อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 16 วันที่ 24 ม.ค. 57

อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 16 วันที่ 24 ม.ค. 57

“ยัยภิตเขียนจดหมายให้พี่ไปส่งท่านผู้ว่าในจดหมายบอกไว้ว่า พงษ์มันมีกำหนดส่งมอบไม้เถื่อนลอตสุดท้าย ที่ท่าแม่สามแลบ แม่น้ำสาละวิน แต่ไอ้ชีพมันเอาจดหมายไปได้ ยัยภิตอยู่กับไอ้พงษ์ อันตราย ช่วยภิตด้วย...”

ยศมองหน้าจิตราพูดอย่างอ่อนล้าก่อนหมดสติไปว่า “พี่รัก...จิต...”

จิตราตกใจมากรีบโทร.หาจีรณะ จ่าตุ๋ยรับสายแล้ววิ่งไปบอกผู้กองที่นั่งเศร้าอยู่หลังบ้านว่าจิตราโทร.มา ผู้กองลุกพรวดถามว่าเธออยู่ไหน


“คือเขาโทร.หาคุณจีน่ะครับ บอกว่ากำลังถูกคนร้ายตามล่าให้ไปช่วยด้วย คุณจีเลยให้ผมไปกับผู้กอง”

“แล้วไอ้จีล่ะ” ผู้กองสงสัยที่แท้...จีรณะไปกับบุญมีและคู่หูทั้งสอง บุญมีถามว่าเราไปกันแค่นี้จะไหวหรือเพราะพวกนั้นมีกันกี่มากน้อยก็ไม่รู้

“ผมให้จ่าทองไปประสานป่าไม้ให้เอากำลังไปสมทบแล้ว แต่ตอนนี้เมียผมอยู่กับไอ้พงษ์ ผมรอไม่ได้”

“เมียเอ็ง? คุณพิมนะเหรอ ก็เห็นที่งานแต่งเมื่อกี๊”

“ไม่ใช่ เมียผมมีคนเดียว คืออัปสรโสภิต”

บุญมีงงไปเลย แต่ก็ขับรถพุ่งออกไปอย่างร้อนใจ

ooooooo

พีรพงษ์พาโสภิตไปถึงท่าเรือริมน้ำ ลูกน้องมารายงานว่าแพขนานยนต์จะมาเทียบท่าเมื่อเราสั่ง

“ดี เตรียมพร้อม แต่ยังไม่ต้องลำเลียง ฉันให้สัญญาณเมื่อไหร่เราค่อยลำเลียง” ลูกน้องรับคำแล้วผละไป โสภิตถามว่าสัญญาณยังไงหรือ พีรพงษ์ทำทีหยอกอย่างเอ็นดูว่า “อยากรู้ไปหมด จะมาแย่งผมทำงานเหรอ ไม่ต้องใจร้อนคุณได้ช่วยงานผมแน่ สัญญาณการลำเลียงจะเริ่มขึ้นก็ต่อเมื่อผลการโอนเงินเรียบร้อยแล้วไงครับ เข้าใจรึยัง”

ที่แท้พีรพงษ์มีแผนเคลมโสภิต เขาหลอกล่อ

ว่าตรงนี้ร้อนให้ไปพักกันที่กระท่อมริมน้ำดีกว่า ซึ่งเป็นกระท่อมพักชั่วคราว ฝาเป็นแฝกมีเตียงไม้ไผ่ โต๊ะและชั้นวางหนังสือง่ายๆ โสภิตเดินตามเข้าไปในกระท่อมอย่างระแวดระวัง ในขณะที่มือถือในกระเป๋าเสื้อก็ยังบันทึกเสียงไว้ตลอดเวลา

