อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 8 วันที่ 5 ก.ย. 56
“บื้อน่ะสิครับ บื้ออกหัก ผมกับน้องนุชก็เลยอยากปลอบใจ”ห่านอึ้ง เพราะยังรู้สึกผิดที่ตบหน้าบื้อไปเต็มแรงเมื่อเช้านี้
ขณะที่น้องนุชยังคุยกับคุณชายอยู่ในห้องนั้น ดาหลามาเคาะประตู เมื่อได้รับอนุญาตเธอเข้าไปทักทายน้องนุชตามมารยาท น้องนุชจะลุกออกไป คุณชายเรียกไว้บอกว่าเรายังคุยกันไม่จบ แล้วบอกดาหลาว่ามีอะไรให้พูดได้เลยเพราะน้องนุชเป็นเพื่อนสนิทรู้ได้ทุกเรื่องอยู่แล้ว
“ก็ดีค่ะ จะได้ช่วยๆกันฟัง ดาหลารู้มาว่าพนักงานแผนกชุดชั้นในชายที่คุณชายพาไปสวิตกับคุณฮันนี่แอบคบกัน ดาหลาก็แค่มาเตือนเพราะเป็นห่วงคุณชาย ไม่อยากให้คุณชายโดนหลอก ดาหลามาบอกแค่นี้แหละค่ะ”
“ชาย...ฉันว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ความจริง” น้องนุชเอ่ย
“ฉันรู้ ฉันไม่เชื่อที่คุณดาหลาพูดหรอก เขาพยายามจะทำให้ฉันเข้าใจคุณฮันนี่ผิด แต่ฉันเชื่อใจคุณฮันนี่ เพราะเราสัญญากันแล้วว่าจะไม่โกหกและจะไม่มีความลับ ต่อกัน” คุณชายพูดอย่างมั่นใจทั้งที่แอบกังวลอยู่ลึกๆ
ส่วนน้องนุช พอออกจากห้องทำงานคุณชาย เดินไปก็คิดทบทวนเหตุการณ์ที่ประสบด้วยตัวเอง แล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า “หรือว่าบื้อจะชอบคุณฮันนี่จริงๆ??”
ooooooo
“อะไรหนุกๆ” ที่น้องนุชกับคุณชายพาบื้อกับห่านมา คือที่ปีนเขาจำลอง...
น้องนุชกับคุณชายและบื้อมาถึงก่อน บื้อตื่นเต้นมาก บอกว่าเคยฝันอยากเข้ามาปีนเขาจำลองนี้นานแล้วแต่ไม่ได้เป็นสมาชิกจึงไม่มีสิทธิ์
น้องนุชบอกว่าเจ้าของที่นี่เป็นเพื่อนกับตน จึงขออนุญาตเป็นพิเศษ บื้ออยากปีนเขามากขอลองเลยได้ไหม น้องนุชอนุญาตขำ ๆ แล้วเดินไปชวนคุณชาย แต่คุณชายขอรอฮันนี่ก่อน น้องนุชจึงไปสมทบกับบื้อใส่อุปกรณ์แล้วปีนเขาไปด้วยกัน
คุณชายรออยู่ไม่นาน ฮันนี่ก็เข้ามาแต่งตัวสีสันจัดจ้าน คุณชายยิ้มกว้างรีบเดินไปรับ
“สวัสดีครับคุณฮันนี่” ห่านยิ้มหวานให้ ถามว่าแล้วน้องนุชกับบื้อล่ะ “นู่นครับ...” คุณชายชี้ให้ดูสองคนกำลังปีนเขากันอย่างใกล้ชิดสนุกสนาน จับสังเกตท่าทีของห่านที่มีต่อบื้อ เอ่ยลองเชิงว่า “วันนี้มีคนมาบอกว่าคุณกับบื้อแอบคบกัน”
“ไม่จริงนะคะ” ห่านตกใจหันขวับปฏิเสธพัลวัน “คุณชายอย่าไปเชื่อนะคะ ฉันกับบื้อจะแอบคบกันได้ยังไง ในเมื่อตั้งแต่กลับจากสวิส ฉันยังไม่เจอเขาเลยคุณชายอย่าไปเชื่อข่าวโคมลอยพวกนั้นนะคะ”
