อ่าน ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 12 วันที่ 20 ก.ย. 56
วันนี้ทั้งเจ๊มะพร้าวและแหม่มทำงานอย่างไม่มีความสุขเลย ต่างหนาวๆร้อนๆกลัวถูกไล่ออก แล้วทั้งสองก็ตกใจเมื่อเห็นโย่งเดินจ้ำอ้าวมาหน้าตาตื่น พอเห็นเจ๊มองมาก็ชี้ไปข้างหลังตัวเองเจ๊มะพร้าวแทบเข่าอ่อนเมื่อเห็นคุณชายกำลังเดินมาอย่างเร่งรีบ แล้วทั้งแหม่มทั้งเจ๊และโย่งก็วิ่งหนีกันแบบตัวใครตัวมัน
“เดี๋ยวก่อน...จะไปไหน...” คุณชายร้องเรียกแต่ไม่มีใครยอมหยุด พรเพ็ญเดินมาถามว่ามีอะไร จะให้ช่วยไหม
“ประกาศ...ประกาศ...พนักงานที่มีรายชื่อต่อไปนี้ กรุณามาที่ชั้น 18 ด่วน ย้ำ...ด่วน! นางสาวปิยะพร นางสาวสมรศรีและนายยิ่งยง ถ้าไม่มาภายในสิบนาที จะถูกไล่ออก!!!”
แหม่ม เจ๊มะพร้าวและโย่งมองหน้ากันตาเหลือก ถามกันว่าเอาไงดี โย่งบอกว่าไปหรือไม่ไปก็ต้องโดนไล่ออกอยู่ดี
“น้องโย่งพูดถูก...ถ้าอย่างนั้น...” เจ๊ทำหน้าฮึดขึ้นมาแบบ เป็นไงเป็นกัน!!
ooooooo
หลังจากประกาศเรียกแล้ว พรเพ็ญบอกคุณชายว่า ถ้าสามคนนี้ทำผิดอะไรตนจะจัดการลงโทษให้เอง
“พวกเขาสามคนไม่ได้ทำอะไรผิด...ผมอยากรู้ว่าคุณฮันนี่...เอ่อ...ไม่ใช่สิ ต้องบอกคุณห่านถึงจะถูก ตอนนี้คุณห่านอยู่ที่ไหน ผมต้องการพบเธอ”
ทีแรกทั้งสามก็หน้าซีดตัวสั่นอยู่เบื้องหน้าคุณชาย แต่พอรู้ว่าคุณชายต้องการพบห่าน เจ๊มะพร้าวก็ปกป้องห่าน บอกว่าห่านไม่ได้มีเจตนาที่จะหลอกคุณชาย แล้วทั้งแหม่มและโย่งก็ออกมาช่วยกันปกป้องแก้ต่างให้ห่าน จนคุณชายบอกยิ้มๆว่า
“ที่ผมอยากเจอคุณห่าน เพราะผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องบอกเธอ” เจ๊ยังไม่ยอมบอกอยู่ดี ยืนยันว่าคุณชายจะต้องไม่ทำร้ายจิตใจห่านตนถึงจะบอก คุณชายจึงบอกว่า “ผมจะบอกคุณห่านว่า ‘ผมรักเธอ’ แค่นี้ทำให้พวกคุณมั่นใจได้รึยัง”
ทั้งสามมองกันอึ้ง โย่งยิงฟันขาวก่อนเพื่อน ในขณะที่เจ๊มะพร้าวยังงงๆ
พอบอกคุณชายว่าห่านอยู่ไหนแล้ว เจ๊มะพร้าวอวยพรให้คุณชายโชคดี แต่พอหันมา ทั้งสามกลับต้องเครียดเมื่อพรเพ็ญเดินเข้ามาถามหน้าตาขึงขังว่า “เล่ามาให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น?!!”
