อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 10/2

อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 10/2

สุริเยนทร์ยืนมองด้วยความสับสนทำไมต้องเป็นแบบนี้...รุจิราเดินน้ำตานองหน้า ภาพอดีตผุดขึ้น เมื่อคราวได้ยินเสียงร้องของโสภา ด.ญ.ขิมก็เข้าไปดูในคอกม้าแล้วต้องตะลึง เห็นเดชาเอามือปิดตาภูไว้ โสภานอนเลือดไหลยื่นมือขอความช่วยเหลือจากพี่ชาย แต่เดชากลับเอื้อมมือไปปลดเชือกอีกเส้น รอกหล่นลงมาใส่โสภาทันที ไม่คาดคิด เดชาหันมาเห็นขิมยืนตะลึง...

คฑาวุธเข้ามาเรียกดึงสติรุจิรากลับมา “พี่มาทำอะไรที่นี่...มันพาพี่มาทำอะไรที่บ้านสุรีย์”

เคทและเอกณัติยืนอึ้งมองสุริเยนทร์ เอกณัติถามเคท “ได้ยินไหมเรื่องแม่เลี้ยงโสภา ถ้านายภูไม่ได้ทำแล้วใครทำ”



เคทไม่ได้สนใจเรื่องนั้นกลับห่วงว่าทำไมเขาถึงยืนนิ่งแบบนั้น...น้องพีทเห็นสุริเยนทร์เหมือนร้องไห้

ก็ลงจากรถวิ่งไปหา ลออตกใจร้องเรียก เคทพลอยตกใจเกรงสุริเยนทร์จะทำร้ายน้องพีท แต่แล้วน้องพีทมายืนตรงหน้าสุริเยนทร์และยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ ทุกคนชะงักหยุดมอง

สุริเยนทร์ถามน้องพีทไม่กลัวตนแล้วหรือ หนูน้อย ตอบว่ากลัวนิดนึง แล้วจุ๊ปากสัญญาจะไม่บอกใครว่าเขาร้องไห้ สุริเยนทร์ซึ้งใจทรุดลงน้ำตาปริ่ม น้องพีทค่อยๆเอื้อมมือไปแตะไหล่ เอาผ้าเช็ดหน้าใส่มือเขาปลอบจนกลายเป็นกอด “โอ๋ๆไม่ร้องนะไม่ร้องๆอย่าร้องสิ”

สุริเยนทร์ดึงน้องพีทมากอด เป็นสัมผัสที่เขาต้องการอย่างมากในชีวิต

ooooooo

ท่ารถตู้ในเมืองภูทับดาว นพสิทธิ์เดินอย่างหวาดระแวงมาที่รถตู้ ต่อท้ายแถวกับคนอื่นๆ แต่พอถึงคิวคนขับก็บอกว่าเต็มแล้วให้ไปคันหน้า เขาจึงเดินหลบๆหน้ามาขึ้นรถอีกคัน ทันใดประตูรถก็ปิดปัง! และมีมือเอื้อมมาล็อกคอ...

ด้วยรู้สึกผิด วิสุทธิ์ทำช่อดอกไม้ด้วยตัวเองมายื่นให้เคทที่ไร่ภูทับดาว เพื่อขอโทษและสัญญาจะเป็นคนดี เพ็ญสิริช่วยพูดให้เพื่อนให้อภัยวิสุทธิ์ เคทรับดอกไม้ด้วยความทึ่ง

“ขอบคุณนะคะ เคทไม่โกรธเลยและเอาจริงๆ วิธีของคุณก็เวิร์กมาก”

ทั้งวิสุทธิ์และเพ็ญสิริแปลกใจเวิร์กอย่างไร เคทชี้ไปที่สนามขี่ม้า สุริเยนทร์กำลังขี่ม้ามีน้องพีทนั่งหน้ามาด้วย น้องพีทหัวเราะมีความสุข หนูน้อยเลิกกลัวสุริเยนทร์แล้ว...ทุกคนในไร่ทึ่งเพราะเจ้านายไม่เคยให้ใครขี่ม้าด้วยแม้แต่แขไขที่ตื๊อขอมาตลอดก็ไม่เคย

