อ่านละครเรื่อง สุสานคนเป็น ตอนที่ 1/2 วันที่ 13 เม.ย. 57
ชีพสวนทันที “กลับดึก ไปร่วมงานฉลอง ไม่คิดบ้างเลยเหรอว่าน้าป่วยอยู่บ้าน รอคอยหลานสาวกลับมาจนแทบขาดใจตาย...”อุษาตกใจเป็นห่วงลั่นทม “คุณน้าเป็นอะไรหรือคะน้าชีพ...”
อุษาจะก้าวไป แต่ชีพรวบเอวอุษาไว้ อุษาตกใจ “น้าชีพ...”
“ษา น้าไม่อยากเห็นเราไปไหนมาไหนกับนายธารินทร์ น้าไม่ชอบ น้ารักษา...รักจริงๆ นะ”
หวานกับสวาทออกมาจากมุมหนึ่งพอดี
“กลับมาแล้วเหรอคะคุณษา...”
อุษากลบเกลื่อน ยิ้มเจื่อน “ค่ะน้าหวาน...”
อุษาวิ่งขึ้นบันไดไป สวาทมองชีพอย่างสงสัย
“ไม่มีอะไรทำก็ไปนอน...ฉันจะออกไปเดินเล่นนอกบ้าน”
ชีพเดินไป หวานกับสวาทมองหน้ากันแว่บหนึ่งแล้วต่างคนต่างไป
ในห้องนอนอุษา อุษานั่งที่เตียง สีหน้ายังตื่นตระหนกอยู่ เมื่อนึกถึงตอนถูกชีพปล้ำจูบ อุษาน้ำตาไหลพราก“คุณน้าลั่นทมขา คุณน้าจะรู้หรือเปล่าว่า น้าชีพ...ไม่ได้ซื่อสัตย์กับคุณน้าเลย”
สามเดือนต่อมา ลั่นทมแต่งตัวอยู่ที่หน้ากระจก ชีพเข้ามากอดทางด้านหลัง จูบที่ไหล่
“ผมอยากให้ทมพักผ่อนอยู่บ้านมากกว่า”
“ทมแข็งแรงดีแล้วค่ะชีพ”
ลั่นทมหันมา ชีพหอมแก้ม กระซิบเบาๆ อย่างแสนรัก
“คราวนี้ผมขับรถเองนะ...ผมไม่อยากให้ทมเป็นอะไรไปอีก”
ลั่นทมยิ้มพอใจในความรักที่ชีพมีให้ตน
ที่โรงงานของลั่นทม ลั่นทมและสายสมรกำลังตรวจดูคนงานตัดเย็บเสื้อผ้า พลางทักทายคนงานอย่างเป็นกันเอง ส่วนชีพกำลังโทรศัพท์สั่งการท่าทางเคร่งเครียด ลั่นทมก้าวเดินไป แล้วหน้ามืด กุมขมับ ตาพร่าเลือน สายสมรตกใจเห็นท่าลั่นทมไม่ดี
“ท่านคะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
ลั่นทมยกมือจะปฏิเสธ แต่ก็เซไปอีก สายสมรรีบประคองไว้ หันไปเรียกชีพ
“หัวหน้าคะ...หัวหน้า...”
ชีพหันมาเห็นลั่นทมหอบหายใจแรง หยุดอยู่กับที่ เหมือนจะเป็นลม ก็รีบวิ่งเข้ามาหา
“ทม..อีกแล้วเหรอ”
ชีพประคองลั่นทม สายสมรยืนตะลึงอยู่ข้างๆ ชีพช้อนร่างของลั่นทมไป สายสมรตามติดๆ คนงานพากันละสายตาจากงานตรงหน้ามองดู แต่ไม่มีใครกล้าถาม
ชีพอุ้มลั่นทมมาถึงรถ สายสมรเปิดประตูรถให้ จากนั้นปรับเบาะให้ชีพวางลั่นทมที่เบาะหน้า สายสมรปิดประตูรถ ชีพขับออกไป ชีพหันมามองดูลั่นทม
“ทม คุณอย่าเป็นอะไรนะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ผมจะอยู่ยังไง”
สีหน้าลั่นทม เหมือนรู้สึกตัวทุกอย่าง แต่ตาปรือเหมือนจะลืมตาแต่ลืมไม่ได้
‘ทมยังไม่อยากตาย...ทมไม่ได้เป็นอะไร แต่มันไม่หายใจ ชีพช่วยทมด้วย..ช่วยด้วย’
รถแล่นไปตามถนน ลั่นทมพยายามหายใจ พยายามให้รู้สึกตัว
‘ฉันยังตายไม่ได้...ฉันยังตายไม่ได้ อึ๊บ..’
