อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 17 วันที่ 26 ม.ค. 57
แม่เลี้ยงไปตามเก็บหนี้มาได้ 5 ล้าน กลับมาอย่างเริงร่า แต่ไม่ทันได้นั่ง ตำรวจก็มาเชิญตัวไปโรงพักพอไปถึงโรงพัก แม่เลี้ยงเห็นจีรณะก็กรากเข้าไปผลักชี้หน้าด่าเสียงสั่นด้วยความแค้น
“ไอ้จี! เรื่องนี้ฝีมือแกใช่ไหม แกสร้างเรื่องสร้างหลักฐานใส่ร้ายฉัน ทำลายฉัน แกใช้ยัยภิตเป็นเครื่องมือไม่ใช่ลูกผู้ชาย แก...แก!!”
แม่เลี้ยงทั้งทุบทั้งตบตีหยิกข่วนจีรณะ แต่เขายืนเฉย จนจ่าทองมาดึงแม่เลี้ยงออกไปเตือนว่าที่นี่เป็นสถานที่ราชการขอทีเถอะ แต่แม่เลี้ยงก็ยังด่า สะบัดหลุดจากจ่าทองเข้าไปเกาะแขนโสภิตที่เดินออกมาจากห้องสอบสวนถามว่า
“แม่คะ...นายพงษ์เป็นคนหลอกแม่ตั้งบริษัทขายไม้เถื่อน พี่ยศก็โดนด้วย แม่เป็นประธาน พี่ยศเป็นกรรมการผู้จัดการ ส่วนนายพงษ์ไม่มีชื่อเกี่ยวข้องอะไรเลย เขากันตัวเองไว้หมด”
แม่เลี้ยงเถียงคอเป็นเอ็นว่าเป็นไปไม่ได้เพราะเราขายไม้น็อกดาวน์ธรรมดา จนดาบม้วนมาบอกให้ดูอะไร แล้วกดรีโมตไปที่โทรทัศน์ข้างฝา ในจอกำลังออกอากาศทีวีท้องถิ่นเสนอข่าวคุณวุฒิกับพีรพงษ์กำลังนั่งแถลงข่าวกัน
“นายพงษ์ลูกผม เขารักคุณโสภิตลูกสาวแม่เลี้ยง แต่เขาไม่รู้ว่าถูกหลอกให้เข้าไปพัวพันกับธุรกิจเถื่อน ส่งไม้พะยูงออกนอก” คุณวุฒิแถลงข่าว
พีรพงษ์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ทำหน้าเสียใจพยายามกลั้นน้ำตา ในขณะที่คุณวุฒิก็ทำหน้าที่แก้ต่างเรียกร้องความสงสารให้ลูกชายว่า
“ดูสิครับ ลูกชายผม เขาเสียใจแค่ไหน ไม่น่าเชื่อว่าเราจะต้องมาเกี่ยวข้องกับอาชญากรอย่างแม่เลี้ยงอมรา ดีแล้วที่สอบตกเลือกตั้ง ไม่อย่างนั้นวงการเมืองบ้านเราจะต้องสกปรกเพราะคนอย่างนี้”
แม่เลี้ยงร้องกรี๊ดอย่างแค้นใจด่าคุณวุฒิว่าหน้าไหว้ หลังหลอก ลุกจะไปลุย ถูกสารวัตรพูดหน้านิ่งว่าแม่เลี้ยงไปไหนไม่ได้ แม่เลี้ยงชะงักถามว่าทำไม!
