เพราะพูดไปแบบนั้นพี่นัทต้องคิดว่าตนยังเป็นทอมอยู่แน่เลย ดารินทร์บอกว่าเป็นเหตุผลเดียวที่พวกตนจะนัดพี่นัทให้มาเจอกับเธอได้เนียน อโนมาบอกว่าพวกตนนัดให้แล้ววันนี้หกโมงเย็นที่ร้านเดิม บอกพี่นัทว่าตุลอยากทำงานพาร์ทไทม์ของเขา
“นี่เป็นโอกาสที่แกจะได้ใกล้ชิดพี่นัทแบบเอ็กซ์คลูซีฟสุดๆแล้วนะเว้ย ที่เหลือแกไปต่อยอดทำให้เขารู้เอาเองว่าแกเปลี่ยนใจมาเป็นผู้หญิงแล้ว”
อโนมากับดารินทร์กะเกณฑ์จัดการให้ทุกอย่างให้ตุล แต่ก่อนจะถึงจุดนั้นได้ ตุลต้องรับรู้ความจริงจุดนี้ให้ได้ก่อน ขณะอโนมาจะบอกว่าพี่นัทมีแฟนแล้ว มนตรีก็ขับรถกอล์ฟเข้ามาบอกตุลว่าน้ำหวานกับฮันนี่ไม่ยอมให้ฉีดยาให้ไปช่วยจัดการให้หน่อย อโนมากับดารินทร์เลยไม่ได้บอกเรื่องสำคัญให้ตุลรู้
เพราะมัวแต่จัดการกับเรื่องที่สวนสัตว์ ตุลไปถึงร้านกาแฟที่นัดกับอโนมาและดารินทร์ช้า สองสาวผุดลุกผุดนั่งเพราะจะต้องบอกตุลเรื่องพี่นัทมีแฟนแล้วก่อนที่พี่นัทจะมาถึง
เจ้ากรรม! พี่นัทมาถึงก่อนจริงๆ!! สองสาวทำหน้าไม่ถูกแอบถามกันว่าจะเอายังไงดี ทันใดนั้นตุลก็โผล่พรวดมาผมเปียกเพราะวิ่งฝ่าฝนเข้ามา เอามือเสยผมให้ดูดี ท่าเท่จนพี่นัทแซวว่า
“ท่าเสยผมนี่ขอซื้อได้ไหม พี่ยังเสยไม่ได้แมนเท่านี้เลย”
“พี่นัทน่ะแมนโคตรอยู่แล้ว ไม่ต้องทำอะไรมากกว่านี้หรอก โทษทีนะออกมาเลทไปหน่อย ฝนดันตกอีก พี่นัทมานานหรือยัง”
พี่นัทบอกว่ามาถึงก่อนแป๊บเดียว ถามว่าได้ข่าวว่าอกหักเหรอ ตุลฝืนยิ้มบอกว่าต่อไปนี้จะไม่รักใครอีกแล้ว อยากเปลี่ยนอะไรๆดูบ้างเผื่อมันจะดีขึ้น ตุลพยายามจะบอกเขาว่าตนจะเปลี่ยนเป็นหญิงแล้ว
“ดีแล้ว เบื่อๆเซ็งๆก็หาอะไรทำเปลี่ยนบรรยากาศ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน เห็นเพื่อนบอกว่าเราอยากมาทำงานพาร์ทไทม์ช่วงกลางคืนกับพี่ใช่ไหม”
“ใช่ ตุลสนใจมากพี่” ตุลกระตือรือร้นมาก
ดารินทร์ใจคอไม่ดีเพราะยังไม่ได้บอกตุลเรื่องพี่นัทมีแฟนแล้ว บอกให้ไปลองก่อนดีกว่า แต่ตุลจะไปทำเลย มีพี่นัทอยู่ทั้งคนตนอุ่นใจ อโนมากับดารินทร์พยายามยั้งไว้ก่อน เลยบอกว่าวันนี้ตุลมีธุระต้องคุยกับตนก่อน แล้วทั้งอโนมากับดารินทร์ก็เข้าประกบลากตุลออกไป พลันก็ชะงักกึกเมื่อเห็นแนนเดินรี่เข้ามา
“ยังไม่เสร็จธุระอีกเหรอคะพี่นัท แนนรอนานแล้วนะ”
“เสร็จแล้วจ้ะ แนน...นี่ตุลเพื่อนดากับอโนเป็นรุ่นน้องพี่ที่มหาวิทยาลัย” แล้วบอกตุลว่า “แนนอยู่ฝ่ายพีอาร์ที่บริษัทจ้ะตุล เป็นแฟนพี่เอง เอาเป็นว่าถ้าตุลสนใจจริงๆ พรุ่งนี้พี่พาไปสมัครแล้วกันนะ”
ตุลตะลึงอึ้งยืนช็อกกลางอากาศเมื่อรู้ว่าพี่นัทมีแฟนแล้ว ถามตัวเองว่านี่ฉันอกหักตั้งแต่ยังไม่ทันได้คบกันเลยหรือนี่...