พอเข้าไปในกระท่อมเท่านั้น พีรพงษ์ก็พลิกโฉมหน้าเป็นหื่นกระหายตรงเข้าลวนลามเธอ แต่โสภิตพยายามปัดป้องและเบี่ยงตัวหนี พีรพงษ์หน้ามืดจนแม้กระทั่งมือถือดังก็ยังไม่ยอมรับสาย โสภิตจึงเบี่ยงตัวออกมารับสายแทน ปรากฏว่าเป็นสายจากชีพแจ้งว่างานมีปัญหา พีรพงษ์จึงจะรีบไป โสภิตขอตามไปด้วย คราวนี้เขาไม่ให้ไป พูดเสียงเข้มว่า

“คุณรออยู่ที่นี่ดีกว่า อย่าดื้อ ทำตามที่ผมสั่ง” พูดแล้วรีบออกไปทันที โสภิตจึงพยายามโทร.หายศ แต่ไม่มีคนรับสาย

ooooooo

ขณะจิตราดูแลยศที่หมดสติรอจีรณะมาช่วยนั้น คนที่มากลับกลายเป็นพวกชีพที่ตามค้นหาจนเจอ พวกมันตรงเข้ามาอย่างมุ่งร้าย จิตราถลาไปกอดร่างยศเอาตัว ปกป้องเขาไว้

สมุนชีพคนหนึ่งบอกพรรคพวกว่ายศยังไม่ตายแต่ก็จวนแล้ว ทิ้งไว้เดี๋ยวก็หมดลมเอง อีกคนบอกว่าไม่ได้เพราะชีพสั่งไว้ว่าถ้าเจอต้องซ้ำให้ตายสนิท สั่งให้จัดการเลย

ขณะที่สมุนชีพยกปืนเล็งยศที่จิตราเอาร่างตัวเองปกป้องเขาไว้นั้น ไม่ทันที่มันจะเหนี่ยวไก ก็ถูกปืนลึกลับยิงปืนในมือมันร่วง

ฝีมือผู้กองเกียรติก้องนั่นเอง! จ่าตุ๋ยกับพวกที่มาด้วยช่วยกันเข้าล็อกคอสมุนของชีพเอาไว้ ผู้กองวิ่งเข้าไปดูจิตรา เขาถามว่าไม่เป็นไรใช่ไหม

“จิตไม่เป็นไรค่ะพี่ก้อง แต่พี่ยศบาดเจ็บสาหัส” ผู้กอง ได้ยินจิตราเรียกยศว่าพี่ยศก็ชะงักถามว่าเธอหนีออกจากงานแต่งงานเพื่อช่วยนายยศหรือ “เดี๋ยวจิตจะอธิบายให้ฟัง แต่ตอนนี้พาพี่ยศส่งโรงพยาบาลก่อนนะคะ จิตขอร้อง”

ooooooo

ชีพไปหาพีรพงษ์ที่ท่าน้ำ ถูกพีรพงษ์ด่าว่าไปมุดหัวอยู่ที่ไหน งานสำคัญอย่างนี้ทิ้งไปได้ยังไง!

“ผมขอโทษครับ ผมไปตามหาเจ้าสิ่งนี้มาครับ” ชีพส่งซองเอกสารให้ พอพีรพงษ์เปิดดูก็คำรามลั่น

“ไอ้ยศ มึง!!”

“คุณยศถูกผมส่องไปจังๆ ดับไปแล้ว หลักฐานพวกนี้คุณภิตเป็นคนให้คุณยศแน่ๆ โชคดีที่ผมกลับไปเอาเอกสารที่คุ้ม เลยเจอเข้า” ชีพส่งมือถือของโสภิตให้ “นี่เป็นมือถือ

ที่ผมเห็นคุณภิตแอบถ่ายเรา แสดงว่าแกมีสองเครื่อง เครื่องนี้ซ่อนไว้แล้วเอาอีกเครื่องหนึ่งให้เราตรวจ”

พีรพงษ์เอามือถือไปเปิดดูเป็นคลิปภาพและเสียงที่โสภิตแอบถ่ายไว้ทั้งหมด ชีพบอกว่า ไม่ใช่แค่ถ่ายที่โกดัง แต่ยังมีคลิปที่คุณวุฒิอยู่กับนายสัญญาด้วย พีรพงษ์เปิดดูยิ่งแค้น จิกตาคำราม

