อ่าน ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 11 วันที่ 17 ก.ย. 56
แอปเปิ้ลตรงไปที่โต๊ะแหม่ม ถามว่าห่านไปไหนทำไมตนไม่เห็น แหม่มบอกว่าห่านไม่สบายอยู่ในห้อง
“อ้าวเหรอ...แล้วเป็นไรมากป่าวจ๊ะ” แอปเปิ้ลทำทีเป็นห่วง พอแหม่มบอกว่าไม่มาก ทำไมหรือ “ก็แค่แปลกใจว่าทำไมห่านไม่มาปาร์ตี้ ถ้าไม่ได้เป็นอะไรมาก ฉันก็จะได้สบายใจ” พูดแล้วเดินยิ้มร้ายออกไป
“ร้อยวันพันปีไม่เคยแสดงความเป็นห่วงไอ้ห่าน... น่าแปลก” แหม่มพึมพำ บื้อกับโย่งมองกันอย่างไม่สบายใจ
“ห่านจ๋า...ฉันแอปเปิ้ลนะ ฉันรู้จากแหม่มว่าเธอไม่สบาย ก็เลยเอาอาหารขึ้นมาให้” เคาะเรียกแล้วไม่มีเสียงตอบก็เรียกอีก “ห่าน...ห่าน...” ไม่มีเสียงตอบอีกตามเคย
แอปเปิ้ลเลยเรียกแม่บ้านที่ผ่านมาพอดี “ป้าคะป้า...ช่วยเพื่อนหนูด้วย”
บื้อยังกังวลใจเรื่องห่าน มองไปในงานเห็นแต่ปีโป้กับจีจี้ก็เอะใจ หันบอกแหม่ม... “แอปเปิ้ลหายตัวไป”
โย่งกับแหม่มช่วยกันมองหาก็ไม่เห็น แหม่มมองหน้าทั้งสองตกใจเมื่อฉุกคิดว่า
“อย่าบอกนะว่ายัยแอปเปิ้ลขึ้นไปหาไอ้ห่านที่ห้อง!!!” ทำเอาบื้อกับโย่งตกใจไปด้วย
เวลาเดียวกัน แม่บ้านเอาคีย์การ์ดออกมา แอปเปิ้ลเร่งอย่างร้อนใจ แต่แววตาร้ายกาจ
“เร็วสิป้า...เกิดเพื่อนฉันเป็นลมตายในห้องขึ้นมาจะทำยังไง!!!”
ooooooo
ดาหลาดื่มไวน์อย่างขาดสติ สั่งพนักงานที่มารินว่าให้เอามาทั้งขวดเลย พนักงานให้ไม่ได้ก็โวยวายว่าตนมีเงินจ่ายพลางจะแย่ง
พรเพ็ญเห็นเหตุการณ์จึงเข้าไปแย่งขวดไวน์ ถูกดาหลาตวาด “เอาไวน์ฉันไปไหน” พรเพ็ญบอกว่าเธอเมามากแล้วก็ถูกตะเพิด “อย่างมายุ่ง!!”
“ไม่ ยุ่งไม่ได้ค่ะ คุณเป็นพนักงานของห้างฯ บีเคเคพลาซ่า ถ้าคุณทำอะไรที่เสื่อมเสียก็จะทำให้ภาพลักษณ์ของห้างฯ เสียหายไปด้วย” พรเพ็ญอบรม ดาหลาโวยวายว่าพูดมากน่ารำคาญ ขู่ว่าถ้าตนแต่งงานกับคุณชายเมื่อไรจะไล่ออกให้ดู
ขณะดาหลาลุกขึ้นจะเดินก็เซล้มลง กลับพาลพรเพ็ญว่าทำไมไม่ช่วยตน พรเพ็ญย้อนเอาว่าก็เธอบอกว่าไม่เมาก็กรุณาลุกขึ้นเดินไปเอง แล้วพรเพ็ญก็เดินส่ายหน้าออกไปเอือมๆ
เวลา เดียวกัน ที่หน้าห้องพักของห่าน แอปเปิ้ลกำลังเร่งให้แม่บ้านเปิดประตูห้อง บื้อที่เอะใจวิ่งมาทัน ถามว่าจะทำอะไร แอปเปิ้ลอ้างว่าแหม่มบอกว่าห่านไม่สบายตนเป็นห่วงจึงจะมาดู
“ขอบคุณนะ ครับ เดี๋ยวทางนี้ผมจัดการเอง” บื้อตัดบท ดึงประตูจะปิด แอปเปิ้ลไม่ยอมให้ปิดอ้างว่าเป็นห่วงห่าน บื้อบอกว่าไม่ต้องห่วงเพราะห่านลงไปข้างล่างแล้ว ทำทีชวนแอปเปิ้ลลงไปข้างล่างกัน แอปเปิ้ลถามว่าแล้วเขาขึ้นมาทำไมบื้อนึกไม่ทัน อึกอักจนเป็นพิรุธแล้วจึงปดว่า
“อะ...อ๋อ...ฉันขึ้นมาเอาของในห้อง เกือบลืม...งั้นเธอลงไปก่อนนะ” ว่าแล้วบื้อรีบเดินไปที่หน้าห้องตัวเอง พอหันมาเห็นแอปเปิ้ลเดินลงไปก็ตกใจฉุกคิดได้อุทาน “ยัยห่าน!!!” แล้วรีบหยิบมือถือกดโทร.ออกทันที
