อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 14[ตอนอวสาน]

อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 14[ตอนอวสาน]

วิสุทธิ์มาที่บ้านเพ็ญสิริ ป๊าม้าออกมาต้อนรับอย่างดี พอพาเข้าไปในบ้านก็พบเฮียใช้ คนที่ป๊าม้าหามาดูตัวเพ็ญสิริอีกคน เธอแต่งตัวสวยนั่งหน้านิ่งสงบอยู่ที่ห้องรับแขก เฮียใช้มีสีหน้ากรุ้มกริ่มทำตัวราววัยรุ่นพูดคุยกับเพ็ญสิริ มีการถ่ายเซลฟี่ฉวยโอกาสถึงเนื้อถึงตัวตลอด

วิสุทธิ์เห็นแล้วอดหวงไม่ได้ เข่นเขี้ยวไอ้เฒ่าหัวงู แต่ป๊าม้ากลับสนุกไปกับอารมณ์สนุกสนานของเฮียใช้ พอเห็นเพ็ญสิรินิ่งๆไม่ปกป้องตัวเองก็เริ่มทนไม่ไหว

พุ่งพรวดเข้าไปกลางวง ตีก้นเฮียใช้แล้วว่าก้นคล้อยไป ควรเช็กต่อมลูกหมากบ้าง แล้วหันมาต่อว่าป๊าม้า



“ป๊าม้าจะให้ลูกสาวแต่งงานกับเฒ่าหัวงูแบบนี้เนี่ยนะ คนดีๆกว่านี้ไม่มีแล้วเหรอ คุณก็ด้วย ไปยอมให้เขาจับนั่นจับนี่ได้ยังไง อารมณ์ไหนเนี่ย!”

เพ็ญสิริยังงงๆกับการมาของเขา วิสุทธิ์ยิ่งโมโหคว้าแขนเธอดึงออกไปหน้าบ้าน โวยไม่ชอบถูกคลุมถุงชนไม่ใช่หรือ ไม่อยากเป็นแค่เครื่องผลิตลูกแล้วยอมให้ป๊าม้าจับดูตัวทำไม หญิงสาวหน้าเศร้าบอกตอนนั้นไม่ยอมแต่ตอนนี้ยอมแล้ว ยอมมีหลานชายให้ป๊าม้า จะได้จบๆ เสียที ป๊าม้ามีความสุขแล้วตนจะได้ไปท่องเที่ยว ทำอะไรที่อยากทำ วิสุทธิ์ไม่อยากเชื่อ

“พูดเหมือนไม่ใช่คนที่ฉันรู้จักเลย แล้วไม่อยากมีความรักฟรุ้งฟริ้งแล้วเหรอ”

“ไม่เอาแล้ว ความรักมันสวยงามเฉพาะเวลาสมหวัง แต่กับคนที่ไม่ถูกรักอย่างฉันมันเจ็บมาก และหัวใจฉันไม่ได้สร้างมาเพื่อบอบช้ำซ้ำแล้วซ้ำอีก”

วิสุทธิ์รู้ว่าเป็นเพราะตน แต่ก็ปลอบว่าตนก็อกหักยังสู้เลย หญิงสาวถอนใจจะเดินหนี เขาตะโกนขึ้น “เรามาเป็นแฟนกันไหม...เหมือนในหนังไง คนอกหักสองคนมาเจอกันแล้วรักกัน”

เพ็ญสิริบอกตนอกหักจากเขา อย่ามาสงสาร ไม่รักก็คือไม่รัก อย่าฝืน วิสุทธิ์สวนจริงๆแล้วตนรู้สึกกับเธอ แต่เพ็ญสิริรู้ว่าคงเป็นอาการวูบวาบบางขณะ เขาสารภาพ

“ก็ตั้งแต่ตอนที่คุณเกือบจะถูกคฑาวุธยิง ผมเป็นห่วงคุณมาก กลัวคุณเป็นอันตราย...แล้วตะกี้ที่เฮียคนนั้นตีช่วงล่างคุณ ผมก็รู้สึก...ยอมไม่ได้มันร้อนขึ้นมาทั้งหน้า วูบวาบไปหมดทั้งตัว”