“คดีนี้เป็นคดีใหญ่ มีผู้เสียชีวิต ท่านผู้การไม่อนุญาตให้ ประกันตัว เสียใจด้วยครับ เชิญให้ปากคำที่ห้องผมก่อนครับ”
แม่เลี้ยงหน้าซีดเผือดจะเป็นลม ดาบม้วนกับจ่าทองรีบประคองแขนพาเดินตามสารวัตรไป แม่เลี้ยงเหลียวมองโสภิตเอ่ยอย่างหมดแรง
“ภิต...ช่วยแม่ด้วย...”
ooooooo
โสภิตกลับคุ้มคนเดียว พอพวงรู้ว่าแม่เลี้ยงยัง ถูกขังอยู่ที่โรงพักก็ตีโพยตีพายว่าตนจะอยู่ยังไง พิมพรได้ยินเลยเยาะ
“พี่พวงจะเศร้าไปทำไม แม่ลูกคู่นี้ เขาก็โฉดพอๆ กัน สมควรแล้วที่จะติดคุกติดตะรางเสียบ้างจะได้เข็ด ออกเงินกู้นอกระบบยังไม่พอ ยังคิดจะค้าไม้เถื่อนอีก”
“พี่พิมพูดถึงแม่อย่างนี้ได้ไง แม่ถูกนายพงษ์ใส่ร้ายหักหลัง ถึงได้เป็นอย่างนี้” โสภิตโต้
พิมพรพาลจีรณะ ถามว่าไปยุ่งกับโสภิตได้ไง รู้ๆอยู่ว่าโสภิตกับพีรพงษ์ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ขึ้นเตียงกันรึยังก็ไม่รู้ จีรณะปรามว่า “มันจะมากไปแล้วนะคุณพิม คุณเป็นอะไรของคุณ อยู่ดีๆมาพูดถึงน้องสาวตัวเองแบบนี้”
ไม่เพียงพิมพรจะไม่หยุด เธอกลับยิ่งกล่าวหาว่าโสภิตตั้งใจให้แม่ติดคุกเพื่อตัวเองจะได้ไปเสวยสุขกับเขา
“คุณนี่มันไม่มีเหตุผล คุณภิตเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกับเรื่องนี้เพื่อหาหลักฐานฉีกหน้ากากไอ้พงษ์ ช่วยแม่เลี้ยงกับนายยศให้พ้นความผิดรู้เอาไว้ด้วย” พิมพรเลือดขึ้นหน้าถามว่าแล้วเขามาออกรับแทนโสภิตทำไม จีรณะตอบไปอย่างไม่พรั่นพรึงว่า “เพราะผมรักคุณโสภิต”
โสภิตตะลึงอึ้ง แต่พิมพรถามว่าตอนนี้แม่จ้างเขามาเป็นสามีตน เขาจะรักใครไม่ได้นอกจากตนคนเดียวเท่านั้น จีรณะโต้ว่าตนยังไม่เคยได้รับเงินจากแม่เลี้ยงเลยสักบาทเดียว โสภิตขอร้องให้พอเถอะ จีรณะไม่ยอมหยุด พูดอย่างมีอารมณ์ว่า
“ให้ผมพูดเถอะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมตัดสินใจผิดพลาดที่สุด ทำให้เกิดผลเลวร้ายตามมา ผมรู้แล้วว่าถ้าอยากทำสิ่งที่ถูกแต่ผิดวิธีการ มันไม่เวิร์ก ต่อไปนี้ผมจะทำสิ่งที่ถูกด้วยวิธีที่ถูกต้องและมีสติ ผมเชื่อว่าผลลัพธ์มันต้องเป็นบวกแน่นอน”