ห่านยังนั่งทานอาหารอยู่กับคุณชายและ น้องนุช ดาหลาเดินมาเมาๆ เอาจานและขวดไวน์กระแทกลงตรงหน้าห่านแล้วลากเก้าอี้มาแทรกระหว่างห่านกับ คุณชาย พูดเมาๆ “นั่งด้วยคนนะคะ...” พอนั่งก็เอนหัวซบไหล่คุณชายคล้องแขนคุณชายแสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่
คุณชายพยายามหลบแต่ยิ่งหลบดาหลาก็ยิ่งกระแซะ อ้างว่าตนเป็นว่าที่คู่หมั้นทำไมจะทำไม่ได้
ระหว่าง นั้นมือถือห่านดังขึ้น พอเห็นเป็นบื้อโทร.มาห่านปิดเครื่องแล้วขอตัวไปเอาอาหาร บื้อบ่นอย่างร้อนใจ “ทำไมปิดเครื่องเนี่ย?” ไม่รู้จะทำอย่างไรจึงโทร.บอกโย่งให้วานแหม่มรีบไปบอกห่านเรื่องแอปเปิ้ลขึ้น ไปหาเธอที่ห้อง
ไม่นานแหม่มก็เจอห่านที่มุมอาหาร แหม่มเรียกห่านเบาๆ บอกว่าไม่ต้องหันมาคุยเดี๋ยวจะผิดสังเกต แล้วต่างก็ทำทีตักอาหารแต่แอบคุยกัน
แหม่ม บอกห่านว่าแอปเปิ้ลขึ้นไปหาเธอที่ห้อง แต่บื้อเอะใจขึ้นไปห้ามได้ทัน บื้อบอกแอปเปิ้ลว่าเธอลงมาที่งานแล้ว แหม่มเร่งห่านว่า “ตอนนี้แกต้องรีบลาคุณชายแล้วกลับมาเป็นนังซินตามเดิมได้แล้ว”
แม้จะ พยายามไม่ให้มีพิรุธ แต่ปีโป้กับจีจี้ก็เห็นจนได้ว่าฮันนี่กับแหม่มคุยกัน ทั้งสองมองอย่างสงสัยว่า แหม่มรู้จักกับฮันนี่ด้วยหรือ? ท่าทางเหมือนซี้กันมากด้วย!
แอปเปิ้ลมาเจอปีโป้กับจีจี้ก็ถามทันทีว่า เห็นห่านไหม พอทั้งสองบอกว่าไม่เห็นก็ถามหาแหม่ม ปีโป้บอกว่าเห็นคุยกับฮันนี่อยู่ดูสนิทสนมกันมากด้วย
ฟังแล้วแอปเปิ้ล คิดถึงวันที่แหม่มจับโกหกตนเรื่องแหวนเพชรว่า ไม่ใช่ของแม่เธอแต่เป็นของห่าน ทำให้แอปเปิ้ลเชื่อว่า ห่านกับฮันนี่คือคนคนเดียวกัน!
ooooooo
ฟังแหม่มแล้ว ห่านจะรีบกลับห้อง เธอโทร.บอกคุณชายว่าต้องรีบกลับบ้านแล้ว คุณชายนึกว่าห่านโกรธตนเรื่องดาหลา
“ฮัน นี่ไม่ได้โกรธคุณชายค่ะ คุณแม่ฮันนี่โทร.มาตามน่ะค่ะ ฮันนี่ต้องไปแล้วจริงๆ ไว้ฮันนี่โทร.มาหานะคะ” พอวางสายห่านก็รีบเดินออกไป ส่วนคุณชายวางสายแล้วนั่งเซ็งเพราะคิดว่าห่านโกรธ
ห่านรีบเดินจะกลับไป ลอกคราบฮันนี่ ถูกดาหลาเดินมาดักบอกว่าเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน ห่านพยายามหลีกเลี่ยงไม่ปะทะ แต่ดาหลาไม่ยอมให้ไป จ้องหน้ายิ้มร้ายพูดอย่างเป็นต่อว่า
“ตอนนี้แม่ของฉันกำลังสืบเรื่องของ เธออยู่ และฉันกับแม่ก็รู้ว่าบ้านที่เธอพาคุณหญิงแม่ไป ไม่ใช่บ้านของเธอ” ห่านตกใจหน้าเสียทำให้ยิ่งมีพิรุธ แต่ยังโต้ว่าอย่ามาใส่ร้ายกันแบบนี้ “ฉันไม่ได้ใส่ร้าย ฉันพูดความจริง ถ้าคุณแม่ฉันรวบรวมหลักฐานครบเมื่อไหร่ เธอ-ตาย-แน่ ฮ่าๆๆ”
ห่านพยายามไม่ให้มีปัญหาบอกว่าเธอเมามากแล้วกลับไป พักดีกว่า ดาหลาไม่ยอมย้ำถามว่า ตกลงเธอจะยอม ทำตามที่ตนเสนอรึเปล่า พอห่านบอกว่าไม่ทำ เพราะตนไม่ได้เป็นอย่างนั้น ดาหลาก็เงื้อมือจะตบสั่งสอน พริบตานั้น บื้อโผล่พรวดมาขวาง ตัวเองเลยถูกตบหน้าหัน ส่วนดาหลาแรงเหวี่ยงและความเมาทำให้ตัวเองหมุนคว้างล้มโครม!