ตุลมองผ่านกระจกในร้านออกไปฝนยังตก พี่นัทถอดแจ็กเกตกันฝนให้แนนเดินไปด้วยกัน ตุลก็ยิ่งเจ็บปวดนึกถึงที่พี่นัทเคยกางร่มให้ตน ตุลนิ่งงันจนดารินทร์
เป็นห่วงถามเพื่อนรักว่าเป็นอะไรหรือเปล่า อโนมาบอกว่า มีอะไรก็ระบายออกมาเถอะ
“แค่คิดว่า...พอจะเริ่มอะไรใหม่ มันก็...ไม่ได้เริ่ม” ตุลพูดอย่างคนใจสลาย
“ฉันขอโทษ ฉันพยายามจะบอกแกแล้วเมื่อกลางวัน ที่ฉันกับอโนไปหาแกก็เพื่อจะบอกเรื่องนี้ แต่...”
“ช่างมันเถอะ รู้กับใจเห็นกับตาอย่างนี้ดีแล้ว จะได้ไม่ลงลึกไปมากกว่านี้”
ตุลน้ำตาซึมไม่อยากให้เพื่อนเห็นความอ่อนแอจึงลุกเดินไปบอกว่าไม่ต้องตามมานะ ตนอยากอยู่คนเดียว แต่อโนมากับดารินทร์เห็นอาการแล้วบอกกันว่าไม่น่าปล่อยให้อยู่คนเดียวรีบลุกตามไป ดารินทร์บอกว่าอย่าคิดสั้นฆ่าตัวตายนะ อโนมาก็เตือนเดินข้ามถนนระวังรถชนตายนะ
ตุลบอกว่าไม่ต้องห่วง แต่ดารินทร์ดูอาการแล้วบอกว่าตุลเฮิร์ตยิ่งกว่าตอนมะปรางบอกเลิกเสียอีก
“ยิ่งกว่าเฮิร์ตคือมันสับสนน่ะ เป็นทอมก็โดนหักอก เปลี่ยนเป็นผู้หญิงก็ดัน...อกหัก” อโนมาเห็นใจ
ตุลเดินใจลอยมาถึงหน้าร้านสะดวกซื้อ เจอมะปรางเข้าพอดี มะปรางเข้ามาขอโทษตุลเรื่องที่กระบี่ ตุลคิดว่ามะปรางผิดหวังกับเจจะกลับมาขอคืนดี แต่ที่แท้มะปรางเพียงมาขอโทษที่ทำให้ตุลเสียใจ แต่ตนพบทางที่ใช่ที่สุดแล้ว ให้พี่ตุลตัดใจจากตนเสีย พูดแล้ววิ่งกลับไปขึ้นรถเจที่จอดรออยู่
“เจ็บซ้ำซากได้อีกนะไอ้ตุล แค่นี้ยังไม่พอ มันยังเจ็บได้อีก” ตุลน้ำตาคลออย่างสุดกลั้น โทร.ไปหาอโนมาร้องไห้ฟูมฟายเหมือนใจจะขาด
“แก!!!!! ฉันทนไม่ไหวแล้ว ถัดจากพี่นัทกับแฟน ฉันมาเจอใครแกรู้ไหม มะปรางกับไอ้เจ้าของเรือนั่น แกคิดดูสิ คนเรามันจะซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรขนาดนี้ ฮือๆๆ”
ดารินทร์ถามว่าตอนนี้อยู่ไหน อโนมาบอกว่าอย่าข้ามถนนนะเดี๋ยวรถชน อโนมาบอกให้หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ บอกมาว่าอยู่ไหนเดี๋ยวจะไปรับตุลเดินใจลอยท่ามกลางฝนพรำ ทันใดนั้นตุลร้องโอ๊ย ดังเข้าไปในโทรศัพท์แล้วเงียบหายไป อโนมาตะโกนถาม
“แกโดนรถชนเหรอ!!! ไอ้ตุล!!!”
