อ่านละครเรื่อง สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 วันที่ 13 เม.ย. 57
ตอนเช้า รถของลั่นทมแล่นมาบนถนนสายนอกเมือง มีเสียงชีพดังมาจากในรถ“ทม...ผมขับเองดีกว่า...คุณยิ่งไม่ค่อยสบายอยู่ด้วย”
“ไม่ค่ะ ทมหายดีแล้ว...อยู่บ้านก็อุดอู้ ออกมาโรงงานดีกว่า”
ชีพนั่งอยู่ข้างๆ มองดูลั่นทมด้วยความเป็นห่วง ลั่นทมมีสีหน้าแจ่มใส สักพักสีหน้าเริ่มเครียด สายตาลั่นทมเริ่มพร่ามัว รถที่ขับเริ่มเฉออกนอกทาง ชีพตกใจ
ขาดคำของชีพ หน้าของลั่นทมก็ฟุบไปที่พวงมาลัย รถไถลตกลงไปข้างทาง ชีพร้องเสียงหลง
“เฮ้ย...”
หลังจากที่รถไถลเข้าไปหยุดในพงหญ้า ชีพได้สติจึงเขย่าตัวลั่นทม
“ทม...ทม...ทม...ได้ยินผมมั้ยทม...”
ชีพออกจากรถ อ้อมมาเปิดประตูฝั่งลั่นทม ลมเย็นพัดเข้ามา จนเห็นผมของลั่นทมปลิว ชีพเขย่าอีกสองสามที จับศีรษะของลั่นทมเอนพิงกับเบาะ รถของธารินทร์มาจอดต่อท้าย อุษาและธารินทร์รีบวิ่งลงมาด้วยความตกใจ
“คุณน้า...คุณน้าเป็นยังไงบ้างคะ...น้าชีพไม่น่าให้คุณน้าลั่นทมขับรถเองเลย...”
“น้าบอกแล้ว แต่น้าลั่นทมไม่ยอม”
“อย่าเพิ่งเถียงกันเลยครับ...พาคุณลั่นทมไปโรงพยาบาลดีกว่า”
ชีพช้อนร่างของลั่นทมขึ้น วิ่งไปที่รถของธารินทร์ ลั่นทมยังคงหลับสนิทในอ้อมแขนของชีพ
ท่ามกลางความมืด ได้ยินเสียงลั่นทมร้องขอความช่วยเหลือ
“ช่วยด้วย...ช่วยด้วย...”
แสงสว่างค่อยๆ ปรากฏ เห็นลั่นทมนอนคว่ำหน้าซบอยู่กับพื้น ค่อยๆ เงยหน้ามอง ดวงตาลั่นทมเบิกโพลง เมื่อเห็นผีสาวผมปิดใบหน้ายืนคร่อมอยู่ ลั่นทมกรีดร้องกระเสือกกระสนคลานหนีทั้งที่ไม่มีแรง ผีสาววูบหายไป ลั่นทมคลานไปครางไปด้วยความหวาดกลัวเต็มที่จนชนเข้ากับผนัง เสียงหัวเราะของผีสาวดังมารอบห้อง
ลั่นทมหันมา ตกใจ มองไปที่ปลายขา เห็นมือแข็งแกร่งจับข้อเท้าของลั่นทมไว้แน่น ลั่นทมสะบัดอย่างแรง ก็ไม่หลุด ลั่นทมพยายามสะบัดให้หลุดจากการเกาะกุม กรีดร้องสุดเสียง
ในโรงพยาบาล ลั่นทมนอนสะบัดขาและส่ายตัว กรีดร้องเบาๆ อุษาจับปลายขาลั่นทมเพื่อให้สงบ
“คุณน้ารู้สึกตัวแล้วค่ะน้าชีพ...”
“ทม...ทม...” ชีพดีใจ จับมือลั่นทม
“คุณน้าลืมตาสิคะ...คุณน้าขา...คุณน้า...”
“ทม...ทม...”
ลั่นทมลืมตาขึ้น ค่อยๆ เห็นชีพชัดขึ้น ชีพยิ้มให้ ลั่นทมยิ้มดีใจเรียกหาชีพเสียงแหบโหย
“ชี...พ...”
“ทมไม่ตายแล้ว...ตามหมอสิอุษา...”
“ค่ะๆๆ”
อุษารีบวิ่งออกไป ชีพช้อนร่างลั่นทมขึ้นกอด
“ทมกลัวค่ะ ชีพ ทมกลัว”
สีหน้าลั่นทมตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นระริก น้ำตาเอ่อไหล เสียงสั่นเครือ
“อย่าทิ้งทมนะชีพ...”
ที่คฤหาสน์ของลั่นทม ลั่นทมนั่งที่โซฟา ชีพนั่งจับมืออยู่ข้างๆ อุษานั่งที่เก้าอี้อีกตัวหนึ่ง หวานเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ
“ผีผู้หญิงจะเอาตัวทมไปอยู่ด้วย ติดตาเลยค่ะ น่ากลัวจริงๆ”
“ไม่มีอะไรหรอก...มันก็เป็นแค่ความฝัน...ถ้าเขาจะเอาทมไปจริงคงไม่ปล่อยให้ทมกลับมาหาผมหรอก...”
“แต่ทุกอย่างมันชัดเจนเหมือนไม่ใช่ความฝันนะคะชีพ”
“น่า...เชื่อผมสิมันไม่จริง...”
