อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 3 วันที่ 18 ก.ย. 56

อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 3 วันที่ 18 ก.ย. 56

แพรวายืนยันคำเดิมว่าหรั่งเปลี่ยนไปทุกครั้งที่เจอกัน เขาชี้แจงว่าเปลี่ยนแค่อาชีพแต่นิสัยไม่เคยเปลี่ยน

“แสดงว่านายทำได้หลายอย่าง”

“ครับ เป็นเงินผมเอาหมด อย่างเช่นเครื่องเล่นทุกชิ้นที่คุณเห็นในงานนี้ ผมทำมากับมือหมดแล้ว ทั้งสร้างอุปกรณ์เอง ทั้งคุมเต็นท์ คุมซุ้ม ที่สนุกสุดก็เป็นพวกบ้านผี คนรู หมูสองหัว ตัวประหลาดอะไรพวกนี้แหละ”

แพรวาตาวาวด้วยความสนใจเพราะไม่เคยเห็นหรือแม้แต่ได้ยินมาก่อน ขอให้หรั่งเล่าให้ฟังว่ามันเป็นอย่างไร เขาอธิบายว่าเป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น ถ้าเธอสนใจและมีเวลา เขาจะพาไปดู


ชิงช้าสวรรค์หมุนช้าๆจนกระเช้าที่ทั้งคู่นั่งมาหยุดที่จุดต่ำสุด หรั่งไม่ลืมขอบคุณแพรวาสำหรับของขวัญซึ่งถูกใจมาก เท่ห์กุลีกุจอเปิดประตูให้ทั้งคู่ลงมา แพรวากวาดตามองหาตะวันฉายแต่ไม่พบ เท่ห์รู้ทัน รีบรายงานว่าถ้าเธอกำลังมองหาผู้ชายที่มาด้วย เขาไปสบายแล้วไม่ต้องห่วง เธอยังมีเวลาเที่ยวเล่นได้อีกนาน แพรวาอยากไปบ้านผีที่หรั่งพูดถึง วานให้เขาพาไปดู หญิงสาวสนุกสนานมาก เข้าซุ้มนี้ออกซุ้มโน้น ลืมตะวันฉายเสียสนิท...

ฝ่ายตะวันฉายถูกโบ้กับเช็งหลอกมาเข้าซุ้มศิลปะซึ่งมีแต่เด็กๆ และห่างจากจุดที่แพรวากับหรั่งอยู่

ooooooo

ตะวันฉายแค้นใจที่เสียเหลี่ยมจิ๊กโก๋กระจอก ถูกหลอกจนหัวปั่น โวยวายเข้าไปหากฤษฎาซึ่งนั่งจีบแม่ค้าขนมหวานอยู่กับพวกคนงานเหมืองให้ช่วยหาคนไปรุมยำไอ้พวกที่คุมชิงช้าสวรรค์ โทษฐานมาแยกเขากับแพรวา

“ต้องเช็กดูก่อนว่าพวกมันเป็นคนที่ไหนแน่ ถ้าเป็นคนท้องถิ่น ไม่คุ้มว่ะ เสียคะแนนพ่อกูหมด...ใจเย็นๆ ไอ้ตะวัน นั่งกับกูตรงนี้ก่อนดีกว่า” กฤษฎาว่าแล้วหันไปจีบแม่ค้าขนมหวานต่อไป...

อีกด้านหนึ่งของงาน หรั่งวิ่งนำแพรวาออกมาจากซุ้มของประหลาดซึ่งเป็นซุ้มสุดท้ายที่เข้าไปเที่ยว เจอเผ่าลาภมากับผู้ติดตามพอดี เขาเอ็ดลูกสาวที่วิ่งซนเป็นเด็กๆ แล้วถามหาตะวันฉายหายไปไหนไม่เห็นอยู่ด้วย

“เอ่อ...ลืมไปเลย” แพรวาว่าแล้ว ชะเง้อคอมองหาคนที่พ่อพูดถึง

“ไม่น่าเชื่อ นี่เป็นครั้งแรกที่ป๋าเห็นหนูลืมพี่ตะวันฉาย แล้วนี่ใครล่ะ” เผ่าลาภมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ ลูกสาว หรั่งแนะนำตัวเองแล้วยกมือไหว้ แพรวาเริ่มจะเป็นห่วงตะวันฉายขึ้นมา รีบดึงพ่อไปช่วยกันตามหา แล้วนึกขึ้นได้หันมาขอบใจหรั่ง ก่อนจะลากพ่อตัวเองหายเข้าไปในฝูงชาวบ้าน หรั่งมองตามอย่างสุขใจ...