เพ็ญสิริแอบยิ้มถามเขารักตนหรือ วิสุทธิ์ชะงักบอกไม่แน่ใจว่ามันหมายความว่ารักไหม ตอนนี้ตนอกหัก เธออยากจะลองจีบตนก็ได้ หญิงสาวตาวาวถามย้ำให้ตนจีบหรือ เขายักไหล่เดินกลับไปขึ้นรถ เพ็ญสิริร้องกรี๊ดๆ

วิ่งไปหาป๊าม้าบอกสำเร็จแล้ว...ทุกอย่างเป็นแผนของป๊าม้าที่อยากรู้ใจวิสุทธิ์ ทั้งสองดีใจยุลูกสาวให้จีบวิสุทธิ์ให้ได้ เพ็ญสิริเองก็ตื่นเต้นดีใจ

จากนั้นเพ็ญสิริก็มาที่ไร่ปลายฟ้า เดินหน้าจีบวิสุทธิ์ เขาแอบยิ้มปลื้มแต่วางฟอร์มนิ่งมองความน่ารักน่าเอ็นดูของเธอ แกล้งหลอกให้เธอตะโกนบอกรัก เธอก็ทำทั้งที่เขินอายจนเหนื่อยยอมแพ้ เขาดึงเธอมากอดและบอกว่า เธอน่ารักน่าแกล้ง ตนชอบผู้หญิงไซส์มินิน่าพกพาอย่างเธอ

ด้านเอกณัติรู้ใจตัวเองเดินหน้าจีบรุจิรา เป็นกำลังใจให้เธอลืมอดีตที่ผ่านมา...ส่วนสุริเยนทร์ครุ่นคิดถึงคำพูดของเดชาที่ว่าพ่อตนตายแล้วแต่จำไม่ได้ว่าศพอยู่ตรงไหน เขายืนมองออกไปจากระเบียง เห็นคนงานจูงม้าออกกำลังก็ฉุกคิด ที่อรุณรุ่งมักจะหนีไปอยู่บนเนินในป่าเป็นประจำ จึงควบเจ้าอรุณรุ่งไปยังจุดนั้นกับจ่ายักษ์ เอามือขุดดินลงไปเพื่อหาศพพ่อ ไม่นานก็แทบช็อกเมื่อเห็นโครงกระดูกมือโผล่ขึ้นมา...สุริเยนทร์นำโครงกระดูกมาทำพิธีศพแล้วนำเถ้าอัฐิมาไว้รวมกับสุรีย์และแม่ที่สุสาน รู้สึกสุขใจเมื่อทุกคนได้กลับมาอยู่รวมกันอีกครั้ง แต่อดร่ำไห้ไม่ได้ ทันใดก็มีเสียงเคทดังขึ้น “คุณยังมีน้องพีทนะ...และก็มีฉันด้วย”

สุริเยนทร์ชะงักหันมอง ดีใจระคนน้อยใจลุกเดินหนี เคทตามง้องอน น้องพีทวิ่งเข้ามาเรียกน้าหมีภู และยื่นสร้อยของอาทิตย์ให้กับเขา บอกว่าวิสุทธิ์ฝากมาให้ สุริเยนทร์ยืนอึ้ง น้องพีทดึงเสื้อให้เขานั่งลง แล้วเอาสร้อยคล้องคอให้เขา เสร็จก็กระโดดเย้ๆดีใจ เขาเอ่ยถามไม่กลัวตนแล้วหรือ เคทแทรกบอกแล้วว่าจะคุยกับน้องพีทให้เข้าใจ แค่ขอเวลา น้องพีทชูนิ้วก้อย

“จริงร้อยเปอร์เซ็นต์ น้องพีทขอโทษนะ ดีกันนะ นะๆ”