ห่านเป็น ห่วงบื้อรีบเข้าไปถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง บื้อบอกว่าไม่เป็นไรเรารีบไปกันดีกว่า แล้วพากันเดินหนีไป ดาหลาตั้งหลักได้หันมองไม่เห็นใครแล้ว ได้แต่ตะโกนท้าทั้งที่ยังลุกไม่ขึ้น...
“หายไปไหนหมดวะ...แน่จริงอย่าหนีสิเว้ย...เอิ๊กกก....”
หลังจากนั้นไม่นาน พนักงานโรงแรมก็มาถามที่โต๊ะคุณชายว่า ดาหลามากับพวกคุณชายใช่ไหม คุณชายตกใจถามว่าเกิดอะไรขึ้นหรือ
พนักงานคนนั้นพาคุณชายและน้องนุชไปหาดาหลาที่นอนหมดสภาพอยู่กับพื้น น้องนุชหันไปบอกพนักงานว่า
“ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวพวกเราจัดการเองค่ะ”
พอพนักงานคนนั้นเดินกลับไป คุณชายจึงอุ้มดาหลากลับไปกับน้องนุช...
ooooooo
แอปเปิ้ล สะกดรอยตามบื้อกับห่านที่หนีดาหลามา เห็นห่านดูรอยตบที่หน้าบื้ออย่างเป็นห่วงหน้าใกล้กันมากจนเหมือนกำลังจะจูบ กัน แอปเปิ้ลรีบถ่ายรูปไว้ ยิ้มสะใจ ร้ายกาจ!
บื้อกับห่านต่างตกอยู่ในภวังค์แวบหนึ่ง พอรู้ตัวต่างก็ถอยออก บื้อบอกห่านให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบลงมา
พอห่านเดินไปเท่านั้น แอปเปิ้ลก็ออกมาเผชิญหน้าบื้อ ทำเอาบื้อหน้าถอดสี แอปเปิ้ลเดินเข้าหาพูดอย่างเป็นต่อ
“ช็อก ไปเลยเหรอจ๊ะบื้อจ๋า...ที่แท้ นังห่านกับคุณฮันนี่ก็เป็นคนเดียวกัน ความลับมันไม่มีในโลกหรอกจริงไหม...” บื้ออึ้งพูดไม่ออก เลยถูกแอปเปิ้ลรุก “เงียบแบบนี้แสดงว่าจริง!”
เมื่อถูกจับได้อย่างไม่มีทางเลี่ยงเช่นนี้ บื้อขอร้องแอปเปิ้ลอย่าบอกเรื่องนี้กับใคร แอปเปิ้ลรับปากทันทีแต่มีข้อแม้ว่า บื้อต้องมาเป็นแฟนตนตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป แต่ยังให้เวลาไปคิดหนึ่งคืน พรุ่งนี้เช้าตรู่ค่อยให้คำตอบก็ได้
แอปเปิ้ลยิ้มหยันแล้วเดินผละไป ทิ้งบื้อยืนเครียดขาแข็งตรงนั้น...
บื้ อกลับไปบริเวณริมหาดหน้าโรงแรมที่พรเพ็ญกำลังชวนทุกคนให้ออกไปแดนซ์กัน แหม่มชวนห่านออกไปเต้น ห่านหันไปชวนโย่งกับบื้อ บื้อนั่งซึมไม่ไปเต้น สมองและสองหูของเขายังแว่วเสียงขู่ของแอปเปิ้ลที่จะแฉเรื่องห่านถ้าบื้อไม่ ยอมเป็นแฟน บื้อนั่งเครียดอยู่นาน มองไปเห็นห่านกำลังเต้นอย่างสนุกสนาน เขาถอนใจเฮือกใหญ่อย่างตัดสินใจได้แล้ว
ooooooo
อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 11 วันที่ 17 ก.ย. 56
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธีละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