ชีพรู้สึกว่ามือของลั่นทมกระดิก จึงหันมา “ทม...รู้สึกตัวแล้วใช่มั้ย...”
ทมค่อยลืมตาขึ้น หายใจเบาๆ แต่ก็หอบเหนื่อย ชีพยิ้มกว้าง ดีใจ
“ให้หมอตรวจดูอาการหน่อยนะ”
ลั่นทมส่ายหน้า “ไม่ค่ะ ไปทีไร หมอให้แต่ยาบำรุงหัวใจมา ทมบอกตรงๆว่าทมอายหมอ เมื่อไหร่นะ ทมจะหายจากโรคประหลาดนี้ซะที”
“ตามใจ...ถ้ายังงั้นผมจะพาคุณไปส่งบ้าน...ผมจะได้กลับไปทำงาน คุณอยู่ได้นะ...”
“ไม่ต้องห่วงทมหรอกค่ะ ทมห่วงบัญชีต้นทุนที่ให้ยัยษาทำ เร่งให้หน่อยนะชีพ...”
ลั่นทมนอนอยู่บนเตียง มีหวานคอยดูแลอยู่
“แม่หวาน โทรหาคุณทนายให้ฉันที...ให้มาพบวันนี้เลยนะ”
ชีพอยู่มุมหนึ่งของห้อง ได้ยินพอดี สีหน้าของชีพไม่ค่อยดีนัก แต่ก็แอบฟังอยู่ หวานห่วงลั่นทม“แต่คุณผู้หญิงยังไม่แข็งแรงนะคะ...โรคนี้หายไปนานเลย ทำไมถึงกลับมาเป็นอีก”
“ฉันคงมีกรรมมาก”
ชีพรีบเข้ามาสกัด “ได้ยินว่าจะให้ตามทนาย...มันจะเป็นลางไม่ดีนะจ๊ะทม...”
“ถ้าทมจะตาย ทมจะได้นอนตายตาหลับไงคะ”
“ไม่เอาน่า พูดยังงี้มันจะเป็นลาง ผมใจคอไม่ดี ผมรักคุณนะทม “
ชีพก้มลงจูบหน้าผาก ลั่นทมผลักออก หวานนั่งก้มหน้า
“อย่าค่ะ ฉันอึดอัด..”
ชีพชะงัก มองหน้าลั่นทม แล้วก็รีบเปลี่ยนท่าที
“งั้นผมไปทำงานก่อนนะ...พักผ่อนให้มากๆ ล่ะ”
“ค่ะ...”
“หวาน...ไปหาน้ำอุ่นๆ มาให้คุณผู้หญิงทีสิ...”
“ค่ะ...”
“งั้นผมไปก่อนนะ..”
ลั่นทมส่งยิ้มให้ ชีพออกไป
หวานบันไดมา ชีพตามมาติดๆ “เดี๋ยว..”
หวานหันมา ชีพก้าวลงมาทัน
“ไม่ต้องตามทนาย...เห็นหรือเปล่าว่าคุณผู้หญิงไม่สบายอยู่”
“แต่เป็นคำสั่งของคุณผู้หญิงนะคะ”
“คำพูดของฉันไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย...”