พิมพรเลือดขึ้นหน้าไล่จีรณะให้ออกจากบ้านไปเลย เขาตอบอย่างทะนงว่าตนจะออกไปอยู่แล้ว ส่วนเรื่องทะเบียนสมรส ตนยินดีเซ็นหย่าให้ทันที แล้วบอกโสภิตด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงว่า
“คุณภิตเดี๋ยวผมไปเก็บของแล้วเราไปเยี่ยมคุณยศด้วยกัน”
พิมพรจ้องจิกโสภิตอย่างแค้นใจแล้วสะบัดหน้าไป พวงเลิกลั่กละล้าละลังไม่รู้จะทำอย่างไรดี เลยถามโสภิตว่ายศเป็นอะไรมากไหม
ooooooo
พากันไปถึงโรงพยาบาล เจอจิตราเฝ้ายศอยู่โสภิต เข้าไปถามว่าอาการยศเป็นอย่างไรบ้าง จิตราบอกว่ายังไม่รู้ เพราะกระสุนถากกระดูกสันหลัง แต่ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว ต้องดูอาการหลังจากฟื้นแล้วอีกที
จิตราบอกจีรณะว่าเมื่อกี๊ตนเห็นพี่ก้องปรารภกับพี่ชายว่าเขาคงโกรธตนมาก จีรณะบอกว่าเป็นใครก็ต้องโกรธ ตนยังโกรธแทนเลย ตำหนิว่าเธอน่าจะบอกตนเรื่องยศ ไม่ใช่หนีไปอย่างนี้ ตัดบทว่าช่างเถอะเรื่องมันผ่านไปแล้ว ย้ำกับจิตราว่า “จิตก็รู้ว่าก้องมันรักจิตมาก ตอนนี้อยู่ที่จิตคนเดียวว่าจะเอายังไง คิดดีๆก็แล้วกัน”
คำเตือนของพี่ชายทำให้จิตราเครียดขึ้นมา
กลับถึงบ้าน จีรณะขอโทษเกียรติก้องแทนน้องสาว เกียรติก้องติกลับบอกว่าจิตราไม่ผิด ตนต่างหากที่เห็นแก่ตัวเข้าข้างตัวเองและกดดันเธอ จีรณะถามว่าทำใจได้แล้วหรือ
“ไม่ใช่ทำใจ แต่จำใจมากกว่า อย่างน้อยก็ได้รู้เสียทีว่าจิตเขารักใคร เจ็บมาก แต่ไม่แค้นเท่ากับวันนี้ที่ไอ้พงษ์มันรอดเงื้อมมือกฎหมายไปได้”
“โคตรพระเอกเลย ภารกิจสำคัญกว่าความรัก” จีรณะชม ถูกผู้กองย้อนเตือนว่า
“สนใจเรื่องของตัวเองดีกว่าคุณจีรณะ ปัญหาของแกกับคุณโสภิตจะแก้ไขยังไง ไหนจะเรื่องแม่เรื่องน้องอีก”
ooooooo
อีกเช้าหนึ่งโสภิตทำอาหารโปรดของยศมาให้ ถามว่าจะกินเลยไหมจะป้อนให้ ยศนอนนิ่งกลอกตามองโสภิตบอกว่าขยับขาไม่ได้ถามหมอหรือยังอาการของตนเป็น อย่างไร
“ก็เพิ่งผ่าตัดมาเมื่อวาน อย่าไปเกร็งไปขยับอะไร เดี๋ยวกระทบกระเทือนแผลที่หลัง”
“ไอ้พงษ์ ไอ้สารเลว ไอ้ชีพด้วย หมามันยังรู้บุญคุณเจ้าของ ไอ้พงษ์มันหลอกแม่ มันหลอกพวกเรา โอยยย...”
