อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 4 วันที่ 13 ธ.ค. 56
เอื้องถูกจับเข้าห้องขังเพราะจำนนด้วยหลักฐาน จีรณะบอกว่าตนคงช่วยอะไรไม่ได้แล้ว คนทำผิดก็ต้องชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อ“แล้วใครจะชดใช้กรรมที่ทำกับเอื้องล่ะคุณจี เอื้องถูกพ่อแม่ส่งตัวมาให้แม่เลี้ยงโขกสับสารพัด เพื่อขัดดอกเบี้ยเงินกู้ เอื้องต้องพลัดพรากจากพ่อแม่พี่น้องมาตั้งแต่เด็กๆ เอื้องทำไปเพราะต้องการแก้แค้นแม่เลี้ยงแค่นั้นเอง”
ดาบม้วนบอกว่าเอื้องสารภาพเรื่องลักทรัพย์แต่เรื่องถูกข่มขืนเป็นอีกเรื่องหนึ่ง โสภิตจึงเข้าหว่านล้อมแกมขู่เอื้องว่าให้พูดความจริงมา ยศข่มขืนเธอจริงหรือถ้ายอมว่าแจ้งความเท็จ ตนจะดูแลเรื่องคดีให้เธอเอง เธอก็จะได้กลับบ้าน ถามขู่ว่า
พอเห็นเอื้องลังเล โสภิตอ่อย “ถ้าเธอรับว่าเธอกับพี่ยศได้เสียกันด้วยความยินยอมพร้อมใจ ฉันจะยกหนี้สินให้พ่อแม่เธอทั้งหมด ให้ค่าทำขวัญเธอเป็นทุนไปทำมาหากินที่บ้าน ถ้าเธอท้องกับพี่ยศ ฉันจะรับผิดชอบทุกอย่าง แต่ถ้าเธอยังยืนยันจะดำเนินคดีกับพี่ยศ เราก็ไปว่ากันในศาล ตามพยานหลักฐานที่มี”
ปรากฏว่าเอื้องกลับคำให้การ จีรณะเสียความรู้สึก ผิดหวังมากที่อำนาจเงินก็ซื้อได้ทุกอย่างจริงๆ!
ฝ่ายบัวหอมที่ระยะหลังร่ำรวยอู้ฟู่ทองหยองเต็มตัวบอกว่าทำธุรกิจขายหุ้นน้ำมันจนตัวเองได้รางวัลนักขายระดับมงกุฎเพชร บัวหอมมาชักชวนชาวบ้านให้ซื้อหุ้นน้ำมันกันมากมาย แต่ไม่นานก็ถูกโกงกันหมดเนื้อหมดตัวไปตามกัน
ชาวบ้านโกรธแค้นบัวหอมจะรุมทำร้าย จีรณะต้องขอร้องชาวบ้านว่า
“อย่าครับน้าๆ น้าบัวหอมก็ถูกหลอกเหมือนกัน” ชาวบ้านที่หมดตัวพากันร้องไห้ฟูมฟาย จนจีรณะต้องบอกให้หยุดได้แล้ว ขอให้ทุกคน “ตั้งสติกันดีๆ มาช่วยกันคิดดีกว่า ไอ้หุ้นอุบาทว์อะไรนี่มาถึงบ้านเราได้ยังไง”
ooooooo
ในขณะที่ชาวบ้านร้องไห้ที่ถูกหลอกสูญเสียหมดทุกอย่างนั้น ที่คุ้มแม่เลี้ยง บรรยากาศสดชื่นอย่างไม่เคยมีมาก่อนเพราะพีรพงษ์เอาเงินมาประเคนให้มากมาย