คุณชายเห็นอาการของห่านแล้วหัวเราะ เธอถามว่าหัวเราะอะไร คุณชายพูดทั้งที่ยังยิ้มเต็มหน้าว่า
“ความจริงผมไม่เชื่อเรื่องที่เขาบอกหรอกนะครับ ผมแค่เล่าให้คุณฮันนี่ฟัง แต่เห็นคุณฮันนี่พูดไม่หยุดขนาดนี้ ผมรู้แล้วล่ะว่าเรื่องนี้ไม่มีทางเป็นไปได้” ห่านแอบถอนใจโล่งอก คุณชายจับมือชวน “เราไปหาพวกเขากันดีกว่านะครับ”
น้องนุชเท้าแพลงปีนเขาต่อไม่ได้ เธอทำหน้าเสียดาย เหมือนเด็กที่ไม่ได้ดั่งใจ บื้อเห็นแล้วหัวเราะทั้งขำและเอ็นดู คุณชายกับห่านเดินมาถึง คุณชายถามว่าหัวเราะอะไรกันอยู่ น้องนุชบอกว่าไม่มีอะไร คุณชายตัดพ้ออย่างน้อยใจว่า
“เดี๋ยวนี้มีความลับกับฉันเหรอ”
“คนเราทุกคนมันก็ต้องมีเรื่องส่วนตัวที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้” น้องนุชลอยหน้ากวนๆ คุณชายเลยโอบห่าน บอกว่า
“แต่ฉันกับคุณฮันนี่ไม่มีความลับต่อกัน ใช่ไหมครับ” คุณชายหันมองห่านตาหวาน “ดีนะที่ฉันเลือกแก
เป็นเพื่อน เพราะถ้าได้แกเป็นแฟน มีหวังปวดหัวตาย”
ทั้งสองพูดเหย้าแหย่กันแรงๆ อย่างเพื่อนสนิท บื้อเสนอว่า ให้น้องนุชไปนั่งพักก่อนดีกว่า พอน้องนุชลุกขึ้นคุณชายจึงเห็นว่าเธอเจ็บเท้า เลยบอกให้บื้อสอนห่านปีนเขา ตนจะพาน้องนุชไปนั่งพักเอง ทำเอาทั้งห่านและบื้อทำหน้าไม่ถูก
“นายดูสนิทสนมกับคุณน้องนุชมากเลยนะ” ห่านเปิดฉาก บื้อไม่สนใจใส่อุปกรณ์ให้เสร็จก็ผละออก ห่านลุกขึ้นจะปีนแต่ปีนไม่ขึ้น มือลื่นหลุดเซล้มลงบนพื้น บื้อยืนมองเฉย ห่านหันไปแว้ดใส่ “ทำไมไม่ช่วยรับ”
บื้อตอบห้วนๆ ว่า “ไม่ทัน” ห่านถามว่าไม่ทันหรือไม่อยากช่วยกันแน่ บื้อไม่ตอบหันไปใส่อุปกรณ์ของตัวเอง ห่านยืนมองนิ่งแล้วตัดสินใจขอโทษบื้อที่ตบหน้าเขาไปเมื่อเช้านี้ บื้อยังไม่หายเคืองปีนเขานำไปโดยไม่สนใจห่าน เธอพูดอ้อนอย่างรู้สึกผิดว่า
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ ที่ทำลงไปเพราะมีความจำเป็น นายหันมาคุยกับฉันหน่อยได้ไหม!!” บื้อไม่สนใจยังคงตั้งหน้าตั้งตาปีนเขา ห่านโมโหพาลหาเรื่องว่า “เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้น ถ้านายไม่แอบถ่ายรูปฉันที่สวิต...นายถ่ายรูปฉันทำไม!!”
“หน้าตาเธอตอนนั้นมันน่าเกลียด ฉันก็เลยถ่ายเก็บไว้ดูขำๆ ตอนเครียดน่ะสิ”
“ไอ้บื้อบ้า!!”