คุณชายรีบกลับไปหาน้องนุช บอกอย่างดีใจสุดๆ ว่า “ฉันรู้แล้วว่าห่านอยู่ที่ไหน แกไปกับฉันนะ”
ooooooo
น้าตุ้มกับน้าเต๊ะเชียร์บื้อให้จีบห่าน บื้อยังไม่กล้า น้าเต๊ะยุว่าความรักเหมือนเกม ต้องรีบทำคะแนนไม่อย่างนั้นจะแพ้ น้าตุ้มก็ลุ้นว่าเวลานี้ดีที่สุด เพราะห่านกำลังต้องการคนมาดามอกอยู่
พอดีห่านเดินออกมาถามสองน้าว่าวันนี้มีอะไรจะให้ช่วยบ้าง สองน้าตอบพร้อมกันว่าไม่มี แล้วบอกบื้อให้พาห่านเที่ยว บื้อจึงไปจูงจักรยานมาสองคันจะพาห่านเที่ยว แต่ห่านบอกว่าตนขี่จักรยานไม่แข็ง บื้อเลยให้ซ้อนท้าย ห่านซ้อนไม่เป็นอีก บื้อบอกห่านให้กอดเอวตนไว้ แล้วขี่พาห่านไปชมทิวทัศน์สวยงามสองข้างทางกันอย่างเพลิดเพลิน
แต่ห่านก็ยังไม่หายเศร้า มองทะเลนํ้าตาซึม เมื่อบื้อเดินมาหา ห่านเอ่ยขึ้นว่า
“นายเคยได้ยินไหม ที่เขาบอกว่ามีอยู่สองเหตุผลที่คนมาทะเล หนึ่งคือตอนที่มีความสุข กับสองคือตอนที่เศร้า...มันก็แปลกนะ ทะเลมันเปลี่ยนไปตามอารมณ์ของเรา วันก่อนฉันยังเห็นทะเลสดใสอยู่เลย แต่ทำไมวันนี้...ทะเลมันถึงได้ดูหม่นหมองแบบนี้ก็ไม่รู้...”
ห่านยืนนิ่งไปอึดใจ แล้วถอดแหวนที่คุณชายให้ทำท่าเหมือนจะปาลงทะเล แต่แล้วก็ชะงักกำแหวนแน่นบอกบื้อว่า
“ฉันทำไม่ได้น่ะบื้อ ยังไงฉันก็ลืมคุณชายไม่ได้ ฉันลืมเขาไม่ได้จริงๆ” พูดแล้วร้องไห้จนบื้อไม่รู้จะทำอย่างไร ถอนหายใจแล้วนึกขึ้นได้ ชวนห่านไปกระโดดบันจี้จัมพ์ให้ตื่นเต้นหายเครียดกัน
ขณะบื้อกอดห่านที่กำลังตื่นเต้นกับการโดดบันจี้จัมพ์นั่นเอง บื้อฉวยโอกาสกระซิบบอกห่าน “ฉันรักเธอ” ห่านไม่ได้ยิน ถามว่าอะไรนะ บื้อไม่กล้าบอก เฉไฉเป็นบอกว่า “ฉัน...จะไม่ทิ้งเธอ” แล้วกระโดดลงไปทันที ห่านตกใจหวีดร้องสุดเสียง แต่พอเล่นเสร็จ ห่านกลับรู้สึกสนุกมาก บื้อดีใจที่ทำให้เธอหายเศร้าได้
ooooooo
ระหว่างที่ห่านกับบื้อไปเที่ยวกันนั้น น้องนุชก็ขับรถพาคุณชายมาที่ร้านอาหารทะเลตุ้มเต๊ะ พอน้าทั้งสองรู้ว่ามาหาห่านก็จะโทร.ตามให้ คุณชายห้ามไว้บอกว่าตนรอได้
น้องนุชถามว่า ทำไมไม่ให้โทร.ตามห่าน คุณชายเกรงว่าถ้าห่านรู้ว่าตนมาอาจจะหนีเตลิดไปอีกก็ได้ พอดีมีโทร.เข้ามือถือน้องนุช พอเห็นเป็นรื่นฤดีโทร.มา น้องนุชตกใจมองหน้าคุณชายอย่างครุ่นคิด แล้วรับสายเอง รื่นฤดีถามทันทีว่า
“ตาชายเป็นไงบ้างลูก” ถามพลางหันมองหน้าดาหลากับดารัณที่ฟังสปีกโฟนอยู่ด้วยกัน
แต่นอกจากสองแม่ลูกนั้นแล้ว...ที่มุมลับตา ชนะศึกกับสมก็แอบฟังอยู่ด้วย
“เอ่อ...ชาย...ชายยังนอนอยู่เลยค่ะ” น้องนุชตอบอึกอักนิดๆ รื่นฤดีขอคุยกับคุณชาย น้องนุชชะงักไปอีกนิดหนึ่งแล้วบอกว่า “ชายเข้าห้องน้ำค่ะแม่” อุ๊ย...มีสายเข้าพอดี น้องนุชขอวางก่อนนะคะ แล้วจะบอกให้ชายโทร.กลับ” พอวางสายก็ถอนใจโล่งอก
ดาหลาไม่เชื่อ จับเท็จว่า ทีแรกน้องนุชบอกว่า ยังนอนอยู่ แต่อึดใจเดียวก็บอกว่าเข้าห้องน้ำอยู่ ชวนรื่นฤดีและดารัณไปบ้านน้องนุชดูให้เห็นกับตาเลย
ชนะศึกตกใจ บอกสมให้หาทางไปถ่วงสามหญิงไว้ตนจะรีบโทร.บอกคุณชายให้รู้ตัว พอคุณชายรับโทรศัพท์จากชนะศึกก็ตกใจ บอกน้องนุชว่า แม่กับดาหลาและดารัณจะไปที่บ้านเธอ คุณชายจึงรีบโทร.เข้ามือถือรื่นฤดี ขอโทษที่ไม่ได้โทร.กลับทันที ตนขออยู่บ้านน้องนุชอีกสักวัน
“อยู่ต่ออีกวันเลยเหรอ”
“ครับ...แค่นี้ก่อนนะครับคุณแม่ แล้วไว้ผมจะโทร.หา” คุณชายรีบวางสาย ถอนใจโล่งอก ที่รอดตัวไปอีกครั้ง...