“ทำใจให้สงบพี่ยศ พี่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าใครหลอก ใครดีใครชั่ว ใครทำให้พี่ต้องเป็นอย่างนี้ ใครทำให้แม่ต้องติดตะรางอยู่โรงพัก”
ยศ เพิ่งรู้ว่าแม่เลี้ยงถูกจับ โสภิตบอกว่าตนกำลังหาทางช่วยแม่อยู่ แต่หลักฐานก็ถูกทำลายไปหมดแล้ว ปรารภกับพี่ชายอย่างห่วงใยว่า ถ้าแม่ติดคุกจริงๆแม่จะทนได้ยังไง ยศถึงกับซึมไปด้วยความละอายใจ
พวงทำอาหารเหนือสารพัดอย่างไปให้แม่เลี้ยงที่ห้องขัง จนแม่เลี้ยงถามว่าจะให้ตนเอามาเปิดร้านอาหารเหนือในนี้หรือ ถามว่าโสภิตไปไหน เรื่องประกันตัวว่าอย่างไร
ไม่เพียงแม่เลี้ยงยังไม่ได้ รับการประกันตัว หากยังมีผู้ต้องขังถูกยัดเข้ามาในห้องขังเดียวกันอีกมากมาย ดาบม้วนบอกว่าเป็นพวกป๊อกเด้ง แม่เลี้ยงโวยวายว่าตนไม่ชอบอยู่กับพวกคนแปลกหน้า ให้เอาพวกป๊อกเด้งไปขังที่อื่นเลย
“แม่เลี้ยงคร้าบบบ...นี่ไม่ใช่โรงแรมให้เลือกเตียงเดี่ยวเตียงคู่นะครับ มีแต่ขังรวม เพราะห้องผู้ต้องหาหญิงมีห้องเดียว”
“จำ เอาไว้เลย ฉันออกไปได้เมื่อไหร่อย่ามาขอลดดอกลดต้นก็แล้วกัน” แม่เลี้ยงอาฆาตอย่างถือว่าเงินตัวเองใหญ่สามารถทำอะไรก็ได้ แต่หารู้ไม่ว่า บรรดาพวกป๊อกเด้งที่เพิ่งถูกจับยัดเข้ามาพากันมองแม่เลี้ยงแล้วซุบซิบกัน อย่างไม่พอใจ หลายคนนินทากันว่าลูกน้องแม่เลี้ยง ทั้งชีพทั้งกาบเคยข่มขู่คุกคามกระทั่งตบลูกเล็กๆของตน อีกคนบอกว่าไอ้เส่งเคยจะข่มขืนตนในไร่เก๊กฮวย
แม่เลี้ยงเริ่มหวาดกลัวสายตาของบรรดามือป๊อกเด้งที่จ้องมาอย่างไม่เป็นมิตร ซ้ำเมื่อมีอาหารมาส่งแม่เลี้ยง ยังถูกบรรดามือป๊อกเด้งรุมกันเข้ามาเอี่ยวด้วย พูดใส่หน้าแม่เลี้ยงว่าที่นี่ไม่มีคนจนคนรวย ไม่มีลูกหนี้ เจ้าหนี้ทุกคนเท่ากัน ทุกอย่างเป็นของส่วนรวม! ซ้ำกินอิ่มแล้วยังเอาอาหารทั้งหมดคลุกรวมกันเหมือนอาหารหมาแล้วคว่ำใส่ตรง หน้าแม่เลี้ยงบอกว่า
“นี่เป็นส่วนแบ่งของแก!”
แม่เลี้ยงมองอาหารที่เทตรงหน้าแล้วทำท่าจะอ้วก
เพราะความเหี้ยมกับบรรดาลูกหนี้และแสดงความรังเกียจบรรดามือป๊อกเด้งที่เข้ามาอยู่ในห้องขังเดียวกัน แม่เลี้ยงจึงถูกต่อต้านรังเกียจกระทั่งรังแกจนแม่เลี้ยงโวยวายร้องขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่มีใครช่วยได้ เพราะพอตำรวจมาดูทุกอย่างก็สงบต่างคนต่างนอนกรนกันคร่อกๆ ตำรวจจึงปิดไฟใส่กุญแจออกไป แม่เลี้ยงคลานไปซุกตัวที่มุมห้องปาดน้ำตาป้อยๆ