บื้อเห็นคุณชายเดินมาเลยเงียบ คุณชายเรียกห่าน ห่านหันมองเลยทำให้มือลื่นร่วงลงมา คุณชายพุ่งเข้ามาอุ้มห่านได้ทัน บื้อหันมองหน้าจ๋อย ห่านเองก็แอบมองบื้ออย่างเป็นห่วงความรู้สึก
ooooooo
หลังจากเลิกปีนเขาแล้ว คุณชายเสนอไปหาอะไรทานกันดีไหม น้องนุชขอตัวเพราะต้องเตรียมงานพรุ่งนี้ บื้อก็ขอตัว คุณชายหันมาทางห่าน บอกว่าเหลือเราสองคน
“ฮันนี่ก็ไปไม่ได้เหมือนกันค่ะ...ขอโทษด้วยนะคะ ฮันนี่นัดทานข้าวกับครอบครัว” ครั้นคุณชายขอไปด้วย บอกว่าอยากไปสวัสดีคุณพ่อคุณแม่เธอ
“เอ่อ...คือ...วันนี้ไม่สะดวก ไว้ให้ฮันนี่บอกพวกท่านก่อนนะคะ” พูดแล้วขอตัวอ้างว่าคนรถรออยู่ แอบปรายตามองบื้อทำนองเตือนให้ไปทำหน้าที่
เมื่อคุณชายไปแล้ว ห่านบอกบื้อว่า ในฐานะเป็นคนขับรถต้องพาตนกลับ บื้อบอกว่ามีแต่รถสองประตูยี่สิบหน้าต่าง ถามว่านั่งได้รึเปล่า
“สบายมาก ฉันชอบรถที่มีหน้าต่าง ลมมันเย็นดี” ว่าแล้วเดินนำไป บื้อถอนใจเฮือกใหญ่แล้วเดินตามไป
พอขึ้นรถมีที่นั่งคู่ว่างอยู่ห่านรีบเข้าไปนั่งริมหน้าต่างหมายให้บื้อมานั่งข้างๆ แต่ถูกชายคนหนึ่งมานั่งเสียก่อน บื้อเลยไปนั่งตัวอื่น ห่านหงุดหงิดมากหาเรื่องจนชายคนนั้นทนไม่ได้ต้องเปลี่ยนที่นั่ง ห่านจึงเรียกบื้อให้มานั่งกับตน
ระหว่างนั้น ห่านบอกว่า “ฉันตัดสินใจแล้ว ว่าฉันจะ... ฉันจะบอกความจริงคุณชายว่าฉันเป็นใคร ฉันไม่อยากโกหกเขาอีกแล้ว”
บื้อดีใจมาก บอกว่าดีแล้วตนจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง พอห่านถามว่าเป็นห่วงตนหรือ บื้อพูดหน้าตาเฉยว่าตนไม่อยากตกนรกไปกับเธอด้วย เลยถูกห่านกระหน่ำทุบเสียร้องลั่น บื้อจับแขนห่านไว้พอดีรถเบรกเอี๊ยดดดด...หัวเลยชนกันโป๊ก! ต่างจับหน้าผากตัวเองเจ็บจนหัวเราะกันขำๆ
ระหว่างเดินในตรอกเข้าบ้าน ห่านถามว่าถ้าตนบอกความจริงแล้ว คุณชายจะเกลียดตนไหม
“นี่จะเป็นข้อพิสูจน์ ว่าคุณชายรักที่ตัวตนของเธอหรือแค่ภายนอก ถ้าเขารักเธอที่เป็นเธอ ฉันเชื่อว่าเขาจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้อยู่กับเธอไปตลอดชีวิต”
ฟังเหตุผลของบื้อแล้ว ห่านใจชื้นขึ้น หันยิ้ม “ขอบใจนะบื้อ...นายเป็นคนที่เข้าใจฉันดีที่สุด” พูดแล้วกอดหมับเลย บื้อยืนนิ่งยกมือเหมือนจะกอดตอบแต่ไม่กล้า เลยยืนนิ่งหน้าเศร้าสุดๆ
ooooooo
คุณชายขอให้น้องนุชเป็นเพื่อนไปซื้อแหวน คนขายหยิบแหวนมาให้ดูบอกว่านี่คือแหวนคู่รัก
น้องนุชถามว่าเขาจะขอฮันนี่แต่งงานหรือ คุณชายบอกว่าไม่ เป็นแหวนที่จะทำให้ทุกคนรู้ว่าฮันนี่มีเจ้าของ แล้ว แม้น้องนุชจะพูดขำๆว่าน้ำเน่าจริงๆ แต่ก็ช่วยเลือกให้
คุณชายเอากล่องแหวนมาวางไว้ที่โต๊ะแล้วรีบไปประชุม ระหว่างนั้นดาหลาซื้อแซนด์วิชมาฝาก ตุ๊กติ๊กบอกให้เข้าไปรอในห้องก็ได้ เธอเอาแซนด์วิชไปวางที่โต๊ะ แล้วหยิบกระดาษขึ้นมาจะเขียนโน้ตบอกว่าตนทำแซนด์วิชมาให้ใส่หัวใจทั้งดวงลงไปด้วย หวังว่าคุณชายคงชอบ แต่พอเอากล่องแซนด์วิชไปวางที่โต๊ะ เห็นกล่องแหวน หยิบขึ้นดูอย่างอยากรู้อยากเห็น
คุณชายเข้าประชุมแต่บังเอิญหยิบแฟ้มผิดมา โทร.หาตุ๊กติ๊กก็ไม่รับสายจึงเดินมาหยิบเอง เจอดาหลากำลังเปิดกล่องแหวนดู คุณชายไม่พอใจมาก พูดเสียงเข้มว่า “คุณไม่มีสิทธิ์มาหยิบของของคนอื่นดู”
อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 8 วันที่ 5 ก.ย. 56
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธีละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