รื่นฤดีบอกสองแม่ลูกว่า อย่างนี้เราก็ไม่ต้องไปบ้านน้องนุชแล้ว ชนะศึกกับสมแอบฟังอยู่ เอามือตีกันเบาๆ อย่างดีใจ
ooooooo
บื้อพาห่านเที่ยวและเล่นจนเธอผ่อนคลายลงแล้ว ห่านชวนไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันดีกว่า บื้อจึงพาไปซื้ออาหารทะเลสดๆ ที่สะพานปลาได้กุ้งหอยปูปลาสดๆมาแล้ว ห่านเร่งให้รีบกลับไปทำกินกัน ทำเสียงซี้ดซ้าดน้ำลายสอ จนบื้อขำบอกว่าดูท่าจะกลับไปทำที่บ้านสองน้าไม่ทันเสียแล้ว เลยพาแวะไปที่บ้านลุงเพิ่มกับป้านา เพื่อทำกินกันที่นั่น
ลุงเพิ่มดีใจมาก เพราะไม่ได้เจอบื้อมานานแล้ว บื้อถามถึงป้านา ลุงเพิ่มจึงพาไปดูในห้อง ป้านานอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่บนเตียง บื้อเข้าไปเยี่ยมป้านา บอกลุงเพิ่มว่าหน้าตาป้านาดูดีขึ้นมาก
ห่านจึงรู้เรื่องป้านาจากบื้อว่า...
“ลุงเพิ่มแกดูแลป้านามาหลายสิบปี คืออยู่ดีๆ ป้าก็เป็นลมแล้วก็ไม่ฟื้นขึ้นมาอีก ญาติป้านาอยากเอาป้าไปดูแล แต่ลุงเพิ่มไม่ยอม บอกว่าถ้าพาอีกครึ่งชีวิตของเขาไป แล้วเขาจะอยู่ได้ยังไง”
“น่าสงสารจังเลย” ห่านน้ำตาซึม
“สงสารตัวเองดีกว่า” บื้อสวนทันควัน ห่านทำตาเขียวถามว่า หมายความว่าไง “ก็หมายความว่า ลุงเพิ่มเขามีความสุขมากกว่าเธอตั้งเยอะ...ถึงลุงเพิ่มจะมีเมียเป็นเจ้าหญิงนิทราแต่แกก็ยอมรับความจริง แล้วก็มีความสุขไปตามสภาพ...ส่วนเธอ ไม่พอใจกับรองเท้าแตะ แต่อยากเป็นซินเดอเรลล่าใส่รองเท้าแก้ว” พูดแล้วมองหน้าห่านถามเบาๆ “เหนื่อยไหม...”
ห่านอึ้ง...นึกอายที่มีคนรู้ทัน พูดตรง แต่ก็ยังเถียงอ้อมแอ้มว่า “คนเรามันต้องมีความฝันกันทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ”
“ก็ใช่...แต่ฝันสูงไป ตกลงมามันก็จะเจ็บมาก ใช่ไหม?”
ห่านหน้าจ๋อย เอามือแตะที่หัวใจตัวเอง ยอมรับ ว่าเจ็บจริงๆ ด้วย แล้วความอัดอั้นที่สุมแน่นในใจก็พังทลายลงจนห่านทนไม่ได้โผเข้ากอดบื้อร้องไห้โฮๆ
บื้อกอดห่านไว้ให้เธอปลดปล่อยความอัดอั้นอยู่กับอกตัวเองอย่างสงสาร...เห็นใจ...
ใกล้ค่ำแล้ว ขณะที่ห่านกำลังย่างกุ้งอยู่ บื้อรีบไปรับรองเท้าที่ซ่อมเสร็จแล้วเอากลับไปที่บ้านลุงเพิ่ม
ooooooo
อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 12 วันที่ 20 ก.ย. 56
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธีละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