แมตต์ที่กำลังขับรถจะไปหาพิมมี่นั่งอยู่ในรถมองผ่านกระจกและสายฝนพรำออกไปใจสั่นระทึก...
ดารินทร์ตะโกนถามตุลว่าถูกรถชนที่ไหน ตุลบอกว่าไม่ได้โดนชนแต่เหยียบเปลือกกล้วยลื่นล้มกระแทกพื้น อโนมาบอกว่าลุกไหวก็รีบลุกแล้วรออยู่ตรงนั้นก่อน
เดี๋ยวจะไปรับ ตุลลุกเดินคลำก้นเดินไป แมตต์ขับรถเลี้ยวเข้าซอยถูกจักรยานคันหนึ่งตัดหน้า แมตต์เบรกทันมองจักรยานแต่พอหันกลับมาก็แทบช็อกเมื่อเห็นตุลเดินกะโผลกกะเผลกมาในระยะกระชั้นชิด เขาหักหลบและตุลก็หลบได้ตามสัญชาตญาณ
แต่พอตุลพ้นจากรถของแมตต์ ก็มีมอเตอร์ไซค์สวนมาชนจนล้มฟุบไปกับถนน มอเตอร์ไซค์ตะบึงรถหนีไปทันที แมตต์รีบเปิดประตูรถลงไปดู บรรดาไทยมุงก็มาดูกัน แมตต์แหวกคนเข้าไปเห็นตุลฟุบกับถนนเลือดแดงฉานที่หัว เขาบอกชาวบ้านที่มามุงให้ช่วยเรียกรถพยาบาลด่วน
ระหว่างนั้นตุลรู้สึกตัวพลิกลืมตาเห็นลางๆแล้วหมดสติไปอีก แมตต์เห็นใบหน้าตุลก็สะดุดตาว่าหน้าคุ้นๆ แต่เคยเห็นที่ไหนนึกไม่ออก
ที่แท้คือเมื่อ 3 ปีก่อน แมตต์คบกันกับแองจี้ แต่เขาลืมวันเกิดเธอ แองจี้งอนและหันไปคบกับตุลญาณาทอมหล่อสุดฮอตในขณะนั้น แมตต์เจ็บปวดและจำใบหน้าตุลญาณาฝังใจ
เมื่อพาตุลไปโรงพยาบาล นางพยาบาลค้นกระเป๋าตุลจึงรู้ว่าเธอเป็นพนักงานที่สวนสัตว์บลูแพลนเนท
แมตต์ชะงักกึกหันมองตุลเต็มตาจึงจำได้ว่าที่แท้ก็ไอ้ทอมห้าวเป้งที่มาฉกแองจี้ไปจากตนนั่นเอง!
