อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 10 วันที่ 3 ม.ค. 57

อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 10 วันที่ 3 ม.ค. 57

หลอกหอมแก้มโสภิตแล้ว จีรณะกลับไปนั่งอมยิ้มที่บ้าน จนจิตราที่นั่งถักไหมพรมอยู่มองพี่ชายอย่างสงสัย

ครู่หนึ่งมือถือดังขึ้น ที่หน้าจอโชว์ “angel” จีรณะยิ้ม ทำเสียงขี้เล่นรับสาย

“ไม่ต้องร้อนใจ มาขอบคุณผมพรุ่งนี้ก็ได้”

“คนเจ้าเล่ห์ ว่างนักรึไงถึงได้มาแกล้งคนอย่างนี้”

“งานยุ่งมากเลยครับ แต่บางทีผมก็ว่าง ไปหาวิตามินมาบำรุงหัวใจ” จีรณะพูดเป็นนัย โสภิตเลยตัดบทปรามว่าวันหลังอย่ามาเล่นอะไรแบบนี้ “ครับ...ฝันดีนะครับ คืนนี้ผมจะฝันถึงคุณ”


โสภิตทำหน้างอนๆ แต่พอวางสายแล้วกลับยิ้มเขิน

จีรณะเองก็อดยิ้มไม่ได้ พลันก็ได้ยินเสียงจิตราถามซื่อๆ ว่าเป็นโรคหัวใจตั้งแต่เมื่อไร จะหายาทำไมไม่บอกตน เห็นพี่ชายเขินตอบไม่ออกเลยถาม “คุยกับใครคะ เหมือนคุย กับแฟน คุณพิมลูกสาวแม่เลี้ยงรึเปล่าคะ”

จีรณะทำเสียงโวยวายว่าไม่ใช่ เป็นเพื่อนในที่ทำงานด้วยกัน แล้วเปลี่ยนเรื่องถามว่า

“นายก้องเขามาสารภาพรักรึยัง” พอจิตราบอกว่าเกียรติก้องนั้นเหมือนพี่ชาย จีรณะก็บอกน้องว่า “นายก้องรักเรา ดูไม่รู้หรือจิตร ถ้าจิตรไม่มีใครในใจจริงๆ พี่ก็อยากเชียร์นายก้อง เขาเป็นคนดี พี่วางใจว่าเขาดูแลจิตรได้ไม่น้อยไปกว่าพี่”

จิตรายังคงนิ่ง เป็นท่าทีที่เหมือนปฏิเสธโดยปริยาย จีรณะก็ได้แต่ถอนใจ...

ooooooo

ผู้กองเกียรติก้องสอนเด็กๆเล่นบอล แทรกความคิดรักไม้รักป่าในการสอน เอาแผ่นหญ้าปลอมผืนเล็กๆ วางไว้บนลูกบอลแล้วอธิบาย

“สมมติลูกบอลนี้เป็นภูเขาที่เราอยู่กัน แล้วนี่สมมติเป็นต้นไม้ หรือป่าไม้ที่ปลูกอยู่บนภูเขา” แล้วหันไปหยิบฝักบัวเล็กมาเทน้ำใส่ลูกบอล “สมมติน้ำนี่เป็นฝน เวลาฝนตกบนยอดเขา น้ำจะค่อยๆ ไหลลงมาข้างล่าง เพราะต้นไม้ดูดน้ำฝนเอาไว้ แต่ถ้าเราโค่นต้นไม้ทำลายป่าจนหมด” อธิบายพลางดึงหญ้าเทียมออก เหลือแต่ลูกบอลกลมๆ แล้วเอาฝักบัวรด “ไม่มีต้นไม้แล้วเกิดอะไรขึ้น”

พวกเด็กๆ ตอบพร้อมกันว่า น้ำไหลแรง ไหลเร็วด้วย เกิดน้ำท่วมด้วย

“ถูกต้อง เราจึงต้องช่วยกันรักษาป่า ไม่ตัดต้นไม้กับปลูกป่าเพิ่มขึ้น” เด็กคนหนึ่งฟ้องว่าพ่ออาย้งเป็นคนตัดต้นไม้ เป็นคนเลวใช่ไหม “คนทำผิดถ้ากลับตัวได้ก็สามารถกลับมาเป็นคนดีได้ และที่สำคัญ คนทำผิดเขาผิดแค่คนเดียวพี่น้อง ญาติกับเพื่อนเขาไม่เกี่ยวอะไรด้วย เข้าใจไหม” พวกเพื่อนอาย้งพยักหน้าและมองอาย้งอย่างเป็นมิตร แล้วตั้งใจเรียนกันต่อไป

อาย้งรู้สึกว่าพ่อทำผิดจึงคิดจะทำความดีชดเชย กินข้าวเสร็จก็ไปปลูกต้นไม้ บอกผู้กองว่าพ่อตัดต้นไม้ไปหนึ่งต้น ตนก็จะปลูกชดเชย 10 ต้น

“ตียูพ่อของอาย้งเคยทำผิด แต่เขากำลังแก้ตัวอยู่ ไม่ต้องกลัวนะ อีกไม่นานพ่อจะกลับมา” ผู้กองปลอบใจ