บริเวณที่ตั้งชิงช้าสวรรค์ ซึ่งตอนนี้ปิดไฟมืด เท่ห์เจอสมุดโน้ตของแพรวาลืมทิ้งไว้บนกระเช้า โบ้เห็นหรั่งกำลังบ่ายหน้ามาทางนี้ คว้าสมุดไปจากมือเพื่อนจะเอาไปให้เขาไปคืนเจ้าของ เท่ห์ห้ามไว้

“ช้าก่อนเพื่อน เราเล่นแฟนเขาขนาดนั้น กูว่าให้ไอ้หรั่งไปคืนพรุ่งนี้ก็แล้วกัน ไม่งั้นอาจโดนสหบาทา...เปิดชิงช้าต่อเถอะว่ะ ขายตั๋วยังไม่พอค่านํ้ามันรถเลยมึง” เท่ห์ว่าแล้วหยิบไมโครโฟนขึ้นมาประกาศเชิญชวนให้ผู้คนมาขึ้นชิงช้าสวรรค์อีกครั้งหนึ่ง สิ้นเสียงประกาศ ฝูงเด็กพุ่งมาเข้าแถวซื้อคูปองกันแน่นขนัด

ooooooo

หรั่งไปที่สำนักงานของเหมืองแต่เช้า เจอพนักงานคนหนึ่งจึงเข้าไปถามว่าแพรวาอยู่ไหม เธอลืมสมุดโน้ตไว้เมื่อคืนตอนขึ้นชิงช้าสวรรค์

“อ๋อ นายนี่เอง คุณแพรวาไม่อยู่ ออกไปสำรวจเหมืองกับคุณเผ่าลาภ จะฝากหรือจะรอคะ”

“ฝากคืนเธอด้วยแล้วกันครับ บอกว่าหรั่งเป็นคนเอามาให้” หรั่งยื่นสมุดโน้ตให้แล้วออกไป พนักงานมองตามยิ้มอย่างมีเลศนัย ชายหนุ่มออกจากตัวอาคารสำนักงานได้ไม่กี่ก้าว กฤษฎาปราดเข้ามาขวางไว้ ถามอย่างเอาเรื่องว่าเมื่อคืนได้ข่าวว่าเขาซ่าส์มาก รู้หรือเปล่าว่านั่งชิงช้าสวรรค์กับใคร ในเมื่อกฤษฎายียวนมาหรั่งจึงยียวนกลับ เขาไม่พอใจต่อยหรั่งหน้าหงาย แล้วส่งสัญญาณเรียกพรรคพวกอีกหกคนมาล้อมกรอบเอาไว้

“มึงกวนกูหรือ มึงรู้ไหมว่าการที่มึงยุ่งอะไรไม่เข้าเรื่องน่ะ มึงอาจเจอตีนได้”

“แต่ถ้าพี่ซ่าส์ไม่เลือกถิ่น พี่ก็มีโอกาสเจอตีนได้เหมือนกัน” สิ้นเสียงหรั่ง รถกระบะเปิดท้ายบรรทุกชายฉกรรจ์หน้าเหี้ยมมาเต็มคันรถ โดยมีเท่ห์ โบ้ และเช็งรวมอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย กฤษฎาถึงกับหน้าเสีย...

ในเวลาต่อมา อรทัยเห็นสภาพบอบชํ้าของลูกชายก็โวยวายลั่นว่า ต่อไปไม่ต้องไปที่เหมืองอีกแล้ว ทนงศักดิ์ด่าซํ้าว่าส่งให้ไปเรียนรู้งานแต่ดันไปมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่น กฤษฎาอ้างว่าพวกนั้นมาเกาะแกะแพรวาก่อนเขาจำเป็นต้องปกป้องน้อง ตองหมั่นไส้พี่ชาย แขวะว่าทีน้องแท้ๆของตัวเองไม่เห็นเคยคิดจะปกป้อง

“แต่เท่าที่ตองได้ยินมานะแม่ นายนั่นก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ยังเคยพาพี่แพรวาไปส่งพี่ตะวันฉายได้ทันเลย”

“แล้วเราก็ต้องยกแพรวาให้มันเลยงั้นหรือยายตอง” กฤษฎาตะคอก

อรทัยเห็นลูกเถียงกันไปมา สั่งให้หยุดทะเลาะกันได้แล้ว กฤษฎายังแค้นใจหรั่งไม่หาย ขออนุญาตพ่อซื้อปืนจะเอาไปยิงไอ้กุ๊ยพวกนั้น ตองสวนทันทีเดี๋ยวก็โดนถีบกลับมาอีก กฤษฎาขยับเข้าหาน้องสาวอย่างเอาเรื่อง อรทัยต้องเข้ามาขวางไว้ สั่งห้ามพี่น้องตีกันเอง...