“รู้จักคนอย่างฉันน้อยไปเสียแล้ว นังงูพิษ! แกคุมทางนี้ให้เรียบร้อย ฉันไว้ใจแก” ชีพถามว่าเขาจะไปไหน “ไปให้โบนัสคนที่มาหักหลังฉันไงล่ะ” พูดแล้วพีรพงษ์เดินอ้าวๆออกไปอย่างเอาเรื่อง

พีรพงษ์ย่องไปที่กระท่อมหมายกำจัดโสภิตด้วยมือตัวเอง แต่เธอหายไปแล้ว

ooooooo

บุญมีขับรถมาตามถนนที่จะเข้าป่า เจอทั้ง ท่อนไม้ และก้อนหินใหญ่วางขวางปิดทางไว้ บุญมี เบรกรถเอี๊ยด จีรณะลงไปดูบอกว่าต้องเป็นฝีมือของพวกขนไม้แน่ๆ

จีรณะบอกให้พวกบุญมีขนไม้และหินออก แต่ตัวเองไม่อาจทนรออยู่ได้ บอกบุญมีว่าตนจะล่วงหน้าไปก่อน

พีรพงษ์หาโสภิตไม่เจอ สั่งลูกน้อง “ไประดมคนมาให้หมด ฉันจะยิงมันกับมือ” โสภิตซุ่มอยู่แถวนั้น เธอกลัวจนแทบกลั้นลมหายใจ อีกด้านหนึ่งเกิดเสียงโครม พีรพงษ์หันมองเห็นใบไม้ไหว เขาวิ่งไปทางนั้นทันที

“คุณภิต...ผมมาแล้ว” เสียงจีรณะบอกเบาๆ เขาโผล่มาหา โสภิตดีใจสุดชีวิตโผเข้ากอดเขาแน่น บอกเขาว่า คิดว่าตนต้องตายแล้ว จีรณะกอดตอบบอกว่า “ถ้าเราต้องตาย ผมจะตายก่อนคุณ แต่ผมจะปกป้องคุณให้ถึงที่สุด”

โสภิตถามว่าทำไมเขาถึงรู้ว่าตนอยู่ที่นี่ นึกว่าเขาจะโกรธตนเสียอีก

“เราเป็นเนื้อคู่กัน หนีกันไม่พ้น ตอนที่ผมรู้ว่าคุณลบคลิปหลักฐานโกงเลือกตั้งของนายสัญญาจากโทรศัพท์ผม ผมโกรธแทบจะไปบีบคอคุณเลย” โสภิตบอกว่าตนไม่ได้ลบ ตนเก็บคลิปไว้เพื่อจะรอแฉพร้อมเรื่องไม้เถื่อน “ทำไมคุณเสี่ยงทำอะไรบ้าๆแบบนี้โดยไม่บอกผม ทำให้ผมหึงคุณจนต้องยอมแต่งกับพี่คุณเพื่อเข้าคุ้มอมรา” “คุณกับพี่พิมไม่ได้...”

“ผมรักคุณคนเดียว” เขาดึงเธอเข้าไปจูบอย่างเร็วจนโสภิตพูดไม่ออก แต่พอจูงเธอจะพาออกไปก็ต้องชะงัก เมื่อพีรพงษ์กับพวกอีก 4 คน อาวุธครบมือเดินตีวงล้อมเข้ามาหน้าตาเหี้ยมเกรียม

“แกนี่มันเก่งจังนะ พลอดรักกันได้ทุกสถานการณ์” พีรพงษ์เยาะเย้ย

จีรณะยกปืนเล็งใส่ทันที แต่ถูกลูกน้องพีรพงษ์เตะปืนกระเด็นแล้วกรูกันเข้ารุมจนจีรณะล้มกลิ้ง โสภิตพยายามจะเข้าช่วยแต่ถูกพีรพงษ์ดึงตัวไว้ สั่งสมุนให้ลากตัวจีรณะออกมา แล้วพาทั้งสองไปที่กระท่อมริมน้ำ