อาย้งพยักหน้ามองหน้าผู้กองยิ้มอย่างมีความหวัง

ooooooo

เมื่อพิมพรมาทำงานที่บริษัทเปิดใหม่ โสภิตจึงมาแนะนำงานให้พี่สาว พิมพรทำท่ารำคาญบอกว่าบัญชีพวกนี้เอาเข้าคอมพิวเตอร์ให้หมด ฝ่ายบัญชีก็มีอยู่แล้วไม่ใช่หรือ

“มีค่ะ แต่เราต้องตรวจสอบเขาได้ กันการรั่วไหล”

ขณะนั้นเอง ยศเดินผิวปากเข้ามา พอเห็นพิมพรนั่งอยู่ก็ถามว่านี่เป็นเวลาที่ต้องไปทำผมนวดตัวไม่ใช่หรือ

“แต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะมาเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาด” ยศฟังแล้วโวยวายว่าไม่ให้เป็น พนักงานบริษัทนี้ต้องผ่านตนสัมภาษณ์ซึ่งตนให้พี่ตก เลยถูกพิมพรเย้ยว่าว่าแต่ตัวเองตั้งโจทย์ได้ถูกหรือเปล่าล่ะ คุยทับว่าตนเรียนเก่งทุกวิชาแต่ยศเองตกทุกวิชา!

ยศโมโหจะเข้าไปเอาเรื่อง โสภิตเลยต้องเข้าขวางขอ ร้องอย่าใช้อารมณ์กัน ยศประกาศว่า “ถ้าพี่พิมทำฉันไม่ทำ”

“ถ้าไม่ทำแกก็ออกไปทั้งคู่!” เสียงแม่เลี้ยงแว้ดเข้ามา ทั้งพิมพรและยศต่างหุบปากเงียบทันที “ฉันรำคาญแกสองคนเหมือนกัน กัดกันตั้งแต่ยังไม่เริ่ม ถ้ารู้ว่าทำไม่ได้ก็ออกมันไปวันนี้เลย มรดกไม่ต้องเอา” พอทั้งสองเงียบกริบ แม่เลี้ยงอ่อยว่า “ถ้าบริษัทนี้ได้กำไร ฉันจะให้โบนัสแกสองเท่า”

ooooooo

เพราะพิมพรต้องทำงาน จึงให้โสภิตไปรับบ็อบบี้ที่โรงเรียนแทน วันนี้ โสภิตไปเจอบ็อบบี้ที่ลงไปเล่นบอลแล้วเหนื่อยหอบจนครูจีต้องพาไปห้องพยาบาล เธอหาว่าครูจีแกล้งบ็อบบี้

“ไม่ใช่ครับ โค้ชสอนไม่หนัก บ็อบบี้เหนื่อยแป๊บเดียว ตอนนี้หายแล้วแข็งแรงแล้วครับ” บ็อบบี้ทำท่าแข็งแรงให้ดู

พอดีมือถือจีรณะดังขึ้น ดูหน้าจอแล้ว เขาแกล้งอุทานให้โสภิตได้ยิน “คุณพิมโทร.มา” แล้วรับสาย

พิมพรโทร.มาบอกว่าเริ่มงานกับบริษัทที่เปิดใหม่ตามคำแแนะนำของเขาแล้ว เลยให้โสภิตไปรับบ็อบบี้แทน ถามว่าบ็อบบี้เป็นอย่างไรบ้าง บ็อบบี้ฟังอยู่รีบส่ายหน้าไม่ให้ครูจีบอก เขาจึงบอกพิมพรว่า

“เพิ่งซ้อมเสร็จครับ ไม่ต้องห่วง ตั้งใจทำงานนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้”

โสภิตหมั่นไส้เลยชวนบ็อบบี้กลับ แต่พอเธอขึ้นรถ จีรณะก็ถือวิสาสะขึ้นนั่งเบาะหลังหน้าตาเฉย ไล่ก็ไม่ลงอ้างว่ารถเสีย ขอติดรถไปลงที่หน้าบ้านเธอก็ได้ โสภิตเลยต้องให้นั่งรถไปด้วย

จีรณะให้เธอพาไปที่ศูนย์พัฒนาพันธุ์ไม้ ยึดกุญแจรถไว้กันเธอหนีกลับ แล้วชวนบ็อบบี้ลงไป โสภิตเลยต้องลงไปด้วย พจน์ออกมารับจีรณะบอกว่า ตนกำลังจะเอาเอกสารไปให้พอดี ทักโสภิตยิ้มๆว่า

“บอกจริงๆรู้จักนายจีมาตั้งหลายปี ยังไม่เคยพาแฟนมาโชว์ตัวถี่ขนาดนี้เลยนะครับ”

โสภิตชี้แจงจริงจังว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน จีรณะเลยพูดยั่วว่า “ผู้หญิงก็ปากแข็งอย่างนี้ทุกรายแหละ” แล้วพาบ็อบบี้กับโสภิตไปดูเจ้าหน้าที่แยกต้นพืช

