อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 2/3
“วิธีป่าเถื่อนน่ะเหรอ เก็บไว้ใช้กับตัวเองเถอะ ถอยไป ยังไงฉันก็จะพาน้องพีทกลับ ฉันไม่สนว่าพินัยกรรมจะระบุยังไง แต่คนอย่างคุณไม่มีทางเลี้ยงเด็กได้ คุณมันคือปีศาจ ฉันไม่ให้น้องพีทอยู่กับคุณ”“ก็บอกแล้วไงว่าน้องพีทอยู่ที่นี่ได้ ดูอย่างตอนนี้สิไม่ร้อง ไม่กลัวเลยสักนิด”
“ก็เพราะตอนนี้มีฉันอยู่ด้วยไง...” เคทโพล่งออกไปแล้วชะงัก นึกได้ว่าเจตนาของเขาคืออะไรร้องขึ้น
“นี่คุณ!”
สุริเยนทร์ขยับเข้าประชิด “พี่สุรีย์ให้เงินเธอตั้งห้าล้าน เธอก็ควรต้องทำงานชดใช้บ้าง”
เคทไม่ยอมอุ้มน้องพีทจะเดินไป สุริเยนทร์คว้าแขนไว้ถามเธอมีทางเลือกด้วยหรือ สีหน้าเขาทรงอำนาจจนเคทขยาดรู้ชะตากรรมตัวเองว่าไม่รอดแน่...จ่ายักษ์ดึงน้องพีทไปอุ้ม น้องพีทตื่นร้องไห้ให้เคทช่วย เคทจะตาม สุริเยนทร์เข้าขวางย้ำ
“เธอจะอยู่ที่นี่ในฐานะพี่เลี้ยงเด็ก ไม่ใช่อาของหลาน เธอจะมีสิทธิ์เท่ากับคนงานคนหนึ่งในบ้านหลังนี้...” เคทไม่ยอม เขากระชากแขน “เธอมีสองทางเลือก คืออยู่ดูแลน้องพีทที่นี่หรือไม่ก็ไปเอาตัวพี่ชายเธอมาให้ฉัน”
“ฉันไม่เลือกทางไหนทั้งนั้น ฉันไม่อยู่ ได้ยินไหมว่าฉันไม่อยู่!” เคทสะบัดตัวออก
สุริเยนทร์กลับสนุกที่เห็นเคทเดือดดาล จับเธอแน่นบอกถ้าตนไม่ให้เธอไปเธอก็ไม่มีสิทธิ์ได้ออกไป เคทไม่ยอมดิ้นหนี แต่แล้วต้องชะงักเมื่อเจอบอดี้การ์ดขวาง สุริเยนทร์ยิ้มเยาะท้าถ้าคิดว่าหนีได้ก็ลองดู เคทเจ็บแค้นน้ำตาคลอเข่นเขี้ยว
“คุณบังคับฉันได้แต่อย่าคิดว่าฉันจะยอม ฉันไม่กลัวคุณและฉันจะไม่ยอมให้คุณฆ่าน้องพีททั้งเป็น เหมือนที่คุณทำกับพี่สาวฝาแฝดตัวเอง”
“ทานตะวัน!” สุริเยนทร์โกรธมากก้าวเข้าหาเคท เธอมือไวตบหน้าเขาฉาดเสียงดังสนั่น
พวกบอดี้การ์ดตกตะลึง สุริเยนทร์พุ่งเข้าผลักเคท
อย่างแรงกระแทกผนังดังอั้ก แล้วตามเข้าเอามือตะปบผนังคร่อมตัวเธอ เคทกลัวหลับตาปี๋เพราะคิดว่าโดนทำร้ายแน่ๆ แต่เขากลับหายใจหนักหน่วงจ้องหน้าเธอสั่งเสียงกร้าว “เอาตัวนพสิทธิ์มา! ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันโหด”
พูดจบสุริเยนทร์ผละออกเดินไปอย่างฉุนเฉียว พวกบอดี้การ์ดเดินตาม น้องพีทวิ่งเข้ากอดเคท สองอาหลานกอดกันร้องไห้ด้วยความกลัว...