พีรพงษ์บอกว่าตนแค่เอาเงินจากพวกโง่ๆ มาคืนเท่า นั้น โสภิตเข้ามาถามแม่เลี้ยงเกี่ยวกับสัญญาเห็นเงินมาก
มายถามแม่ว่าเงินอะไร แม่เลี้ยงปดว่าพีรพงษ์ขายที่ที่กรุงเทพฯ ที่แม่ฝากขายไว้นานแล้ว เดี๋ยวให้เอาไปเข้าแบงก์บอกให้พีรพงษ์ขับรถไปส่งเพื่อความปลอดภัย
พอพีรพงษ์ขอตัวไปเอารถมารับ โสภิตถามว่าทำไมต้องยัดเยียดตนให้พีรพงษ์ด้วย แม่เลี้ยงย้อนถามว่าเขาไม่ดีตรงไหน เขารักลูกมากอยากได้ลูกไปเป็นแม่ของลูกด้วย
โสภิตบอกว่า แม่จะให้ตนทำอะไรตนทำได้ทุกอย่างแต่ขอร้องว่า “เรื่องอย่างนี้อย่ามาบังคับจิตใจภิต”
“ฉันไปบังคับอะไรแกยัยภิต ฉันไม่อยากเสี่ยงให้แกไปหาผัว เดี๋ยวก็เหมือนกับยัยพิมพี่สาวแก ส่งให้ไปเรียนเมืองนอกดีๆ กลับไปมีผัวฝรั่งกระจอกๆ เพราะฉะนั้นอย่ามาขัดใจฉัน”
เป็นประกาศิตของแม่เลี้ยงที่ทำให้โสภิตพูดไม่ออก ทั้งที่มีความในใจมากมายที่อยากจะโต้ อยากจะแย้งและอยากจะค้าน!
ooooooo
จีรณะเดินนำดาบม้วนกับจ่าทองเข้ามาในสำนัก งานของตน ดาบม้วนเล่าว่า
“สารวัตรได้รับรายงานจากสายมาว่า ไอ้แก๊งหุ้นยางพาราไม่ใช่ในพื้นที่มันเดินสายหลอกลวงชาวบ้านไปทั่ว ได้เงินจากจังหวัดหนึ่งก็ย้ายไปอีกภาคอีกจังหวัดเปลี่ยน ตัวหุ้นไปเรื่อย เดี๋ยวหุ้นทอง หุ้นน้ำหอม หุ้นน้ำมัน สรุปก็เป็นแชร์ลูกโซ่ทั้งหมด”
“เอกสารที่ให้ชาวบ้านดูก็ของปลอมทั้งนั้น ชาวบ้านก็หลงดีใจ แรกๆได้รับเงินปันผลมากมาย พอทุ่มทุนลงไปมากๆ มันก็ปิดบริษัทเชิดเงินหนีเลย” ภีมะเพิ่มเติม
“แต่มันแปลกอยู่อย่างพี่ ถ้ามันเป็นคนนอกพื้นที่ ทำไมมันเลือกน้าบัวหอมเป็นเหยื่อตกเบ็ดพวกชาวบ้าน แค่ไม่กี่วันมันรู้ได้ยังไงว่าน้าบัวหอมเป็นคนที่ชาวบ้านรู้จักมักคุ้น ไว้เนื้อเชื่อใจ” จีรณะตั้งข้อสังเกต พลันก็ได้รับโทรศัพท์จากบุญมีบอกว่าลุงคำปันกำลังจะฆ่าตัวตาย เขาบอกบุญมีว่า “เดี๋ยวผมไป เกลี้ยกล่อมแกเอาไว้ก่อน” แล้วลุกพรวดไปเลย