ลั่นทมอึ้งไป ระบายลมหายใจเบาๆ อุษาปลอบใจ
“คุณน้าอย่าคิดถึงมันสิคะ...เดี๋ยวเครียด แล้วนอนไม่หลับอีก”
“ใช่..หมอบอกให้ทมพักผ่อนมากๆ จำไม่ได้เหรอจ๊ะ หวานก็ต้องดูแลคุณผู้หญิงให้มากขึ้นนะ”
“เจ้าค่ะ..” หวานมองลั่นทม สายตาเป็นห่วง
“แต่ทมห่วงโรงงาน...อยากไปช่วยชีพ”
“ให้แข็งแรงกว่านี้อีกหน่อยดีกว่า....นะจ๊ะ”
ชีพยกมือลั่นทมขึ้นจูบ แสดงออกว่าเป็นห่วงเต็มที่
วันรุ่งขึ้น อุษากับธารินทร์นั่งทานอาหารกันอยู่ ที่ร้านแถบชานเมือง
“คงเป็นภาวะจิตใต้สำนึกที่คุณน้าลั่นทมกลัวน่ะ เลยเห็นอะไรไปเรื่อย...”
“ษาก็คิดอย่างนั้นค่ะรินทร์ ทุกทีคุณน้าจะรู้สึกตัว...แล้วก็รู้ทุกอย่างค่ะใครพูด ใครทำอะไร คุณน้ารู้ทั้งหมด แต่ไม่มีแรงตอบโต้ อาการเหมือนคนตาย...หัวใจอ่อนแรงไปเฉยๆ มีครั้งนี้แหละค่ะที่หมดสติไปจริงๆ เหมือนคนสลบ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตอบสนอง..”
“แต่ก็โชคดีที่กลับมารู้สึกตัว”
“ษาจะไม่ยอมให้คุณน้าลั่นทมเป็นอะไร คุณน้าจะต้องหายจากไอ้โรคประหลาดนี้”
รสสุคนธ์ถือถาดอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ รสสุคนธ์เห็นธารินทร์ก็นึกชอบ ระบายยิ้มให้ธารินทร์ แต่ธารินทร์ไม่สนใจ รสสุคนธ์เดินไปแล้วก็ยังอดหันมามองไม่ได้ หันมาอีกทีจึงได้เห็นบรรจงยืนมองตนอยู่ รสสุคนธ์เดินกลับเข้าไปข้างใน บรรจงคว้าแขนไว้แน่น
“ปล่อย...”
“มองเหมือนอยากเป็นแฟนมัน...พี่หึงนะ”
“วันไหนพี่จง รวยแล้วก็หล่อเท่าเขา ฉันจะเลิกมองคนอื่น มีปัญญามั้ยล่ะ”
คืนนั้น ที่บ้านรสสุคนธ์ พ่อกับแม่ของรสสุคนธ์ทะเลาะกันอย่างรุนแรง แม่เท้าเอวท้าพ่อ
“ไม่มีปัญญาก็อย่าสร้างหนี้เพิ่ม รู้มั้ยว่าทุกวันนี้เหนื่อยสายตัวแทบขาด”
“ใครจะรู้ล่ะวะว่ามันจะขาดทุน...”
“จะทำอะไรเคยปรึกษามั้ย นี่คงไปกู้เงินเขามาอีกล่ะสิ...”
พ่อสะบัดหน้าไม่ตอบ สีหน้าและดวงตาปวดร้าว แม่ร้องไห้ไปพูดไปด้วยเสียงเครือคับแค้นใจ
“ฉันกับนังรสหาเงินได้เท่าไหร่ก็เป็นเงินใช้หนี้หมด สักวันเขาคงมายึดบ้านเราหรอก...ระวังจะไม่มีที่ซุกหัวนอน”
รสสุคนธ์นั่งอยู่ในห้อง สีหน้าเจ็บปวด คับแค้นในโชคชะตาของตนเอง กำหมัดแน่น รสสุคนธ์ตะเบ็งเสียงดัง
“โอ๊ย...ทะเลาะกันอยู่ได้ รำคาญ...”
พ่อกับแม่หันมามองหน้ากัน อึ้งไป ส่วนรสสุคนธ์นั่งกอดเข่า น้ำตาคลอ คับแค้นใจ
รถของธารินทร์แล่นมาจอดที่หน้าคฤหาสน์ของลั่นทม ชีพแอบมองอยู่ในบ้าน เห็นอุษาและธารินทร์ร่ำลากัน แล้วธารินทร์ก็ขับรถออกไป ส่วนอุษาเดินเข้าบ้านก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นชีพยืนขวางอยู่
“ไปไหนมา กลับซะดึกเลย”
“วันนี้ที่โรงพักของรินทร์มีงานเลี้ยงค่ะ ก็เลย..”
ชีพสวนทันที “กลับดึก ไปร่วมงานฉลอง ไม่คิดบ้างเลยเหรอว่าน้าป่วยอยู่บ้าน รอคอยหลานสาวกลับมาจนแทบขาดใจตาย...”
อุษาตกใจเป็นห่วงลั่นทม “คุณน้าเป็นอะไรหรือคะน้าชีพ...”
อ่านละครเรื่อง สุสานคนเป็น ตอนที่ 1 วันที่ 13 เม.ย. 57
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นบท ประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่อง สุสานคนเป็น บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นกำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่อง สุสานคนเป็น ละครแนว ดราม่า รี้ลับ อาถรรพ์ ตื่นเต้น
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นผลิตโดย บริษัท กันตนา มูฟวี่ ทาวน์ (2002) จำกัด
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นออกอากาศ ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ เร็วๆ นี้