น้องพีทเกาะสุริเยนทร์แจ เพ็ญสิริเห็นแล้วไม่อยากเชื่อ เคทบอกว่าสุริเยนทร์มีมุมที่ไม่มีใครเคยเห็น คือมุมอ่อนโยน ชีวิตเขาคงถูกพ่อเข้มงวดมามาก พอต้องมาดูแลไร่แทนพ่อจึงต้องเข้มหนักไปอีก ทั้งที่จริงเป็นคนอ่อนโยน เหมือนผู้ใหญ่ที่ตอนเด็กไม่มีเงินซื้อของเล่น พอโตมาก็ซื้อชดเชยให้ตัวเอง ตนว่าเขาคงเป็นแบบนั้น วิสุทธิ์อึ้งที่ดูเคทจะเข้าอกเข้าใจสุริเยนทร์ดีมาก

“แกจำสิ่งที่เขาทำกับแกไม่ได้แล้วเหรอ” เพ็ญสิริท้วง

“จำได้...แต่ก็เข้าใจเขาด้วย พอเข้าใจแล้วก็เลยไม่รู้จะไปถือโทษโกรธไปทำไม”

“ไม่โกรธเขา แล้วรู้สึกอะไรกับเขา คงไม่ได้รักหรอกนะ”

เคทอึ้งไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไรกับสุริเยนทร์ สงสารหรือรักแต่ปฏิเสธไว้ก่อน เฉไฉไปหัวเราะกับภาพสุริเยนทร์เล่นกับน้องพีท วิสุทธิ์ใจแป้วสังหรณ์ใจ

บ่ายวันนั้น สุริเยนทร์เอาโกศใส่อัฐิแม่อัมพรมาฝังข้างๆสุรีย์ เคทอธิบายกับน้องพีทว่า น้าหมีภูพาคุณยายมาอยู่เป็นเพื่อนคุณแม่ จะได้ไม่เหงา สุริเยนทร์เปรย

“ตอนเป็นไม่ได้อยู่ ตอนตายก็มาอยู่ด้วยกัน

ที่นี่แหละ ถ้าผมตายผมก็จะให้เอาผมมาไว้ที่นี่ สุรีย์คงดีใจที่เราจะได้อยู่กันพร้อมหน้าอีกครั้ง ขาดแต่ก็...หนีเอาตัวรอดไปไหนแล้วก็ไม่รู้”

เคทเห็นใจสงสารสุริเยนทร์ที่เขาคงหมายถึงพ่อของเขา น้องพีทเข้ามาขัดอารมณ์เศร้า จูงมือสุริเยนทร์

ให้รีบเดินไป พร้อมร้องบอกให้เคทตามมา เขาปรับอารมณ์เดินไปตามที่หลานดึง

ด้านวิสุทธิ์นั่งถอนใจอย่างคนอกหัก เพ็ญสิริเข้ามาปลอบอย่าทำเป็นคนไม่สู้ มะเขือเผา วิสุทธิ์ชะงักมองหน้าบอกมันคนละสู้กัน เธอจึงเปลี่ยนคำพูดเป็นอย่าท้อ เขาอ้อนขอให้เธอช่วย หญิงสาวจึงเปิดเว็บไซต์การประกวด รุจิราสไตล์ดีไซน์คอนเทสต์ ให้เขาสมัครให้กับเคท

“ยัยเคทชื่นชมคุณรุจิรามาก การประกวดนี้เป็นความฝันมัน แต่ตั้งแต่มันกลับมา มันก็มีเรื่องวุ่นๆจนทิ้งเรื่องแฟชั่นไปเลย ถ้านายเป็นคนกระตุ้นให้ยัยเคทตามฝันตัวเองต่อ มันก็คงจะทำให้ยัยเคทแฮปปี้”