สุริเยนทร์กอดน้องพีทด้วยความรักและคิดถึง เคทมองด้วยความปลาบปลื้ม สุริเยนทร์เอาน้องพีทขี่คอวิ่งเล่น พามาดูแปลงดอกทานตะวันที่ช่วยกันปลูก ทั้งน้องพีทและเคทตื่นเต้นที่เห็นมันงอกงามสะพรั่ง เคทคิดว่าเขาจะทำลายมันไปเสียแล้ว เขาโพล่งขึ้นว่าตนดีกับน้องพีทคนเดียว

“เป็นอะไร...งอนเหรอ” สุริเยนทร์ว่าใครงอน “คุณไง ฉันดีกับน้องพีทแค่คนเดียว คนอื่นไม่...แล้วก็สะบัดบ๊อบใส่ฉันอีก ไม่เรียกงอนให้เรียกว่าอะไรคะ”

สุริเยนทร์ตีหน้ายักษ์ไม่ยอมรับเดินหนี เคทรู้ตัวว่าผิดจึงตามง้อ น้องพีทเชียร์ให้เคทสู้ๆ เคททำท่าเยส สู้ตาย...ป้าอุ่นกับเสือโคร่งยกอาหารว่างมาเอาใจน้องพีท เคทเห็นมีคนดูแลหลานจึงเดินตามไปง้อสุริเยนทร์ พยายามขอให้เขาคุยด้วยดีๆ เขาไม่สนใจ เธอจึงดึงเสื้อเขาไว้ แต่กลายเป็นถูกเขาลากตามไป น้องพีทสงสารเคทจึงเข้าไปขวางหน้าสุริเยนทร์แล้วบอก

“ถ้ารักน้องพีท คุยกันนะครับ”

สุริเยนทร์อึ้งหันกลับไปมองหน้าเคท เธอเฉไฉชมว่าเจ้าพ่อภูทับดาวดูแลแปลงทานตะวันได้อย่างดี เขาสวนว่าจริงๆอยากถอนทิ้งแต่เห็นแก่น้องพีท เคททำหน้ายิ้มล้อ

“เวลาผู้ชายโหดๆเขิน มันน่ารักดีเหมือนกันเนอะ”

น้องพีทล้อว่าน้าหมีภูรักอาเคทแน่ๆ สุริเยนทร์ตีหน้ายักษ์ทันทีหาว่าเคทเตี๊ยมกับน้องพีท เคทบอกแค่ตกลงกันว่าจะทำให้เขาอภัยให้พวกตน น้องพีททำสำเร็จ เหลือตนยังทำไม่สำเร็จ

“เธอหลอกฉัน ยังไงฉันก็ไม่ให้อภัย”

เคทเริ่มผิดหวัง “คุณพูดจริงใช่ไหม...งั้นฉันก็จะไม่รบกวนคุณอีก”

สุริเยนทร์ตกใจเห็นเธอจะไปรีบห้าม ถ้าเธอไปแล้วใครจะดูแลน้องพีท เธอถามจะให้ทำอย่างไร ในเมื่อเขาไม่ให้อภัยตน ตนจนปัญญาที่จะตื๊อ ตนฝากหลานด้วย เขาสวน “เดี๋ยวๆ ฉันไม่ได้เกลียดเธอซะหน่อย ฉันก็แค่โกรธและความโกรธมันหายได้”

เคททำท่าดีใจขอให้เขาเลิกงอน สุริเยนทร์ชะงักถามเธอหลอกอีกแล้วหรือ เธอสวน “ก็คุณปากแข็งฟอร์มจัด ก็ต้องมีแท็กติกกันบ้าง คุณภู...ฉันเข้าใจนะว่าคุณเขินเวลาต้องแสดงความรู้สึกดีๆ บวกๆ แต่มันจำเป็นที่คุณต้องแสดงออกมานะ โดยเฉพาะกับคนที่คุณรู้สึกดีด้วย”

สุริเยนทร์ท้วงรู้ได้อย่างไรว่ารู้สึกดีด้วย เธอย้อนถามตนพูดผิดหรือ เขาอึกอัก เสือโคร่งกับป้าอุ่นเชียร์ให้จูบเลยๆ สุริเยนทร์หันไปเห็นว่ามีคนแอบมองก็รีบวางฟอร์มตีหน้าขรึมเดินหนี น้องพีทดันเคทให้ตาม เคทวิ่งตามเขาไปจนเหนื่อย ถามพูดกันดีๆเสียทีจะเดินหนีทำไม