ooooooo
ตุลหมดสติไปสามวัน รู้สึกตัวขึ้นมาก็เห็นสมฤดีกับบุญลือพ่อกับแม่อยู่ข้างเตียง
ตุลถามว่าตนเป็นอะไร อยู่ที่ไหนเนี่ย ทบทวนแล้วจำได้ว่าถูกรถชน บอกว่ายังดีที่ชนแล้วพามาส่งโรงพยาบาล
บุญลือบอกว่ามันชนแล้วหนีมีผู้ชายคนนั้นมาช่วยไว้ ตุลถามผู้ชายคนไหน นึกยังไงก็นึกไม่ออกถามตัวเองอย่างหงุดหงิดว่า “ใครวะ...”
“ฉันเองว่ะ”
อโนมากับดารินทร์มาเยี่ยมตุลพอดี สองสาวบอกว่า พี่นัทเป็นห่วงเธอแต่งานเข้าเลยไม่ได้มาด้วย
“ไม่ต้องมาปลอบ แฟนเขาสวยเก๋อายไลเน่อร์คมขนาดนั้น เขาจะห่วงฉันทำไม” อโนมาถามว่าตัดใจจากพี่นัทได้แล้วหรือ ตุลบอกว่าไม่ตัดแล้ว จะให้ตนเอาอะไรไปสู้เขา สู้ไม่ได้สักอย่าง ให้ตนแข่งกันจีบแนนยังดูมีเปอร์เซ็นต์มากกว่า
แล้วตุลก็พร่ำเพ้อถึงกระแต ดารินทร์กับอโนมา
คิดว่าเป็นสาวคนใหม่ของตุล ถามไปถามมากลายเป็นเสือโคร่งตัวใหม่
ooooooo
วันนี้แบรดเรียกหัวหน้าแผนกต่างๆมาพบเพื่อแนะนำให้รู้จักกับลูกชายที่จะมาดูแลที่นี่ แบรดยืนคู่กับฌอนเบื้องหน้าพวกเขา
มนตรีเข้าใจว่าเป็นฌอน พูดเอาใจเอาหน้าว่าที่จริงไม่ต้องแนะนำก็ได้ พวกตนรู้จักคุณฌอนดีอยู่แล้ว แบรดบอกไม่ใช่ฌอน เพราะฌอนต้องดูแลเจเอ็น กรุ๊ป แต่เป็นลูกชายคนเล็กที่จะมาดูแลที่นี่เต็มตัว
“อ๋อ...คงเป็นคุณแมตต์ที่ท่านพูดถึงบ่อยๆใช่ไหมครับ” มนตรีอวดรู้ต่อ โตมรได้ยินชื่อแมตต์ก็สะดุดใจ ทันใดแมตต์เดินเข้ามา เห็นพนักงานมากมายก็พูดกับพ่อกวนๆว่า
“อีกสองวันถึงจะเริ่มงาน พ่อน่าจะให้ผมพักผ่อนก่อนนะครับ”
ทุกคนหันมองตามเสียง มนตรีกับโตมรถึงกับชะงักเมื่อเห็นแมตต์เต็มตา! แบรดไม่สนใจแมตต์แนะนำกับบรรดาหัวหน้าพนักงานเป็นการเป็นงานว่า
“ลูกชายผม เมธากวิน เจนนิงส์ ซีอีโอคนใหม่ของที่นี่ จะเรียกแมตต์ก็ได้”
มนตรีกับโตมรหงายเงิบพึมพำ ซีอีโอ!!! พูดไทยได้...ชัดด้วย...