วิสุทธิ์ตาโตมีความหวังขึ้น เพ็ญสิริย้ำใครจะไม่รักคนที่คอยช่วยเหลือและอยู่เคียงข้าง วิสุทธิ์ปลาบปลื้มเผลอดึงเธอเข้ามากอดและจุ๊บเหม่งเธอเน้นๆ ทำเอาสาวเจ้าเหวอใจสั่น กว่าจะตั้งสติให้ข้อมูลเขากรอกใบสมัครในคอมพ์ พอเสร็จวิสุทธิ์ตั้งใจจะไปบอกข่าวเคทวันพรุ่งนี้

“ผมจะบอกคุณเคทว่าผมคิดเองทำให้เองนะ ไม่ให้ เครดิตคุณ คุณโอเคไหม”

เพ็ญสิริหน้าเสียนิดๆแต่ก็บอกเขาตามสบายเลย ...พอสบายใจแล้ววิสุทธิ์ก็ผล็อยหลับ เพ็ญสิริแอบมองใบหน้าเขาแล้วสบถ เป็นบ้าอะไร พลันต้องตัวแข็งทื่อเมื่อเขาพลิกตัวมาก่ายตัวเธอ

บ่ายวันนั้น เพ็ญสิรินอนพักผ่อนแต่วิสุทธิ์โทร.ตามให้ไปหาที่ล็อบบี้ เธอไปยืนรออยู่นานพอเขามาก็โวยแทนที่จะได้นอนต่อต้องมายืนรอ เขาส่งกล่องของขวัญให้ เธอคิดว่าเขาออกไปซื้อของให้เคท แต่เขากลับบอกว่า สำหรับเพื่อนที่คอยช่วยตนมาตลอด เพ็ญสิริตื่นเต้นแกะออกมาเห็นเป็นแว่นกันแดดเก๋ไก๋ก็ดีใจมาก เขายัง
อวยพรให้เธอเปิดร้านแว่นได้สมใจ

ooooooo

สุริเยนทร์เล่นกับน้องพีท อุ้มเหาะไปมา หนูน้อย หัวเราะชอบใจ เคทเสียวกลัวจะหล่นปรามให้พักบ้าง น้องพีทดูจะเชื่อฟังสุริเยนทร์มากขึ้น เคทจึงเตือนเขาอย่าเล่นฉวัดเฉวียนนัก น้องพีทเป็นเด็กอ่อนแอ เขาโต้ว่าเพราะน้องพีทเล่นแบบผู้หญิงมานานต่างหาก

เคทปอกส้มโอของชอบของน้องพีทมาล่อให้หยุดเล่น แต่หนูน้อยไม่สนใจกลับชวนสุริเยนทร์ออกไปขี่ม้าอีก เธอชักรู้สึกน้อยใจที่หลานหันไปรักน้าชายมากกว่า ...แต่พอน้องพีทเข้ามาเล่นในบ้านเด็กเล่นของตัวเอง

สุริเยนทร์ตามมาเล่นด้วย น้องพีทบอกคนนอกห้ามเข้า แต่เคทเข้าได้ เธอหันไปยิ้มเย้ย เขาหมั่นไส้ถามต้องทำอย่างไรถึงจะได้เป็นคนใน น้องพีทต่อรอง

“นี่บ้านลับ ถ้าจะเข้าต้องแลกกัน ต้องพาน้องพีทไปบ้านลับของน้าหมีภู ตกลงไหม”

สุริเยนทร์คิดเอาชนะเคทจึงรับปากจับมือตกลงกับน้องพีท เคทกำลังคลานออกจังหวะเดียวกับที่สุริเยนทร์ คลานเข้า ทั้งสองจึงหน้าชนกัน เคทรีบถอยกรูด เขายิ้มเย้ยบ้าง...หลังจากนั้นสุริเยนทร์ก็พาน้องพีทกับเคทมาที่ห้องเก็บของส่วนตัวของเขา ท่าทีไม่อยากให้ใครเข้ามาเท่าไหร่จึงกำชับเข้ามาดูแต่ห้ามรื้อ ห้ามแตะต้องอะไรทั้งนั้น น้องพีทถามตรงไหนที่เขาหวงที่สุด เขาบอกว่าทุกตรง หนูน้อยเย้างั้นจะสำรวจทุกตรง ว่าแล้วก็เดินไล่สำรวจ จับโน่นแตะนี่ไม่สนใจคำห้าม สุริเยนทร์ต้องตามประกบดึงของทุกชิ้นที่หนูน้อยหยิบกลับคืนมาวางที่