“ฉันแค่อยากอยู่กับเธอสองคน เพื่อ...พูดอะไรบางอย่าง ทานตะวัน...ฉันรู้ว่าฉันเคยทำไม่ดี เลวร้ายมากแบบคนปกติไม่ทำกัน ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ฉันจะเปลี่ยนแปลง จะไม่ขี้โมโห ไม่ป่าเถื่อนใช้ความรุนแรง ไม่ให้เธอหรือน้องพีทด่าฉันว่าปีศาจ ฉันจะทำทุกอย่างที่ดีที่สุดทดแทนให้กับเธอ จะเชื่อฟังทำตามคำสั่ง เธอจะทรมานฉันคืนก็ได้ แต่ฉันขออย่างเดียว อย่าไปไหนอีก...เวลาไม่มีเธอที่นี่ มันเศร้ามาก ฉันไม่ชอบ...ทานตะวัน

ฉันอยากให้เธออยู่ที่นี่ด้วยกัน อยู่กับฉัน ที่ฉันขอ ไม่ใช่เพราะน้องพีทต้องการเธอนะ แต่เพราะฉัน...ฉันต้องการเธอ”

เคทอึ้งทึ่งกับความรู้สึกที่พรั่งพรูออกมาของเขา สุริเยนทร์จะพูดต่อ เคทโผเข้ากอดแทนคำตอบทุกอย่าง อย่างซาบซึ้งอบอุ่น เขาปลาบปลื้มดีใจกอดเธอด้วยความโหยหาความรักมานาน

วันต่อมา สุริเยนทร์แต่งตัวหล่อยืนรอพาเคทไปฉลองเพราะรุจิราโทร.มาบอกว่าเคทผ่านเข้ารอบหนึ่งในสามดีไซเนอร์ฝึกหัดแบรนด์รุจิรา น้องพีทวิ่งมากระซิบข้างหูเขา ก่อนจะบอกว่าน้าหมีภูต้องให้ของขวัญอาเคท...สุริเยนทร์จัดโต๊ะดินเนอร์ที่ริมหาด โค้งด้วยมาดสุภาพบุรุษ

“คุณจะให้เกียรติดินเนอร์กับผมได้ไหมครับคุณทานตะวัน”

เคททึ่งยิ้มรับคล้องแขนเขาไปนั่งดินเนอร์ใต้แสงจันทร์ ทั้งสองทานอาหารแล้วนั่งรอชมพระอาทิตย์ยามเช้า สุริเยนทร์สารภาพความในใจ

“ฉันไม่เคยพูดคำนี้กับเธอ จริงๆฉันไม่ได้พูดคำว่ารักมานานมากแล้ว นานจนลืมไปแล้วว่าความรู้สึกนี้มันเป็นยังไงจนมาเจอเธอ ความรู้สึกนี้มันจึงกลับมา ทานตะวัน เธอคือรักของฉัน”

“คุณสุริเยนทร์ คุณคือรักของฉันเหมือนกัน...”

ทั้งสองสวมกอดท่ามกลางแสงอาทิตย์อบอุ่น ราวกับชีวิตใหม่กำลังเริ่มขึ้นด้วยความสุข

******อวสาน******

อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 14[ตอนอวสาน]

ละคร แรงตะวัน บทประพันธ์โดย: เบญจามินทร์
ละคร แรงตะวัน บทโทรทัศน์โดย:ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส
ละคร แรงตะวัน กำกับการแสดงโดย:พี่นาย สรัสวดี วงศ์สมเพ็ชร
ละคร แรงตะวัน ผลิตโดย:บริษัท เลิฟ ดราม่า จำกัด By ไก่ วรายุฑ มิลินทจินดา
ละคร แรงตะวัน ออกอากาศ ทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2559
ละคร แรงตะวัน ติดตามชมได้ทาง สถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