เมื่อเรื่องปลอมลายเซ็นผู้ว่าฯแดงขึ้นมา ผู้ว่าฯพิจารณาตัวเองยื่นใบลาออกและเตรียมเก็บของออกจากจวน คุณนายไม่ยอมไปอ้างว่าผู้ว่าฯไม่ได้เกี่ยวข้องรู้เห็นทำผิดอะไรด้วย
นิตยาเสียใจมาก เข้าไปกราบขอโทษพ่อด่าตัวเองว่าเป็นลูกอกตัญญูทำให้พ่อต้องออกจากราชการ
“พ่อไม่เคยยึดติดกับตำแหน่ง ถ้าครอบครัวตัวเองยังทำให้สงบสุขไม่ได้ พ่อก็ไม่สมควรจะไปปกครองคนอื่น...เมื่อลูกคิดได้ก็ดีแล้ว ต่อไปอย่าทำอีก”
“ค่ะพ่อ...นิดจะไม่ทำให้คุณพ่อคุณแม่ต้องเสียใจอีกแล้ว” นิตยาโผเข้ากอดพ่อ สองพ่อลูกกอดกันด้วยความรัก
ooooooo
จิตรายังเฝ้าดูแลยศอย่างใกล้ชิด ยศบอกว่าเวลาเธอเช็ดตัวให้ ขาสองข้างของตนเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย จิตราบอกว่าแผลใกล้เส้นประสาทที่กระดูกสันหลังใหม่ๆ ก็มีอาการแบบนี้มันต้องใช้เวลาหน่อย
“จิตจะไม่ทิ้งพี่ใช่ไหม” ยศถาม จิตรานิ่งไปนิดหนึ่ง บอกว่าตอนนี้ตนก็อยู่กับเขาแล้วไง “แล้วถ้าพี่ไม่ได้ป่วยมากอย่างนี้ล่ะ ป่านนี้จิตก็คงแต่งงานกับผู้กองไปแล้ว ถ้าจิตจะไปจากพี่ พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก คนเลวๆ อย่างพี่ ถึงจะรักษาหายจากโรงพยาบาลพี่ก็ต้องติดคุกอยู่ดี”
“อย่าคิดมากสิคะ หลักฐานที่คุณภิตรวบรวมหาอยู่ อาจจะเป็นประโยชน์ต่อรูปคดีของพี่ยศก็ได้ นอนพักเสียนะคะ” จิตราห่มผ้าให้ยศ แต่ใจกลับคิดถึงผู้กองเกียรติก้อง...
เย็นวันเดียวกัน ผู้กองเกียรติก้องนั่งพิงกระสอบทรายเหม่อซึม ในขณะที่จ่าตุ๋ยยืนส่องกล้องตรวจการณ์อย่างเข้มงวด
มือถือผู้กองดังขึ้น เขาก้มมองแต่ไม่รับ จ่าตุ๋ยติงว่าอาจเป็นสายจากจิตราก็ได้ แต่ผู้กองก็ไม่สนใจ กลับชวนจ่าตุ๋ยว่าเดี๋ยวออกเวรแล้วไปเที่ยวฉลองที่ได้กลับมาทำงานใหม่กัน จ่าตุ๋ยตอบรับด้วยความยินดีว่า “เต็มที่เลยครับผู้กอง”
ooooooo
อาโปเสียใจเรื่องจีรณะ คิดว่าเขาชอบผู้หญิงแต่งตัวสวยเซ็กซี่ จึงไปหาซื้อเสื้อผ้าแนวเซ็กซี่มาใส่ และหางานทำโดยไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่โต๊ะสนุ้ก
เสี่ยหื่นเห็นอาโปใสๆ ก็คว้ามือไว้ให้นั่งคุยกันก่อน อาโปบอกว่าตนเสิร์ฟอย่างเดียวไม่มีอะไรจะคุยด้วย ถูกเสี่ยที่มองสาวเสิร์ฟเป็นหญิงไร้ค่าก็เอาเงินมาล่อแล้วฉุดไปนั่งโอบ อาโปโมโหมากตวาดไล่ก็ยังถูกดึงเข้าไปจะหอมแก้ม เลยถูกอาโปเอาถาดฟาดหัวเสียหงายหลังเลือดออกที่หว่างคิ้ว มันร้องลั่นจนพีรพงษ์เดินมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น