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ คุณมนตรี คุณโตมร...สบายดีนะ”
ทั้งมนตรีและโตมรถึงกับขาสั่นพั่บๆ คิดในใจว่างานนี้ตูตายแน่...เพราะออกฤทธิ์กับแมตต์ไว้เยอะ!
ooooooo
ที่โรงพยาบาล ฐานัทถือถุงของเยี่ยมเดินมากับแนน เขาจะมาเยี่ยมตุล แนนขอรออยู่ที่มุมรับรองอ้างว่าเข้าไปก็ไม่รู้จะคุยอะไร เธอไปนั่งพักที่โซฟา วางกระเป๋ากับผ้าพันคอแบรนด์เนมสีชมพูอ่อนไว้ข้างตัว
โรสพาอุไรวรรณมาหาหมอ ได้เวลานัดพอดีโรสจึงนั่งรออยู่ข้างนอก โรสใช้ผ้าพันคอแบรนด์เนมสีเดียวกับแนนเป๊ะ
แนนหยิบไอแพดขึ้นมาเปิดอ่านแมกกาซีนออนไลน์ฆ่าเวลา ดูกระเป๋าแบรนด์เนมรุ่นลิมิเต็ดอย่างหลงใหลอยากได้มาก ไม่นานก็ได้รับโทรศัพท์จากนภ เธอรับสายทักเสียงหวาน ตกใจเมื่อรู้ว่านภอยู่ที่โรงพยาบาลเดียวกันและเห็นตนแล้วด้วย
แนนตกใจคว้ากระเป๋าเดินไปมองเลิ่กลั่กลืมผ้าพันคอไว้ที่โซฟาสนิท
ฐานัทเข้าไปเยี่ยมตุลที่ท่าทางหมดอาลัยตายอยาก บอกว่าซื้อของอร่อยมาฝาก ตุลก็ว่ากินไม่ลง แต่พอบอกว่าซื้อขนมจีนน้ำเงี้ยวป้าสาหน้ามอมาฝาก ตุลก็เด้งดึ๋งขึ้นมานั่งบอกว่าพี่นัทรู้ใจจริงๆ มองหาถ้วยชาม ฐานัทขำอาการลมพัดลมเพของตุลที่ลุกขึ้นมาโซ้ยขนมจีนน้ำเงี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย
ตุลอร่อยจนลืมไปว่ามือเจ็บ ตักน้ำแกงขึ้นซดพลันก็ต้องวางช้อนเพราะเจ็บมือ ฐานัทจึงเอามาป้อนให้ ตุลกินไปเขินไป แต่ฐานัทหลุดขำว่า
“ตลกว่ะ เหมือนผู้ชายป้อนข้าวผู้ชายเลย ฮ่าๆๆ” ตุลแทบสำลักถามว่าตนเหมือนผู้ชายขนาดนั้นเลยหรือ “ไม่รู้เว้ย แต่อย่าสบตาพี่ละกัน พี่เขิน โอเคเปล่า ฮ่าๆ” ฐานัทป้อนขนมจีนไปขำไป
ตุลอยากจะบ้าตายที่จนแล้วจนรอดพี่นัทก็ดูตนเป็นทอมอยู่ดี ครู่หนึ่งตัดสินใจบอกว่า
“ตุลไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ตุลจะเปลี่ยนมาเป็น...”
พูดไม่ทันจบโทรศัพท์ของฐานัทก็ดังขึ้น แนนโทร.มาเร่งนั่นเอง ตุลเลยบอกว่าพี่นัทมีนัดก็ไปเถอะ
ตนอิ่มแล้ว ฐานัทโน้มตัวไปหยิบชามขนมจีน ตุลโน้มตัวไปหยิบแก้วน้ำ ใกล้ชิดกันโดยไม่ตั้งใจ แต่ทำเอาตุลหัวใจเต้นโครมคราม
“หายไวๆนะเว้ยน้องชาย” ฐานัทเอามือขยี้ผมตุลอย่างเอ็นดู ตุลมองตามชายหนุ่มไปอย่างเพ้อๆเคลิ้มๆ แววตาเป็นประกายวุ้งวิ้ง...