ooooooo
เคทเฝ้าปลอบน้องพีทอยู่ในห้องทั้งที่ในใจตัวเองก็กลัวไม่แพ้กัน สักพักเพ็ญสิริโทร.เข้ามาถามเป็นอย่างไรบ้าง เคทไม่อยากอ่อนแอให้น้องพีทเห็น จึงบอกเพื่อนว่าไม่เป็นอะไรแค่ไม่อยากให้หลานต้องเจอเรื่องร้ายๆ แต่ไม่อาจพาเขาออกไปได้เพราะคนของสุริเยนทร์เฝ้าทุกมุม
เพ็ญสิริหาทางช่วยเคทด้วยการโทร.หาเอกณัติ ผู้กองหนุ่มรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัย ระหว่างนั้นเขากำลังปฏิบัติหน้าที่ตามเป้าหมายอยู่ จึงต้องพูดกระซิบกระซาบกับเธอ แต่พอรู้ว่าเคทถูกจับตัวไปขังไว้ก็ตกใจ เสียงดังขึ้นมาทำให้เป้าหมายรู้ขยับหนี เอกณัติต้องตัดสาย
ตามต่อ...เพ็ญสิริงงคิดว่าเอกณัติไม่มาช่วยจึงจะไปลุยเอง เสือโคร่งเข้ามาขวางอ้างเป็นคำสั่งวิสุทธิ์
“ไปบอกคนที่สั่งเธอด้วยนะว่า...อย่าจุ้น!”
“คุณนั่นแหละอย่าซ่า จะไปไร่ภูทับดาวคนเดียวงั้นเหรอ คิดว่าจะเข้าไปได้เหรอ ประสาทกลับแล้ว...กลับ!” วิสุทธิ์คว้าแขน เธอดิ้นเขาจึงอุ้มและเอ็ด “อยู่เฉยๆ ดิ้นมากหวอออกไม่รู้ด้วย”
เสียงเสือโคร่งร้องฮิ้ว...เพ็ญสิริสงวนท่าทีหยุดดิ้นแต่ยังแหกปาก วิสุทธิ์อุ้มเธอมาโยนลงบนเตียงในห้อง สั่งเสือโคร่งหาเชือกมามัด เธอยังโวยถึงตนทำอะไร
สุริเยนทร์ไม่ได้ ก็จะยืนด่าประจานให้ชาวบ้านรู้ว่าเขาเป็นคนเลว กักขังหน่วงเหนี่ยวเพื่อนตน วิสุทธิ์เตือนแหกปากยันเช้าก็ไม่มีใครสนใจ เพราะคนที่นี่เป็นคนของสุริเยนทร์ทั้งนั้น
“อย่างี่เง่าใช้แต่อารมณ์ได้ไหม นิสัยผู้หญิงพวกนั้นมันช่วยอะไรไม่ได้”
“นิสัยผู้หญิงแล้วไง!”
“ก็ช่วยทำตัวให้มันเป็นผู้หญิงหน่อย อย่าอวดเก่งให้มันมาก ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมป๊าม้าคุณถึงอยากให้คุณแต่งงาน เพราะคุณไม่มีเหตุผล ทำตัวโนเนะ สมองมีแต่จิ้นกับฟินแต่ไม่อยู่กะร่องกะรอย แต่งงานมีลูกไปซะจะได้ไม่ต้องไปทำตัวงี่เง่าที่ไหนอีก...อยู่เฉยๆแล้วเชื่อผม ไม่งั้นผมจะโทร.ฟ้องป๊าม้าคุณให้มาลากคุณกลับไปหาสามีแน่”
เพ็ญสิริโกรธจ้องหน้าเขาเขม็ง ระเบิดความอัดอั้น เป็นผู้หญิงแล้วยังไง มันแปลว่าตนทำอะไรไม่เป็นนอกจากต้องมีสามีอย่างนั้นหรือ วิสุทธิ์อึ้งแก้ตัวว่าคนอย่างเธอต้องมีคนดูแล
“ใครขอ! ฉันเรียกร้องเหรอ ป๊าม้าทำกับฉัน ฉันทนได้ แต่นายเป็นใคร นายมีสิทธิ์อะไรมาบังคับกดขี่ฉัน...ถ้าไม่ได้แสดงอำนาจเหนือผู้หญิง มันจะไม่รู้สึกว่าเป็นผู้ชายใช่ไหม”