ขณะที่กฤษฎาคิดจะเปิดศึกกับน้องสาวตัวเอง ตะวันฉายยืนคุยกับแพรวาอยู่บนสันเขื่อนศรีนครินทร์ บรรยากาศยามเย็นที่มองเห็นผืนน้ำในเขื่อนสวยจนตะวันฉายอดเสียดายไม่ได้ที่เราสองคนไม่ได้ค้างคืนบนนี้ แพร–วาจะไปขออนุญาตพ่อที่นั่งรออยู่ในรถ แต่เขาห้ามไว้เกรงว่าพ่อของเธออาจจะมองเขาไปในทางไม่ดี

“ไม่เห็นมีตรงไหนของพี่ตะวันที่ไม่ดีเลย นอกจาก... ช่างเถอะค่ะ”

“นอกจาก ไม่ค่อยมีเวลาให้น้องแพร นอกจาก...ปุบปับ จะไปเมืองนอกก็ไม่บอกก่อน...นอกจากไม่ยอมให้น้องแพรไปส่งที่สนามบิน...นอกจากต้องเชื่อฟังคุณพ่อพี่ตลอดเวลาและอีกหลายๆนอกจาก”

แพรวาฟังแล้วรู้สึกทะแม่งๆชอบกล เหมือนคนจะบอกเลิกกัน ตะวันฉายไม่มีทางบอกเลิกเธอแน่นอนแพรวายิ้มพอใจ ขอให้เขาจำคำพูดนี้ไว้ เขาจำทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอได้ แต่ที่เขาต้องยุ่งเหยิงจนไม่ค่อยมีเวลาให้ก็เพราะต้องการพิสูจน์ตัวเองว่าเขาพร้อมแล้วที่จะเดินนำหน้าเธอตลอดไป แพรวาซึ้งใจมากโผกอดตะวันฉายไว้แน่น ก่อนจะแยกจากกันอย่างอาลัยอาวรณ์ หญิงสาวเดินมาขึ้นรถ บอกพ่อให้กลับกันได้แล้ว นายสยามส่งสมุดโน้ตที่ลืมไว้เมื่อคืนนี้ให้แพรวา เธอขอบคุณเขามากที่เก็บไว้ให้

“ไม่ใช่นายสยาม ไอ้หนุ่มคนเมื่อคืนต่างหากที่น้องแพรควรจะไปขอบคุณเขา” เผ่าลาภทักท้วง...

คนที่เผ่าลาภพูดถึง เพิ่งกลับถึงบ้านเช่าพร้อมด้วยถั่วทอดเป็นของฝากติดไม้ติดมือมาให้ก้อยซึ่งไม่เคยกินมาก่อน แค่คำแรกเธอก็ชมไม่หยุดปากว่าอร่อยมาก

“โชคดีจังเลยที่ก้อยมีหรั่ง ก้อยได้รู้จักอะไรแปลกๆ เต็มไปหมด ถ้าไม่มีหรั่งสักคน ก้อยนึกไม่ออกเลยว่าจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร” คำพูดของก้อยทำให้หรั่งหวั่นใจอย่างบอกไม่ถูก

ooooooo

เช้าวันถัดมา ผู้ใหญ่เงาะต้อนรับกลุ่มทนายความของเจ้าของที่ดินที่มายื่นข้อแม้ 5 ข้อให้กับชาวชุมชนจานเดี่ยว ถ้าทำไม่ได้ เจ้าของที่ดินจะไม่พูดถึงเรื่องสัญญาเช่าเด็ดขาด

“ข้อ 1. ห้ามมีการค้ายาบ้าในชุมชนนี้...ข้อ 2. ห้าม มีการค้าประเวณี...ข้อ 3. ห้ามมีบ่อนการพนัน...ข้อ 4.ห้ามมีโต๊ะสนุ้กเพราะอาจจะเป็นแหล่งมั่วสุมได้ และข้อ 5. ห้ามตั้งโรงเฟอร์นิเจอร์ในชุมชน เพราะอาจนำมาซึ่งเหตุเพลิงไหม้” ทนายความแถลงสีหน้าจริงจัง ผู้ใหญ่เงาะรับรองว่าข้อห้ามทั้งห้าข้อจะไม่มีการฝ่าฝืน

จังหวะนั้น บุรุษไปรษณีย์นำจดหมายมากองไว้ตรงหน้าผู้ใหญ่เงาะซึ่งเลือกดูจดหมาย พลางพูดกับทนายความ ไปด้วยว่าทางตนมีข้อเรียกร้องข้อเดียวเท่านั้น คือขอสัญญาเช่าหรือหนังสืออนุญาตก็ได้ เพื่อที่ชาวชุมชนจะได้ไปทำเรื่องขอน้ำประปา ขอบ้านเลขที่ แล้วตะโกนเรียกเม่นให้มาเอาจดหมายไปส่งตามบ้านเจ้าของ

ทนายความขอตัวกลับก่อน ส่วนเรื่องค่าเช่าที่ดินคงต้องไว้คราวหน้า ผู้ใหญ่เงาะพยักหน้ารับรู้ แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นจดหมายมีตราครุฑประทับอยู่บนซอง รีบเปิดอ่าน ถึงกับตาโต หยิบไมโครโฟนขึ้นมาประกาศ

อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 3 วันที่ 18 ก.ย. 56

สุภาพบุรุษลูกผู้ชายบทประพันธ์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย บทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายกำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผลิตโดย บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายวันเวลาออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.30 น.
ติดตามชมละครเรื่องสุภาพบุรุษลูกผู้ชายได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