อาโปเห็นพีรพงษ์ก็ประกาศขอลาออกทันทีบอกว่าถ้ารู้ว่าที่นี่เป็นของเขาก็จะไม่มาทำ พีรพงษ์ใช้เงินล่อใจตามเคยบอกว่าถ้าเธอทำงานที่นี่ก็จะได้ทั้งเงินไปเรียนหนังสือและรักษาพ่อ
“อาโปไม่ขายตัวก็แล้วกัน นายสอนเอาไว้”
“นาย? ไอ้จีรณะน่ะเหรอ มันแกล้งทำเป็นคนดี คนดีที่ไหนได้พี่สาวไปแล้วเล่นชู้กับน้องสาวเขาอีก แถมยังชวนค้าไม้เถื่อนด้วย อาโปก็ดูข่าวใช่ไหม” อาโปโต้ว่าพวกเขาอาจใส่ร้ายนายก็ได้ “อย่าแก้ตัวแทนมันเลย ถ้าไอ้จีมันห่วงเธอ ป่านนี้ก็ต้องตามหาเธอแล้ว ไม่ปล่อยให้มาทำงานที่นี่หรอก”
พีรพงษ์หว่านล้อมพูดกล่อม พอเห็นอาโปเริ่มเคลิ้มก็ชวน
“มาอยู่กับฉันดีกว่า งานการไม่ต้องทำก็ได้ ฉันจะเลี้ยงดูอาโปเอง ดูแลพ่ออาโป ส่งเสียเธอเรียนเอง”
พีรพงษ์ใช้ทั้งวาจาและความเป็นชาย ลูบแก้มอาโปมองด้วยแววตาเสน่หา จนอาโปเคลิ้ม...แต่อาโปยังมีสติ พอถูกรูปซิปก็โวยวายว่า “ไม่ได้ๆ ผิดผี ผีป่า ผีเขา ผีเหย้า ผีเรือน” แล้ววิ่งถลันไปที่ประตู พีรพงษ์อารมณ์ค้างตรงไปกระชากผมอาโปจับเหวี่ยงมาที่เตียง โถมตัวเข้าไปปลุกปล้ำอย่างระห่ำ อาโปสู้สุดฤทธิ์ ปากก็ตะโกน
“ปล่อยนะโว้ย!!”
ooooooo
ผู้กองเกียรติก้องกับจ่าตุ๋ยมาที่โต๊ะสนุ้กเช่นกัน เด็กสาวพากันมาเสิร์ฟจนผู้กองเริ่มกรึ่ม ส่วนจ่าตุ๋ยกินแต่น้ำส้มพอผู้กองกรึ่ม เด็กสาวก็ชวนไปนวดผ่อนคลายกัน เขาถูกพาเข้าไปในห้องนวดเดี่ยว ในอารมณ์นั้น
ผู้กองเห็นเด็กสาวเป็นจิตรา แต่พอเคลิ้มจะจูบ สติก็กลับมาเห็นว่าไม่ใช่จิตรา เขาผละออกมารีบติดกระดุมเสื้อแล้วขอตัวออกไป
ขณะที่ผู้กองเดินจ้ำอ้าวออกมานั้น ได้ยินเสียงอาโปร้องขอความช่วยเหลือ ผู้กองจำได้ถีบประตูเข้าไปในห้องวีไอพีที่เสียงลอดออกมา เจอพีรพงษ์กำลังปล้ำอาโปอย่างหน้ามืด พอหันเห็นผู้กองก็ชะงักกระโดดเตะผู้กองแล้วคว้าขวดจะตีหัว แต่ถูกอาโปคว้ามือไว้ ทำให้ผู้กองรุกเข้าเตะต่อยจนพีรพงษ์ล้มลุก คลุกคลาน ผู้กองคว้ามืออาโปวิ่งออกไป ชนผู้จัดการที่หน้าประตูกระเด็นไป ผู้กองตะโกนบอกจ่าตุ๋ยให้เคลียร์ทาง ส่วนสมุนของพีรพงษ์ก็วิ่งกรูมาตะโกนบอกกัน
อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 17 วันที่ 26 ม.ค. 57
พรมแดนหัวใจ บทประพันธ์โดย รจเรขพรมแดนหัวใจบทโทรทัศน์โดย ดลกมล คนหลังม่าน
พรมแดนหัวใจกำกับการแสดงโดย ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
พรมแดนหัวใจ ผลิตโดย บริษัท มุมใหม่ จำกัด โดย
พรมแดนหัวใจแนวละคร : คอมเมดี้โรแมนติก - ดราม่า
พรมแดนหัวใจออกอากาศทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