ฐานัทรีบออกไปหาแนนที่กำลังคุยโทรศัพท์ติดพันกับนภ แนนเห็นฐานัทเดินมาก็ตกใจว่างานนี้รถไฟชนกันแน่ รีบหาทางแก้ปัญหา บอกฐานัทว่าตนลืมผ้าพันคอที่โซฟาให้ช่วยไปหยิบให้ที ตนจะไปรอที่รถ
ฐานัทหลงเชื่อเอากุญแจรถให้แล้วเดินย้อนกลับไปเอาผ้าพันคอที่โซฟา
เป็นเวลาที่นภลาหมอพอดี มีสายเข้าจากแนนเขารีบกดรับ
“ครับคุณแนน อ้าว ว่าจะพาไปกินข้าวช็อปปิ้งสักหน่อย ออกไปแล้วเหรอครับ” นภเดินคุยโทรศัพท์เลี้ยวออกไป
ooooooo
ขณะรอแม่ที่ไปพบหมอนั้น โรสนั่งที่โซฟาวางกระเป๋าแบรนด์เนมรุ่นลิมิเต็ดไว้ข้างตัวใกล้ผ้าพันคอที่แนนลืมไว้ เปิดกล้องมือถือยกกระเป๋าแบรนด์เนมขึ้นแอ็กท่าถ่ายรูปเซลฟี่กับกระเป๋าถือ เพื่อโปรโมตให้เจ้าของแบรนด์แล้วนั่งดูไอจีที่โซฟา
“ไม่ถึง 5 นาที ยอดไลค์เกือบ 3 พัน ฮิๆ ลงอีกรูปดีกว่า” โรสยิ้มระรื่นภูมิใจ ขยับกระเป๋าให้ดูเก๋แล้วลุกขึ้นหามุมถ่ายอีก
ขณะนั้นเอง ฐานัทเดินมาที่โซฟาเห็นผ้าพันคอก็ตรงไปหยิบ โรสเห็นจากในกล้อง เธอช็อกที่มีคนมาหยิบผ้าพันคอรุ่นลิมิเต็ดของตนไปต่อหน้าต่อตา พุ่งเข้าไปโวยว่าหน้าตาก็ดีแต่มาขโมยของคนอื่น
ฐานัทถามว่าขโมยอะไร ผ้าพันคอผืนนี้ของแฟนตนเธอลืมไว้ โรสโวยว่าอย่ามาแถ เข้าแย่งผ้าพันคอจากมือฐานัทโต้ว่าผ้าพันคอรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นมีใครใช้กันเกร่อที่ไหน
“แต่แฟนผมวางไว้ตรงนี้ แล้วผมก็จำได้ว่ามันรุ่นนี้สีนี้ เพราะผมเป็นคนซื้อให้เขาเอง ผมโทร.เรียกเขามายืนยันก็ได้”
“ก็โทร.สิ...จะได้รู้กันไปว่าใครจะหน้าแหกกันแน่” โรสปรี๊ดแตกจ้องฐานัทตาเขียวปั้ด
ฐานัทโทร.หาแนน เป็นเวลาที่เธอกำลังฉอเลาะกับนภนัดเป็นพรุ่งนี้เจอกันเพราะเมื่อกี๊ตนเห็นกระเป๋าออกมาใหม่สวยมาก อยากได้มากเลย ฐานัทนิ่งไปเพราะสายแนนไม่ว่าง ถูกโรสด่าว่าเล่นลูกไม้พวก 18 มงกุฎ ฐานัทขู่จะฟ้องฐานหมิ่นประมาท
“ไอ้บ้านี่!! ขโมยของเขาแล้วยังจะกล้ามาฟ้องเขาอีก ไปดูกล้องวงจรปิดเลยไป ถ้าผ้าพันคอมันเป็นของฉัน ฉันไม่ฟ้อง แต่ฉันจะลากนายเข้าคุก!!”