ทั้งจีรณะและโสภิตถูกจับมัดมือไพล่หลัง พีรพงษ์ค้นตัวโสภิตเอามือถือไปกดดู แล้วเอาซิมออกมาหักทิ้งขว้างโทรศัพท์แตกกระจาย ด่าโสภิตว่าเก่งมากที่หลอกตนได้ตั้งหลายวันแต่เก่งยังไงก็ไม่เก่งไปกว่าตน

“แกหลอกพวกเราให้ทำงานผิดกฎหมาย” โสภิตเปิดหน้าชน

“แล้วถ้าพวกแกไม่โลภ มันจะติดกับไหมล่ะ ธุรกิจลงทุนน้อยๆ กำไรมหาศาลมันมีอยู่ในโลกด้วยหรือยอมรับมาเถอะว่าพวกแกรู้ แต่หลอกตัวเองมากกว่า ฮ่าๆๆ”

โสภิตบอกว่าธุรกิจของพวกเขากำลังจะถูกเปิดเผย ถูกพีรพงษ์เย้ยอย่างเป็นต่อว่า ถ้าหมายถึงหลักฐานในมือยศละก็...หลักฐานพวกนั้นตามยศลงนรกไปแล้ว

“แก...แกฆ่าพี่ยศ” โสภิตพุ่งเข้าหา ถูกพีรพงษ์ผลักกระเด็น

“อย่าแตะต้องเมียของฉัน” จีรณะถลาเข้าปกป้องโสภิต ถูกลูกน้องพีรพงษ์มาลากออกไป

“ยอมรับมาแล้วสินะว่าแกเป็นผัวเมียกัน เออ...ฉันไม่เมตตาแกให้ตายตกตามกันไปทั้งคู่เพื่อไปครองรักกันในนรกหรือสวรรค์หรอก แกไอ้จี ฉันยอมรับว่าไม่เคยเจอใครอย่างแก เสียดายแกมันเสือก ชอบขวางทางตีนชาวบ้านเขาไปเสียหมด คนดีๆอย่างแกมันควรอยู่บนสวรรค์ ส่วนเธอ...ใช้เรือนร่างมาสร้างสวรรค์ให้ฉันกับลูกน้องก่อนแล้วกันแล้วค่อยตกนรกไปทีละน้อยๆ ฮ่าๆๆ” พีรพงษ์หัวเราะอย่างบ้าคลั่งราวสัตว์ป่า

จีรณะโถมเข้าปกป้องโสภิต ถูกลูกน้องพีรพงษ์รุมเล่นงานจนแน่นิ่งไป

ระหว่างนั้นเอง ลูกน้องคนหนึ่งของพีรพงษ์วิ่งเข้ามาตะโกนบอกว่าตำรวจกับป่าไม้แห่กันมามากมายบรรดาลูกน้องพีรพงษ์ที่กำลังรุมเล่นงานจีรณะแตกหนีกันไปคนละทาง

จีรณะฉวยโอกาสชุลมุนนั้นพาโสภิตพุ่งทะลุฝากระท่อมออกไป พีรพงษ์ยิงต้านตำรวจกับป่าไม้ที่ระดมยิงเข้ามาหูดับตับไหม้ ชีพบอกพีรพงษ์ให้ไปที่ท่าน้ำที่นั่นมีเรือเร็วโดยให้จับจีรณะกับโสภิตเป็นตัวประกัน พีรพงษ์บอกว่าทั้งสองหนีไปแล้ว ชีพเปลี่ยนเป็นตะโกน“สู้ตายโว้ย!!”