ทั้งบ็อบบี้และโสภิตสนใจและสนุกกับการแยกต้นพืชมาก ทำจนเนื้อตัวเปื้อนดินโคลน ทั้งยังเอามือเปื้อนดินโคลนป้ายเล่นกันอย่างสนุกสนาน

ที่แท้จีรณะหลอกพาทั้งสองมาเรียนรู้และซึมซับความรักป่ารักไม้ เมื่อสมควรแก่เวลาเขาเอาน้ำมาให้ทั้งสองล้างมือแล้วบอกโสภติว่าให้พาบ็อบบี้กลับไปก่อนตนจะให้พจน์พาไปเอารถที่โรงเรียนเอง โสภิตเลยรู้ว่าตัวเองถูกหลอกว่ารถเสียอีกแล้ว

ระหว่างนั่งรถกลับนั่นเอง โสภิตบอกบ็อบบี้ว่าอย่าบอกยายว่าเราไปไหนมา บ็อบบี้บอกว่ามามี้ก็บอกตนว่าเวลาไปไหนกับครูจีอย่าบอกยายเหมือนกัน

ก่อนบ็อบบี้เข้าห้องนอน โสภิตยังเรียกมากำชับว่า “เรื่องเย็นนี้ อย่าบอกมามี้นะ” บ็อบบี้ถามว่าทำไมหรือ โสภิตอึกอักคิดหาเหตุผล กล้อมแกล้มบอกว่า “ก็...ก็...มามี้ทำงานกับยายทุกวัน อาจเผลอบอกยายได้ไงครับ”

ooooooo

เพราะไม่ได้ไปรับบ็อบบี้ ทำให้ไม่ได้พบจีรณะ วันนี้พิมพรจึงไปหาเขาที่บ้านอ้างว่ามาปรึกษาเรื่องงานของบริษัท แต่แอบถามดักคอว่าตนโทร.มาทำไมไม่รับสาย ไปเที่ยวกับโสภิตหรือ

“เขาเกลียดผมจะตาย จะไปด้วยกันได้ยังไง” จีรณะ พูดให้สบายใจ ระหว่างนั้นอาโปที่แอบชอบจีรณะพยายามที่จะก่อกวนกีดกันการพูดคุยกันของทั้งสอง จนจีรณะต้องไล่ให้ขึ้นข้างบน จึงได้คุยกับพิมพรอย่างสงบ เขาถามเธอทันทีว่า

“ตกลงบริษัทนี้ทำอะไร”

“บริษัทรับสร้างบ้านค่ะ เอาออเดอร์มาจากพวกมีตังค์ คอนเน็กชั่นคุณพงษ์ดีมาก ตอนนี้ออเดอร์เพียบเลยค่ะ”

จีรณะเก็บข้อมูล ถามว่าคนกันเองอย่างนี้คงไม่ต้องมีแวตหรือใบเสร็จอะไรกระมัง พิมพรบอกว่าตนไม่รู้เลยต้องมาขอคำแนะนำจากเขา

“ขั้นต้น คงต้องรวบรวมข้อมูลทั้งหมดก่อน ใครส่งของให้ ขายให้กับใคร เอาข้อมูลมาให้ผม เดี๋ยวผมย่อสรุปได้ผลยังไงผมก็สอนคุณพิมได้เลย”

พิมพรปรารภว่าเอกสารเอาออกจากบริษัทไม่ได้

จีรณะแนะให้ถ่ายรูปแล้วส่งไลน์มาให้ตน เธอพูดออกตัวว่ารบกวนเขามากไปหรือเปล่า

“ถ้าคนทำเต็มใจทำให้ เราไม่เรียกว่ารบกวนหรอกครับ” จีรณะพูดปกติ แต่พิมพรเขินคิดว่าเขาจีบ

ฝ่ายยศดีใจมากที่วันนี้แทงสนุ้กชนะพีรพงษ์ เขาได้รับเงินก้อนโตจากพีรพงษ์บอกว่านี่เป็นเงินปันผลรอบแรก สินค้าลอตแรกของเราราบรื่นขายได้กำไรดี ไม่ต้องลงบัญชีไม่ต้องเสียภาษี ทำให้ยศคึกคักขึ้นมา บอกพีรพงษ์ว่ามีอะไรให้ช่วยอีกก็บอก ตอนนี้ตนมีไฟอยากทำงานมาก

“งั้น ฝากเอกสารไปให้ผู้ว่าเซ็นหน่อยได้ไหมครับ” พีรพงษ์ยื่นเอกสารให้ ยศรับไปทันทีบอกว่าแค่นี้สบายมาก

ooooooo

อ่านละคร พรมแดนหัวใจ ตอน 10 วันที่ 3 ม.ค. 57

พรมแดนหัวใจ บทประพันธ์โดย รจเรข
พรมแดนหัวใจบทโทรทัศน์โดย ดลกมล คนหลังม่าน
พรมแดนหัวใจกำกับการแสดงโดย ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
พรมแดนหัวใจ ผลิตโดย บริษัท มุมใหม่ จำกัด โดย
พรมแดนหัวใจแนวละคร : คอมเมดี้โรแมนติก - ดราม่า
พรมแดนหัวใจออกอากาศทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