หวานอึ้งไป ตะลึงมองหน้าชีพ ชีพจ้องหน้าดุดัน เหมือนไม่ใช่ชีพคนเดิม ชีพหันไป เห็นจิ้มลิ้มกับยาใจทำงานเงียบๆ อยู่มุมหนึ่ง จึงลดเสียงลง
“ไม่ว่าทนายคุยอะไรกับคุณผู้หญิง แกต้องบอกฉันทุกเรื่อง”
หวานไม่ตอบ นิ่งตะลึง ชีพลงบันไดไป หวานระบายลมหายใจโล่งอกเหมือนได้รอดพ้นจากความตาย
จิ้มลิ้มกับยาใจปรี่เข้ามา
“มีอะไรเหรอน้าหวาน”
“ฉันสองคนอยู่ไกลๆ ได้ยินไม่ถนัด...”
หวานมองหน้าทั้งสองคน “ไม่มีอะไร ไปทำงานของหล่อนต่อเถอะย่ะ”
ยาใจกับจิ้มลิ้มเดินไปด้วยความผิดหวัง หวานตรงไปโทรศัพท์ กดโทรศัพท์แล้วนิ่งฟัง
ที่ ริมถนนหน้าร้านทองในอาคารตึกแถว รสสุคนธ์หงุดหงิด ผลักบรรจง โมโห
“หลีกไปเลยพี่จง...ปากก็บอกว่ารักฉัน โธ่เอ๊ย กะอีทองเส้นเดียว ยังให้ฉันไม่ได้”
“ให้พี่เก็บเงินได้ก่อนสิรส...รู้มั้ยว่าเส้นละเท่าไหร่”
“เห็นพูดยังงี้ทุกที...ไปเลย ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้า รำคาญ”
บรรจงจะจับมือรสสุคนธ์ แต่รสสุคนธ์สะบัด ผลักบรรจงเซไป
“รส ฟังพี่ก่อน”
“ไม่ฟัง...” รสสุคนธ์ถอยหลัง บรรจงขยับเข้ามา รสสุคนธ์วิ่งข้ามถนน เสียงรถเบรกดังลั่น บรรจงยืนตะลึง รสสุคนธ์หันไปมองรถที่เกือบชนตัวเองก็ตกใจหน้าซีด
ชีพออกมาจากรถ รสสุคนธ์ทรุดตัวลงไป “คุณ...”
บรรจงหน้าซีด รีบหลบไปอีกทางหนึ่ง เพราะกลัวมีความผิด
ชีพประคองรสสุคนธ์ขึ้นมา “เป็นอะไรหรือเปล่าครับ...”
รสสุคนธ์ส่ายหน้า พูดตะกุกตะกัก
“ปละ...เปล่า ไม่เป็นอะไรค่ะ...แค่ตกใจนิดหน่อย...”
ชีพยิ้ม มองดูรส ที่แต่งตัวค่อนข้างโป๊ ชีพควักเงินออกมาปึกหนึ่ง ส่งให้
“รับไปสิ...ค่าที่ฉันทำคนสวยตกใจ....”
“เอ้อ...แต่...”
ชีพสบตา แล้วจับมือรสแบออก เอาเงินยัดใส่มือ รสสุคนธ์มองมือของชีพ ชีพได้สติ ปล่อยมือ
“โทษที...ฉันไปก่อนนะ ต่อไปข้ามถนนก็มองรถด้วย...”
รสสุคนธ์ออกมายืนที่ฟุตบาธ มองดูรถของชีพที่แล่นออกไป ชีพเองก็ยังมองมาที่รสสุคนธ์ทางกระจกมองหลัง จึงเห็นรสสุคนธ์มองตามมา
ชีพมาถึงโรงงานด้วยสีหน้าไม่ดี สายสมรยืนดูแฟ้มอยู่ ชีพชะงักเมื่อมองไปที่โต๊ะทำงานของอุษา แล้วไม่เห็นอุษาอยู่ที่โต๊ะ
“อุษาไปไหน...”
อ่านละครเรื่อง สุสานคนเป็น ตอนที่ 1/2 วันที่ 13 เม.ย. 57
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นบท ประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่อง สุสานคนเป็น บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นกำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่อง สุสานคนเป็น ละครแนว ดราม่า รี้ลับ อาถรรพ์ ตื่นเต้น
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นผลิตโดย บริษัท กันตนา มูฟวี่ ทาวน์ (2002) จำกัด
ละครเรื่อง สุสานคนเป็นออกอากาศ ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ เร็วๆ นี้