ชีพยิงพลางถอยพลางทิ้งลูกน้องให้ถูกยิงตายเกลื่อน เร่งพีรพงษ์ให้เผ่นเร็ว พีรพงษ์เห็นปืนอาก้าพิงรถอยู่จึงคลานไปหยิบปืนยิงใส่เจ้าหน้าที่ เลยถูกจีรณะย่องมารวบตัวไว้ ชีพกับลูกน้องวิ่งไปที่ท่าเรือ ไม่ทันแก้เชือกเรือก็ถูกเจ้าหน้าที่ป่าไม้เล็งปืนใส่สั่งให้หยุด คุกเข่ากับพื้น ยกมือขึ้น ชีพทำทียอมทำตามแต่พริบตาเดียวมันก็พุ่งลงน้ำดำหายไป

จ่าทองมาเห็นจีรณะกำลังบีบคอพีรพงษ์จนตาเหลือก ร้องบอกให้พอแล้วเดี๋ยวมันตาย พอดีโสภิตโผล่มา ทั้งสองโผเข้ากอดกันด้วยความดีใจที่ต่างปลอดภัย

ooooooo

เมื่อนำกำลังกลับไปที่มูลนิธิ พีรพงษ์ถูกใส่กุญแจมือ ลูกน้องที่บาดเจ็บได้รับการปฐมพยาบาล มีนักข่าวมาถ่ายรูปและทำข่าวกันมากมาย

“ผลงานชิ้นโบแดงของเจ้าหน้าที่ ต.ช.ด.กับป่าไม้วันนี้ เราได้ไม้พะยูงนับร้อยท่อน มูลค่าหลายร้อยล้านบาท ได้ตัวผู้ต้องหาคนสำคัญ คือนายพีรพงษ์ ทายาทนักการเมืองคนดัง” นักข่าวรายงาน

เมื่อช่างภาพไปถ่ายรูปพีรพงษ์ เขาโวยวายลั่นว่า

“เรื่องนี้ผมไม่เกี่ยวครับ ไม้พะยูงพวกนี้เป็นของแม่เลี้ยงอมรา นั่นครับ อัปสรโสภิต ลูกสาวแม่เลี้ยงเป็นนางนกต่อใช้เสน่ห์หลอกล่อผมให้มาทำงานให้ เรื่องนี้ไม่ปกติแน่ๆ ครับ” แล้วชี้ไปที่จีรณะที่เอาตัวบังโสภิตไว้ “คนนั้นจีรณะลูกเขยแม่เลี้ยงเป็นผัวลูกสาวคนโตแต่มาเล่นชู้กับโสภิตน้องสาวเมีย ร่วมกันวางแผนขนไม้เถื่อนพวกนี้ครับ”

“ไอ้โกหก!” จีรณะตะโกนใส่แล้วพุ่งพรวดเข้าไป จนจ่าทองดึงตัวไว้ยื้อกันทุลักทุเล

ข่าวครึกโครมนี้เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์กันในบ้านทุ่งทอง โดยเฉพาะพวกหนานเทือง และบุญมี

“ตอนนี้ฉันสนใจเรื่องไม้พะยูง อยากรู้ไอ้ที่เขาว่า คุกมันมีเอาไว้ขังแต่คนจนมันจะจริงไหม” บุญมีตั้งประเด็นขึ้น

“ก็จริงมั่งไม่จริงมั่ง” จ่าทองเดินเข้ามาพอดีเอ่ยขึ้น “คุณจี คุณภิต ยังอยู่บนโรงพัก นายพงษ์ได้ปล่อยตัวชั่วคราวไปแล้ว นายยศอาการสาหัสถูกอายัดตัวอยู่ที่โรงพยาบาล แต่ที่หลักฐานมัดตัวแน่ๆ คือแม่เลี้ยงอมรา ประธานบริษัทขายไม้เถื่อน”

“งานนี้นังแม่มดอมราก็รอดยากน่ะซิ” บุญมีเอ่ยขึ้น

ooooooo

อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 16 วันที่ 24 ม.ค. 57

พรมแดนหัวใจ บทประพันธ์โดย รจเรข
พรมแดนหัวใจบทโทรทัศน์โดย ดลกมล คนหลังม่าน
พรมแดนหัวใจกำกับการแสดงโดย ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
พรมแดนหัวใจ ผลิตโดย บริษัท มุมใหม่ จำกัด โดย
พรมแดนหัวใจแนวละคร : คอมเมดี้โรแมนติก - ดราม่า
พรมแดนหัวใจออกอากาศทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