ไปถึงบ้านลุงคำปัน แกถือมีดตวัดไปมาจะผูกคอตายเพราะซื้อหุ้นยางพาราถูกโกงหมดเนื้อหมดตัว ที่ใกล้ๆ แกมีหลานเล็กๆสามคนร้องไห้กันกระจองอแง จีรณะเข้า
ไปหว่านล้อมให้ลงมาคุยกันดีๆมีอะไรค่อยๆพูดคุยปรึกษากัน เมื่อลุงคำปันจะฆ่าตัวตายให้ได้ จีรณะเปลี่ยนเป็นไม้แข็งขู่ว่า
“ลงมาเดี๋ยวนี้ลุงคำปัน ไม่งั้นผมยิงลุงแน่...” เห็นแกชะงักฟัง จีรณะถามว่า “ทำไมไม่เห็นแก่หลานๆลุงบ้าง ลุงฆ่าตัวตายหนีหนี้หมดทุกข์หมดโศกไปคนเดียว แล้วเด็กๆพวกนี้จะอยู่ยังไง บาปนะลุง คิดดู พ่อแม่ก็ทิ้งไปแล้ว ตายังจะฆ่าตัวตายต่อหน้าต่อตา จิตใจพวกเขาจะเป็นยังไง มาช่วยกันแก้ปัญหาไม่ดีกว่าเหรอครับ”
เมื่อลุงคำปันลงมาแล้ว จีรณะเปิดวงแบปัญหาคุยกัน จึงรู้ว่าชาวบ้านเป็นหนี้เจ๊พร บุญมีเล่าว่า
“ไอ้จี...พวกข้าเก็บเกี่ยวข้าวมาพอจะมีเงินเก็บ ก็เอาไปลงทุนเสียหมด จะไปกู้แม่เลี้ยงมันก็ไม่ยอมให้กู้เพิ่ม มีเจ๊พรนี่แหละที่ให้เงินกู้ไม่ต้องมีหลักทรัพย์ค้ำ
ประกัน แค่ทำสัญญาเงินกู้ลอยๆเก็บดอกเบี้ยรายวันเลย ร้อยละสิบ”
ooooooo
โสภิตนั่งรถไปกับพีรพงษ์ แทนที่เขาจะพาไปฝากเงินตามที่แม่เลี้ยงบอก กลับจะพาไปทานอาหารอิตาเลียน อาหารทะเล หรือจิบกาแฟขี้ชะมดบนดอยแก้วละ 800 บาท
โสภิตปฏิเสธทุกที่ แต่ชวนไปกินร้านหนานเทือง คุยอวดว่าร้านนี้มีทั้งก๋วยเตี๋ยว ข้าวซอย ข้าวแกงราคาไม่แพงด้วย
ระหว่างนั่งรออาหารนั่นเอง บัวหอมกับดาบม้วนก็ทะเลาะกันโขมงโฉงเฉงเรื่องเงิน ดาบม้วนโทษว่าบัวหอมปลอมลายเซ็นตนเบิกเงินในธนาคารไปหมด บัวหอมก็โทษว่าดาบม้วนบังคับให้ตนหาเงินที่แอบเบิกไปมาคืน ตนจึงต้องไปกู้จากเจ๊พรมาให้ เถียงกันไม่ชนะก็โถมเข้าตบตีกันจนชุลมุนไปทั้งร้าน
โสภิตได้ยินว่าบัวหอมไปกู้เงินจากเจ๊พร เธอคิดว่าเป็นเจ้าแม่เงินกู้รายใหม่
จีรณะตรวจสอบเอกสารการกู้เงินแล้วรับปากกับชาวบ้านว่าจะเจรจากับเจ๊พรให้
ต่อมา เมื่อเจอแม่เลี้ยงที่พาโสภิตมาเปิดตลาดลูกค้าใหม่ จึงรู้ว่า เจ๊พรเป็นลูกหนี้แม่เลี้ยง หมุนเงินไม่ทันจึงโอนหนี้ลูกหนี้ของตัวเองมาใช้หนี้ตนแทน พูดแล้วบ่น...