วิสุทธิ์ไม่เจตนาจะดูถูกเธอ ตามมาอธิบายว่าที่พูดทั้งหมดเพราะเป็นห่วงความปลอดภัย เพ็ญสิริหาว่าเขาปอดแหก เขาดึงเธอเข้ามาบอกจะทำอะไรต้องวางแผนเพราะสุริเยนทร์กับพ่อ...ฆ่าพ่อตน เพ็ญสิริตกตะลึงไม่คิดว่าเขามีเรื่องร้ายฝังใจ
ด้านเอกณัติตามเป้าหมายจนกระชากคอได้ ต่อสู้กัน เป้าหมายวิ่งหนี เขาวิ่งตามผ่านช่องระหว่างรถจอด จู่ๆรถคันหนึ่งเปิดประตูผาง หญิงสาวก้าวลงจากรถ ทำให้เขาวิ่งชนล้มไปด้วยกัน เอกณัติไม่มีเวลาอธิบายลุกจะตามเป้าหมายต่อ แต่เผอิญสายโซ่กุญแจที่คล้องหูกางเกงเกี่ยวเสื้อเธอ ทำให้เธอต้องวิ่งตามไปด้วย เขาเกรงเป้าหมายหนีได้จึงกระชากโซ่ออกทำให้เสื้อเธอขาดเสียหลักล้มส้นสูงหักร้องลั่น เอกณัติไม่เห็นเป้าหมายแล้วจึงหันกลับมาดูหญิงสาวอย่างหงุดหงิด
“โธ่...อยู่ดีๆเปิดประตูรถมาขวางทำไม หรือคุณเป็นพวกเดียวกับมัน”
“ชนฉันล้ม ทำชุดฉันขาด รองเท้าหัก เขาต้องพูดว่าขอโทษ ไม่ใช่มากล่าวหาว่าฉันเป็นพวกมัน...มันไหนวะ!”
“อยู่ดีๆคุณออกมาขวางผมทำไม นั่งอยู่ในรถตั้งนานไม่ออกมา ทำไมต้องเปิดประตูมาตอนผมวิ่ง”
“แล้วผมมาวิ่งรูนี้ทำไม รูมีเป็นร้อยทำไมผมไม่ไปวิ่งรูอื่น จะมาลงรูฉันทำไม!”
เอกณัติชะงักเถียงไม่ออก รุจิราเรียกเขาว่าผมตามสรรพนามที่เขาเรียกตัวเอง เสียงมือถือในกระเป๋ารุจิราดังขึ้น เธอสั่งให้เขาหยิบกระเป๋าที่หล่นมาให้ แล้วล้วงมือถือมารับสาย บอกมาถึงแล้วกำลังจะเข้าร้าน จากนั้นก็สั่งเอกณัติให้เก็บรองเท้าและอุ้มเธอเข้าร้านภายในร้านหรูกำลังวุ่นวายกับการที่นางแบบ
นายแบบมาลองเสื้อหลายคน ทุกคนตะลึงเมื่อเห็นรุจิรามีชายหนุ่มอุ้มเข้ามา เอกณัติเงอะงะสักพักกว่าจะวางเธอลงแล้วจะลากลับ รุจิราบอกยังไปไม่ได้ ต้องรับผิดชอบค่าเสียหายก่อน เลขาของเธอพาเขาไปตกลงราคา ระหว่างนั้นแขไขในชุดคอลเลกชั่นใหม่เดินเข้ามาอวดว่าชุดนี้พอดีเป๊ะขอตนใส่เดินแบบ รุจิราเสียงเข้ม
อ่านละคร แรงตะวัน ตอนที่ 2/3
ละคร แรงตะวัน บทประพันธ์โดย: เบญจามินทร์ละคร แรงตะวัน บทโทรทัศน์โดย:ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส
ละคร แรงตะวัน กำกับการแสดงโดย:พี่นาย สรัสวดี วงศ์สมเพ็ชร
ละคร แรงตะวัน ผลิตโดย:บริษัท เลิฟ ดราม่า จำกัด By ไก่ วรายุฑ มิลินทจินดา
ละคร แรงตะวัน ออกอากาศ ทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2559
ละคร แรงตะวัน ติดตามชมได้ทาง สถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