“แล้วถ้ามันเป็นของผมล่ะ คุณจะว่ายังไง”
“ฉันก็...ขอโทษสิ ไม่เห็นยาก” โรสพูดหน้าตาเฉยมั่นใจว่าผ้าพันคอนี้เป็นของตนแน่ๆ
ขณะนั้นเอง อุไรวรรณที่เพิ่งโบทอกซ์หน้าตึงเปรี๊ยะ ที่คอพันผ้าพันคอของโรส เดินมาบอกว่า
“โรส...แม่เสร็จแล้วจ้ะ”
ฐานัทมองไป บอกว่าผ้าพันคอของเธอน่าจะอยู่ที่คอแม่เธอนะ โรสหน้าแตกทำหน้าไม่ถูกถามแม่ว่าทำไมผ้าพันคอตนไปอยู่ที่คุณแม่ล่ะ
“ก็ตอนที่เข้าไปมันหนาว แม่เลยยืม จำไม่ได้เหรอ”
โรสนึกได้แต่ยังวางฟอร์มชวนแม่กลับ ฐานัททวงคำขอโทษ โรสหันมาค้อนพูดอย่างเสียไม่ได้ว่า
“ขอโทษ ไปค่ะคุณแม่” แล้วรีบพาแม่เดินออกไป อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
ooooooo
แนนสับหลีกนภนัดค่อยเจอกันพลางเดินไปที่รถ เห็นรถของเขาจอดอยู่ข้างรถของฐานัท นภเดินมาที่รถถามว่านั่นรถเธอหรือ แนนบอกว่ารถเพื่อน นภชวนไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีไหม
“พรุ่งนี้ดีกว่าค่ะ พอดีแนนมีประชุม สำคัญมากด้วยนะคะ” แนนอ้อนควงแขนนภไปส่งที่รถ นภขึ้นนั่งกำลังจะปิดประตู แนนดึงไว้แล้วก้มลงไปหอมแก้ม นัดพรุ่งนี้เจอกัน แล้วปิดประตู ยืนมองนภขับรถไป
“ใครหรือแนน” ฐานัทมาถึงพอดี แนนสะดุ้งทำหน้าไม่ถูกแต่กล้อมแกล้มเอาตัวรอดว่าเป็นลูกค้าที่จ้างเราออกแบบคฤหาสน์ 100 ล้านไง แล้วรีบเปลี่ยนเรื่องถามว่าผ้าพันคอตนล่ะ พอฐานัทส่งผ้าพันคอให้เธอก็ชวนรีบไปกันเถอะร้อนแสบผิวไปหมดแล้ว
ฐานัทเปิดประตูรถให้แนนขึ้นนั่งแล้วตัวเองอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับที่มุมหนึ่ง...อโนมากับดารินทร์ยืนมองอยู่ต่างหมั่นไส้แนนมาก ดารินทร์ด่าว่า สตรอตัวแม่จริงๆ
โทร.ไปบอกพี่นัทตอนนี้เลยดีไหมว่าความจริงเป็นยังไง อโนมาติงว่า
“ปล่อยไปเหอะ ของอย่างนี้บางทีก็ต้องให้พี่นัทรู้เอง บอกไปก็ไม่มีประโยชน์ นังตุลมันคงถอดใจไม่สู้แล้วล่ะ”
ooooooo
อโนมากับดารินทร์ไปหาตุลที่โรงพยาบาล ไปถึงก็ได้ยินตุลชมว่าฐานัทซื้อน้ำเงี้ยวป้าสามาให้ ตนเจ็บมือก็ป้อนให้ ลงไปนอนดิ้นบนเตียงพร่ำเพ้อ...
“โอ้ยๆๆ เจนเทิลแมนแอนด์แฮนด์ซั่มขนาดนี้ ฉันควรจะรักเขาอีกครั้งไหมแก๊!!!”
สองสาวมองหน้ากัน อโนมากระซิบถามว่า “สรุปยังไงวะเนี่ย”
“ตกลงมันโดนรถชน หรือเป็นไบโพลาร์กันแน่วะ” ดารินทร์มึนตึ้บ ดูตุลนอนเพ้อแล้วถอนใจ
ooooooo
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 2 วันที่ 20 ต.ค.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