“เฮ้อ...ก็ลูกหนี้หน้าเดิมๆทั้งนั้น อุตส่าห์ลดต้นลดดอกหนี้เดิมให้แล้วนะเนี่ย ไปลงทุนทำอะไรเจ๊งกันมาอีกล่ะ”
จีรณะจ้องหน้าโสภิตแววตาแข็งกร้าว ถามว่าวางแผนกันมาก่อนแล้วใช่ไหม
“วางแผนอะไรกันมาก็ไม่รู้หรอกนะ เพราะลูกโสภิตเขาจัดการให้แม่หมด ลูกภิตเขาตรวจสอบสัญญาแล้วว่าถูกต้องตามกฎหมายทุกฉบับ จริงไหมลูก”
โสภิตตอบอึกอักว่าเราทำตามขั้นตอนทุกอย่าง จีรณะประกาศกร้าวว่า เรื่องมันไม่จบง่ายๆอย่างนี้หรอก แม่เลี้ยงท้าทายว่ามีอะไรไปเจอกันที่ศาลก็แล้วกัน แล้วก็พาโสภิตออกไป แต่พอไปถึงลานจอดรถ โสภิตถามแม่ว่าทำอย่างนี้ ตั้งใจแก้แค้นพวกชาวบ้านใช่ไหม
แม่เลี้ยงถามว่าแก้แค้นที่ไหน พวกชาวบ้านใช้เงินเกินตัวหวังรวยทางลัดไปเล่นหุ้นยางพาราจนหมดเนื้อหมดตัวกันเอง ตนเอามีดไปจี้ให้มากู้มาลงทุนที่ไหนโสภิตติงว่า แต่เราก็ไปหลอกล่อเขา
“พวกนี้มันไม่มีทางปลดหนี้หรอก ถึงไม่เป็นลูกหนี้เรา ก็ดิ้นรนไปหาเจ้าหนี้คนอื่นอยู่ดี เลิกสนใจพวกนี้ได้แล้ว” ว่าแล้วแม่เลี้ยงขับรถตัวเองออกไป
ooooooo
โสภิตเดินมาขึ้นรถตัวเอง เธอตกใจเมื่อจีรณะพรวดเข้ามานั่งด้วย
“นายขึ้นมาทำไม ลงไปนะ” จีรณะคว้ากระเป๋าถือเธอ ยื้อแย่งกันจนเหมือนเธออยู่ในอ้อมกอดเขาเธอขู่เขาว่า “ถ้านายไม่ลงไปฉันจะร้องให้คนช่วย คราวนี้จะไม่แค่ร้อง แต่ฉันจะแจ้งตำรวจว่านายปล้นทรัพย์กักขัง หน่วงเหนี่ยว แล้วก็อย่าหวังว่าจะมีคนไปประกันนายอีก”
“เพิ่มลวนลาม ข่มขืนอนาจารไปด้วยเลยนะ จะได้คุ้มหน่อย” ไม่พูดเปล่าจีรณะยังยื่นหน้าไปเกือบชนหน้าเธอ พูดยียวนทำตาวาว “คุณเป็นคนสวย สวยมาก...แต่ใจดำสิ้นดี ผมไม่เข้าใจ เสียงก่นด่าสาปแช่งของชาวบ้าน ไม่ระคายผิวพวกคุณบ้างเชียวหรือ ทำไมคุณต้องจองล้างจองผลาญ ขูดเลือดเนื้อพวกเขาขนาดนี้”
โสภิตถามว่าไม่ได้ยินหรือแม่ตนบอกแล้วว่าเจ๊พร โอนหนี้มาให้แม่ จีรณะพูดอย่างผิดหวังมากว่า
อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 4 วันที่ 13 ธ.ค. 56
พรมแดนหัวใจ บทประพันธ์โดย รจเรขพรมแดนหัวใจบทโทรทัศน์โดย ดลกมล คนหลังม่าน
พรมแดนหัวใจกำกับการแสดงโดย ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
พรมแดนหัวใจ ผลิตโดย บริษัท มุมใหม่ จำกัด โดย
พรมแดนหัวใจแนวละคร : คอมเมดี้โรแมนติก - ดราม่า
พรมแดนหัวใจออกอากาศทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