สุริเยนทร์หันมาเอ็ดเคทให้ดูแลหลานไม่ใช่นั่งเฉย เธอยักไหล่ไม่สนใจ น้องพีทให้สุริเยนทร์อุ้มขี่คอ จึงเห็นที่วางหุ่นยนต์ก็ขอเอามาเล่น เขาส่ายหน้า น้องพีท ตื่นเต้นที่หุ่นยนต์จัดวางไว้มากมาย ขอเข้าไปมองใกล้ๆก็ยังดี เคทถามขำๆเขาชอบเล่นหุ่นยนต์หรือ เขาตอบว่า ไม่ได้ซื้อเอง มีคนให้ก็เก็บๆไว้ เคทรีบถามว่าใช่สุรีย์ไหม เขาอึกอักๆ

“ของขวัญวันเกิด วันปีใหม่ วันอะไรพี่สุรีย์ก็ให้แต่หุ่นยนต์ ได้มาก็โยนเก็บๆไว้ไม่ได้ตั้งใจจะเก็บหรอก” พลันหันมาเห็นน้องพีทหยิบมาเล่น เขาโวย “บอกว่าอย่าแตะไง!”

“คืนให้น้าหมีภูนะครับน้องพีท หุ่นยนต์พวกนี้คุณแม่ของน้องพีทเป็นคนซื้อให้น้าหมีภู น้าหมีภูเลยหวงมันมาก” ท่าทางน้องพีทตื่นเต้นถามจริงหรือ “จริงสิครับ ก็น้าหมีภูเป็นน้องชายฝาแฝดของคุณแม่น้องพีทไง... คุณมีอัลบั้มรูปไหม เอามาให้น้องพีทดูหน่อยสิ”

สุริเยนทร์เสียงขุ่นว่าไม่มี น้องพีทจะหาเองแล้ววิ่งไปรื้อนั่นนี่ เขารีบปรามให้หยุดและยอมหยิบอัลบั้มเก่าๆมีภาพคู่เขากับสุรีย์วัยเด็กเพียงไม่กี่รูป เคทชี้ให้น้องพีทดูว่าทั้งสองคล้ายกันมากถึงเรียกว่าฝาแฝด น้องพีท

ไม่อยากเชื่อว่าสุริเยนทร์จะเหมือนแม่ของตน แล้วหนูน้อยก็ชี้ไปที่ภาพหมู่ว่านี่คุณยาย เหมือนรูปที่อยู่บ้านกรุงเทพฯ เคทรับว่าใช่ น้องพีทชี้ไปที่อาทิตย์

“คนนี้พ่อของน้าหมีภูหรือ” สุริเยนทร์พยักหน้า

เคทบอกนี่คือคุณตาอาทิตย์ น้องพีทถาม “แล้วคุณตาอยู่ไหน น้องพีทไม่เคยเจอ อยู่ที่นี่รึเปล่าครับ”

อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 10/2

ละคร แรงตะวัน บทประพันธ์โดย: เบญจามินทร์
ละคร แรงตะวัน บทโทรทัศน์โดย:ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส
ละคร แรงตะวัน กำกับการแสดงโดย:พี่นาย สรัสวดี วงศ์สมเพ็ชร
ละคร แรงตะวัน ผลิตโดย:บริษัท เลิฟ ดราม่า จำกัด By ไก่ วรายุฑ มิลินทจินดา
ละคร แรงตะวัน ออกอากาศ ทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2559
ละคร แรงตะวัน ติดตามชมได้ทาง สถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